บ่วงหัวใจในม่านหมอก! (วันไนท์สแตนด์)มีebook

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

              บทนำ

กานต์รวีคิดอะไรไม่ออกแล้วแต่ขาของเธอ เดินหลบผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าแล้วเดินเร็วๆไปหาชายหนุ่ม ยังพอมีสติคิดได้ว่า รู้จักเขามากกว่าสามหนุ่มแปลกหน้านี่ รู้สึกปลอดภัยกว่า

เธอเข่าอ่อนโผเข้ากอดคอ ชายหนุ่ม มือทั้งสองข้างคล้องคอเขาไว้ ร่างอรชร แนบชิดซบอกกว้าง ส่วนเจ้าของร่างที่ถูกกอดกำลังยืนอึ้งกับการกระทำของหญิงสาวแปลกหน้า สาวหน้าสวย ผมยาวหยิกเป็นลอนดูเหมือนตุ๊กตาแต่เซ็กซี่มาก อยู่ดีๆเดินโผเข้ามา กอดเขาโดยไม่ทันตั้งตัว

"คุณจะทำอะไรนะ ปล่อยผมเดี๋ยวนี้ ผมไม่ชอบซื้อกินข้างทาง ไปหาคนอื่นเถอะ" ชายหนุ่มเข้าใจว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่า ที่เดินเข้าหาแขก ดื้อๆ

แต่ดูเหมือนหญิงสาวตรงหน้าจะไม่ได้ยินที่เขาพูด ยังคงยืนหนีบๆบิดๆหน้าซบอยู่ที่อกกว้างมือยังคล้องคอเขาเพื่อทรงตัวยืน

"คุณผมบอกให้ออกไปไงอย่ามาทำเมาใส่ผมแบบนี้ หรือต้องให้ใช้ความรุนแรง ถึงไม่ชอบทำร้ายผู้หญิง แต่ผมเกลียดการกระทำน่ารังเกียจ แบบที่คุณกำลังทำอยู่ อย่าให้ผมต้องหมดความอดทนแล้วเหวี่ยงคุณลงบนพื้นนะ ว่าไงจะออกไม่ออก ปล่อยผมซะทีซิ ต่อให้คุณยืนกอดผมทั้งคืนคุณก็ไม่ได้แอ้มผมหรอก ผู้หญิงแบบคุณผมเจอประจำ"เขาพูดกับเธอเสียงเข้มจนเกือบตะคอก

หญิงสาวยังคงยืนนิ่งๆ ซบเขาอยู่อย่างนั้นได้ยินที่เขาพูดทุกคำแต่ตอนนี้เธอกำลังรวบรวมสติกดอารมณ์ความต้องการที่กำลังจู่โจมกลางกายสาวอย่างหนัก จนไม่รู้จะไปต่ออย่างไรดี พอเห็นเธอเงียบไม่ตอบกลับและไม่ออกจากตัวเขา ชายหนุ่มเริ่มโกรธ เลยเอื้อมมือไปข้างหลังจะปลดมือเธอออกจากคอเขา แล้วโยนเธอออกไปให้พ้นทาง อยากไปหาแขกที่ไหนก็เชิญ แต่ต้องไม่ใช่เขา

หญิงสาวรับรู้ถึงแรงที่พยายามจะแกะมือเธอออก รู้ว่าสู้เขาไม่ได้อยู่แล้วจึงตัดสินใจในที่สุด

"คะ..คุณ..คะ ช่วยด้วย! ช่วย

ฉันด้วย พาฉันไปส่งที...พะ..พา..ไป จากตรงนี้ที ฉันต้องการความช่วยเหลือจริงๆ อย่าทิ้งฉัน...ได้โปรด.." เธอพูดเสียงสั่นๆ ตัวก็สั่นๆบิดตัวเบาๆ พูดไปแต่ใบหน้าของหญิงสาวก็ซบถูอยู่แถวซอกคอ เลื่อนมาหน้าอก มือก็เลื้อยลูบร่างสูงใหญ่ไปทั่ว ชายหนุ่มที่กำลังยืนตัวแข็ง ตั้งสติ ก้มลงมองอาการของเธอสลับกับผู้ชายสามคนที่ยืนมองอยู่ไม่ห่างเริ่มเข้าใจอะไรรางๆ

"บ้าชะมัด..งานเข้ามึงแล้วไอ้แดนเอ้ย" อวัศย์สบถกับตัวเอง แล้วมองกวาดตาไปที่ชายหนุ่มทั้งสามที่ยังคงดูเชิงอยู่ เขาจ้องตาเขม็งเหมือนคาดโทษ สามหนุ่มรีบหลบตา เขาก้มลงมองคนตัวเล็กที่ยังซบไซร้ ถูไถ ลูบคลำเขาไม่เลิกอีกรอบถอนหายใจแล้วประคองร่างบางออกห่างจากผู้ชายสามคนนั้นพาเธอเดินกลับไปทางโรงแรม

เดินไปไม่ทันถึงทางเข้าประตูโรงแรมทางด้านข้างหญิงสาวทำท่าเข่าอ่อนเหมือนจะล้มอีกรอบ ชายหนุ่มจึงหยุดประคองเธอให้ยืนดีๆ

" นี่คุณพักที่ไหน เป็นนักท่องเที่ยวหรือเปล่า"

"พะ..พัก..นี่"

"งั้นคุณอยู่ห้องไหนผมจะไปส่ง" เขาถามเธอด้วยสีหน้ายุ่งๆ

หญิงสาวตาปรือฉ่ำเยิ้ม สองมือยังคล้องคอเขา และเบียดร่างอ้อนแอ้นได้สัดส่วนเข้าหาร่างสูงใหญ่ แนบชิดจนเขาสัมผัสได้ถึงความอวบอิ่มนุ่มนิ่ม เธอเงยหน้ามองเขาชายหนุ่มเองก็ก้มลงมองเธอ พิจารณาใบหน้าสวยคมปนหวาน ปากอิ่มดูยั่วยวน ท่ามกลางแสงไฟสลัวของสวนหย่อมทำให้มองเห็นหญิงสาวไม่ชัดดูเป็นแสงเงา รู้แต่ว่าเธอสวยและเซ็กซี่มาก อวัศย์เองตอนนี้รู้สึกร้อนมากและตื่นไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าเพราะเครื่องดื่มของเพื่อน หรือผู้หญิงตรงหน้า

หญิงสาวยังคงมองคนตัวใหญ่ตรงหน้าพร้อมกับโน้มคอเขาลงมาเผยอปากน้อยๆด้วยท่าทางยั่วยวน เขาสติขาดผึง ฉกปากวูบลงมาประกบปากอิ่มทันที หญิงสาวสะดุ้งนิดนึง แต่ก็ยอมให้เขาสอดแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปาก บดเคล้าดูดดึงหยอกเหย้าชิมความหวานของปากอิ่ม จนเธอออกอาการอึกอัก ชายหนุ่มจึงถอนริมฝีปากหยักได้รูปของตัวเองออก เขาลืมกฎของตัวเองไปสนิท กฎที่ว่า..ไม่จูบปากกับผู้หญิงแปลกหน้า ผู้หญิงชั่วคราวเด็ดขาด

หญิงสาวหายใจหอบเล็กน้อยหัวใจเต้นแรง อวัศย์มอง "ปากอิ่มหวานกว่าที่คิดไว้ แต่เมาจนจูบไม่ได้เรื่อง" คิดในใจแล้วทำท่าจะก้มลงประกบปากอิ่มอีกรอบ แต่ร่างอ้อนแอ้นก็ทำท่าจะรูดลงกองกับพื้น ชายหนุ่มตัดสินใจตวัดร่างนุ่มนิ่มช้อนขึ้นมาในอ้อมแขน อุ้มเธอแนบอก

"ตกลงถ้าคุณพักที่นี่ แล้วคุณอยู่ห้องไหนบอกผมซิ จะไปส่งเขาถามด้วยสีหน้ายุ่งๆ

"หะ..ห้อง..คุณ..พลีส..ช่วยฉันด้วยยย… ฉัน..ฉัน..ไม่ไหวแล้ว" หญิงสาวพูดพร้อมกับบิดตัวไปมาแรงขึ้นในอ้อมแขนแกร่งของชายหนุ่ม

"อย่าดิ้นซิคุณเดี๋ยวก็ตกหรอก ใจเย็นๆ.."

อวัศย์อุ้มร่างบางอ้อนแอ้นขึ้นลิฟท์มาจนถึงหน้าห้องพักของตัวเองซึ่งเป็นห้องสวีทอยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม ก็ถามแล้วแต่ไม่ได้คำตอบว่าพักห้องไหน ทั้งยังต้องอดทนต่อการถูกหญิงสาวลวนลามลูบไล้ตลอดทาง จนปวดแก่นกลางกายเพราะมันตื่นจนคับแน่นไปหมดวางเธอให้ยืนในขณะที่ยังซบอกของเขาอยู่แล้วล้วงคีร์การ์ดเปิดประตู ประคองร่างบางเข้ามา ใช้เท้าเขี่ยประตูให้ปิดลง โยนกระเป๋าถือลงบนพื้นห้อง ประคองเธอมานั่งที่โซฟากำลังคิดว่าจะทำยังไงดี แต่หญิงสาวไม่ปล่อยให้เขาได้คิด ร่างบางลงนอนดิ้นบิดกายเร่าๆบนโซฟาทำ ท่าดึงทึ้งตัวเอง และดูเหมือนเธอจะไม่ทนแล้ว

ทันใดนั้นเธอลุกขึ้นดึงชุดเดรสจากปลายเท้า ดึงขึ้นพรึบเดียวข้ามหัวหลุดพ้นจากร่างเลย แล้วพุ่งเข้าไปกอดชายหนุ่มนัวเนียพัลวันจนเขาตั้งตัวไม่ติด เธอตัวสั่นน้อยๆ พรึมพรำกับอกเขาเบาๆ

"พลีส..พลีส..ช่วย..หนูดี..ด้วย"

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งตัดสินใจ ว่าควรหรือไม่ควร แต่ในที่สุด

"เอางั้น..เหรอ..อะไรจะเกิดขึ้นก็ขอให้เป็นเรื่องของวันพรุ่งนี้แล้วกันนะ ผมจะช่วยคุณเขาพรึมพรำ แขนแกร่งกำยำตวัดช้อนร่างบางได้สัดส่วนและเต็มไม้เต็มมือ อุ้มเข้าห้องทันที

เขาวางร่างสวยลงบนเตียง ที่มองเห็นสลัวจากไฟห้องรับแขกที่ส่องผ่านประตูที่ยังเปิดอยู่ไม่ได้เปิดไฟในห้อง แล้วรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็ว เพราะร่างสวยสมส่วนยังคงบิดเร่าหนีบขาแน่นด้วยความทรมาน ชายหนุ่มทาบทับร่างสูงใหญ่เปล่าเปลือยเต็มไปด้วยมัดกล้ามของตัวเอง ลงคร่อมร่างของหญิงสาวเริ่มพรมจูบทั่วใบหน้าแล้วมาหยุดที่ปากอิ่มประกบกดลงไปเบาๆ บดเคล้าดูดดึงทั้งริมฝีปากบนและล่างแล้วสอดลิ้นแทรกเข้าไปในโพรงปากดูดดึงไซร้หาความหวาน ตวัดพันลิ้นเล็กๆไปมา หญิงสาวจูบตอบเงอะๆงะๆ

ชายหนุ่มเลื่อนจมูกลงมาซุกไซร้ซอกคอ หอมกรุ่นกลิ่นกายสาว ปากดูดลากลงมาเรื่อยๆ ผ่านซอกคอ หัวไหล่ พร้อมกับมือเอื้อมไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียร์เกาะอกออก โยนไปไม่สนใจว่าตกตรงไหน มือเลื่อนลงมาเกาะกุมเต้าอวบกลมเต็มมือใหญ่บีบเคล้นเบาๆ ลูบไล้ต่ำลงมาทางสีข้างเอวคอด หน้าท้องแบนราบแล้ววกกลับไปเคล้นคลึง เต้าสวยอีกรอบ หญิงสาวส่งเสียง ครางแผ่วๆ บิดกายเด้งหน้าอกรับเคลื่อน ไหวตามจังหวะมือ

เขาเลื่อนหน้าลงมาใช้ปากครอบครองเต้าสวย เธอสะดุ้งเบาๆ สัมผัสจากลิ้นสากความเปียกแต่อุ่นชื้นที่ดูดดึง จูบซับ ขบเม้มเบาๆส่วนอีกข้างนึงก็ถูกมือใหญ่เคล้นคลึงไม่หยุด และสลับข้างกัน หญิงสาวครางแผ่วๆกับสัมผัสซ่านสยิวสติที่เลือนลางรู้สึกอยากให้เขาทำอะไรมาก กว่านี้และเร็วๆ จึงเอื้อมมือเล็กปัดป่ายไปลูบหน้าอกเขาระเรื่อยลงมาลงมาจนถึงหน้าท้องที่เป็นลอน แล้วสองมือโอบรอบเอวสอบดึงเข้ามาหาตัวเอง

"ใจร้อนจริงแม่สาวน้อย"

" ช่วย..ช่วย..เดี๋ยว..นี้.."

เธอเปล่งเสียงสั่นๆออกคำสั่ง ให้เขาช่วยทำอะไรสักอย่าง ชายหนุ่มจึงเอื้อมมือไปดึงแพนตี้ตัวสวยทางปลายเท้าแล้วกลับมา สัมผัสความอวบอูมกลางกายสาว กรีดนิ้วเรียวตามรอยแยก แตะปุ่มเนื้ออ่อนนุ่มขยี้เบาๆ ลากขึ้นลงจน ขาเรียวรีบหุบหนีบมือหนา เกร็งขาไว้ ไม่คุ้นเคยกับสัมผัสซ่านสยิวจากมือชายมาก่อน ความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแปลงเป็นเสียงครางดังกว่าเดิมดอกไม้อวบอูมเปียกฉ่ำแฉะจนเลอะนิ้วเรียวใหญ่ มือหนาจับขาเรียวแยกออกจากกันเตรียมพร้อมเข้าหาเธอ

" คงโดนยาปลุกเซ็กส์ชนิดแรงซินะ"

จึงมีอารมณ์เปียกฉ่ำได้ขนาดนี้ เธอพร้อมแล้ว ไม่รอช้าเอื้อมไปหยิบซองฟรอยซ์มาฉีก สวมเครื่องป้องกันอย่างรวดเร็วแล้วถูแกนกายแกร่งลำใหญ่ ที่ผงาดเต็มที่กับกลีบอวบอูมเบาๆ จับแกนใหญ่กดลงไปกลางรอยแยกอวบอูมของร่างสาวปลายแกนกดลงไปได้แค่นิดเดียว ต้องสัมผัสกับความคับแน่นเข้าไม่ได้ และเสียงกรี๊ดของคนใต้ร่างไม่เบานักกระถดร่างหนีเขา ชายหนุ่มชะงัก

" ยะ...หยุด...หนู..ดี..เจ็บ"เธอส่งเสียงสั่นพร่าบอกเขาแผ่วเบา

"shit!!!! เชี้ย!! "เขาถึงกับสบถเป็นสองภาษางานเข้าซ้ำซ้อนแล้วไอ้แดนเอ้ย… สาวบริสุทธ์

…………………………………

อวัศย์ยกมือขึ้นเสยผมอย่างหงุดหงิด..ทำไมเธอไม่รอหรือปลุกเขานะ แล้วเมื่อคืนยังมองหน้าเธอไม่ชัดเลยถ้าเจอกันอีกครั้งไม่แน่ใจว่าจะจำได้มั้ย..ก็แม่เสือสาว เอ้อ!!. ลูกแมวน้อยเหอะ ลีลา..อนุบาลขนาดนั้น เล่นจู่โจมเขาจนตั้งตัวไม่ติดไม่ทันได้มองหน้าชัดๆในที่สว่าง คิดว่าเดี๋ยวเช้ามายังไงก็ต้องเจอกันอยู่แล้ว แค่จำได้ว่าสวยมาก ละมีปานแดงที่หลังแม่ง..แล้วถ้าเจอคนหน้าคล้ายกันอีกครั้งถ้าอยากรู้ว่าใช่เธอหรือเปล่าไม่ต้องจับถอดเสื้อดูหรือวะ…บ้า!!!จริง..

……………………………….

กานต์รวีถือที่ตรวจครรภ์เดินเข้าห้องน้ำทำตามวิธีการที่ข้างกล่องแล้วตั้งไว้สักครู่ ระหว่างรอรู้สึกไม่อยากหายใจ อาการบีบรัดแน่นในอก ใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อยากรู้แต่ไม่กล้าเดินกลับไปมองเจ้าแท่งตรวจ แต่ในที่สุดก็ค่อยๆเดินไปหยิบมันขึ้นมาตรงหน้าหลับตาภาวนาให้เป็นเรื่องดี ลืมตาขึ้นจ้องไปที่แท่งตรวจ ทันทีที่เห็นผลตรวจ เธอปล่อยให้มันร่วงลงบนพื้นทันที ไม่มีแรงจับมันอีกต่อไป มันขึ้นสองขีด แสดงว่าเธอท้อง… เธอรู้ว่าเขาเป็นใครจึงเดินไปขอความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาเคยเจอเธอครั้งนึงแต่แค่แป๊บเดียวและคืนนั้นเธอแต่งตัวสวยจนเขาจำไม่ได้เลย แต่ความช่วยเหลือของเขาในคืนนั้นก็เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล