ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : หลอนมกรา (จบ1เดือน)
มราม: ุ๊าี่ปุ่น--ายนที่1
...1 มราม 9.00 น.
ผมื่นมาในเ้าวันปีใหม่ ห้อเียบเียบ
10.00น.
ผมทานอาหาร พ่อและแม่อผมไม่อยู่ ท่านไปทำาน่าประเทศั้แ่2เือน่อน
11.00น.
มอออนอหน้า่า ูเหมือนเพื่อนบ้านเ็บอึ้นรถ ไปเที่ยววันปีใหม่สินะ....
14.00น.
ผมนั่เล่นอยู่บนเีย อ่านหนัสือที่อบ เบื่อ...
18.00น.
ผมทานอาหารเย็น รู้สึเหมือน้าวผัาร้านสะวื้อที่ัเ้าปามัน่าไร้รสาิ ผมเทมันทิ้แล้วไปหยิบเ้ในู้เย็นมาิน
20.00น.
ผมนั่เล่นอมพิวเอร์ เปิเพลฟัพลาๆ เล่นเมส์พลาๆ
22.00น.
เลียร์่านไ้เือบหมแล้วแ่เบื่อ่อน ึโหลเมส์ใหม่มาเล่น
23.00น.
ูเหมือนเพื่อนบ้านผมะลับมาแล้ว รถฮอน้าแ๊สสีาววิ่เ้าอหน้าบ้านหลั้าๆ
0.00น.
ผมปิไฟ เ้านอน
...2 มราม
10.20น.
ผมเพิ่ื่น อาบน้ำแล้วไปทาน้าว
12.00น.
ผมออไปื้อไอศรีมาร้านสะวื้อใล้ๆ เินผ่านรถฮอน้าแ๊สันนั้น พบว่าพ่อแม่ลูเสียีวิอยู่ในรถ ใบหน้าใสุีใบหน้าีเียว ผมเรียำรว
12.20น.
ำรวมาถึ เรียผมไปสอบปาำ
16.00น.
สอบปาำเสร็ ผมเินหาอะไรื้อลับบ้านไปิน แ่ร้านอาหารันปิะหม ผมแวะร้านสะวื้อ ื้อ้าวะเพราหมูไปทาน
17.30น.
ทานอาหารเสร็ ออไปรน้ำ้นไม้
19.00น.
อาบน้ำแล้วมาพิมพ์รายานทำโรานอนเปิเรียน
23.00น.
ผมผล็อยหลับไป
...3 มราม
8.00น.
ผมื่นนอนแล้วไปรน้ำ้นไม้
10.00น.
พ่อผมโทรมาถามถึีที่เพิ่เิึ้น
14.00น.
ผมออไปทิ้ยะ มีลุ่มแม่บ้านับลุ่มุยันเรื่อีเมื่อวาน ำรวสันนิษานว่าเาายประมา 21.00น. เป็นไปไม่ไ้...เมื่อวานเาับรถลับมาประมา 23.00น.
...4 มราม
7.00น.
ผมื่นเร็วเพราะมีเสียออ มีวัสุมาส่นี่ ล่อ็ให่ ืออะไรันนะ
10.00น.
ผมใ้ัเอร์รีามรอยเทปที่ล่อ แะแผ่นันระแท เอุ๊าี่ปุ่นสูประมา 150 cm สวมุิโมโนสีแ ผิวาวี วาไร้วิาอมันทำเอาหลอนอยู่ไม่น้อย ผมึั้มันทิ้ไว่ในห้อนั่เล่น
...5 มราม
10.00น.
ผมื่นนอน อาบน้ำ ผมเปิู้เสื้อผ้าแล้ววานหาเสื้อยืสััว แ่เมื่อผมมอเ้าไปลับเอุ๊าี่ปุ่นน่าสะอิสะเอียนนี่แวนอยู่
13.00น.
ผมัสินในำุ๊านั่นไปทิ้ ผมโยนมันลถัยะรวมที่ห่าาบ้านผมประมา 100 เมร
16.00น.
ผมยัาใอยู่ี ผมทิ้มันไว้ที่ห้อนั่เล่น แล้วมันมาอยู่ในู้เสื้อผ้าไ้ยัไ
...6 มราม
7.00น.
มีเสียอออีแล้ว สสัยะมีวัสุมาส่ ่อยไปูละัน
9.00น.
ผมออไปูว่ามีอะไรมาส่ ผมเอแุ่๊านรนี่มานอนอยู่หน้าบ้าน ผมปิประูบ้าน ปล่อยให้มันนอนหน้าบ้านไป
10.00น.
เพื่อนบ้านผมโทรมาบอว่าวันนี้มีปาร์ี้ที่หมู่บ้าน2ถัไป ผมอบล
17.00น.
ผมลอ้นู้เสื้อผ้า หาเสื้อีๆสััวมาสวมไปาน
18.00น.
ไปถึานปาร์ี้ ผมื่มไวน์ไปเล็น้อย
19.30น.
เพื่อนอผมอัวไปห้อน้ำ
20.00น.
เพื่อนผมยัไม่ลับมา บาทีเาอาะลับบ้านเพราะื่มหนัไปหน่อย
22.00น.
ผมลับาปาร์ี้ ฝนหนั
23.00น.
ผมเปิประูห้อนอน พบเพื่อนนที่อไปเ้าห้อน้ำโนปาอาย เลือไหลอาบเสื้อเิ้สีาวนลายเป็นสีแาน วาไร้วิาอเพื่อนผม้อมอมาทาผม เ่นเียวับุ๊าัวนั้นที่ล็ออเาไว้า้าหลั พู่ายๆือ ุ๊าี่ปุ่นที่ถูใรบานนำไปแวนผนัไว้ไ้ล็ออศพเพื่อนผมไว้
ผมร้อสุเสีย เมื่อไ้สิผมึโทรเรียำรว ำรวบอว่าอี20นาทีะมาถึ
23.30น.
ำรวโทรมาแ้ว่าถนนเสียหายาพายุฝน เ้ามาไม่ไ้ ืนนี้ผมึ้อำในอนับศพอเพื่อนผม
...7 มราม
6.30น.
ำรวมาถึบ้านอผม ผมโนพวเาำหนิเรื่อที่ไปนอนในสถานที่เิเหุ
12.30น.
ำรวลับไปแล้ว พาุ๊าัวนั้นไป้วย ผมว่ามันีแล้วทีุ่๊าัวนั้นะไ้หายไปสัที
16.00น.
ผมรู้สึเหมือนมีใรบานระิบอะไรสัอย่า้าหูผมลอเวลา แ่ผมฟัไม่ออ
18.00น.
ฝนหนัอีแล้ว ผมรู้สึเหมือนมีเาอะไรมันามหลัผมมา
20.00น.
ผมอ่านนิยายเล่มโปร แ่ทำไมมันรู้สึไม่สนุ?
22.00น.
ผมปิไฟ พยายาม่มานอน แ่รู้สึเหมือนมีใร้อมอผม
8 มราม
8.00น.
ผมื่นนอน ออไปื้ออาหาราร้านสะวื้อ
9.30น.
หนัสือพิมพ์มาส่ พาหัว่าวารายอำรวที่มาเมื่อวานนี้ ารายละเอียอ่าว มีผู้พบรถำรวที่ออยู่ที่ที่พัรถและพบศพำรว4นายนอนาย ศพมีสีหน้าื่นระหน แ่ไม่มีรายานารพบุ๊าี่ปุ่นัวนั้น
15.00น.
มีเสียออ ผมเปิประูไปเอุ๊าัวนั้นนอนอยู่หน้าบ้านผม ผมัสินใทิ้มันไว้หน้าบ้านอย่านั้น
17.30น.
ผมนัู่ทีวีในห้อนั่เล่น ไ้ยินเสียเาะประูบ้าน ผมออไปู ุ๊าัวนั้นหายไปแล้ว
17.35น.
ผมลับมาที่ห้อนั่เล่น พบุ๊าัวนั้นนั่อยู่บนโฟาอผม
17.45น.
ผมัสินใเผาุ๊าัวนั้นทิ้ สภาพอมันไม่เหลือิ้นี
19.00น.
ผมุยโทรศัพท์ับเพื่อน แ่เพื่อนบอผมว่าให้วาสายแล้วไปูแลแฟนะเพราะไ้ยินเสียผู้หิ ...ผมยัไม่มีแฟน และผมอยู่บ้านนเียว
20.30น.
ฝนไม่หยุเลย ูเหมือนะพายุเ้า
21.00น.
มีเสียเินาในรัว เป็นแ่แมว
21.05น.
มีเสียานแาในรัว ใรทำานแ? ยัไ็าม ผม่อยลไปูพรุ่นี้เ้า ะมีเ้าเหมียวนๆสััวแอบเ้ามาในรัว
23.30น.
ผมเ้านอน
9 มราม
8.00น.
ผมื่นนอนึ้นมา เหม่อมอเพาน ผมรู้สึเหมือนมีอะไรบาอย่านอน้าๆผม
8.02น.
นั่นมันุ๊าี่ปุ่นัวนั้น ทำไมมันมานอนรนี้! ผมเผามันทิ้ไปั้แ่เมื่อวานแล้วนี่นา!
8.03น.
วามลัวเ้าัินผม ผม้อมัน... ้อุ๊าที่นอนนิ่้าผม
8.04น.
ผมยั้อมันอยู่ ผมไ้ยินเสียหายใแผ่วๆอใรบาน ผม้อุ๊าัวนั้น และ มัน็ระพริบา
8.05น.
ผมวิ่ออมานอบ้าน้วยวามใ ผมรีบเรียแท็ี่แล้วบอให้เาพาผมไปที่ห้าหรือที่ไหน็ไ้ที่นเยอะๆ
8.10น.
แท็ี่วิ่มา5นาทีแล้ว นับแท็ีู่อาารไม่ี
8.15
อยู่ีๆแท็ี่็หัหลบอะไรบาอย่า ผมเหลือบไปมอ นั่นมันุ๊าัวนั้น... ผมรับรู้เพียแ่นั้น่อนที่ผมะหมสิไป
16.00น.
ผมื่นึ้นมาในห้อพิเศษโรพยาบาลแห่หนึ่
16.01น.
พยาบาลและหมอเ้ามารวผม
16.03น.
หมอบอผมว่าผมแ่บาเ็บเล็น้อย และมีออยู่ในที่เิเหุที่าว่าเป็นอผม
16.04น.
หมอบอให้พยาบาลไปเอาอนั้นมา
16.05น.
พยาบาลเ้ามาในห้อพร้อมุ๊าี่ปุ่น เธอั้มันไว้ที่ปลายเท้าผม่อนที่หมอและพยาบาละออไป ปล่อยให้ผมพัผ่อนอยู่ในห้อ
16.08น.
ผมผล็อยหลับไป
18.30น.
ผมื่นึ้นมา...มันไม่ใ่ที่เิม
18.32น.
าารเินสำรว ที่นี่มันห้อับิ
18.34น.
ผมเินหาทาออนเอ
18.36น.
ระหว่าเินลับห้อ มีเสียนเินามมาไม่หยุแ่หันไป็ไม่เอใร
18.45น.
มันอาเป็นแ่เสียสะท้อน แ่เสียนั่นมันเินเร็วึ้นเรื่อยๆ
19.30น.
ผมลับมาที่ห้อไ้สัพัแล้ว ผมไ้แู่ทีวีไปเรื่อยๆ
21.30น.
ผมเริ่มรู้สึ่ว ผมปิทีวีแล้วนอน
23.54น.
รู้สึถึมือเย็นๆมาับ้อเท้าผม
10 มราม
02.40น.
มีเสียเินไปรอบเียอผม
04.15น.
ผมลืมาึ้นมา พบุ๊าี่ปุ่นยืนอยู่ที่มุมห้อ
06.30น.
มีพยาบาลมาเ็ผม เธอบอผมว่าวันนี้ผมสามารถลับบ้านไ้ในอนบ่าย
07.50น.
ผมู่าวอนเ้า
8.40น.
หมอมาเ็ผม
13.20น.
หมออนุาิให้ผมลับบ้านไ้
15.00น.
ผมลับถึบ้าน
16.00น.
ผมรู้สึโล่ใที่ไอุ้๊าัวนั้นไม่ามผมมาแล้ว
18.00น.
ผมสั่พิ๋ามาทานเป็นมื้อเย็น
19.00น.
ผมเล่นเมส์ majora's mask
22.00น.
ไ้ยินเสียหัวเราะาในห้อนั่เล่น้าล่า โมยรึเปล่านะ?
22.01น.
โมยแน่ๆ ผมัสินใลไปั้นล่าเพื่อูห้อนั่เล่น เอาไม้เบสบอลไป้วย
22.05น.
ไม่มีใรเลย หานทั่วแล้ว
22.08น.
มีเสียหัวเราะัมาาหน้าห้อนอนอผม
22.09น.
ผมรีบวิ่ึ้นไปบนห้อ
22.10น.
เอุ๊าี่ปุ่นัวนั้นยืนอยู่หน้าห้ออผม...มันมาไ้ไ?
22.13น.
ผม้อุ๊าัวนั้น รู้สึอแห้ผา ัวเร็ ผมำไม้เบสบอลในมือแน่น
22.14น.
าอมันเริ่มเบิว้า ปามันเริ่มแสยะยิ้ม แล้วมัน็เริ่มหัวเราะ... ผมสิแ ใ้ไม้เบสบอลระหน่ำทุบุ๊าัวนั้น
22.15น.
ผมเหนื่อยหอบ เหื่อแพลั่ ใบหน้าระเบื้ออุ๊าแหลละเอีย้วยฝีมือผม
22.16น.
ผมนำาุ๊าไปทิ้ที่ถัยะให่
22.23น.
ผมลับมาถึบ้าน
23.00น.
ผมเ้านอน
23.03น.
มีเสียหายใัอยู่้าๆผม ผมลืมาึ้นมา พบุ๊าัวนั้นลับมานอน้าผม สภาพหน้าแหายไป้าหนึ่
23.06น.
ผมัสินใไปนอนับเพื่อน
23.30น.
ผมปรึษาเพื่อนถึเรื่อที่เิึ้น
23.40น.
เพื่อนบอว่าพรุ่นี้ให้ผมเอามันไปไว้ที่โบสถ์
11 มราม
7.00น.
ผมื่นนอน เพื่อนผมหายไป
7.10น.
ผมพบรูปวาุ๊าี่ปุ่นบนผนั เป็นรูปวาสีเทียน
7.30น.
ผมพบุ๊าี่ปุ่นัวนั้นมานอนหน้าบ้านเพื่อนบ้าน
7.40น.
เรื่อทุอย่าวรบ ผมพามันไปโบสถ์
8.00น.
ผมนำมันให้บาทหลว ผมไม่รู้ว่ามันะไ้ผลแ่ไหน
13 มราม
8.30น.
ผมิว่ามันสบแล้ว เมื่อวานนี้มันไม่มีอะไรเิึ้นแล้ว
12.30น.
ผมเปิ่าวู พบ่าวเพื่อนผมโนารรรมแล้วนำศพแวนผนัไว้
13.00น.
ผมออไปื้อหนัสือพิมพ์มาอ่าน
13.40น.
เอหนัสือพิมพ์พาหัว่าว โบสถ์ที่ผมนำุ๊าัวนั้นไปให้ไ้โนไฟไหม้ ทุนายหม
13.50น.
่าวนั้นรายานสิ่ที่พบทุอย่า ยเว้นแ่...ุ๊าัวนั้น
17.30น.
ผมออไปเินเล่นที่สวนสาธาระ มีผู้หิเินผ่านหน้าผม เธอหันมายิ้มให้ผม หน้าเธอเหมือน...ุ๊าัวนััน
16 มราม
ผมย้ายบ้านไปที่หมู่บ้านอื่น
19 มราม
8.00น. ผมู่าว เิีารรรม่อเนื่อที่หมู่บ้านเิมอผม
31 มราม
9.00น.
ผมื่นนอน
10.00น.
ผมทาน้าวเ้า รู้สึีใที่เรื่อเลวร้ายไ้บลไปแล้ว
15.00น.
ผมออไปื้อรีฟิลปาา
16.00น.
าลับเหมือนมีนเินามผมมา
16.05น.
ผมวิ่ไปที่บริเวหาริมทะเลแล้วหันลับไปมอ
16.06น.
ผมเอรอยเท้านเินามผมมา แน่นอนว่ารอยเท้านั่นมีอผมและอใรบานเพิ่มมา้วย
16.30น.
ผมไปแ้ำรวแ่ำรวไม่รับเรื่อ
17.00น.
ผมลับถึบ้าน ทาน้าวเย็น
20.00น.
ผมเล่นเมส์ามปิ
21.00น.
ผมมอออไปนอหน้า่า หมู่บ้านอนนี้ไม่มีใรออมาเลย แปล... ปิเวลานี้ะมีลุ่มแม่บ้านออมาพูุยัน
22.00น.
เ้านอน
23.40น.
หนาว...ผมื่นึ้นมา หน้า่าเปิอยู่
23.41น.
สสัยลมพัหน้า่า...เป็นไปไม่ไ้ นี่มันหน้า่าแบบเลื่อน
23.45น.
ผมำลัลุึ้นไปปิหน้า่าแ่มีผู้หิยืนอยู่รนั้น เธอือผู้หิที่หน้าเหมือนุ๊าี่ปุ่นัวนั้น
23.46น.
เธอแสยะยิ้ม าเบิว้า เธอเินเ้ามาหาผมเรื่อยๆ
23.47น.
ผมว้าไม้เบสบอลไ้ ผมระหน่ำีเธอ
23.48น.
ผมไ้สิ... สิ่ที่อยู่รหน้าผมือุ๊าี่ปุ่นแๆ
23.50น.
มีเสียหัวเราะัรอบห้อ เธอมาปราัวรหน้าผมอีรั้
23.51น.
ผมใ้ไม้เบสบอลฟาหัวเธอ เลืออเธอสาระเ็น
23.54น.
มีเสียหัวเราะัมาา้าหลัผม ผมสะุ้ื่นาภวั์ มอศพรหน้าผม
23.55น.
นั่นมันแม่ผม! เธอมาอยู่ที่นี่ไ้ยัไ?
23.56น.
ผมวิ่ออาห้อนอน ผม้อไปโทรหาำรวแ่โทรศัพท์อยู่ั้นล่า
23.57น.
ผมรีบโทรศัพท์หาำรว
23.58น.
ำรวรับสาย ผมรีบอวาม่วยเหลือ อยู่ีๆท้อผม็าไปหม ามมา้วยวามรู้สึเ็บปว ผมเห็นมือผู้หินนั้นแททะลุผมา้าหลั
23.59น.
ผมรู้สึหนาวไปหม ทุอย่ามันมืไปหม
00.00น.
ผมไม่รู้สึอะไรอีแล้ว
บาที...ผู้หิที่หน้าเหมือนุ๊าี่ปุ่นัวนั้น...อาเยเป็นุ๊ามา...
และบาที... ารร่อเนื่ออาเป็น...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น