รักใสใสของยัยจอมเพี้ยน

ลำดับตอนที่ #12 : เมเปิ้ล

POINT

หลังจากผมตื่นขึ้นมาก็ลงมาซื้อของข้างล่างเพื่อที่จะเอาไปทำอาหารให้คนที่นอนอยู่ข้างบนกิน ถึงผมจะเป็นผู้ชายแต่ผมก็ทำอาหารอร่อยนะ
"อ้าวพ้อยท์!!" หลังจากซื้อของเสร็จกำลังจะกลับห้องก็ได้ยินเสียงเรียกมาจากด้านหลังผมจึงหันไปมอง 'เมเปิ้ล' คนที่เรียกผม เธอเป็นแฟนเก่าผมอ่ะนะ แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจใครทั้งนั้นแหละ อยากรีบไปหาลินไวๆ
"มีอะไร หรือป่าว" ผมตอบเสียงเย็นๆกลับไป
"แม้ๆ ก็เปิ้ลคิดถึงพ้อยท์นี่หน่า...." เหอะ!
"แต่ฉันเลิกกับเธอไปแล้ว ช่วยเลิกยุ่งกับฉันด้วย" พอผมพูดเสร็จก็รีบเดินหนีเธอไปที่ลิฟ ป่านนี้ลินตื่นรึยังก็ไม่รู้  แต่คุณเธอดันมากอดแขนผมไว้นี่สิ!!! -_-'' แถมกอดผมไว้แน่นซะด้วย
"ปล่อย"ผมพูดพลางสะบัดมือเธอออก "เห้ยยย!! เปิ้ล" ผมตกใจเมื่อเห็นเมเปิ้ลเป็นลมล้มพับลงไป จึงรีบอุ้มเธอขึ้นมาและพาไปบนห้องของผมทันที.......
ก่อนเมเปิ้ลเจอพ้อยท์ 5 นาที
แอดดดด
'พ้อยท์ขาาาาา อ้ะ! เธอเป็นใครมาอยู่ในห้องพ้อยท์ได้ไง แถมยัง....'
'เอ่อ.....'
'อย่าบอกนะ ว่าแกกับพ้อยท์มีอะไรกันนะ!!!'
'....'
'ตอบมานะ!!!!!'
'คะ ค่ะ'
'กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด แก รีบออกไปจากห้องเดี๋ยวนี้เลยนะ แล้วก็คงเป็นแกสินะที่พ้อยท์เค้าเลิกติดต่อกับผู้หญิงทุกคนอ่ะ!!!'
'ค่ะ(?)'
'เมื่อคืนแกกับเค้าได้ใส่ถุงยางไหม!!'
'......'
'ถามก็ตอบสิย่ะ!!'
'มะ ไม่ได้ใส่ค่ะ'
'กรี๊ดดด ไม่จริง!!! แกเลิกกับพ้อยท์ไปเลยนะ!!!'
'ไม่ค่ะ ฉันรักเค้า! แต่...'
'ได้ แล้วได้เห็นดีกัน'
'......'
เมเปิ้ลเดินออกจากห้องไปทิ้งให้สาวน้อยร้องให้อยู่คนเดียว....



👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊👊
 สั้นไปนิด ขอโทดละกันนะจ้ะ
ไม่ค่อยมีเวลาสักเท่าไร💞💞💞💞