คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 นางแบบตัวน้อย (1)
บทที่ 1
นางแบบตัวน้อย
แชะ แชะ
เสียงกดชัตเตอร์ดังติดต่อกันต่อเนื่องโดยตากล้องมืออาชีพ เด็กน้อยสองคนหน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว ทั้งขนาด ความสูง รูปร่าง น้ำเสียง หรือแม้แต่รอยยิ้ม หากแต่เวลานี้เด็กทั้งคู่จะต่างกันก็ตรงสีชุดที่สวมใส่อยู่เท่านั้น ผมที่ถูกรวบตึงไว้เผยให้เห็นผิวแก้มสีชมพูระเรื่อ จมูกเล็กโด่งจนเห็นสันจมูกน้อยๆ บ่งบอกว่าโตขึ้นเด็กสองคนนี้จมูกโด่งสวยแน่นอน ริมฝีปากเรียวบางได้รูปแต้มด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อน ดวงตาสีนิลกลมโตจนแทบจะไม่เห็นนัยน์ตาสีขาวฉายประกายไปด้วยแววตาแห่งความสุข
ฝาแฝดทั้งสองคนกำลังโพสท่าตามที่ผู้ใหญ่เป็นคนออกแบบให้ทั้งคู่ทำตาม รวมทั้งท่าทางที่เจ้าตัวน้อยทั้งสองคนแสดงออกมาเองอย่างไร้เดียงสาให้ตากล้องทำหน้าที่กดชัตเตอร์จนหนำใจ รอยยิ้ม แววตา ความสดใสไร้เดียงสาของเด็กทั้งสองสร้างความน่ารักน่าเอ็นดู สร้างสีสันและเรียกรอยยิ้มให้แก่ทีมงานได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
“กรี๊ด! กรี๊ด!”
เสียงร้องอย่างดีใจหลุดออกจากปากเล็กจิ้มลิ้มของทั้งสองคนพร้อมๆ กันเลยทีเดียว หนูน้อยพากันวิ่งแข่งกันไปยังจุดหมายเดียวกัน คือร่างสูงโปร่งของหญิงสาวในชุดกางเกงพอดีตัวสีขาวกับเสื้อยืดผ้าเนื้อดีสีฟ้าอ่อน ที่กำลังยืนยิ้มมองไปยังร่างเล็กของทั้งสองคนอยู่
“คุณแม่ขา...วันนี้คุณแม่มารับพี่ทอฝันกับน้องพาฝันด้วย ดีใจที่สุดเลย” เสียงใสของทั้งคู่ดังขึ้นแข่งกันจนแทบจะฟังไม่ได้ศัพท์
“ไม่ต้องวิ่งค่ะ เดี๋ยวหกล้มนะคะ” หญิงสาวที่เด็กทั้งสองเรียกว่าแม่เมื่อครู่รีบย่อเข่านั่งลงอ้าแขนรอรับร่างเล็กที่กำลังวิ่งแข่งกันมานั้น
ณรันดา หญิงสาวหน้าหวานนัยน์ตาสวย แม่แท้ๆ ของเด็กฝาแฝดคู่นี้ โดยปกติแล้วเธอจะไม่ค่อยได้มาดูลูกสาวตัวน้อยทั้งสองของเธอทำงานเท่าไรนัก เพราะตัวเธอเองติดต้องทำหน้าที่ดูแลทั้งครูและเด็กนักเรียนระดับอนุบาลทั้งหมดของโรงเรียน
ณรันดาอยู่ในตำแหน่งผู้ช่วยผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ทำให้เธอไม่สามารถที่จะติดสอยห้อยตามลูกสาวตัวน้อยได้มากนัก เธอจึงปล่อยให้เป็นหน้าที่เพื่อนรักคอยเป็นธุระจัดการเกี่ยวกับงานของเจ้าตัวน้อยเกือบทุกอย่าง
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นงานแต่ละงานของลูกสาวก็ยังคงต้องผ่านสายตาเธอด้วย และเธอยังคอยช่วยเพื่อนรักจัดสรรเวลาให้ลูกสาวตัวน้อยด้วยเช่นกัน
“ว่าไงจ๊ะ ไหนบอกว่าวันนี้ติดประชุม มาไม่ได้ไงล่ะ” ปานชนกซึ่งเดินตามเด็กทั้งสองมาทีหลังเอ่ยถามขึ้น
“พอดีว่าคุณหญิงท่านเลื่อนประชุมจ้ะ ก็เลยแอบมาดูเจ้าตัวแสบสักหน่อย” พูดจบณรันดาก็หอมเข้าที่แก้มยุ้ยของเด็กทั้งสองคนละที เจ้าตัวแสบทั้งสองก็ไม่ยอมแพ้หอมแก้มคุณแม่ยังสาวคนละข้างพร้อมกันทันทีเช่นกัน
คุณหญิงที่ณรันดาพูดถึงนั้นคือผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลที่เธอทำงานอยู่นั่นแหละ หรืออีกนัยก็คือมารดาของมาร์ค หนุ่มลูกครึ่งซึ่งเป็นผู้เปิดโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้
“แล้วนี่จอดรถไว้ตรงไหนล่ะ” ปานชนกถามขึ้นอีกเมื่อมองดูรอบๆ แล้วไม่เห็นรถของเพื่อนรัก
“เรามาแท็กซี่จ้ะ...”
“อืม งั้นเดี๋ยววันนี้เราไปส่งเองละกัน” ณรันดาพยักหน้ารับคำเพื่อน ก่อนหันไปให้ความสนใจเด็กน้อยสองคนอีกครั้ง
“วันนี้น้องทอฝันกับน้องพาฝันดื้อกับน้าป่าน และพี่ๆ ทีมงานหรือเปล่าคะ”
“เปล่าเลยค่ะ พี่ทอฝันไม่ได้ดื้อเลย” เสียงน้องทอฝัน หรือเด็กหญิงรวีรินดา ซึ่งเป็นแฝดผู้พี่ ตอบขึ้นก่อน
“น้องพาฝันก็ไม่ดื้อเหมือนกันค่ะ” แล้วเสียงใสของน้องพาฝัน หรือเด็กหญิงรวีรันตรา แฝดคนน้อง ก็รีบตอบมาบ้าง
“เก่งมากเลยค่ะ...งั้นวันนี้สำหรับคนเก่งคุณแม่พาไปกินไอติมดีไหมคะ” คุณแม่ยังสาวเสนอของรางวัลพร้อมหอมแก้มยุ้ยอีกครั้ง
“ดีค่ะ...พี่ทอฝันจะกินสองถ้วยเลย”
“น้องพาฝันกินสองถ้วยด้วยนะคะ”
สองพี่น้องตัวน้อยรีบแข่งกันบอกพร้อมชูนิ้วขึ้นเป็นการบอกจำนวน คุณแม่ยังสาวกับเพื่อนรักได้แต่ยิ้มให้แก่กิริยาไร้เดียงสาของเด็กทั้งสองคน
“แล้วนี่ถ่ายเสร็จเรียบร้อยแล้วหรือยังจ๊ะป่าน” ณรันดาเงยหน้าขึ้นถามเพื่อนรัก ซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของลูกสาวตั้งแต่เด็กทั้งสองเริ่มเข้าวงการ
“น่าจะเรียบร้อยแล้ว...วันนี้เขาขอเวลาแค่สองชั่วโมง อีกอย่างวันนี้เจ้าตัวแสบเก่งมาก ดูอารมณ์ดีเหมือนรู้ว่าแม่จะมารับอย่างนั้นแหละ เลยทำให้งานผ่านฉลุย แทบจะไม่ต้องถ่ายแก้เลย” ปานชนกยืนกอดอกตอบเพื่อนรักก่อนโน้มตัวลงไปหยิกแก้มยุ้ยของเจ้าตัวแสบทั้งคู่อย่างมันเขี้ยว
“อืม...งั้นเดี๋ยววันนี้เราไปหาอะไรกินกันดีกว่า เราไม่ได้กินข้าวด้วยกันมานานแล้วนะ” แล้วณรันดาก็จูงมือเด็กน้อยทั้งคู่ตรงไปยังทีมงานพร้อมกับปานชนกเพื่อถามถึงความเรียบร้อยของงานก่อนที่จะพากันขึ้นรถไป
ห้องทำงานหรูชั้นสูงสุดของคอนโดฯ หรูแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมือง เวลานี้เจ้าของห้องกำลังคร่ำเคร่งอยู่กับเอกสารกองโต อีกทั้งแบบโครงการบ้านและโครงการคอนโดฯ ที่เจ้าตัวกำลังมีแพลนสร้างขึ้นใหม่ภายในปีนี้
รวิชญ์ นักธุรกิจหนุ่มชื่อดังผู้เป็นเจ้าของโครงการบ้านจัดสรร คอนโดฯ ทั้งที่เกิดขึ้นแล้ว และทั้งที่ยังไม่เกิดขึ้นอีกหลายต่อหลายแห่ง ไม่ว่าจะเป็นในกรุงเทพฯ ชานเมือง หรือตามจังหวัดใหญ่ ฉะนั้นในวงการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์นับว่าเขาเป็นนักธุรกิจที่จัดว่าหนุ่ม หล่อ ฉลาด เฉียบขาด เป็นที่รู้จักไปทั่วในวงการนี้ และที่สำคัญเขายังจัดว่าเป็นนักธุรกิจที่ค่อนข้างเนื้อหอม มีสาวๆ ต่างพากันเสนอตัวให้เขามากมายเลยทีเดียว
“คุณน้องครับ ตกลงว่าหาเด็กที่จะมาถ่ายโฆษณาให้ผมได้บ้างหรือยังครับ” รวิชญ์ปิดแฟ้มเอกสารที่เพิ่งเซ็นเอกสารฉบับสุดท้ายเสร็จ ก่อนกดเครื่องติดต่อภายในตรงหาเลขาฯ หน้าห้องทันที
“ทางโมเดลลิงส่งมาให้บ้างแล้วค่ะ คุณรวิชญ์จะดูเลยหรือเปล่าคะ”
“อืม...เอามาให้ผมดูหน่อย” พูดจบก็กดปิดเครื่องติดต่อภายในทันที พร้อมกับคว้านิตยสารเกี่ยวกับแฟชั่นเสื้อผ้าเด็กขึ้นมาเปิดดูระหว่างรอเลขาฯ หน้าห้องเข้ามาพบ
“มีเด็กคนไหนน่าสนใจบ้างครับคุณน้อง” รวิชญ์ถามขึ้นทันทีที่ร่างของเลขาฯ หน้าห้องเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสาร และนิตยสารอีก สองสาม เล่ม
“ก็มีหลายคนค่ะคุณรวิชญ์ น้องว่าคุณรวิชญ์ลองดูก่อนดีกว่าค่ะ” น้อง หรือกนกวรรณ ผู้ซึ่งทำหน้าที่เป็นเลขาฯ หน้าห้องให้แก่รวิชญ์มาหลายปี รีบจัดแจงส่งเอกสารพร้อมรูปถ่ายที่ได้รับมาจากโมเดลลิงให้อย่างกระตือรือร้น
“อืม...นั่งก่อนสิ จะได้ช่วยผมดูด้วย ผมอยากจะรีบสรุปให้มันจบๆ จะได้เตรียมงานอื่นต่อ”
“เด็กสมัยนี้เก่งๆ กันทั้งนั้นเลยนะ คุณน้องว่าไหมครับ”
รวิชญ์เอ่ยขึ้นเมื่อได้เห็นภาพ และรอยยิ้มที่เด็กน้อยแต่ละคนโพสท่ากัน ดูแล้วความสามารถไม่แตกต่างจากผู้ใหญ่เลย ผิดกันตรงที่เด็กๆ นั้นมีความน่ารัก รอยยิ้มที่ปรากฏก็เกิดขึ้นจากความไร้เดียงสา ไม่ใช่การเสแสร้งเหมือนนางแบบผู้ใหญ่
“จริงค่ะ เด็กสมัยนี้เก่ง...แต่บางคนก็เกินเด็กไปเหมือนกันนะคะ” เลขาฯ หน้าหวานออกความคิดเห็น มือยังคงเปิดดูรูปเด็กๆ ผ่านไปเรื่อยๆ รวิชญ์ได้แต่พยักหน้าเห็น
ชายหนุ่มเปิดดูรูปเด็กอยู่หลายคน ต้องยอมรับว่าเด็กๆ ที่เห็นหน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดูกันทุกคน เพียงแต่ยังไม่ถูกใจกับเด็กกลุ่มนี้สักเท่าไร เขาจึงวางมือจากรูปที่ทางโมเดลลิงส่งมาให้ ปล่อยให้เลขาฯ หน้าหวานเป็นคนดูต่อไป
จากนั้นก็หันไปคว้านิตยสารเล่มหนึ่งที่เลขาฯ หยิบติดมือมาด้วย ซึ่งเป็นนิตยสารแฟชั่นทั่วไป เขาค่อยๆ ไล่เปิดดูทีละหน้า จนกระทั่งถึงกลางเล่ม มือที่กำลังจะเปิดหน้าถัดไปกต้องหยุดชะงัก เมื่อได้เห็นรูปนางแบบสาวผู้หนึ่งกำลังโพสท่าถ่ายคู่กับเด็กน้อยสองคน ซึ่งมีหน้าตาเหมือนกันมากจนแยกไม่ออก
นางแบบสาวที่เขาเห็นนั้นจัดว่าสวยเซ็กซี่ถูกใจอยู่ไม่น้อย แต่ดูเหมือนว่าคราวนี้นางแบบผู้นั้นจะไม่สามารถดึงความสนใจเขาได้ เมื่อความสนใจของเขากลับพุ่งตรงไปที่เด็กน้อยน่ารักสองคนนั้นมากกว่า
มือเรียวดุจมือสตรีพลิกหน้าถัดไปเพื่อดูความน่ารักไร้เดียงสาของเด็กน้อยสองคน เขาพลิกจนกระทั่งภาพสุดท้ายซึ่งเป็นภาพที่เด็กฝาแฝดสองคนถ่ายคู่กันในชุดสีชมพูสด ภาพความน่ารักของเด็กทั้งสองนั้นทำให้เขาอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
“คุณน้องครับ” รวิชญ์เอ่ยเรียกเลขาฯ หน้าหวาน ทว่าสายตายังคงไม่ละจากภาพสุดท้ายนั้น
“คะ คุณรวิชญ์”
“เด็กสองคนนี้ทางโมเดลลิงได้ส่งมาให้ด้วยหรือเปล่าครับ” เขาเอ่ยถามพร้อมกับส่งนิตยสารให้เลขาฯ ดู
“อ๋อ...น้องทอฝันกับน้องพาฝัน น้องสองคนนี้เขาไม่ต้องเอารูปไปฝากไว้ที่โมเดลลิงไหนแล้วค่ะ” กนกวรรณเอ่ยชื่อเด็กทั้งคู่ขึ้นเหมือนเธอนั้นรู้จักเป็นอย่างดี
“คุณน้องรู้จักเด็กสองคนนี้ด้วยหรือครับ”
“โธ่...คุณรวิชญ์คะ ใครๆ ก็รู้จักน้องสองคนนี้ทั้งนั้นแหละค่ะ ผลงานน้องเขาเยอะจะตายไปค่ะ ทั้งละคร ทั้งถ่ายแบบ เก่งนะคะ หาเงินให้พ่อแม่ได้แต่เล็กเลย”
รวิชญ์นั่งฟังนิ่ง ขณะที่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่รูปของเด็กทั้งคู่ไม่วาง ในใจอดนึกไม่ได้ว่า ทำไมนะ เขาถึงไม่เคยเห็นผลงานเด็กสองคนนี้เอาเสียเลย
จะให้เขาเคยเห็นผลงานของเด็กคู่นี้ได้เช่นไรกัน ในเมื่อชีวิตเขาอยู่แต่กับงาน อยู่แต่กับเอกสารกองโต หรือไม่ก็โปรเจกต์งานใหม่ พอว่างเขาก็ไปหาความสำราญกับบรรดาสาวๆ นี่ถ้าไม่เป็นเพราะต้องหาเด็กมาโฆษณาโครงการบ้านเดี่ยวโปรเจกต์ใหม่ที่กำลังเกิดขึ้นในอีกไม่นานนี้ ก็คงไม่ได้มานั่งเปิดนิตยสารอ่านอย่างวันนี้หรอก
“เอ่อ...ว่าแต่คุณรวิชญ์สนใจน้องทอฝันกับน้องพาฝันหรือคะ” กนกวรรณสังเกตเห็นว่าเจ้านายหนุ่มดูจะให้ความสนใจกับสองนางแบบตัวน้อยนี้ จึงถามขึ้น
“ผมว่าไม่ต้องหาเด็กแล้ว...คุณน้องหาทางติดต่อกับคนที่รับงานให้เด็กสองคนนี้แล้วกัน ผมอยากได้เด็กสองคนนี้มาถ่ายโฆษณาให้ผม”
“เอ่อ...ค่ะ น้องจะพยายามหาทางติดต่อให้นะคะ” กนกวรรณรีบรับคำทันที นึกหนักใจอยู่ไม่น้อยว่าเธอจะติดต่อเด็กสองคนนี้ได้จากที่ไหน ลงเจ้านายเขาต้องการแล้วก็ต้องเอามาให้ได้เสียด้วยสิ
“ติดต่อให้ได้แล้วกัน...ค่าตัวแพงเท่าไรไม่เกี่ยงนะ ผมต้องการเด็กสองคนนี้ และถ้าติดขัดหรือมีปัญหาอะไร คุยกับผมได้ทันทีนะ ถ้าพ่อแม่ของเด็กต้องการคุยกับผมก็นัดให้ผมได้เลยนะ”
“ค่ะ คุณรวิชญ์” รับคำแล้วเจ้าหล่อนก็รีบเก็บเอกสารทั้งหมดแล้วเดินออกจากห้องทำงานหรูของเจ้านายหนุ่มไปจัดการงานตามที่เพิ่งได้รับมอบหมายมาทันที
-----------------------------------------------------------
อัพให้ทุกวันจัทร์ พุธ และศุกร์ นะคะ
อย่าลืมนะคะ ใครอยากได้เป็นรูปเล่มแจ้งไว้ที่คอมเม้นต์ด้วยนะคะ
สำหรับใครที่อยากอ่านแบบเต็มเรื่อง โหลดได้เลยค่ะ
https://www.mebmarket.com
แล้วค้นชื่อเรื่อง โซ่รัก โซ่เสน่หา ได้เลยนะคะ
ขอบคุณที่อุดหนุนกันนะคะ
โหลดแล้วส่งหลักฐานในการโหลดที่เม้นต์เลยนะคะ 23 ตุลาคม 2558 มีรางวัลให้ค่ะ
จับแจกกันไป (ของรางวัล แจ้งอีกครั้งนะคะ)
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
กษิรา
ความคิดเห็น