อาหารจานโปรด

ข้อมูลเบื้องต้น

ก้อเพราะว่าต้องทำงานส่งอาจารย์
เราเลยตกกระไดพลอยโจร
เลยเอามาลงไว้
เผื่อแผ่แก่ทุกคน

เนื้อเรื่อง

อาหารจานโปรด

“กลับมาแล้วเหรอลูก หิวหรือยัง รอแม่สักพักนะ”

เด็กชายไม่ตอบผู้เป็นแม่ ทำเพียงก้าวเท้าเข้ามาภายในบ้านหลังเล็กๆ ภายใต้หลังคาบ้านหลังนี้ไม่ได้ตกแต่ง

อะไรมากนัก มีเพียงภาพถ่ายเก่าๆ บานใหญ่ของบุคคลทั้งสองติดอยู่บนผนังที่ดูโดดเด่นเป็นพิเศษ

“วันนี้ที่โรงเรียนเป็นอย่างไรบ้างลูก”

แม่ของเด็กชายซึ่งกำลังทำอาหารอยู่ในครัวถามแก้วตาดวงใจของเธออย่างห่วงใย แต่เด็กชายไม่ตอบ เขา

เพียงนั่งรอเธออยู่หน้าทีวี

นาฬิกาบอกเวลา 6 โมงเย็น ผู้เป็นแม่ทำอาหารเสร็จพอดี กลิ่นอาหารโชยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณบ้าน สร้าง

บรรยากาศความเป็นบ้านให้สมบูรณ์

“นนท์ ทานเยอะๆ นะลูก วันนี้แม่ทำแกงเลียงกับไข่เจียว ให้ลูกด้วย”

ลูกชายของเธอไม่ตอบ เขามองไปยังจานข้าวของตนที่ผู้เป็นแม่ตักให้ เธอตักแกงเลียงให้เขาด้วยความรัก

ใคร่

“แม่!!! อย่ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของผมได้ไหม ผมโตแล้วนะ ผมจะกินอะไรมันก็เรื่องของผม แล้วไอ้แกงเลียงอะไร

เนี่ย ผมก็กินมันทุกวันตั้งแต่จำความได้ จนหน้าของผมจะเป็นแกงเลียงแล้วนะแม่ มันยังไม่เพียงพออีกเหรอ มันยัง

ไม่พอใช่ไหม...”

เด็กชายทุบโต๊ะอาหารด้วยความโมโห แม่ของเขาไม่เพียงไม่โต้ตอบ แต่ยังนั่งฟังลูกชายของเธออย่างเงียบๆ

“แม่ ฟังผมอยู่หรือเปล่า! ”

เมื่อเห็นว่าเขาอารมณ์เย็นลงบ้างแล้ว แม่จึงเอ่ยปากพูดกับลูกว่า

“ลูกรัก แม่ฟังลูกเสมอ ลูกรู้ไหมแม่ชอบอาหารอะไรที่สุด”

เขาไม่แสดงอาการใดๆ เพียงแต่ยืนมองหน้าแม่ของตัวเองอย่างเงียบๆ เท่านั้น

“แกงลียงไงลูก แกงเลียงที่แม่ทำให้ลูกกินทุกวัน แม่ไม่ได้ทำเพราะแม่ชอบ แต่แม่อยากให้ลูกของแม่กิน ทุกครั้งที่

แม่ทำแม่จะใส่ความรัก ความอบอุ่น การดูแลเอาใจใส่ ใส่ลงไปในแกงเลียงด้วย แม่ไม่ได้ตั้งใจให้ลูกเบื่อหรือ

รำคาญ แม่ขอโทษนะ ขอโทษที่รักลูกเกินไป...”

               
เด็กชายมองหน้าแม่ที่มีน้ำตาไหลอาบแก้ม หัวใจของเขาเต้นระรัว นี่เขาทำอะไรลงไป ทำไมเขาต้องทำให้แม่ที่

เลี้ยงดูเขามากับมือต้องร้องไห้ เสียน้ำตาเพราะเขาด้วย

               
“แม่ครับ ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้ว”

               
“ไม่เป็นไรหรอกลูก เราทั้งสองคนผิดทั้งคู่นั่นแหละ เรามาทานอาหารต่อกันเถอะ”

               
ในเย็นวันนั้นเองที่เด็กชายได้ค้นพบว่าแกงเลียงที่แม่ของเขาเป็นผู้ทำคืออาหารจานโปรดของเขา