mystery book หนังสือปริศนา ตอนความลับของหนังสือ

บทนำ

          “ท่านแน่ใจนะ?  ว่าท่านจะลงอาคมปิดผนึกสิ่งนี้”
เสียงค้านของผู้ร่วมมือในแผนการนี้

          “มาถึงนี้แล้ว ท่านคิดว่าจะทำอย่างไรต่อล่ะ”

          “หรือท่านคิดว่ามีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้”

          “ข้า...ข้าว่าเราน่าจะรอดูอีกสักพักก่อนนะ”

          “ขืนชักช้ากว่านี้ มีหวังจบเห่แน่ หรือ...ท่านไม่อยากช่วยมนุษย์เหล่านั้น"

          “งั้นก็แล้วแต่ท่านเถิด”

          “ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านคงไม่ทำให้พิธีนี้ต้องล้มเหลว เมื่อข้ากับท่านร่ายเวทย์พร้อมกัน และขอบอกให้กับท่านอีกอย่างว่าเวลาร่ายเวทย์อย่าให้ขาดตอนล่ะ ไม่งั้น...ท่านคงจะรู้นะ”น้ำเสียงสั่งการอย่างเฉียบขาด ถึงกับทำให้ผู้ฟังต้องแอบกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืด

            “ข้าแต่พลังมหาเวทย์มนต์อันยิ่งใหญ่  โปรดประทานพรตามคำขอของข้า  บันดาลให้แสงสว่างขับไล่ความมืดมิด ให้เสียงแห่งความสุขดังสนั่นไปทั่วหล้า  ให้ความดีสยบความชั่ว ให้อาถรรพ์จงสยบใต้อาคมนี้  ให้ภูตผีปีศาจจงผนึกลงไปในสิ่งของนี้  และให้มันอยู่ใต้อาคมนี้จนกว่าข้าจะสิ้นชัพหรือทายาทแห่งพลังมหาเวทย์คนต่อไป   ขอให้อาคมนี้อย่าเสื่อมคลาย...”

            เสียงร่ายเวทย์มนต์ลงอาคมดังพรั่งพรูจากปากสุดยอดนักเวทย์ถึงสองคน  เป็นเวลายาวนานถึงสองวันสองคืนเต็ม  นับแต่คืนที่เกิดสุริยุปราคา  บังเกิดลมฟ้าอากาศแปรปรวน  ฝนกระหน่ำตก ฟ้าผ่าอย่างบ้าคลั่ง  เสียงฟ้าร้องดังไปทั่วปฐพี   แผ่นดินสนั่นหวั่นไหว

             รุ่งเช้าพระอาทิตย์ยังขึ้นให้ชื้นใจ  เสียงนกร้องบินหาอาหารบ่งบอกถึงวันที่สดใส  อย่างกับสองวันที่ผ่านมาไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เพราะอะไรถึงเป็นอย่างนี้?

              แล้ว....

              สิ่งของต้องอาถรรพ์ชิ้นนั้นล่ะ?