คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : เหตุการณ์ 0 : Joker
- - Chapter Zero - -
{ Begin }
{ Joker }
เอ๋... ตั้งแต่ที่โดนฆ่าเลยหรือขอรับ อืม...
คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ขอรับ
เรื่องเกิดขึ้นตอนประมาณ 0.00 น. ณ ถนนซ็องเซลีเซ ที่ฝรั่งเศสบ้านเกิดของกระผมหนะขอรับ
วันนั้นจำได้ว่าฝนตกหนักมาก กระผมเห็นผู้คนเดินกางร่มกันทั่วท้องถนน
วันนั้นกระผมก็เหนื่อยจากการทำงานมากเช่นกัน
หืม... ถามว่างานอะไรหรือขอรับ ?
ก็งานสุจริตทั่วไปแหละขอรับ (ยิ้ม)
แต่เรื่องนั้นเอาไว้เดี๋ยวกระผมจะเล่าให้ฟังทีหลัง
คือประเด็นมันอยู่ตรงนี้ขอรับ
กระผมเดินตากฝนไปเรื่อยๆ เพราะลืมเอาร่มมา
กระผมเลยกะจะไปขอยืมล่มจากคนใจดีสักคนที่ตามมุมท้องถนน
พอกระผมเจอคนที่ดูท่าทางใจดีคนหนึ่ง เลยเดินตรงไป
แล้วเรื่องที่น่าตกใจก็เกิดขึ้นขอรับ !!
กระผมตัวสั่นเกร็งไปหมดทั้งตัว
จำได้ว่าตอนนั้นนี้เข่าแทบทรุดเลยทีเดียว
เป็นความรู้สึกที่หนักหน่วงมาก จนแทบจะกลืนน้ำลายไม่ลง
“ บะ บ้าน่า !! “
กระผมเผลอพูดออกมาเสียงดัง จนคนเดินถนนหลายคนหันมามอง
“ ไม่นะ!! “
“ วันนี้ปลาดอรี่ลดราคาวันสุดท้ายนี่หว่า!!!! “
น่าอับอายมากขอรับ เป็นความอับอายที่กระผมจะไม่มีวันลืมเลย
ดันลืมวันสำคัญอย่างนี้ไปได้
กระผมจึงรีบวิ่งไปที่ซุปเปอร์มาเก็ตขอรับ
แน่นอนว่าพอไปถึงที่นั้นแล้ว คนเยอะอย่างกะฝูงซอมบี้เลยขอรับ
แต่มีหรือกระผมจะยอมแพ้
ในเมื่อซื้อในร้านไม่ได้ ก็ซื้อหน้าร้านแทนแล้วกัน
กระผมดักซื้อจากคนที่เพิ่งซื้อมาเสร็จ
แน่นอนแล้วว่าคนฝรั่งเศสใจดี
เพราะแค่กระผมแสดงกลให้ดูสองสามกล
คนที่ดูก็ให้ปลามาฟรี ๆ เลยขอรับ
แน่นอนว่ากระผมย่อมตอบรับน้ำใจนั้นอย่างมิอาจปฏิเสธได้ (ยิ้ม)
กระผมจึงรีบวิ่งกลับบ้าน เพื่อเอาปลาดอรี่ไปทำอาหาร
แน่นอนว่าต้องเป็นเมนูโปรดของกระผมนั้นก็คือ
ปลาดอรี่ย่างซอสโพวองซ์ !!
แหมะ พอพูดถึงต่อมน้ำลายก็ทำงานเลยหละขอรับ
แต่แล้วเรื่องเลวร้ายก็เกิดขึ้นขอรับ ( สีหน้าเครียด )
มีโจรวิ่งราว ฉกปลาดอรี่ของกระผมไป !!!!!!!
ตอนนั้นขอบอกเลยว่ากระผมโกรธมาก
กระผมไม่รอช้ากำลังจะวิ่งตามโจรคนนั้นไป
แต่อยู่ ๆ กระผมก็ล้มลง
จำได้ว่าตอนนั้นเห็นเลือดไหลเต็มถนนเลยหละขอรับ
ก็เพิ่งทราบตอนล้มลงแล้วว่าที่อกของตัวเองมีรูเท่ากำปั้น
จากนั้นก็เห็นมีคนผู้หนึ่งลากศพของโจรที่ขโมยปลาดอรี่ของกระผมไป
ลากศพมาทิ้งไว้ใกล้ ๆ ตัวกระผม
“ แก!! ”
กระผมตะโกนออกมาด้วยความเครียดแค้น
ไม่ใช่เพราะมันเจาะรูที่อกของกระผม
แต่เพราะมัน...
มัน... ( กัดฟันแน่น มือที่กำอยู่สั่นสะท้าน )
มันกำลังแทะปลาดอรี่ของกระผมอยู่ !!!
แถมยังกินไม่หมดแล้วยังโยนทิ้งอีกด้วย!!!!!
หนอยยยย ไอ้คนนิสัยต่ำช้าไม่เห็นคุณค่าของปลาดอรี่
กระผมอยากจะกระโจนเข้าไปต่อย ไอ้คนต่ำช้าคนนั้นจริงๆ
แต่ติดตรงที่กระผมไม่สามารถลุกได้แล้ว
และสติก็ค่อยๆ เลือนรางหายไป
พอรู้ตัวอีกทีก็ตอนคุณเซโร่ทักกระผมแหละขอรับ
"อยากฆ่าใช่ไหมล่ะ .. คนที่ฆ่าท่านน่ะ.."
แน่นอนขอรับ !!
"เคียดแค้นใช่ไหมล่ะ กับความทรมานที่ได้รับ"
แค้นมาก ๆ เลยขอรับ !!
"มากับผมสิ.. ผมจะช่วยท่านแก้แค้นให้เอง"
"ยินดีต้อนรับเข้าสู่ อาร์สโกเอเทีย"
"องค์กรเพชฌฆาตล่าอาชญากร"
โอ้ว เหมือนคุณเซโร่จะรับรู้ถึงความรู้สึกของกระผมได้สินะขอรับ
งั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียน้ำใจ
กระผมขอตอบรับคำเชิญนั้นของท่าน ด้วยความยินดีขอรับ (ยิ้ม)
ว่าแต่ในองค์กรมีอาหารให้กินหลายแบบสินะขอรับ
พอดีกระผมแพ้อาหารจำพวกปลาหนะขอรับ ...
ความคิดเห็น