คลังใบสมัครตัวละคร

ลำดับตอนที่ #53 : [AuFic KnB] L O N D O N

B
E
R
L
I
N
❀

 

(ฟังเพื่อความเพลิดเพลิน)

APPLICATION [M]

“ไม่ต้องการชีวิตที่ราวกับเจ้าหญิง  อยากเป็นเพียงคนธรรมดาเดินดินที่มีอิสระก็เท่านั้นเอง”

บทบาทที่เลือก :: Trevor Kardos's Fiancee

ชื่อ-นามสกุล [TH – EN] :: มาริต้า  เบลล์เล็ต |  Marita Bellet

ชื่อเล่น [TH – EN] :: มาริ | Mari

สัญชาติ / เชื้อชาติ :: อังกฤษ 

อายุ (ตามกำหนด) :: 17

รูปลักษณ์โดยรวม  :: ร่างบางระหงของเด็กสาววัย 17 เจ้าของเรือนผมสีบลอนด์เงินเป็นประกายสั้นระต้นคอ รับกับใบหน้าที่งดงามราวกับตุ๊กตา ดวงตากลมโตสีฟ้าครามแฝงไปด้วยความดื้อรั้นซุกซน แต่มีเสน่ห์ชวนมอง รับกับคิ้วโก่งเรียวได้รูป จมูกโด่งเป็นส้น ริมฝีปากบางอวบอิ่มดั่งกลีบกุหลาบ ผิวกายขาวนวลเนียนไม่มีรอยตำหนิ เรือนกายระหงแข็งแรงและทะมัดทะแมงคล่องแคล่ว

ส่วนสูง / น้ำหนัก :: 167 ซม.  / 50 กก.

นิสัย  :: มาริต้าเด็กสาวผู้มีความเป็นกุลสตรีเหลือน้อย แห่งยุคเลยก็ว่าได้ผู้เป็นเด็กสาวที่ใครๆต่างก็ว่า แก่นแก้ว ห้าวหาญเยี่ยงบุรุษ วาจาฉะฉาน เชี่ยวชาญด้านภาษาและประวัติศาสตร์ 

          มาริต้าเป็นเด็กสาวที่สดใสร่าเริงตามวัย เป็นสาวยิ้มง่าย เป็นคนที่มองโลกในแง่ดี รักครอบครัว เป็นที่รักของทุกคน ถึงแม้ในบางครั้งอาจจะดื้อรั้น หัวแข็งไปบ้าง ตามประสาของลูกสาวสุดหวงแหนของดยุกเก่าแก่ เพราะถูกตามใจมาตั้งแต่น้อย จึงมีนิสัยที่ค่อนข้างเอาแต่ใจตนว่า แต่หากเกลี้ยกล่อมดีๆนางก็ยอมความในบางเรื่อง อีกทั้งนางยังรักสงบ ชอบความเรียบง่าย ไม่เรื่องมาก

          ไม่ชื่นชอบงานเลี้ยงสังสรรค์ หรือปาร์ตี้น้ำชาเหมือนกับสตรีทั่วไปของอังกฤษ แต่หล่อนชื่นชอบในการทำกิจกรรมกลางแจ้งและการใฝ่หาความรู้เสียมากกว่า อีกทั้งเธอมักจะชอบแอบหนีไปเที่ยวพบปะกับชาวบ้านธรรมดาทั่วไป มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี ไม่ถือตัว ชอบช่วยเหลือแบ่งปัน มีความเท่าเทียม และมีความยุติธรรมกับทุกคน เป็นคนที่มีเหตุผล รับฟังความทั้งสองข้าง แต่บางทีนางก็ลำเอียงหากเคยมีอคติกันมาก่อน แถมนางยังเป็นพวกดวงดี 

          ผู้ซึ่งมีความฉลาดหลักแหลม ชอบการศึกษาค้นคว้า การจดบันทึก ฉลาดในการพูด รอบคอบ มีความสามารถในด้านภาษาและประวัติศาสตร์เป็นเลิศ  อีกทั้งยังมีพรสวรรค์ในการการขี่ม้า ฟันดาบ และยิงปืน  ถึงนางจะไม่ค่อยรู้ความด้านการเมืองสักเท่าไหร่ แต่กลับมีลางสังหรณ์ที่ค่อนข้างแม่นกับเรื่องพวกนี้ 

               มีความเป็นกุลสตรีเหลือน้อย เพราะแก่นแก้วโลดโผน ไม่ห่วงสวย ไม่ชอบสวมชุดฟูฟ่องหรูหรา รักการผจญภัย และมีความห้าวหาญ เด็ดเดี่ยว ไม่กลัวสิ่งใด เข้มแข็ง แต่ก็ยังเป็นคนที่สุภาพ และกิริยานอบน้อม ถ่อมตน และสำรวมในบางครั้ง เธอเป็นพวกดีมาดีตอบ ร้ายมาก็ร้ายตอบ รักศักดิ์ศรีของตนและตระกูล

     มาริต้ามีความคิดว่า ความเป็นอยู่ของตนไม่ต่างจากนกในกรงทอง เธอปรารถนาที่จะมีชีวิตอิสระโลดโผนในที่ที่ห่างไกลผู้คน

ประวัติ  :: 

          บุตรีคนโตของ "เซอร์ริชาร์ด" ดยุคแห่งตระกูลเบลล์เล็ตที่เก่าแก่ สหายคนสนิทของอดีตกษัตริย์ที่สิ้นพระชนม์ไป ดยุกนั้นหวงแหนเธอมาก มาริต้ามีน้องสาวฝาแฝดที่หน้าเหมือนเธอราวกับพิมพ์เดียวกันชื่อ "แอนนิก้า" เพราะทั้งสองเหมือนกันมากจนแทบแยกไม่ออก แต่ถึงแม้ทั้งสองจะหน้าเหมือนกัน แต่บุคคลิกนั้นต่างกันราวฟ้ากับเหว น้องสาวผู้ที่เพรียบพร้อมคุณสมบัติของการเป็นเลดี้เต็มตัว  ส่วนตัวเธอคือเด็กสาวที่แสนจะแก่นแก้วและห้าวหาญ

           มารดาของเธอนั้นถือว่าเป็นสตรีชั้นสูงที่ใครๆต่างก็ต้องยอมรับ แต่หากว่ามารดาของเธอนั้นได้ประสบอุบัติเหตุ รถม้าพลัดตกหน้าผาระหว่างกลับจากงานเลี้ยง ตั้งแต่ 3 ขวบ ตอนนั้นเธอและน้องสาวยังไม่ประสีประสามากนัก แต่ด้วยความที่หล่อนเป็นพี่คนโตทำให้ต้องเป็นคนที่เข้มแข็งและคอยปกป้องน้องสาวของตน จึงมีความแก่นแก้ว ออกห้าวจนท่านดยุคต้องกุมขมับ แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ได้สอบผ่านการเป็นเลดี้ และได้ถูกจับหมั้นหมายกับคาดอส ตามความเห็นชอบของผู้ใหญทั้งสองฝ่าย

          ใครๆต่างก็ต้องบอกว่าเจ้าหล่อนคือผู้หญิงที่น่าอิจฉา

     น่าอิจฉาตรงไหนกัน...แค่การตกลงของพวกผู้ใหญ่ แบบนี้มันคลุมถุงชนชัดๆ!!

     "คุณพี่! คิดจะทำอะไรคะ!?" แอนนิก้าตกใจเมื่อเข้ามาในห้องเห็นว่าเจ้าหล่อนกำลังตัดผมของตนจนสั้นไม่เป็นทรง

     "แอนนี่ ข้าไม่อยากเป็นเลดี้อะไรนั่น...ข้าอยากจะหนี หนีไปสุดขอบโลก!" 

     "ถ้าคุณพี่ทำแบบนั้น คุณพ่อต้องไม่พอใจแน่ๆ อีกทั้งจะมีคนนินทาคุณพี่ให้ตัวคุณพี่เสื่อมเสีย...น้องไม่ยอมหรอกนะคะ!" แอนนิก้าเรียกสติพี่สาวก่อนจะพาร่างของเจ้าหล่อนมานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งจัดทรงผมที่ขาดวิ่นให้เสียใหม่

     "แต่ข้า...ไม่ได้ต้องการ อีกทั้งคู่หมั้นของข้าอายุห่างตั้ง 10 ปี เชียวนะแอนนี่" มาริต้ามองน้องสาวในกระจะด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

     "..."

     "ถ้าการที่ข้ามีชีวิตดั่งเจ้าหญิง ที่อยู่อย่างสุขสบาย แต่ทุกข์ใจ...สู้ให้ข้าเป็นคนธรรมดาที่มีชีวิตอิสระไม่ดีกว่าเหรอ?"

     "คุณพี่..."

     "ดัชเชสมาริต้า มันก็เป็นเพียงแค่ฉากหน้าเท่านั้นแหละ ตัวข้านั้นไม่ได้มีอะไรที่เหมาะสมกับคำว่าดัชเชสหรอก"

     "คุณพี่เป็นสตรีที่เหมาะสมกับคำว่าดัชเชสที่สุด ข้ารู้ดี" แอนนิก้าพูดปลอบใจพี่สาว

     "เหมาะสมอะไรกัน...ถ้าข้าเลือกเกิดได้ ก็ไม่อยากเกิดมาเป็นสตรีชั้นสูงหรอกนะ แอนนี่"

     "โธ่ คุณพี่คะ ตระกูลท่านดยุคเทรย์เลอร์เป็นตระกูลที่เก่าแก่...อีกทั้งเขายังดูหนุ่มแน่น หล่อเหลา สุภาพบุรุษมากเลยนะคะ" แอนนิก้าพูดอย่างเพ้อฝัน จนพี่สาวอย่างเธอถอนหายใจ

     "เฮ้อ..."

     "ตอนที่ดูตัว ท่านเทรย์เลอร์เองก็ยิ้มให้คุณพี่ตาหวานเชื่อม และยังชมอีกว่าท่านพี่เป็นสตรีที่งดงามมากด้วย"

     "..."

     "เดี๋ยวข้ามานะคะ คุณพี่" หลังจากที่แอนนิก้าออกไป มาริต้าได้แต่มองผมที่สั้นระต้นคออย่างเหม่อลอย ผุดลุกขึ้นไปที่ระเบียง

     เด็กสาวเงยหน้ามองท้องฟ้าที่นกเหยี่ยวบินผ่าน พลันขนเส้นหนึ่งร่วงหล่นลงที่ราวระเบียง มือบางหยิบขึ้นมาดูด้วยแววตาที่สับสนและหวาดหวั่น

     "เจ้าไม่รู้อะไรหรอก แอนนี่น้องรัก รอยยิ้มที่ได้เห็นนั่น...ราวกับเป็นเพียงหน้ากากที่เขาสวมไว้เท่านั้น"

     "ท่านแม่...ข้ากลัวชายผู้นั้นเหลือเกิน" มาริต้าหยิบขนนกมาแนบอก ราวกับกำลังอธิษฐานของให้ผู้ที่ล่วงลับไปคุ้มครอง

เขาช่างเหมือนกับลูซิเฟอร์

ที่เป็นซาตาน....ในคราบของเทพบุตร

ลักษณะการพูดจา  :: มาริต้าเป็นเด็กสาวที่มีน้ำเสียงสดใสตื่นตัว เป็นคนที่พูดชัดถ้อยชัดคำมั่นคง เป็นสาวเสียงดีและมีเอกลักษณ์ ผู้คนที่คุยกับเธอมักจะรู้สึกผ่อนคลาย และเป็นกันเอง เลือกใช้คำพูดตามอายุ ความสนิทสนม และบุคคลที่นับถือ เจ้าตัวมักแทนตัวเองว่า 'ข้า' หากเป็นผู้น้อยจะแทนว่า 'เจ้า' หากเป็นผู้ใหญ่ หรือผู้ที่ให้ความเคารพจะแทนว่า 'ท่าน' 

ตย 1.  : ตอนปกติ

          - "แอนนี่ ที่เจ้าหยิบมานั่นน่ะ...มันเป็นภาษาเยอรมัน เจ้าอ่านออกเหรอ?" มาริต้าบอกกับน้องสาวของตนที่หยิบหนังสือมาผิดเล่ม

          - "ข้าบอกแล้ว ว่าข้าไม่ชอบเลม่อนทาร์ต...เจ้าก็ยังเอามาให้ข้าอยู่ได้ แอนนี่ข้ายกให้เจ้า" มือบางหยิบทาร์ตเลม่อนใส่ในถ้วยของน้องสาว

          - "ไม่เป็นไร หนูน้อย เปื้อนแค่นิดเดียวเอง เจ้านั่นแหละเป็นอะไรมั้ย บาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า?" ร่างบางย่อตัวลงมองเด็กชาวบ้านธรรมดาที่วิ่งมาชนแล้วทำให้ชุดเดรสของเธอเประเปื้อน แต่เธอกลับห่วงความปลอดภัยของเด็กน้อยเสียมากกว่า 

ตย 2.  : ตอนโกรธ

          - "อย่าคิดว่าท่านอาวุโสกว่าข้า แล้วจะหยามข้าราวกับเป็นสิ่งของได้!" เด็กสาวลุกขึ้นประจันหน้า เอ่ยเสียงเย็นอย่างระงับอารมณ์ สบตาอย่างไม่เกรงกลัว

          - "หืมมม คิดเหรอว่าเด็กอย่างข้าจะไม่รู้ถึงความคิดเน่าๆของเจ้า...ข้าไม่เอาดาบเสียบคอหอยของเจ้าเสียตอนนี้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว" ริมฝีปากบางเอ่ยกระซิบข้างหูของชายร่างท้วมที่มองเธออย่างหยาบโลน

          - "หากคำพูดของข้าคือเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม  คนผู้นั้นคงไม่ต่างจากพวกสถุลหรอกมั้ง" มาริต้ากอดอกต่อปากต่อคำกับเหล่าสตรีชั้นสูงที่กำลังหาเรื่องเหล่าชาวบ้าน

ตย 3. : ดีใจ & มีความสุข

          - "วันนี้ท่านพ่อไม่อยู่...ไปเที่ยวในเมืองดีกว่า!" มาริต้าดีดตัวลงจากเตียง วิ่งไปเปลี่ยนเป็นชุดของชาวบ้านธรรมดาและแอบออกจากคฤหาสถ์โดยที่ไม่มีใครรู้

          - "คิกๆ รุกฆาต! ข้าชนะเจ้าอีกแล้วนะ แอนนี่(^^)" มือบางหยิบเรือกินบิชอบของน้องสาวแล้วยกยิ้มบาง

          - "ว้าว ไม่อยากเชื่อว่าท่านดยุค ก็ชื่นชอบอ่านหนังสือพวกนี้...ขอบคุณนะคะที่ให้ข้าอ่าน" ดวงคากลมโตสบมองร่างสูงก่อนจะยกยิ้มกว้างและหันกลับไปเลือกหนังสืออ่าน

ตย 4.  : เสียใจ & ร้องไห้

          - "ท่านอยากจะทำอะไรก็เชิญ! ข้าไม่มีอะไรจะต้องเสียอีกแล้ว...เอาสิ ฆ่าข้าเลย ฆ่าข้าให้ตายตรงนี้เลย" เธอเอ่ยทั้งน้ำตาที่นองหน้า มือบางกำมือของอีกฝ่ายที่ถือมีดสั้นไว้ในมือจ่อที่ท้องของตน

          - "ทำไมต้องแบ่งแยกชนชั้นกันด้วย...ไม่ว่าจะชนชั้นไหน ก็เป็นมนุษย์เหมือนกันนี่" มาริต้ามองเด็กน้อยที่นอนสลบเนื้อตัวเสื้อผ้าบ่งบอกได้ว่าเป็นเด็กของลูกชาวบ้านธรรมดา

          - "ข้าขอโทษ ข้ามาช้าไป...ขอโทษนะ โรมมี่" ร่างบางทรุดลงตรงหน้าร่างไร้วิญญาณที่ถูกคลุมด้วยผ้าพื้นนั้งเจิ่งนองไปด้วยเลือด น้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบๆมือนั้นกุมมือที่เย็นชืดไว้แน่น

ตย 5. : ตกใจ & กลัว & เขิน

          - "ว้าย! ตกใจหมดเลย มาตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ ท่านเทรย์เลอร์?" มาริต้าตกใจจนกองหนังสือในมือร่วงผล็อย เมื่ออีกฝ่ายโผล่ออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

          - "ไม่...ไม่นะ อย่าเข้ามา ใครก็ได้ ช่วยด้วยค่ะ!!" เสียงหวานตะโกนพลางถอยออกห่างจากพวกชายฉกรรณ์ที่กำลังย่างกรายเข้ามาใกล้ 

          - "ท ท่านพูดอะไรออกมากันคะ! บ้าที่สุดเลย" เธอกระแทกเสียงใส่พร้้อมกับใบหน้าที่ขึ้นสีจนถึงหู ก่อนจะเดินปึงปังออกไป

ชอบ ::

     หนังสือ - นางเริ่มชอบตั้งแต่ที่แม่ของนางอ่านหนังสือให้ฟัง และโดยส่วนตัวก็อยากรู้เรื่องโลกภายนอกด้วย

     เกมกระดาน - เป็นกิจกรรมยามว่างที่ช่วยเธอคิดเรื่องต่างๆ

     ทาร์ตธัญพืชราดน้ำผึ้ง - ของโปรดที่มักกินยามว่าง ของหวานช่วยให้สมองแล่นนะ

     ขี่ม้า - เพราะชอบออกไปข้างนอกและเข้าป่าอยู่บ่อยครั้ง โดยอ้างว่า ม้ามันตกใจแล้วพาเธอเข้าป่าไป

     ปลาย่าง - เคยได้กินตอนหนีออกมาเที่ยวในเมือง ไปกินกับพวกเด็กๆที่เป็นลูกชาวประมง

     ชานม - ชอบกลิ่นหอมๆ ไม่หวานจนเกินไป

     ฝน - เห็นแล้วอยากวิ่งออกไปตากฝนเล่นจนตัวเปียก

ไม่ชอบ  ::

     ทาร์ตเลม่อน - มันหวานๆเปรี๊ยวๆ กินกับชาแล้วเหมือนลิ้นจะชา

     ชุดกระโปรง - เดิน วิ่ง กระโดด ทำอะไรก็ไม่สะดวก

     ให้เป็นเลดี้ - ต้องทำกิริยานุ่มนวล หัวเราะคิกคัก จีบปากจีบคอ เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว! 

     การแบ่งชนชั้น - ทุกคนมีจิตใจ มีความเป้นคนเหมือนกัน ทำไมต้องดูถูกด้วย!

     น้ำหอม - ได้กลิ่นทีไรอยากจะจามซะให้รู้แล้วรู้รอด

เกลียด  :: 

     การถูกบังคับ - เพราะเธอไม่ใช่ทาส เธอไม่ใช่เครื่องมือ

     พวกคนตัณหาจัด - รู้สึกน่าขยะแขยงพิกล เอาดาบแทงให้ตาบอดดีมั้ย? 

     คนที่หยามเกียรติของตนและครอบครัว - เธอเป็นคนรักศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่เหนือสิ่งอื่นใดเธอรักครอบครัวของเธอยิ่งกว่า

     คนที่รังแกน้องสาวของเธอ - แอนนิก้านั้นเป็นราวกับสมบัติล้ำค่าของเธอ ฝาแฝดที่ต่างกับเธอราวกับคนละคน น้องสาวผู้แสนอ่อนแอและควรได้รับการปกป้อง

กลัว  :: 

          น้องสาวของเธอได้รับอันตราย - เหตุผลเหมือนกับ คนที่รังแกแอนนิก้า

แพ้ :: ไม่มี

งานอดิเรก :: อ่านหนังสือ / ออกไปพูดคุยกับชาวเมืองธรรมดา / ฝึกเหยี่ยว / เรียนรู้ภาษา / ขี่ม้า / ฝึกยิงปืน

เพิ่มเติม :: 

- มาริต้านอกจากเก่งด้านภาษาและประวัติศาสตร์แล้ว ยังเก่งในเรื่องการสืบค้นข้อมูลต่างๆอีกด้วย

- เธอเลี้ยงเหยี่ยวไว้ตัวหนึ่ง เธอซื้อมาจากพ่อค้าชาวต่างชาติ และตั้งชื่อเหยี่ยวให้ว่า...จิล

- เรียนภาษามาจาก เหล่าขุนนางจากต่างเมืองในงานเลี้ยงต่างๆ และนางเป็นคนที่เรียนรู้ได้ไวมาก

- ชอบใส่กางเกงมากกว่าชุดกระโปรง

- ชอบปลอมตัวเป็นชาวบ้านและไปเดินเล่นในเมืองอยู่บ่อยครั้งยามที่พ่อของเธอไม่อยู่บ้าน

- เธอมีความสามารถในการต่อสู้เหมือนกับผู้ชาย มีความคล่องแคล่วและโลดโผน รักการปีนป่าย 

(ขอยกตัวอย่างเป็นคลิปตามลิ้งค์นี่นะคะ) 

https://www.youtube.com/watch?v=_xkCPNECud8&has_verified=1

****มีอะไรให้เพิ่มอีกก็บอกได้นะคะ

TALK CHARACTER

Quiz :: อำนาจ ชื่อเสียง ความรัก เงินตรา อิสรภาพ สำหรับคุณสิ่งไหนที่สำคัญที่สุด เพราะอะไรถึงเป็นเช่นนั้น

Ans :: "อิสรภาพ...ข้าไม่ต้องการให้ใครมาชักใย ข้าอยากทำให้ในสิ่งที่ข้าต้องการ...ไม่มีใครสามารถห้ามข้าได้"

Quiz :: ถ้าเลือกจะตายกับอยู่ต่อในสังคมที่เน่าเฟะเช่นนี้ คุณจะเลือกอะไร

Ans :: "ข้าเลือกที่จะอยู่...และบอกเล่าเรื่องราวให้แก่คนรุ่นหลัง"

Quiz :: คิดว่าตอนนี้ตัวเองได้เป็นอย่างที่ใจปรารถนาไว้แล้วรึยัง

Ans :: "ไม่...ไม่เลยสักนิดเดียว"

TALK PARENT

สวัสดีค่ะชาวโลก ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เราชื่อรันรัน หรือจะเรียกอาร์ซีก็ได้ค่ะ!

:: PT. จ้ายินดที่ได้รู้จัก

เบื่อคำถามเบสิคแล้วค่ะ เอาเป็นว่าขอถามนิดนึงเนอะว่าตัวละครของคุณพ่อคุณแม่มีแรงบันดาลใจจากอะไรไหมคะ?

:: เอาง่ายๆเลยนะคะ มาจากเกม Assassin's creed ค่ะ

สาเหตุที่เลือกบทนี้มีอะไรเป็นพิเศษไหมคะ

:: มันน่าจะให้นางบู๊ได้นะ  คาร์ของน้องดูจากดีเทลแล้วน่าจะแก่นแก้ว พอใช้ได้เลยค่ะ

ลองให้คะแนนความพึงพอใจในใบสมัครของตัวเองหน่อยนะคะ ฮาาา สักเต็มสิบนี่ได้ประมาณไหนดีเอ่ย?

:: บอกไม่ถูกอ่ะ สัก 6 มั้งนะ

อยากได้คำจำกัดความของน้องหน่อยน่ะค่ะ!

:: แก่นแก้ว ห้าวหาญ กุลสตรีเหลือน้อย

เกริ่นก่อนว่าเนื้อหาในเรื่องนี่รุนแรงระดับหนึ่งเลย (ถึงนังคนเขียนจะอายุไม่ได้มากมายอะไรก็เหอะ.) ถ้าเจอบทลูกตาย มีความสาหัสสากรรจ์ หรือเจอความพลอตทวิสเข้าไปนี่โอเครับได้แน่ใช่ไหมคะ?

:: ทำใจยอมรับแหละค่ะ อุตส่าห์ปั่นมาทั้งที...

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมสนุกกับเรามากๆ นะคะ ข่อมค่าา

:: ด้วยความยินดีค่าาาาาา