ฟิครีบอร์น BF~

ลำดับตอนที่ #2 : BF 2 ~

 ผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีที่ผมเดินตามสควอโล่มา  ผมก็มาหยุดอยุ่หน้าห้อง ห้องหนึ่งในปราสาท 'ห้องอะไลหว่า' ผมคิดพลางมองไปรอบ ๆ หูวว ข้างในปราสาทนี่สวยจริงๆ "เข้าไป" สควอโล่บอกพร้อมกับปลายดาบชี้ไปในห้อง

"นี่มันห้องอะไรหรอคร้าบบ" ผมลากเสียงยาวถามคนตรงหน้า "เลิกถามได้เเล้วโว๊ย !! เข้า ๆ ไปซะ บอสรออยุ่  ถามมากเดี๋ยวก็ฟันขาดสองท่อนซะนี่ !!"  สควอโล่ตะโกนออกมาด้วยความรำคาญ 'ตะโกนทำไม อยุ่ไกล้ขนาดนี้ หรือว่า ลุงนี่หูหนวก ไม่ได้ยินเสียงตัวเอง' ผมได้เเต่แอบบ่นอยุ่ในใจ เเหงหล่ะ ขืนพูดออกไป ผมก็โดนฟันขาดสองท่อนอ่ะดิ และผมก็ไม่รีรอที่จะเปิดประตูเข้าไป


ผ่างงงง ~ ~ ~ ~ ~


เอ๋....?


ทันทีที่ผมเข้าไปข้างใน บอกได้คำเดียวว่า บรรยากาศภายในห้องดูมืดมนน่าขนลุกสุด ๆ เเค่นั้นยังไม่พอนะครับ ผมสังเกตุเห็นเเววตาสีเเดงคู่หนึ่งจับจ้องมาที่ผมอย่างจะกินเลือดกินเนื้อกันเรยทีเดียว

"มาได้เเล้วหรอ ไอ้สวะ"  เสียง ๆ หนึ่งพูดออกมา 'สวะ ? อะไรเนี่ย ' ผมหันไปมองยังต้นเสียงด้วยความ ฉุน เเต่ทันทีที่ผมหันไป อ๊ากกก คนอะไรเนี่ย น่ากลัวชะมัด ตอนเเรกผมก็นึกจะหันไปด่าซะหน่อย เเต่ดันหันไปเจอเเววตาสีเเดงที่กำลังมองมาที่ผมเนี่ยดิ มันทั้งดูเยนชาเเละน่ากลัว ลางสังหรของผมมันบอกว่า ถ้าผมด่าไป ผมอาจได้กลับไปหาอาจารในสภาพ ศพ << เเน่นอน

"ผมฟรานครับ" ผมบอกชื่อตัวเองไป เผื่อว่าคนตรงหน้านี่จะ เปลี่ยนความคิดที่จะเรียกผมว่า สวะ เเร้วมาเรียก ฟราน(สุดหล่อ)

(ฝันไปเถอะย่ะ ยัยหนูฟรานน:ไรเตอร์)(หรือว่าไรเตอร์จะเถียงผมล่ะคร้าบ:ฟราน)(-////////- : ไรเตอร์)

"ชั้น xanxus เป็นบอสของหน่วยลอบสังหารวาเรีย" xanxus แนะนำตัว 'เนี่ยน่ะหรอ ผู้ใช้มายาที่ไอเเก่นั่นส่งมา' แซนซัสคิดในใจ

'เนี่ยน่ะหรอ บอสเเห่งวาเรีย' OwO ผมไม่อยากจะเชื่อ บอสของวาเรียน่ากลัวขนาดนี้เรยหรอเนี่ย

"เดี๋ยวไอหลามสวะจะเป็นคนแนะนำเเกเองว่าต้องทำอะไรบ้าง ไปได้ละ ไอสวะ"เเซนซัสพูดพลางชี้ไปหาสควโล่ "ตูอีกเเร้วเร๊อะ" สควอโล่แอบบ่น

'เอ๋.? ไห้ผมเข้ามาฟังเเค่นี้อ่ะนะ' ผมคิดในใจ -.- จากนั้นผมก็เดินออกมาอย่างรวดเร็ว เห้อ วาเรียนี่ มีเเต่คนแปลก ๆ จริงๆด้วย ไหนจะตาลุงผมยาวที่หูไม่ค่อยดี ไม่ค่อยได้ยินเสียงตัวเองเวลาพูด เรยต้องกะโกนอยุ่บ่อยๆ

เเละก็ยังมี บอส ที่ความจำปลาทอง เรียกคนอื่นว่าสวะ คงเพราะเนื่องจากจำชื่อไม่ได้  เห้อ ไม่เข้าใจ ทำไมถึงได้ชื่อว่าเป็นหน่วยรบที่แข็งแกร่งที่สุดของวองโกเล่นะ ต่อไปผมจะเจออะไรแปลกๆ อีกเนี่ย 

"ชิชิชิ ไครน่ะ" เสียงหัวเราะประหลาดดังขึ้นข้างหลังผม เอาไงดี ผมจะหันไปคุยหรือเดินไปทางอื่นดี

(ก็ต้องหันไปคุยน่ะสิ:ไรเตอร์)(ผมไม่ได้เหมือนไรเตอร์นะคร้าบ : ฟราน)(หมายความว่าไงยะ !! : ไรเตอร์)(ป่าวคร้าบ ๆ: ฟราน)

ผมตัดสินใจหันไปหาเสียงที่ถามเมื่อกี้ "คนครับ ^_^ " ผมตอบไปหน้าตายๆ ฮ่ะ ๆๆ ก็มันเป็นเอกลักษ์ของผมนี่ครับ "หน้าตาย" เนี่ย (อย่าย้ำได้ไหมครับไรเตอร์ - - : ฟราน)

ละคนที่อยุ่ตรงหน้าผมตอนนี้ก็คงเป็นคนของหน่วยวาเรียอีกเช่นกัน 'หืมม..เค้ามองเห็นทางเดินไหมนั่น' ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวผมทันที ก็เเหมคุณพี่เเกเล่นเอาผมลงมาปิดหน้าซะขนาดนั้นนี่

"ชิชิชิ นี่เเกคิดจะกวนประสาทเจ้าชายงั้นหรอ" ไอเด็กนี่มันเป็นไครกัน ไม่รุ้จักเขารึไงนะ ถึงได้กล้ากวนประสาทเจ้าชายแบบนี้ "เจ้าชายหรอครับ?" ผมยิ่ง งง เข้าไปใหญ่ "อ๊ายยยยยยย....ไครเนี่ยน่ารักน่าหยิกจริงจริ๊ง ถูกใจเจ๊ฮ๊าาา" "ลุซซุเลีย มาก็ดีละ นี่เด็กไหม่ที่จะมาแทนมาม่อน ชื่อฟราน" สควอโล่พูด 

"ฮื๊มมม. .ฟรานหรอ..เจ๊ชื่อลุซซุเลียน้จ้ะฟรานจัง" เจ๊กระเทยถึกแห่งวาเรียแนะนำตัว "ดีครับลุซซุเลีย" ผมยิ้มตอบอย่างเป็นมิตร "ชิชิชิ เนี่ยนะหรอคนที่จะมาเเทนมาม่อน ดูไม่ได้เรื่องเท่าไหร่เรยนะ"  คนที่อ้างตัวว่าเป็นเจ้าชายพูดขึ้นมา "อย่าไปพูดอย่างั้นสิเบลจัง" เจ๊ถึกเเห่งวาเรียรีบขัดทันที

"อ๊ะ..ฟรานจังจ้ะ เดี๋ยวเจ๊จะเเนะนำทุกคนไห้นะจ้ะ นี่เบลเฟกอล ส่วนนที่อยุ่ข้างหลังเจ๊ เลวี่ อาเเทน จ้ะ"
"ยินดีที่รู้จักครับ เอ่อ..ลุซซุเรีย ห้องผมอยุ่ไหนหรอครับ" เรื่องเเนะนำตัวชั่งมันก่อนเถอะ  ตอนนี้ผมอยากพักผ่อนซะเเร้วสิ เดินทางมาตั้งไกล

"ตามเจ๊มาเรยฮ๊าา" เจ๊ถึกเเห่งวาเรียกระดิกนิ้วเรียกไห้ผมตามเธอไป -00- 

เจอกันไหม่ตอนหน้าคร้าบบ ~
************************************************

จบไปอีก 1  ( _ _)" อ๊ากกก คิดอะไรไม่ออก
;DDD เพื่อเบลก่ะหนูฟราน
ต้องปั่นฟิคนี้ต่อไห้จบ
(นี่ๆ ฟราน เป็นไงมั่งเจอเบลครั้งเเรก : ไรเตอร์)
(.........อือ......อย่ายุ่งหน่าผมจะนอนเเร้ว:ฟราน )
(เฮ้ย..อย่ามานอนตอนนี้นะ บอกมาก่อน:ไรเตอร์)
(ไรเตอร์ก้อไปคิดบทเองสิคร้าบบบ:ฟราน)
(ทิ้งชั้นอีกเเร้ว TT^TT : ไรเตอร์)