คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 3 เดือนก่อนถึงวันงานโรงเรียน [เตรียมงาน 100%] 0.0
“ตามที่บอก อีก 3 เดือนจะมีงานโรงเรียน เพราะ ฉะนั้นแต่ห้องเตรียมพร้อมให้ดีละ ^ ^”ทาคาชิเก็บหนังสือก่อนที่เนจิจะเรียกนักเรียนทุกคนทำความเคารพ แล้วเค้าก็ออกไป
“เฮ้อ...งานโรงเรียนอีกแล้วหรอ?”นารูโตะทำท่าเซงกะตายกับชีวิตเมื่อได้ยินคำว่างานโรงเรียน เพราะตอนนี้เค้ากำลังคิดอยู่ว่าจะทำอะไรดีในงานนั้น งานเมื่อปีก่อนก็ล้มเพราะครูอิซึมิดันไปสะดุดสายไฟทำให้ไฟทั้งงานดับเกือบหมด - -* แล้วเมื่อหลายปีก่อน ตอนเค้าพึ่งเข้ามาใหม่ๆ ฮิคาริเป็นเด็กใหม่แล้วงานโรงเรียนนี้เปิดรับทุกคน จึงทำให้พ่อของฮิคาริส่งบริกาศมาคุ้ม ทำเอานักเรียนไม่มีใครกล้าเปิดร้านสักคน - -
“นี่ๆ เนจิปีนี้ห้องเราจะเปิดร้านอะไรกันหรอ?”เท็นเท็น สาวน้อยหน้าหมวยหันไปถามเด็กหนุ่มที่ที่ถูกเรียกว่า หัวหน้าห้อง นาม เนจิ
“อืม...”ก่อนที่เนจิจะพูดต่อ...
“เมดคาเฟ่ หูกระต่าย มินิสเกิต!!!! >[]<”เสียงของภารโรงจอมหื่น(หน้าหม้อ)ดังขึ้น ไม่ทันจะเสนอความหันต่อก็โดนซากุระซัตกระเด็นไปตกตะเข็บชายแดนเรียบร้อย TwT (ไว้อาลัยแด่ จิไรยะ ปา-ติ-บ๊าด ^[]^)
“เมด มินิสเกิต งันหรอ?”เนจิพูดเงียบๆกับตัวเอง “จดๆๆ - -+” แล้วก็หยิบกระดาษขึ้นมาจด
เย้ย =[]=! ได้ไง!! สภาพความคิดของเท็นเท็นในตอนนี้
“อ๋อ...”เนจิทำท่าคิดออกก่อนจะเดินไปหน้าห้อง ก่อนจะรีบเคาะกระดาน ดัง โป๊กๆๆๆ!!! เหมือนเคาะหัวคน (เคาะหัวคนแต่งมันส์กว่า -3-)
“งานโรงเรียนปีนี้ ทุกคนจะต้องออกความเห็นว่าห้องเราจะจัดร้านอะไร โดยพวกเราจะวางกล่องนี้ไว้หลังห้อง แล้วให้มุกคนเอาความเห็นลงไปใส่!!! แล้ว เดือนนึ่งก่อนที่จะมีงานโรงเรียนเราจะมาดูคะแนนกัน ร้านไหนคะแนนเยอะสุดก็เอาร้านนั่น!!”พูดจบเนจิก็ทำการเก็บของเข้าเข้ากระเป๋าแล้วเดินออกไป ตามด้วยลี ที่ทำเก๊กไม่พูดเพราะคนแต่งมันไม่ให้บท - -*
“นี่ๆ นารูโตะคุง คะ...คือ >///< อยากได้ร้านอะไรหรอ?”ฮินาตะรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปถามนารูโตะที่กำลังนั่ง หน้า มุ๋ย เหมือนพึ่งไปกินข้าวกล่องฝีมืออาจาร์โอโรจิมารุก้มิปานนั่น
“อืม...ก็กะจะเอา ร้านขายราเม็ง เหมือนทุกๆครั้งนั่นละ”นารูโตะพูดถึงความคิดเดิมตัวเองที่พูดทุกๆปี อะไรๆ ก็ราเม็ง
“อ๋อ...จ๊ะๆ ^ ^;”ฮินาตะเหงื่อตก
“แล้วฮินาตะละ”นารูโตะยิงคำถามเดิมใส่ผู้ถาม
“กะ...ก็..อะ...เออ...ระ...ร้าน... อ๊ายยยยย ยย~ >///<”ฮินาตะล้มฟุบลงตรงพื้น ตอนนี้สภาพเธอเหมือนกับกาน้ำร้อนพึ่งเดือนปุๆ
ไหงเป็นงันไปวะ - -* เอ้าๆชนโต๊ครูแล้ว เอ้ย!นั่นมันกำแพง นารูโตะกำลังนั่งดูความเป็น ไปเป็นมาของ ฮินาตะ ทำกันไปได้ - - คนแต่งมันแต่งไปได้ -*-
“นี่ๆ งานโรงเรียนนี้มันเป็นงานที่จัดแล้วล้มทุกปีใช่มั้ย?นารูโตะคุง”โซระที่ลอยมาจากไหนไม่รู้ถือโอกาสเข้ามาถาม
“ใช่ๆ กี่ปีกี่ปีก็ล้ม”เหมือนกับแช่งให้ล้มเลยวะ - -*
“ถ้างันปีนี้ ก็ล้มอะดิ 0.0” ใส่ซื่ออินโนเซ็นตามเดิม
“ถูก! - - +”โซระพยักหน้ากับคำตอบก่อนจะ อึ่ง-ทึ่ง-ค้าง (คอมตรูค้าง - -*) ไปกับความอายของฮินาตะ -[]-^^ ทำไปได้ คนแต่งมันแต่งไปได้ไง -[]-^^
เสียงครื้นเคร่งของการจัดเตรียมงานของแต่ละห้อง เรียนทุกชั้นปีพากันขนของ และเดินกันควักไคว้ ทางเดินเต็มไปด้วยอุปกรณ์ต่างๆ เสียงพูด คุยต่างๆ ทำเอาเค้า อุจิวะ อิทาจิ ถึงกับอยากจะย้ายบ้านหนีไปให้พ้นๆมันซะเลย ยิ่งคนที่ไม่ชอบจุกจิกสุงสิงกับใครแล้วยิ่งอยากจะไปมันให้พ้นๆซะ ไอ้งานโรงเรียนที่มีแต่โอกาสล้มแบบนี้ จัดไปทำไมให้มันเหนื่อยเปล่ากันวะ
“อิทาจิ หยิบค้อนตรงนั่นที”
“หยิบเอง -0-“ ตอบไปแบบไม่ใส่ใจแล้วก็แยกจากห้องออกมา อิทาจิเป็นเด็กอัจฉริยะจึงได้อยู่ห้องพิเศษที่ถูกเรียกว่า แสงอุษา
แสงอุษาห้องรวมเด็กพิเศษที่มีแต่เด็กที่มีพรสวรรค์เท่านั้นจึงจะเข้าไปได้ มีหลายคนที่คิดจะเข้าไปแต่ก็ไม่เคยประสบผลสำเร็จทุกราย (แม้แต่คนแต่งก็เหอะ)
“เฮ้อ...เบื่อโลก เหมือนเคย -_-^^” ฮิดันบ่น พร้อมกับทำไม้เป็นรูปไม้กางเกนขนาดยักษ์ (พอๆกับดาบของมิฮอกในวันพีชอะ*0*)
อีกด้านนึง หัวหน้าห้องของ ห้องแสงอุษา ก็กำลังวุ่นกับการเตรียมอุปกรณ์ในการจัดร้าน เพน เป็นคนจริงจังกับงานจัดยิ่งอยู่ในช่วง 3 เดือนก่อนงานโรงเรียนยิ่งแล้วยิ่งหนัก เค้าจะต้องเตรียมทุกอย่างก่อนจะให้ถึงงานโรงเรียนทุกครั้ง
“ฮิดัน นี้แกทำไรอยู่นะ -__-^^”
“ก็งานศิลปะไงละ ^___^ “ฮิดันตอบยิ้มๆพร้อมโชว์ไม้กางเกงขนาดซุปเปอร์บิกบึ่มให้เพนดู “ถ้าให้เจ้าเดอิดาระดูละก็ หึหึ - -+”ฮิดันลอบยิ้ม ก่อนจะนึกมะโนภาพ เดอิดาระ ยอมรับเค้าเป็นศิษย์พี่ + +
เอากันข้าไป ไอ้คนแต่งมันทำไปได้ -____-^^
แว๊บ! กลับมาทางห้องพวกนารูโตะ
ทั้งห้องเงียบสนิทเพราะครูสอนวิชาวิทยาศาสตร์หรือวิชาทอลองมั่วซั่ว เดินเข้ามา อุเอโดะ อิซึมิเป็นครูสอนวิทยาศาสตร์ให้กับพวกนารูโตะถึงตัวเองจะตกวิทย์มาตั้งแต่ ม.ต้น ก็เหอะ (ใครเลือกมันว่ะ=[]=)
เนจิทำเหมือนเดิมทุกครั้ง นารูโตะซึ่งนั่งอยู่โต๊ะหลังสุดนั่งมอง อิซึมิ อย่างใจจดใจจ่อ
“นารูโตะ มองไมย่ะ =[]= ไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีหร๊อ =[]=”หลงตัวเอง!!! =[]= นักเรียนทุกคนคิดในใจ
“เปล่าครับ ^ ^ ผมมองคนสอบตกวิทย์แล้วหน้าด้านมาสอนคณิตคับ ^ ^” =[]= ฉึก!! ลูกศรสีดำปักลงใจอิซึมิ ก่อนที่เจ้าตัวจะลงไปดิ้นที่พื้นแล้วโวยวาย เรื่อง ‘สอบตกแล้วมีปัญหาหร๊อย่ะ >[]<’
‘ครูผู้ไม่เต็มบาท’ ชื่อที่อิซึมิได้รับเกลียด~(เกียรติ์~) จากเหล่านักเรียนตั้งให้ =[]= (อิซึมิ//ช๊านเกลีดยชื่อน๊าน~//เอาปังตอไล่ฟันคนแต่ง =[]=) อิซึมิรีบรุกออกมาสอนนักเรียนต่อ พอหมดชั่วโมงเธอก็เดินออกไปพร้อมรังสีอำมหิต...
“เฮ้อ...นารูโตะแกเล่นอะไรน่ะ แกก็รู้ว่าถ้าเจ๊เขาโกรธต้องมีเรื่องไม่ดีมาแน่ๆ=[]=”ซากุระบ่นนารูโตะเป็นชุดๆ แต่เจ้าตัวโดนบ่นเอาแต่ฟังเพลง
กึ่กๆๆๆๆ เสีบงฝีเท้าเดินกลับมาที่ห้อง ก่อนจะปรากฏร่างของอิซึมิเดินถือปังตอเข้ามา...
“นารูโตะ~”อิซึมิยิ้มเย็น “มึง!ตาย! =[]=++”
หน้าของ นารูโตะ O[]O
หน้าของถูกคนในห้อง =____= “เชิญเจือด!”จะเงียบก็ไม่ว่าแต่ส่งเสริมให้เจือดตรูซะงัน =[]=
“แว๊กกกกกกกก~~~~!!!!!”เสียง หมู ถูกเจือด เอ้ย! โต๊ะ ถูกเจือด ดังลั่นสนั่นโรงเรียน
จ๊อด! ชีวิตผม~ เสียงโตะกรีดร้องในใจ ตรูแค่ล้อ เล่งๆ
นารูโตะหันไปทาง อิซึมิ...
นารูโตะด่าอิซึมิเป็นชุดๆ “ไอ้โหด ไอ้โรคจิต ไอ้ครูวิปริต ไอ้บ้าวาย ไอ้หน้าเงิน ไอ้เห็นแก่กิน หน้าด้าน! หน้าทน! หน้าหนา!!!!”
ฟิ้ว! ๆๆๆๆๆๆ อิซึมิหลบศรแทงใจดำมาได้ แต่ ปังตอ แทงกะโหลก ลอยเข้ามาเกือบเสียบหัวนารูโตะ แต่มันก็พาผมทองๆของเขา ไปเป็นแทบ
“OH! My Hair!!!! =[]=”
“เรื่อง ของ มึง!”
ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ เสียงปังตอพันเล่มลอยผ่านอากาศ ผ่านหัวของนารูโตะ
“Oh~ No!!!!!~~~~~~”
“หึ...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้โตะ~”
ติ้ง ต๊อง ตังเต้ง!
“โปรด ทราบ ใครเห็น ยัยบ้าโรคจิตนาม อุเอโดะ อิซึมิ กรุณาพาส่งห้องพักอาจาร์ด่วนค่า....”สิ้นเสียงสรรค์ ของนารูโตะ จำนวนครุเกือบทั้งโณงเรียนพุ่งเข้ามา ลากอิซึมิออกไป....
แล้วทั้งโรงเรียนก็เริ่มเตรียมตัวจัดงานโรงเรียนต่อไป...
ความคิดเห็น