ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คิงไลออน [100%]
ตอนที่ 3
คิงไลออน
คิงไลออน
แสงสีทองอร่ามสว่างเจิดจ้าจนแสบตาครู่หนึ่ง ปรากฏเป็นผืนป่ายามค่ำที่มีพระจันทร์เสี้ยวลอยเด่นอยู่เบื้องบน อากาศรอบกายหนาวเย็นเป็นที่สุด ชายหนุ่มสวมเสื้อยืดสีเทาแขนกุด สวมกางเกงขายาวและรองเท้าหนังสีดำยืนชะงักงันนิ่งอึ้งต่อทุกสิ่งที่มองเห็น
มะ-
.
.
.
ม
อ
ง
เ
ห็
น
มองเห็น! มองเห็นแล้วจริงๆเหรอ! มองเห็นงั้นเหรอ!
ชายหนุ่มต้องอยู่กับความมืดตลอดระยะเวลาสองปี จิตใจที่เคยร่าเริงกลับเหี่ยวเฉา หากนึกถึงคนที่ตาบอดแต่กำเนิดหรือไม่อาจมองเห็นได้อีกเลยชั่วชีวิตพวกเขาสมควรรู้สึกอย่างไร ทว่าบัดนี้ดวงตาของพิงสามารถมองเห็นได้อีกครั้งทั้งๆที่ยังไม่ผ่านการรักษา แสดงว่าเครื่องเล่นเกมใหม่นี้มีคุณสมบัติเนรมิตภาพจำลองให้กับคนพิการอย่างเขาด้วย
เจ๋ง
โครตเจ๋ง!
น้ำตาพลันไหลอาบสองแก้ม พิงยกสองมือขึ้นลูบบริเวณดวงตาทั้งสอง พร้อมกับเบิกตามองทุกสิ่งรอบกาย อา~
ชายหนุ่มยังคงยินดีที่จะยืนอยู่ตรงนี้อีกเนินนาน อา~ขอบคุณ
กระทั่งเขาสังเกตเห็นสิงโต O_O!!! สิงโต! สิงโตตัวใหญ่เกือบเท่าบ้าน! มันกำลังเดินเข้ามาหา วุ้ย! จิตใจชายหนุ่มพลันตกวูบไปตาตุ่ม
"ไม่ต้องกลัว ข้ามาดี" สิงโตพูดขึ้นก่อน "เจ้าคงเป็นผู้เล่นใหม่ และไม่ได้อ่านคู่มือเริ่มเล่นขั้นพื้นฐาน"
"สะ...สิงโตพูดได้ด้วย!?" พิงกล่าวอย่างไม่เชื่อหู ขาสองข้างกลับอ่อนแรงไม่สามารถวิ่งหนีได้ ร่างก็ทรุดลงกับพื้น "ยะอย่ากินผมนะ"
สิงโตทำหน้ามุ้ย (-*-) ก้าวเดินเข้าไปใกล้กระทั่งสายตาของมันสบดวงตาชายหนุ่ม
"เจ้าไม่ได้บ้านี่" สิงโตหมุ่นตัวรอบหนึ่งแล้วนอนลงเบื้องหน้าพิง "ข้าคือ คิงไลออน แล้วเจ้าล่ะ"
"ขะ...ข้า เอ้ย ผมชื่อ พิง ครับ" ชายหนุ่มตอบคำ จิตใจยังคงลุ่มๆดอนๆ
"จะใช้ชื่อนี้เป็นชื่อในเกมด้วยไหม"
"อะเอ๋ ชื่อในเกมเหรอครับ" ชายหนุ่มหยุดคิดไปครู่หนึ่ง "ใช้ชื่ออื่นได้ไหมครับ"
"ย่อมได้"
"เวียร์ ผมต้องการชื่อเวียร์" ชื่อที่กล่าวนี้ไม่ใช่ชื่อที่เพิ่งนึกได้ แต่เป็นชื่อของแม่ซึ่งเสียชีวิตไปและพิงต้องการจดจำแม่ไว้ไม่ลืมเลือน "อย่าบอกนะว่ามีคนอื่นใช้ชื่อนี้แล้ว"
"เวียร์ ชื่อนี้สามารถใช้ได้" สิงโตหรือคิงไลออนพูดต่อ "และชื่อนี้จะถูกนำไปเปิดเป็นบัญชีเพื่อใช้เฉพาะภายในเกม ตรวจสอบได้ที่อาคารผู้เล่น เจ้าจะได้รับห้าร้อยไลออนฟรีๆ เอาล่ะต่อไปนี้เป็นข้อมูลปลีกย่อยอื่นๆที่เจ้าสมควรได้รู้ แต่หากเจ้าไม่ต้องการทราบก็บอกกับข้า ข้าจะได้ไม่ต้องเอ่ยให้ยืดยาว"
"ครับ แต่เดี๋ยวก่อนครับ ตอนนี้ผมอยากทราบว่ากี่โมงแล้ว เหมือนจะดึก" พิงหรือต่อจากนี้จะเรียกว่า เวียร์ รู้สึกว่าตัวเองเล่นเกมนี้นานไปแล้ว เพราะตั้งแต่นอนลงบนเครื่องเล่นเวลาขณะนั้นน่าจะไม่เกินบ่ายสามโมง
"เวลาของเกม คิงออฟไลออนออนไลน์ จะเร็วกว่าเวลาในโลกจริงที่อัตราส่วนหนึ่งวันหนึ่งคืนต่อหนึ่งชั่วโมงในโลกจริง หรือยี่สิบสี่ชั่วโมงของข้าเท่ากับหนึ่งชั่วโมงของเจ้า" คิงไลออนส่ายหางไปมา "ระบบจะไม่จำกัดเวลาในการเล่น เจ้าสามารถเล่นเกมนี้ได้จนกว่าจะรู้สึกเหนื่อยล้า และออกจากเกมนี้โดยการนอนหลับหรือตาย ส่วนเวลาขณะนี้ในเกมเป็นตอนกลางคืน สองทุ่มห้าสิบเก้านาที"
"แล้วผมจะได้รับไอเทมหรือของขวัญอะไรบ้างล่ะครับ" แม้เวียร์จะไม่เคยเล่นเกมออนไลน์ แต่เคยได้ยินจากวิทยุว่าเกมออนไลน์ลักษณะนี้มักแจกของรางวัลเสมอ
"ตกลงเจ้าถามข้าตอบ ก็ดีเหมือนกัน" คิงไลออนยอกย้อนชายหนุ่ม "เจ้าต้องการทราบไอเทมเริ่มต้น?"
เวียร์พยักหน้ารับ แต่ที่เขาถามหมายถึงของรางวัลต่างหาก ดูถ้าจะไม่มีแจก
"แตะตรงข้อมือด้านซ้ายหรือขวาแล้วกล่าวว่า สถานะ หน้าต่างสถานะพร้อมไอเทมจะแสดงออกมาให้เห็น"
ชายหนุ่มทดลองทำตามทันที นิ้วชี้และนิ้วกลางของมือขวาแตะตรงข้อมือซ้ายแล้วพูดขึ้น "สถานะ" พลันจอสามมิติขอบสีทองก็ปรากฏลอยอยู่ตรงหน้า
เวียร์ : ระดับ 1
ชีวิต : 100 หน่วย
โจมตี : 1 หน่วย
ป้องกัน : 1 หน่วย
เงิน : 0 ไลออน
ทักษะ : ไม่มี
ไอเทม : ไม่มี
เห็นดังนั้นเวียร์ก็ไม่อยากเล่นเกมนี้ต่อสักเท่าใด แสดงว่าเขาไม่ใช่ตัวเอกซึ่งมักจะบังเอิญได้ไอเทมพิเศษหรือของขวัญพิลึกพิลั่นจนเป็นสาเหตุให้เก่งกาจในที่สุด แต่เพราะเครื่องเล่นเกมนี้สามารถทำให้เขามองเห็นได้อีกครั้ง มันจึงเป็นสิ่งดึงดูดเดียวที่ทำให้เขาต้องการกลับมาเล่นอีก หากเป็นผู้เล่นคนอื่นๆ สิ่งดึงดูดที่เวียร์กำลังซาบซึ้งอยู่ขณะนี้มันแสนจะธรรมดา
"เจ้าต้องการทราบจุดประสงค์ของเกมหรือไม่"
"ต้องการครับ" ชายหนุ่มตอบคำทันที เพราะหากมีจุดหมายย่อมดีกว่าเล่นไปวันๆโดยไม่รู้ว่าจะจบสิ้นได้อย่างไร
"หลายคนเล่นเกมนี้เพราะต้องการมีเพื่อน พวกเขาจะร่วมกันทำภารกิจชิงเงินรางวัล แต่มีอีกหลายคนที่มุ่งมั่นจะเป็นเจ้าราชันย์ของเกม ซึ่งมีชื่อว่า คิงออฟไลออน เหมือนชื่อของเกม"
"ทำภารกิจผมพอเข้าใจ แต่เจ้าราชันย์นี่-"
"ผู้ใดเป็นคิงออฟไลออน จะได้สิทธิพิเศษกำหนดทิศทางของเกมร่วมกับบริษัทผู้พัฒนา หรือเป็นหุ้นส่วนสำคัญ ทั้งยังจะได้รับสิทธิ์ปกครองโลกมนุษย์ภายในเกม"
"โอโห~ หนทางแสนยาวไกล" เวียร์บ่นพึมพำ
"ทว่าจะต้องเอาชนะข้าถึงจะได้เป็นคิงออฟไลออน"
"...อะ...อะไรนะ สู้กับ-" ชายหนุ่มชี้นิ้วไปที่สิงโตซึ่งยังคงนอนอยู่เบื้องหน้าเขา
"ไม่ผิด ต้องล้มข้าให้ได้" คิงไลออนพูดพลางลุกขึ้น เหมือนกำลังจะเดินจากไป "ปกติระบบจะส่งผู้เล่นใหม่ไปเกิดในเมือง แฟนทาเนีย ที่อยู่ทางทิศตะวันออกของป่าโน้น มีบ้างเหมือนกันที่ส่งให้มาเจอเหล่ามอนสเตอร์ ตั้งแต่เกมนี้เปิดตัวเวอร์ชันปกติเจ้าก็ถูกสุ่มมาเจอข้านี่ล่ะ แล้วก็เป็นหน้าที่ที่ข้าต้องอธิบายข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับผู้เล่นให้เจ้าทราบ"
คิงไลออนหันมาพูดประโยคสุดท้าย ก่อนหายลับเข้าไปในป่า
"เพราะข้าเจอเจ้าเป็นคนแรก ดังนั้นข้าจะให้ของขวัญตามที่ขอ อ้อ ตอนนี้ดึกมากแล้วระวังพวก ไนท์สตอลเกอร์ หรือพวกผีดูดเลือดบริเวณป่านี้ด้วย"
"ผะ-ผีเหรอ~"
"จงหาทางไปยังเมือง และหวังว่าคงได้พบกันอีก"
"คะครับ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น