แสงอรุณ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

เสียงตึกตัก..ดังกระหึ่มมาจากข้างบน
"มาแล้ว..มาแล้วค่ะ" เด็กสาววัยละอ่อนวิ่งลงมาจากชั้นบนสุดของบ้าน สายตาของผู้เป็นป้ามองค้อน หน้าบึ้ง
"ไปไหนมายัยวี..ให้ป้ารอตั้งนาน.."
ผู้เป็นป้าดุเสียงเข้ม แต่ดูอีกฝ่ายที่ยืนฟังนั้นนิ่งเฉย ไม่รู้สึกอะไรเอาเสียงเลย

เธอมีนามว่ากรุ่นกวี สิระสกล หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง ตลอดในชีวิตของเธอนั้นไม่เคยได้สัมผัสกับความรักเลย นอกจากป้าที่รักสุดหัวใจของเธอ
น่าแปลกเธอเป็นใครกัน..หรือเธอจะเป็นแค่ กรุ่นกวี เท่านั้น
ทุกๆวันกิจวัตรประจำของเธอคือการปั่นจักรยาน เพื่อไปส่งของตามที่ป้าของเธอได้รับมอบหมายมา...
วันว่างๆของเธอ ก็จะต้องเห็นเธอในสภาพที่บางครั้งแทบจะดูไม่ได้ จากการทำงานและเรียนหนังสือ ไปวันๆ แต่เวลาก็ไม่หยุดที่จะเดินต่อไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เธอนึกถึงภาพในอดีต ภาพเก่าๆ ในหัวของกวี ก็จะมี เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ชองแกล้ง ชอบล้อเธอสารพัด แต่ตอนนี้เราทั้งคู่ไม่ได้เจอกันมาตั้ง 15 ปีแล้วโอ๊ย!!!!!! ทำไมถึงต้องนึกถึงด้วยนะ
กวีพับสมุดไดอารี่ลง ก่อนจะถอนหายใจดังเฮือกใหญ่ 
"ทำไม..ทำไม.." ตอนนี้ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะฟุ้งซ่านไม่เป็นตัวของตัวเองเสียแล้ว ใครกันที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้