ฟิครีบอร์น BF~

ลำดับตอนที่ #4 : BF 4 ~

�"โว๊ยยยย...มากันครบรึยังห๊ะ" สควอโล่ตะโกนออกมาด้วยความหิว�
"ชิชิชิ เจ้าชายก็หิวแล้วนาาา.."
"แหม ๆๆ รอฟรานจังก่อนสิจ๊า เบลจัง สควอโล่จัง"


"เห้อ ปวดไหล่ชะมัด" ไอรุ่นพี่บ้านี่ ทำไมต้องมาบังคับกันด้วยเนี่ย
"มาละคร้าบบ�~" "แกมาช้านะโว๊ยย อ๊ะ...!! หัวกบ =[]= " สควอโล่ต้องถึงกับตะลึงเมื่อเห็นเด็กไหม่ที่เค้าเพิ่งจะรับเข้ามา ใสหมวกประหลาด ๆ เหมือนหัวกบ�

" (- -)(_ _)(- -)(_ _)......=[]= " <<<< หน้าทุกคนไนตอนนี้


นั่นไง ตกไจกันหมด "ก็รุ่นพี่วิปริตนี่น่ะสิครับ บังคับไห้ผมไส่ ลุซซูเลียก็ช่วยพูดหน่อยสิครับ" "เห..เจ๊ก็ว่าน่ารักดีนะเนี่ย 555" �

�"-.-" เห้อ หวังพึ่งเจ๊นี่ไม่ได้เรยแฮะ


"เอาหล่ะมาครบเเล้ว นั่งกันซะที จะได้กินข้าว"
เสียงดุดันของบอสแห่งวาเรียกล่าว
�

"ทานละนะคร้าบบ�~" "ชิชิชิ เจ้ากบกินช้าจัง"
"ผมไม่ได้มุมมามเหมือนรุ่นพี่นี่ครับ" "งั้นไก่นี่ เจ้าชายขอนะ ชิชิชิ�~"
"อ่ะ..รุ่นเพ่ นั่นไก่ผมนะ"
"แกช้าเองเจ้ากบ !! " � หนอยยย�~ ไอเจ้าชายโรคจิต ฟรานพูดพร้อมยกจานเค้กที่ลุซซูเลียวางไว้ไห้ข้าง ๆ ขึ้นมา


(แหมเจ้ลุซดูท่าจะปลื้มมฟรานจังนะเนี่ย โฮ๊ะ ๆๆๆ:ไรเตอร์)(มันขนลุกนะครับไรเตอร์:ฟราน)


"เฟี๊ยววววว !!�~ แปะ!! �เคร้ง เคร้ง ......" �"ว๊ายยย เค้กของเจ้"
"ไอ้กบ ทำอะะไรของเเกเนี่ย ชิชิชิ"
เบลพูดพลางเอามือปัดเค้กที่เลอะหน้าออก
"ก้ผมกลัวรุ่นพี่ไม่อิ่มนี่คร้าบบ�~" << ฟรานพูดหน้าตาย�
"ตายซะเเก ไอ้กบงี่เง่า" �ฉึก ฉึก ฉึก !!
"อ๋าา..อันตรายนะครับรุ่นพี่ เล่นมีดเนี่ย" หูย ถ้าผมไม่ได้เป็นผู้ใช้มายา
ป่านนี้ผมคงตายไปแล้วนะเนี่ย

"พลาดไปนิดเดียวว ชิชิชิ�~" สงครามกลางห้องอาหารยังคงดำเนินต่อไป
โดยไม่มีไครสนใจ คน 2 คน ที่กำลังจะเดินไปหาที่กินข้าวอย่างสงบสุข



"ไอสวะ ป่ะ" "ไปไหนของเเกบอส"
"ห้องชั้นไงไอสวะ"
"O///////O"
พอเเซนซัสพูดจบก้ลากร่างบางออกจากห้องอาหาร
"ปล่อยนะโว๊ย ไอบอสส"
"หุบปาก ไอสวะ!!" �ไครก้ได้ช่วยตูด้วยโว้ยยย T_T

(หวาา สควอโล่โดนป๋าลากไปซะเเล้ววว)


"รุ่นพี่ !! ไส้กรอกนี่ ผมขอนะคร้าบ" "เฮ้ย เอาไส้กรอกเจ้าชายคืนมานะไอกบ"
"ฟรานจัง เบลจัง พอเเล้วจ้ะ พอเเล้วว เลวี่ !! ช่วยห้ามหน่อยสิยะ อ่าว... เลวี่ !!!!!!! อย่าทิ้งเจ้คนเดียวสิ" ลุซซูเลียวิ่งเเจ้มตามเลวี่ไป ปล่อยไห้ ฟรานกับเบล ปาข้าวของบนโต๊อาหารกันอย่างเมามันส์�

"ชิชิชิ คิดจะเอาชนะเจ้าชายยังเร็วไปนะเจ้ากบ " เบลพูดพลางหยิบไส้กรอกจากมือฟรานไป
"อะ..รุ่นพี่ !! ทำไมทำงี้อ่ะ เอาไก่ผมไปเเล้ว ชิ้นนี่ก้ของผมสิ"
ฟรานโวยวาย 'อ๊ากกก ไส้กรอกผมมมมม ไอรุ่นพี่วิปริต ซักวันผมจะเอาไส้กรอกไปแช่ยาพิษ' ฟรานคิดในใจ

"เเน่จริงก้เเย่งจากมือเจ้าชายไห้ได้สิ เจ้ากบเชื่องช้า ชิชิชิ�~"เบลท้า
"ผมแย่งอยุ่เเร้วหล่ะ" ฟรานพยายามเอื้อมมือไปแย่งไส้กรอกของเบล�


เเต่ ทว่า...."อ๊ะ.....ตุ๊บ...จุ....อู....จู...อุ๊บบบ !!!"
เท้าของเบลดันไปเหยียบจานเค้กที่วางอยุ่บนพื้นซะได้ ทำไห้เบลเซไปข้างหลัง ร่างบาง ๆ ของฟรานล้มลงไปทับเบล
�(กรี๊ดดดด เบลของฉานนนนนน =[]=)
ริมฝีปากของทั้งสองประกบกันอย่างไม่ได้เต็มใจ


"O////////////o" <<<เบล
�">////////////<" << ฟราน

"ทำไรของแกเนี่ยเจ้ากบ!!" เบลพูดพลางดันตัวฟรานที่นอนทับเค้าอยุ่ออก�
"รุ่นพี่นั่นเเหละทำอะไรครับ จงใจล้มเนี่ย"
"ชิชิชิ ชอบเจ้าชายมากรึไงถึงมาขโมยจูบกันเนี่ย"
"=[]= ผมไม่ได้คิดสั้นขนาดนั้นนะครับ"
"แกหมายความว่าไงนะเจ้ากบ"
"ปล่าวคร้าบบบบ�~" ฟรานพูดพลางรีบวิ่งออกไปจากห้องอาหาร

'อ๊ากก ไม่จริงไช่ม้ายยย นี่เค้าเสียจูบเเรกไห้ไอเจ้าชายวิปริตนั่นงั้นหรอ' ฟรานคิดในใจ โดยที่ไม่รู้ตัวว่าตอนนี้หน้าของเค้ามันเเดงเป็นลูกเชอร์รี่เเล้ว


'ชิ ไอกบบ้า ล้มลงมาได้' เบลนั่งพลางเอามือปิดหน้า ที่ตอนนี้มันเเดงไปถึงหู


"เลวี่ แกเห็นมะ" "อือ" "แหม สนิทกันเร็วจริงๆล่ะน้า 2คนนี้เนี่ย"
"ลุซแกอย่าไปจับคู่ผิด ๆ สิ บอสก็คนละ"
�"ต้ายเลวี่ ความรักสีม่วงกะลังเบ่งบานนะย๊ะ อย่าขัด" "" -0-""
เลวี่กับลุซซูเรียที่เห็นเหตุการ์ณตั้งเเต่ต้นจนจบ สนทนากันอย่างเมามันส์�

***************************************************************

เดี๋ยวว่าง ๆ มาต่อนะคะ�
ต้องขอโทษด้วยที่ภาษาไม่ค่อยแข็งแรง
เนื่องจาก ติด MSN ใช้ภาษาวิบัติบ่อยเกิน�
จะพยายามแก้นะคะ