คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : [SF] ONE PAIN Epilogue+Special *G
Title : One Pain
Couple : TaoXKacha (สวนด.) ,JamesXTon, JamesXKacha
Author : ป่านนยงเง้อง้ะ
Genre : Romantic-Drama
Rating : G
Epilogue
ช่วงพักเที่ยงต้นเดินเหม่อลอยไปตามทางเดินเชื่อมระหว่างตึก ก่อนที่จะไปเจอกับเพื่อนร่วมห้องคนนึงกำลังยืนเหม่ออยู่เหมือนกัน
“เต๋า เป็นอะไรไปหรอ?” ต้นเดินเข้าไปทักด้วยใบหน้ายิ้มแย้มตามแบบฉบับของตน เต๋าหันมาพร้อมกับขยับกรอบแว่นเล็กน้อยก่อนจะยิ้มตอบกลับไป
“ไม่มีอะไรหรอกครับคุณธนษิต”
“เฮ้ออ... นายเคยอกหักบ้างมั้ย?” ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ เขาก็เปิดประเด็นมาแบบนี้ ร่างบางพูดพลางย่อตัวลงเอาคางเกยไว้กับรั้วระเบียงของทางเดิน อีกฝ่ายมองอากัปกิริยาแปลกๆของคู่สนทนาเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ยเบาๆ
“เคยสิครับ เมื่อสามวันก่อนนี้เองครับ”
“อย่างนั้นหรอ? พร้อมกับฉันเลยแหะ”
“ถ้าอย่างนั้น ไปฉลองกันหน่อยมั้ย?” ต้นเอ่ยขึ้นมาอย่างร่าเริง
“ยังไง เราก็อกหักเหมือนกันแล้วนี่นา” ร่างบางพูดพร้อมกับกอดคออีกฝ่ายอย่างคุ้นเคยพลางดันตัวให้เดินไปด้วยกัน
จนกระทั่ง เศรษฐพงศ์หยุดเดินเอาเสียดื้อๆ ต้นจึงหยุดเดินตามพลางมองไปตรงหน้า เป็นเจมส์เดินมาพร้อมกับคชา ไม่รู้ว่าทำไมทั้งสี่คนถึงหยุดการเคลื่อนไหวกันอย่างอัตโนมัติ ก่อนที่คชาจะเป็นคนทำลายบรรยาการอันแสนที่จะน่าอึดอัดนี้ลงด้วยการเอ่ยปากทักร่างสูงตรงหน้าก่อน
“หวัดดีพี่เต๋า ^ ^”
พี่มีแฟนแล้วหรอเนี่ย?
แฟนพี่น่ารักจัง น่ารักกว่าฉันเสียอีก
“สวัสดีครับ คชา”
แฟนของคุณดูดีจังเลย
ต่างจากผม ทุกอย่างเลย
“ต้น หวัดดี”
นายอยู่โรงเรียนเดียวกับฉันงั้นหรอเนี่ย?
ทำไมฉันไม่เคยเห็นนายเลยนะ
“อ่า .. หวัดดีเจมส์”
คงเป็นครั้งแรกสินะ
ที่นายเห็นฉันมีตัวตนที่โรงเรียน
แล้วสักพักเต๋าก็เดินเลี่ยงออกไปก่อนโดยที่มีต้นรีบวิ่งตามไปติดๆ คชาและเจมส์มองตามไปจนทั้งคู่เดินลับตาหายเข้าไปในตึก
“คชา เป็นอะไรหรือเปล่า สีหน้าดูเหมือนไม่สบายนะ” เจมส์ทักขึ้นก่อน เจ้าตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มให้คนรักของตน เป็นเชิงบอกว่าไม่เป็นอะไร ก่อนที่จะออกตัวเดินนำหน้าไป
ทำไมถึงรู้สึกแย่ขนาดนี้นะคชา
พี่เต๋าเค้าก็แค่ คนที่ทำให้นายรู้สึกดีขึ้น ณ ตอนนั้นแค่นั้นเอง
แค่นั้นเอง . . . .
เจมส์มองตามหลังคชาไป แต่ไม่รู้ทำไม เขาถึงต้องหันกลับไปมองตรงที่ต้นกับเพื่อนของเขาเพิ่งเดินลงไปด้วย เจมส์สะบัดหัวเล็กน้อยก่อนที่จะรีบเดินตามคนรักไป
หากคุณหันกลับมามองนานกว่านี้อีกสักนิด
คุณก็อาจจะเห็นว่า ผมก็ยังคงมองพวกคุณอยู่ห่างๆเหมือนเดิม
ได้แค่แอบมองต่อไป โดยที่ไม่สนใจว่า คุณจะสนใจหรือไม่ ?
เท่านั้นเอง ผมก็มีความสุขแล้ว
FIN
Special
สัปดาห์สุดท้ายของการปิดเทอมภาคฤดูร้อน อากาศทั่วเมืองใหญ่ที่ว่าร้อนอยู่แล้ว กลับร้อนหนักขึ้นไปอีกในปีนี้ เด็กผู้ชายใส่แว่นคนหนึ่งกำลังนั่งผึ่งพัดลมอยู่ในห้องพักของตัวเองในหอที่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับโรงเรียน โดยที่มีหนังสือสรุปวิชาคณิตศาสตร์วางแผ่หราอยู่บนหน้าตักของเขา เจ้าตัวมองไปที่มันเล็กน้อยก่อนที่จะถอนหายใจเสียเฮือกใหญ่
อีกเดี๋ยวก็เอนท์แล้ว ทนอ่านไปอีกนิดจะเป็นไรไป สู้เค้าไอ้เต๋าเอ้ยยย!!
ตึง ตัง ปึง ปังงงง
เสียงเหมือนของหนักกระทบพื้นหอเสียดังลั่น เขาจิ๊ปากเป็นเชิงไม่พอใจที่เสียงนั้นที่มารบกวนสมาธิการอ่านหนังสือเตรียมเอนท์ของเขา เต๋าลุกขึ้นเพื่อจะออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก จำต้องชะงักเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่คุ้นเคยลอยเข้ามา
“อะไรนะฮะ พี่เจมส์มาไม่ได้ อ่านหนังสือเตรียมสอบ แต่วันนี้ผมย้ายหอนะ ไม่คิดจะมาช่วยผมจัดของเลยหรอไง?”
เสียงคชา
คชาย้ายมาอยู่ที่หอเดียวกับเขาหรอเนี่ย?
เมื่อคิดได้อย่างนั้นแล้วเขาก็ไม่รอช้าตั้งท่ารีบเปิดประตูออกไปทันที แต่ก็ต้องชะงักอีกครั้ง
เพราะเมื่อคิดอีกที
เขาไม่เห็นว่ามีความจำเป็นอะไรที่จะต้องออกไป
ในเมื่อ เดี๋ยวแฟนเขาก็มา
ร่างสูงเดินคอตกกลับไปที่โต๊ะอ่านหนังสืออีกครั้ง ประจวบเหมาะกับที่คชาทำกระเป๋าใบหนึ่งหล่นลงพื้นไปอีกรอบ เต๋าจึงจำต้องเดินออกไปเปิดประตูดูสถานการณ์
“พี่เต๋า !!” คชาเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจปนสงสัย
“พี่ก็อยู่ที่หอนี้หรอเนี่ย? “ เขาพยักหน้าแทนคำตอบ พลางเดินเข้าไปช่วยร่างบางถือของที่แสนจะพะรุงพะรังเหลือเกิน คนน่ารักส่งยิ้มให้เขานิดนึงก่อนที่จะใช้กุญแจไขเข้าไปในห้อง ที่อยู่ข้างๆห้องของเขา
“ดีจังที่พี่มาช่วยทั้งจัด ทั้งขนของ เหนื่อยแย่เลย” คชาพูดหลังจากที่ตัวเองวางตุ๊กตาคู่รักที่เจมส์ซื้อให้เป็นของขวัญครบรอบคบกันหนึ่งปีไว้ที่บนชั้น เต๋าส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะขอตัวกลับไปอ่านหนังสือต่อที่ห้องของตนเอง แต่ถูกตัวเล็กขัดไว้เสียก่อน
“อย่าเพิ่งไปสิ ....” ชายหนุ่มหันมาก่อนที่จะกระชับแว่นให้เข้าที่
“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว กินอะไรด้วยกันหน่อยมั้ย ฉันชงชาอร่อยนะ” คชาพูดพร้อมกับดึงแขนเต๋าให้ไปนั่งที่โต๊ะเล็กๆตรงกลางห้อง
“รอแป๊บนึงนะ” ว่าแล้วคชาก็วิ่งเข้าไปในส่วนที่เป็นครัวของห้อง ระหว่างนั้นเต๋าก็เดินสำรวจไปรอบๆห้อง จนไปสะดุดกับสมุดโน้ตเล่มสีเขียวอ่อนฉลุลายลูกไม้อย่างดีที่วางอยู่บนโต๊ะหนังสือ เขาชะเง้อคอมองเห็นคชากำลังวุ่นอยู่กับการชงชา เลยถือวิสาสะค่อยๆ เปิดมันออกมาในหน้าที่เจ้าตัวเอาริบบิ้นมาคั่นไว้
23.3.2011
เมื่อวาน จะเหมือนกับการนอกใจพี่เจมส์รึเปล่านะ
คชานายทำลงไปได้ยังไง
ไปเป็นแฟนกับคนที่เพิ่งรู้จักได้ไม่นาน
เท่านั้นยังไม่พอ นายยังไปจูบกับเขาอีก
โอ้ยยยยย !!! นี่เราเป็นอะไรไปเนี่ย ?
นายต้องคิดว่าเรื่องเมื่อวานมันเป็นแค่ความฝันนะ
แล้วนายต้องตื่นขึ้นมา แล้วก็เป็นคนรักที่ซื่อสัตย์กับพี่เจมส์
แต่ ......
“พี่ทำอะไรน่ะ?” คชาที่เดินออกมาพร้อมกับถ้วยชาลายการ์ตูนสุดน่ารัก เขาค่อยๆวางมันลงกับโต๊ะตัวเล็กกลางห้องก่อนที่จะเดินตรงมาทางเต๋าที่กำลังยืนนิ่งอยู่ มือบางค่อยๆ ดึงสมุดออกจากมือของเขาพลางปิดมันลง
“พี่คงคิดว่าฉันเป็นคนที่แย่มากเลยใช่มั้ย?”
“พี่คงคิดว่า ....”
“ผมไม่ได้คิดแบบนั้นหรอกครับ คชาไม่ต้องกังวลหรอกครับ” เต๋าพูดพลางยิ้มพร้อมกับค่อยๆยื่นมือเพื่อไปปาดน้ำตาที่ไหลเปื้อนแก้มใสทั้งสองข้างอย่างแผ่วเบา คชากุมมือหนานั้นแนบไว้ตรงที่เดิม พลางหลับตาพริ้ม
อยากหยุดเวลาไว้แค่นี้ จะได้มั้ย?
เพื่อที่เขาจะได้ซึมซับความสุขจากสัมผัสนี้ ให้นานที่สุด
ก่อนที่มันจะไม่มีโอกาสนี้อีกแล้ว
“เอ่ออ งั้นผมขอตัวกลับห้องก่อนนะครับ” เต๋าเอ่ยพร้อมกับค่อยๆผละมือของตนออก คชาพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ พร้อมกับโบกมือลา ร่างโปร่งยิ้มให้คนน่ารักก่อนที่เดินออกจากห้องไป ร่างบางมองตามประตูที่ปิดลงเบาๆพลางถอนหายใจ
บางที ฉันอาจจะชอบนายจริงๆแล้วละมั้ง พี่เต๋า
คชาสะบัดหน้าไปมาสองสามทีก่อนที่จะทรุดตัวนั่งลงกับพื้นพลางเงยหน้ามองตุ๊กตาคู่บนชั้นวางของด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าเจ้าตัวนั้นกำลังรู้สึกหนักใจมากเลยทีเดียว
ทันทีที่เต๋าพาร่างของตัวเองมาถึงห้อง เขาทิ้งตัวเองลงกับเตียงนุ่มอย่างอ่อนแรง ตอนนี้บอกได้เลยว่าหัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว อาจจะเป็นเพราะการกระทำของคชาเมื่อกี้ หรือว่าเพราะประโยคสุดท้ายในไดอารี่ของคชาที่เขาอ่านมาเมื่อกี้กันแน่นะ แต่เพราะอะไรก็ไม่รู้ละ เขาแค่รู้ว่าตอนนี้เขารู้สึกมีความสุขมากกว่าครั้งไหนๆในชีวิต มีความสุข อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
23.3.2011
เมื่อวาน จะเหมือนกับการนอกใจพี่เจมส์รึเปล่านะ
คชานายทำลงไปได้ยังไง
ไปเป็นแฟนกับคนที่เพิ่งรู้จักได้ไม่นาน
เท่านั้นยังไม่พอ นายยังไปจูบกับเขาอีก
โอ้ยยยยย !!! นี่เราเป็นอะไรไปเนี่ย ?
นายต้องคิดว่าเรื่องเมื่อวานมันเป็นแค่ความฝันนะ
แล้วนายต้องตื่นขึ้นมา แล้วก็เป็นคนรักที่ซื่อสัตย์กับพี่เจมส์
แต่ ......
ทำไมตอนนี้ ฉันต้องเอาแต่คิดถึงแต่พี่ด้วยนะ พี่เต๋า
Special FIN
ความคิดเห็น