[2PM] thank you ขอบคุณที่รักกัน TaecDong

ลำดับตอนที่ #4 : SF :: เหตุเกิดจากหนังผี(มั้ง) Taec x Woo

แวะเอาช็อทฟิคมาลง เรื่องหลักยังคิดไม่ออก ดองไว้ก่อนล่ะกัน เหอๆ

@หอพัก 2PM

“ฮ่าๆ หุหุ อิย๊ากกกก แม่งสาด อุวะฮะฮ่า กร๊ากกกก”

“ฮยอง!!”

ผมอูยองที่วันนี้คิดไว้แล้วแท้ๆ ว่าต้องเป็นวันที่ผมได้นอนตื่นสายๆ ลุกขึ้นมาก็กิน จะทำอะไรก็ทำ อยากนอนเมื่อไหร่ก็นอน อะไรประมาณนี้ แต่!! ดันมีมารผจญขัดความสุขผมตั้งแต่เช้า โดยการตื่นมาแต่เช้า เปิดหนังตลกดู แล้วหัวเราะซะดังลั่นบ้าน ประมาณว่า ถึงคุณจะเกิดมาเป็นคนหูพิการ  ชายคนนี้ก็จะทำให้คุณกลับมาได้ยินอีกครั้ง คนๆนี้ก็คือ แทคยอนฮยอง สุดหล่อของวง คุณคงจะสงสัยว่า แล้วคนอื่นล่ะ? ผมจะอธิบายให้ฟังล่ะกัน

คุณฮยอง  สุดเลิฟ   คุณก็น่าจะรู้เหตุผลดี

จุนซูฮยอง   สุดแร๊งง   อย่าให้อธิบาย ขี้เกียจ =_=’’

แจบอมฮยอง สุดรั่ว   ก็อย่างที่ทุกคนรู้ดี ใครยังไม่รู้ แนะนำให้ดู wild bunny

จุนโฮ   สุดน่ารัก  เจ้านี่ยิ้มก็กว้าง แถมตายังตี่อีก ดูน่ารักแปลกๆ

ชานซอง   สุดตีน    อันนี้ทุกคนก็น่าจะรู้เหมือนกัน กวนเค้าไปทั่วอ่ะ

^

^

ซึ่งทั้งหมดนี้ ไปทำงาน!!

และผม  สุดๆ   ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยกตำแหน่งนี้ให้ผมอ่ะนะ แต่เอาเถอะ ผมจะปล่อยไป เพราะออกทะเลมาไกล  ว่าแล้วก็หันกลับไปด่าแมวยักษ์ต่อ

“ฮยองจะหัวเราะอีกนานไหมฮะ? ผมจะนอนอ่ะ!”  ผมทำน้ำเสียงประมาณว่า  รำคาญนะเว้ยเฮ้ยยยยย

“งั้นนายก็มานั่งดูหนังผีเป็นเพื่อนฉันสิ ซื้อมาไม่กล้าดู ฉันจะได้ไม่ต้องมานั่งหัวเราะให้นายหนวกหูด้วยไง”

ดีครับ ผมกำลังอยากดูพอดีเลย  ถุย!!  นี่ผมออกมาด่าฮยองนะ ไม่ใช่จะออกมาดูหนังเป็นเพื่อน

“โอเคฮะ”  (เอิ่มมม แล้วตอบตกลงเพื่อ?)

“งั้นมานั่งนี่มะ  มามะ!”  พูดพร้อมกับใช้ฝ่ามือตบไปที่ที่นั่งข้างๆ ใกล้ๆที่ตัวเองนั่งอยู่  ผมก็เดินเข้าไปนั่งใกล้แมวยักษ์ทันที

“เอาเรื่องอะไรอ่ะ?”  ถามพร้อมกับยื่นซีดีเป็นปึกๆให้ผม  ผมเลือกๆๆๆ เรื่องนี้ก็ดี เรื่องนั้นก็ใช้ เรื่องนุ้นก็อยากดู สรุปเอาเรื่องนี้ดีกว่า

“เอาเรื่องนี้” ผมยื่นหนังที่ต้องการจะดูไปให้ พร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่ม  หนังแบบนี้ ไมได้ดูมานานแล้วเว้ยเฮ้ยยยย

“เฮ้ย! เด็กบ้า นี่มันผสมอิโรติคด้วยหนิ!!”   ทำเป็นพูดนะ  ผมส่งสายตาไปหาแทคยอนฮยองประมาณว่า ผมรู้ระว่าฮยองคิดอะไรอยู่ ถึงปากจะด่า แต่สายตาทอประกายเชียว

“ครับๆ ดูเรื่องนี้ก็ด๊ายยย แต่ว่า...ถ้าฉันคึกขึ้นมา อย่าหาว่าไม่เตือนแล้วกันนะ”   พูดอะไรแปลกๆ

“หน้าอย่างฮยอง น่าจะหมดสมรรถภาพทางเพศไปตั้งนานแล้วนะ!” ผมพูดไปตามความจริง ก็ดูหน้าฮยองแกดิ ดูมีอายุเชียว!

“ไอ้อูยอง!!”

แทคยอนฮยองตะโกนขึ้นพร้อมกับทำท่าจะมาบีบคอผมเสียให้ได้ ดีนะ ที่ผมใช้ฝ่าเท้าอันไร้มลพิษถีบเข้าให้ก่อน เฮะเฮ

“เปิดหนังไปเลยฮยอง ผมอยากดูแล้ว ถ้าไม่รีบเปิด ผมไปนอนคืนจริงๆด้วย”

“ชิส์!”

สบถ แต่ก็ทำตาม ฮ่าๆ พอแทคยอนฮยองใส่แผ่น กด play เสร็จเรียบร้อยก็รีบวิ่งกลับมานั่งที่โซฟาทันที พร้อมๆกับจ้องจอทีวีตาไม่กระพริบ(เหมือนรอคอยฉากอะไรสักอย่าง)  แต่ก็แน่นอนว่ามันเป็นหนังผี จะให้มีแต่ฉากแบบนั้นได้ไง  ต้องเจอผีก่อนสิคร๊าบบบบ

“ตึ่ง!!” (เสียงผีโผล่ =_=’’)

“อ๊ากกกกก อูด้งงงงงงงง”  อยู่ๆแทคยอนฮยองก็กระเด้งตัวมากอดผมไว้ซะแน่น มันเกิดอะไรขึ้นหรอ?? ผมไมได้มองจอ ผมมัวแต่มอง......(มองคนที่มองจอใช่มะ? ::ไรเตอร์)   แต่เอ๊ะ!! ผมว่ามันมีอะไรบางอย่างผิดปกตินะ!!  ฉากอิโรติคๆก็ยังไม่ถึงนี่หว่า

“ฮยอง ทำอะไรน่ะ!!??” 

ผมเอ่ยถามเสียงดัง เมื่อคนที่กอดๆผมไว้เมื่อกี้นี้ ดันเอาหน้ามาซุกตรงซอกคอผม แค่นั้นไม่พอ ยังเอาริมฝีปากมาพรมจูบไปทั่วอีก   ผมรีบผลักแมวดำออกทันที แต่.. ทำไมไม่ออกว่ะ??

“ฮยอง ปล่อยยยย อื้อออ”







NC ฉึกๆ 

อยากได้ก็โพสเมลล์ไว้

ขี้เกียจวิ่งแก้แบน T^T เป็นครั้งแรกเลยที่โดน  โฮกกกกกกกกกกกกก

ให้แต่รู้ว่าใครกด  บอกแล้วไง ไม่ชอบกดออก ไม่ใช่กดแบน  พูดกันไม่รู้เรื่องเลย

มันเสียเวลา เข้าใจม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย????????

  

ตอนแรกเหมือนจะช่วยน้อง ไปๆมาๆดันแกล้งซะงั้น

เป็นช็อทฟิคที่ NC ยาวกว่าเนื้อเรื่อง   5555+  พอดีไรเตอร์สมองแล่นไปหน่อย
อาจจะไม่สนุก ไม่เร่าร้อน เพราะไรเตอร์แต่งไปหลับไป  ตื่นขึ้นมาแต่ง แล้วหลับต่อ แล้วตื่นขึ้นมาแต่ง แล้วหลับต่อ
เป็นแบบนี้แหล่ะ จนกินเวลาไป 11 ชั่วโมง หุหุ

ได้โปรดคอมเม้น

เพราะไรเตอร์ไม่สามารถรับรู้ได้ว่า ฝีมือการแต่งของตัวเองเป็นยังไง(นี่คือความจริงT^T)
แล้วถ้ารีดเดอร์ไม่เม้น ไรเตอร์จะไปตรัสรู้ไหม?  ถ้าชอบจะได้แต่งให้อ่านอีก  ถ้าไม่ชอบไรเตอร์จะได้รับรู้

โอเคไหม??  อย่าให้ไรเตอร์อารมณ์เสีย