[Yaoi]คนบ้าหน้าใส & หมอ(ใจ)ปากหมา

“ต้นหอม”

เด็กฐาปัฐหน้าใส แต่นิสัยบ้าบิ่น ไม่ยอมคนขว้างโลก 

อาพับในเรื่องของความรัก อายุ 20ปี เขามีความสามารถพิเศษ 

ที่เเปลกประหลาดมากว่าผู้อื่นคือการ 

ที่เขาสามารถคุยกับตัวเองได้ แต่คนรอบข้างมักจะบอกว่าเขาบ้าแล้วตีตัวออกห่างจนหมด 

ทำให้ชีวิตในรั่วมหาลัยของเขาเต็มไปด้วยน้ำตาและความเสียใจ

“กูไม่ได้บ้ากูแค่คุยกับตัวเองเฉยๆ ทำไมไม่มีใครเข้าใจสักทีว่ะ!”

“พ่อก็เข้าใจมึงแต่มึงต้องไปเอาใบรับรองแพทย์มายืนยันกับกูก่อนถ้ามึงไม่ได้ป่วยทางจิตจริงกูก็จะไม่สงมึงไปอยู่โรงบาลบ้าหรอก เข้าใจไหม?”

“หมอไผ่”

นักศึกษาแพทย์ (ฝึกงาน) หมอจิตเวชหนุ่ม อายุ25ปี

 ผู้มีบุคลิกเพรียบพร้อมดั่งคุณชายต่อหน้าคนทั้งโรงพยาบาล 

แต่นิสัยที่แท้จริงกลับไม่ใช่อย่างที่ทุกคนเห็น

 เขามีด้านมืดที่ถูกปกปิดเอาใว้ นั้นคือความ ปากหมา ปากใวใจเร็ว

 และอีกอย่างคือ 

เขาชอบผู้ชาย! นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาเอาแต่เก็บกดอยู่ตลอดเวลา

“ซักประวัติ คุณชื่ออะไรชื่อเล่น บอกประวัติมาให้ละเอียดเลยครับ 

คุณเป็นลูกคนเดียวหรือมีพี่น้อง พ่อแม่ทำงานอะไร ศึกษาอยู่คณะอะไรปีใหม มหาลัยใหน ไปเที่ยวบ่อยไหม มีเพื่อนเยอะป่าว มีแฟนรึยัง? และที่สำคัญ....

...... ..ยัง“ซิง”อยู่ไหม?”

“ผมมาขอใบรับรองแพทย์ครับหมอ ผมไม่ได้เป็นอะไร”

“อ่าว ถ้าไม่ได้ป่วยหมอก็ออกให้ไม่ได้หรอกนะใบรับรองแพทย์น่ะ”

“ทำไมจะไม่ได้ห่ะหมอ ก็กูจะเอา!”

“เอ้า! ก็กูเป็นหมอกูไม่ให้ มึงจะทำไมว่ะ”

“มึงจะไม่ไปอยู่กับกูจริงๆหรอห่ะ ไอ้บ้า!”

“กูมาเอาใบรับรองแพทย์เฉยๆ! อย่ามายัดเยียดความเป็นผัวให้กู

กูไม่ต้องการ!”

“อยากได้มากรึไงใบรับรองแพทย์น่ะ?”

“เอ่อสิว่ะ อนาคตกูเลยน่ะเว้ย!”

“หรอ ถ้ามึงอยากได้จริงกูมีข้อเสนอให้มึงเอาไหม?”

“ข้อเสนออะไรของมึง อย่ามาลีลา แค่บอกมาก็จบ บอกมาข้อเสนออะไรของมึง!”

“ก็ข้อเสนอที่ว่า มึงต้องมาเป็น เมียกู แลกกับ ใบรับรองแพทย์ของกูไง

 เอาไหม?”

“หมอใจ” ของน้องต้นหอม

“หมูอ้วน” ของพี่ไผ่ 

B
E
R
L
I
N
?