คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เลวก็รัก Chapter 1.
Chapter 1
ในเ้าวันที่สใสที่ร่าบาอแบฮยอนื่นึ้นมาในอ้อมออนรั ร่าบาเยหน้าึ้นมอใบหน้าอนรัที่บันมาเป็นเวลา 3 ปี ร่าบาไล่สายาสำรวใบหน้าอนรัที่ยัหลับมาพริ้ม มือเรียว็ไล่เลี่ยไปามใบหน้าอนรัเ่นัน
“ ันอยาให้ื่นมาแล้วเอหน้านายเป็นนแรแบบนี้ลอไปัานยอล ”
“ ุ๊บ านยอลๆ ื่นไ้แล้วนะ” ร่าบาเอ่ยปลุร่าสูที่ยัหลับาพริ้มพร้อมับูบเบาๆที่ริมฝีปาหนาอร่าสู
“อนอน่ออีหน่อยนะแบฮยอน ัน่วมาเลย” ร่าสูอบลับมา้วยน้ำเสียัวเีย
“ ไม่เอา เี๋ยวสายนะานยอลวันนี้นายมีสอบวันสุท้ายไม่ใ่เหรอ” ร่าบายัพยายามปลุนรั่อไป นสุท้ายานยอล็ลุึ้นมาแล้วสวมอร่าบาที่นั่อยู่่อนแล้วทา้านหลั
“ ฟอ~~ หอมั” ร่าสู้มลไปหอมแ้มร่าบา้าหนึ่
“ือออ านยอลอ่า ันยัไม่ไ้อาบน้ำเลยนะ มาหอมไ้ไเล่า” ร่าบาย่นมูพร้อมับว่าออมาอย่าเินอาย
“นายไม่้ออาบน้ำ็หอมอยู่แล้วหล่ะ ฟอ~~” พูบร่าสู็หอมแ้มร่าบาไปอี้าหนึ่ ร่าบาไ้แ่นั่หน้าแอยู่ในอ้อมออนรั สุท้ายร่าบาึเอ่ยไล่ให้นรัลุไปอาบน้ำ ส่วนัวเอะไปเ้ารัวทำอาหารเ้าไว้ให้
แบฮยอนับานยอลย้ายมาอยู่ที่อนโ้วยันหลัาบันไ้แล้วสอเือน ึ่อนโนี้็เป็นอนโอานยอล แบฮยอนเินเ้ามาในห้อรัวเินไปเปิุ้เย็นเพื่อหาวัถุิบที่ะนำไปทำอาหารให้ับนรั โยร่าบาะทำ้าวผัิมิให้ับนรั
30 นาที
านยอเินออมาาห้อนอน้วยสภาพุนัศึษาเรียบร้อยแล้ว ร่าสูเินเ้ามาอร่าบาที่ำลััโ๊ะอาหารเ้าอยู่
“ ฟอ~~ ทำอะไรินอ่ะ”
“หืมม หอมทำไมเนี่ยานยอล ันยัไม่ไ้อาบน้ำเลยนะ แล้ว็มีแ่ลิ่น้าวผัอ่ะ ปล่อยเลยๆ ไปนั่ไป เี๋ยวะเอา้าวผัมาให้” พูบแบฮยอน็แะมืออานยอลออแล้ว็เินเ้ารัวไปยาน้าวมาให้ร่าสู ทั้สอนนั่ทาน้าวเ้า้วยันเสร็นานยอลออไปมหาลัยร่าบาึไ้ เริ่มทำวามสะอาห้ออพวเา
เพราะว่าแบฮยอนอยาเป็นนูแลเรื่อทุอย่าเอึไม่ไ้้าแม่บ้านไว้ให้มาทำวามสะอา ถ้าวันไหนที่แบฮยอนเลิเรียนเร็ว หรือไม่มีเรียนร่าบา็ะเป็นนัารทำวามสะอาห้อเอทุอย่า
เมื่อแบฮยอนทำวามสะอาห้อเสร็เรียบร้อยแล้ว ร่าบาไปอาบน้ำ เพื่อที่ะไ้มาพัผ่อน
Chanyeol Part
ผมานยอล เป็นนัศึษาะบริหารในมหาลัยโล อนนี้ผม็มาถึมหาลัยแล้ว ผมเินออมาารถแล้วรไปยัที่นั่หน้าะที่มีเพื่อนอผมนั่อยู่ เมื่อผมเินไปถึโ๊ะ อิน็ทัผมทันที
“ ไานยอล มาแ่เ้าเลยนะมึ”
“เ้าบ้านมึิอิน” เป้นเฮุนที่อบลับอิน
“ูประเว้ยย” อินอบลับมา แล้วทั้สอน็ทะเลาะันเหมือนเิม
ผมับอินเป็นเพื่อนันมาั้แ่เ็ ส่วนเฮุนเรามารู้ัันอนเ้าเรียน ม.ปลายปี1 เพราะผมับอินย้ายโรเรียน
“ไปเหอะ พวมึนั่ทะเลาะันอยู่ไ้ ไปสอบไ้แล้ววันนี้็สอบวันสุท้ายแล้ว วันนี้สอบเสร็ไปลอันที่ผับ เี๋ยวูเลี้ยเหล้าเอ” ผมบอับพวมันเสร็ผม็เินออมาาโ๊ะที่นั่ แล้วเินึ้นึอะเพื่อที่ะไปสอบ
.
.
.
.
15.30 น.
หลัาสอบเสร็ผม็ลับไปที่อนโเพื่อที่ลับไปฟัแบฮยอนเล่น่อนะเรียมัวไปื่มลอที่ผับอผม ืนนี้
And Chanyeol Part
“อื้ออ”
ร่าบาอแบฮยอนที่ำลันอนอยู่บนเีย ราออมาอย่าัใเมื่อมีสิ่ที่มารบวนารพัผ่อนอนเอหลัาทำวามสะอาห้อเสร็แล้ว
านยอลยั่อวนร่าบาโยารไลู่บไปทั่วใบหน้าอนรั นในที่สุร่าบา็ทนไม่ไ้ลืมาื่นึ้นมา็ใที่เห็นร่าสูร่อมนและำลั้อหน้าอนอยู่
“อ๊ะ านยอล ใหม ลับมาอนไหนเนี่ย” ร่าบาอุทานออมาอย่าใ
“มาเมื่อี้อ่ะ เหนื่อยเหรอ ันปลุั้นานว่าะื่น” านยอลถามร่าบาพร้อมับ้มหน้าลไปุไร้พวแ้มอร่าบา
“อือ ็นิหน่อยอ่ะ วันนี้ทำวามสะอาห้อหน่ะ อืมม านยอลพอ่อน” ร่าบาอบร่าสุพร้อมับเอ่ยห้าม ร่าสู็หยุ
“แบฮยอน วันนี้ันะไปื่มับพวอินอ่ะ ะไปหรือเปล่า” ร่าสูเอ่ยบอร่าบาหลัาลุออาัวร่าบามานั่ีๆแล้ว
“หึ ไม่เอาอ่ะ วันนี้ันเหนื่อยไม่อยาไปไหน”ร่าบาเอ่ยอบร่าสูออไป เพราะนเหนื่อยริๆ
านยอลทำเพียแ่พยัหน้าแล้วเอนัวลนอน้าร่าบา
“ไม่โรธ ันนะานยอล” ร่าบาถามร่าสูออไป แ่ร่าสู็ไม่ไ้อบอะไร เพียแ่ึร่าบาเ้ามาในออ้มออนเอแล้ว็หลับาล
“ แบฮยอนเี๋ยวอนหนึ่ทุ่มปลุัน้วยนะ” ร่าสูว่าแ่นั้นแล้ว็หลับไป
แบฮยอนเมื่อเห็นานยอลหลับไปแล้ว็หันไปั้นาฬิาปลุแล้ว็หลับไปในอ้อมออานยอลอีรอบ
ความคิดเห็น