ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 2 ฝึกงาน (2)
"เออ..ฉันใกล้ได้ขึ้นไปกราบพระอินทร์ละ.. แม่งอยากมีสิบมืออะ ฉันงี้เฉพาะเตรียมของ จัดหัวจานก็มือหงิกละ แล้วไหนจะต้องคอยสังเกตการทำอาหารของเชฟอีกละ ทุกอย่างต้องเนี๊ยบเป๊ะเว่อร์"นิธิดาพูดขึ้นแล้วทรุดตัวลงนั่ง
"หืม..ฉันน้อยกว่าแกที่ไหนละนิด้าแกดูแขน อ่อนๆของฉันซิกล้ามขึ้นเป็นกัปตันอเมริกาแล้วอะ แบกถาดใบใหญ่เกือบเท่าจานดาวเทียม แล้วต้องฉีกยิ้มเป็นนางงามตอนได้ตำแหน่งตลอดเวลาแต่คนมันก็หนักอะ"
"หยุด..ของพวกแกเด็กๆไปเลย ฉันงี้ปูเตียงใหญ่ไซด์ยุโรป แล้วฉันไม่ได้เป็นมือหนึ่งด้านการปูเตียงเหมือนนิด้ามัน รู้สึกตัวเองเป็นคุณหนูตกยากก็ช่วงนี้แหละ แล้วที่เด็ดกว่านั้นวันก่อนแขกห้องฉันเมาค้างออกจากห้องไปข้างนอกละ แม่งฉันก็รีบเข้าไปทำความสะอาด เจอแจ็คพ็อตจ้ะ ทองก้อนเบอะเริ่มเทิ่มในโถส้วม ไม่รู้ลืมล้างก้นด้วยหรือเปล่า แม่งถ้าเป็นทองจริงฉันรวยเละ ชีวิตฉันมันนางทาสชัดๆ"พิมพ์สิตาพูดไปทำท่าฮึดฮัดโกรธดินฟ้าอากาศ "ฮ่า..ฮ่า.. "แทนที่เพื่อนๆจะสงสารกลับขำกลิ้ง
"ฉันอยู่หน้าฟร้อนท์ก็หนังหน้าไฟละวะ..มีเหตุอะไรก็ร้อนก่อนใคร แขกขี้ไม่ออก ทะเลาะกับเมียมาก็มาเหวี่ยงบนหัวฉันนี่ แต่ไงละฉีกยิ้มไปจ้ะจนเหงือกแห้งลูกค้าคือพระเจ้าบางวันเจอลูกค้ามาโวยพร้อมกัน จะเอาอย่างนั้นจะเอาอย่างนี้ ฉันงี้อยากแปลงร่างเป็นนินจามุดพื้นคอนกรีตหนีไปเลย"
"ฉันก็ยิ้มเหงือกแห้งกรามค้างบางทีเผลอคิดว่าอยู่บนเวทีมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์สซะงั้น อีกนิดเดียวจะยืนไขว้ขาโบกมือละจ้ะ..บางครั้งเจอลูกค้าเรื่องมากฉันงี้อยากดึงทึ้งผมมวยตัวเองให้ยุ่งทั้งหัวเลยละ แต่วันก่อนเจอลูกค้านิสัยดีพูดเพราะและที่สำคัญ หล่อมาก..ลากดินเลย..ฉันงี้พร้อมแต่งสุดๆ" อรไพลินพูดไปเอามือประสานเท้าคาง ทำตาปรอยเพ้อฝันจนเพื่อนๆพากันมองแรง ที่เธอสามารถพูดเรื่องการทำงานโยงมาเข้าเรื่องผู้ชายได้เนียนๆ
และเดือนนึงผ่านไปอย่ารวดเร็ว พร้อมกับอีเมล์จากมหาวิทยาลัยแจ้งมาว่าเธอได้รับทุนไปเรียนต่อปริญญาโทที่สวิตเซอร์แลนด์ด้านการบริหารจัดการโรงแรม เพื่อนๆมาแสดงความดีใจกับเธอกันใหญ่ ส่วนที่บ้านแม่กับพี่ชายก็ดีใจด้วยแต่ก็ชินกับการได้ทุนของลูกบ้านนี้แล้วก็ไม่ได้เยินยออะไรอีก
การฝึกงานยังดำเนินไปเรื่อยๆพวกเธอต้องสลับภาคส่วนฝึกงานกันไปจนกว่าจะครบ
เหลือเวลาอีกแค่สองอาทิตย์ก็จะฝึกงานเสร็จแล้ว แต่วันนี้เธอได้ยินข่าวเม้าท์ไปทั่วทุกแผนกด้วยความตื่นเต้นของพนักงานว่ารองประธาน "โอเชี่ยนกรุ๊ป"ซึ่งเป็นรุ่นลูกจะเข้ามาดูงานที่โรงแรม เสียงร่ำลือถึงความหล่อล่ำ เฟอร์เฟค ทุกกระเบียดนิ้วดังเข้าหูไม่หยุด ตั้งแต่เข้ามาฝึกงานเธอก็ยังเคยไม่เห็นเหล่าผู้บริหารสักคน เจอแต่จีเอ็มที่เป็นคนอังกฤษ
"พวกแก..มาเร็ว..อยากเม้าท์สุดๆ"กีรติที่นั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนท่าทางตื่นเต้น กวักมือเรียกกานต์รวีกับนิธิดาที่บังเอิญเลิกกะพร้อมกันให้ไปหา
"มีอะไรยะ..นังติ๊ระริกระรี้ปลา กระดี่ได้น้ำแบบนี้หนีไม่พ้นเรื่องผู้ชาย"กานต์รวีถามเพื่อน
"พวกแกไม่ได้ข่าวเหรอเห็นพี่ๆในโรงแรมเม้าท์กันให้แซ่ดว่ารองประธาน ดิ โอเชียน กรุ๊ป ที่เป็นรุ่นลูกจะเข้ามาที่โรงแรมพรุ่งนี้ แต่อะไรก็ไม่ทำให้ฉันสนใจเท่ากับเสียงร่ำลือ และนั่งยันนอนยันของเหล่าพนักงานว่าท่านรองนะ หล่อมากถึงมากที่สุดแถมเห็นว่ากันว่า หุ่นงี้เหมือนนายแบบฝรั่ง คงหล่อล่ำกล้ามแน่นเปรี๊ยะแน่ อินังติ๊...คนนี้ก็อยากเห็นจังว่าจะหล่อสู้พี่ซันตะวันเดือดของฉันได้หรือเปล่า"
"แต่จากหน่วยข่าวกรองของฉันหล่อหรือเปล่าไม่รู้ แต่ที่รู้คือเรื่องงานเนี๊ยบมากถึงมากที่สุด และที่สำคัญคือมาดงี้เย็นชาจนขนแขนตั้งอะทั้งดูหยิ่งๆและภาพลักษณ์ที่ออกสื่อเป็นเพลย์บอยตัวพ่อ...น่ากลัวไหมละแม่.."กานต์รวีบอกเพื่อน
"พวกแกอยู่โรงแรมเดียวกันหรือเปล่าวะ ถึงได้ข่าวมาคนละแนวขนาดนี้ แต่เรื่องเนี๊ยบคงจริงเพราะวันนี้พนักงานดูกระตือรือร้นกันกว่าเดิมมาก"นิธิดาที่นั่งฟังอยู่นานพูดขึ้นบ้าง
ถึงจะโดนเพื่อนเบรคด้วยสรรพคุณน่ากลัวของท่านรองแต่กีรติสาวสองสุดมั่นผู้ที่มองหนุ่มหล่อเป็นของหวานหาได้แคร์ไม่ยังอยากยลความหล่อของท่านรองเป็นอาหารตาอยู่ดี
เช้าวันต่อมารถตู้คันหรูติดฟิล์มดำ เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าฟร้อนของโรงแรม คนขับรถรีบลงมาเปิดประตู พร้อมกับปรากฎตัวของชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ผมสีน้ำตาลเข้มหยักศกเหมือนคลื่นเล็กๆ คิ้วเข้มค่อนข้างหนา ดวงตาคมสีน้ำตาลอ่อน จมูกโด่งเป็นสัน ปากบางหยักได้รูปคล้ายฝรั่งรับกับโครงหน้าได้รูปและปลายคางผ่าเหมือนมีลักยิ้มเพิ่มเสน่ห์เข้าไปอีก ผิวขาวเกือบเหมือนฝรั่ง ก็ไม่แปลกเพราะ อวัศย์ แดเนียล ฉัตรียวัตร รองประธาน "โอเชียน กรุ๊ป " เป็นลูกเสี้ยวสวีเดน พนักงานหน้าฟรอนท์ออกมายืนต้อนรับรองประธานอยู่ด้านหน้า
"สวัสดีค่ะ/ครับ คุณอวัศย์ " เสียงสวัสดีพร้อมกันของพนักหน้าฟร้อนท์พร้อมกับยืนมือประสานไว้ข้างหน้าทุกคน ชายหนุ่มพยักหน้าเบาๆ
"ทำงานกันตามสบายเถอะไม่ต้องเกร็งผมขนาดนั้น วันนี้ผมไม่ได้มาตรวจงานแค่มาพักผ่อน และคุยงานเท่านั้น"พูดจบก็เดินเข้าไปด้านในพร้อมเลขาคนโปรดซึ่งเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งหน้าตาดีเดินตามไปติดๆ
ถึงท่านรองประธานจะบอกว่าให้ตามสบายแต่พนักงานทุกคนกลับรู้สึกไม่สบายซะงั้นเพราะรู้ซึ้งถึงความเนี๊ยบทุกองศา เอาจริงเอาจังในการทำงาน และความเฉียบขาด ของท่านรอง แค่เดินผ่านหน้าก็ยังให้รู้สึกถึงรังสีความเย็นแผ่กระจายไปทั่ว
กานต์รวีผู้ซึ่งบังเอิญกำลังเดินออกจากห้องแม่บ้านหลังจากช่วยจัดดอกไม้เสร็จ ทันเห็นรถตู้วิ่งเข้ามาจอด จะเดินออกไปก็ไม่ทันแล้วเลยหลบอยู่ตรงมุมจึงได้เห็นได้ยินเหตุการณ์เมื่อสักครู่หน้าฟร้อนท์ เธอยอมรับกับตัวเองว่าท่านรองหล่อ เฟอร์เฟคสมคำร่ำลือ แต่รังสีความเย็นแปลกๆก็ดูไม่น่าเข้าใกล้อะ ตอนแอบอยู่ตรงมุมเมื่อกี๊เธอยังเกือบลืมหายใจ พอท่านรองเดินเข้าไปข้างในถอนหายใจเฮือกใหญ่โดยไม่รู้ตัว
สามวันแล้วที่เธอเห็นท่านรองอยู่ห่างๆดีที่ฝึกแผนกแม่บ้านจึงไม่ต้องเจอตรงๆกับท่านรอง และการทำความสะอาดห้องพักวีไอพี เป็นหน้าที่ของพี่ๆแม่บ้านซีเนียร์ แต่เช้านี้พี่หัวหน้าแม่บ้านให้เธอจัดแจกันดอกไม้ ไปไว้ในห้องพักของท่านรอง ด้วยเหตุผลว่าเธอจัดดอกไม้ครีเอทสวยแปลกดี และให้โจทย์ว่าท่านรองชอบสีม่วง
กานต์รวีจัดดอกไม้สวยเพราะในคลาสเรียนได้ฝึกจัดกันอยู่แล้วแต่เธอชอบจัดดอกไม้มากจึงไปเรียนจัดดอกไม้และทำเบเกอรี่ฟรีของศูนย์ฝึกอาชีพที่อยู่ใกล้มหาวิทยาลัย ช่วงหยุดเสาร์อาทิตย์ตอนอยู่หอว่างๆเพิ่มเติมความรู้จากในชั้นเรียนผลคือฝีมือการจัดดอกไม้ของเธอจัดจ้านสวยเก๋แปลก
เธอตั้งใจจัดดอกไม้ครั้งนี้สุดฝีมือ พอจัดเสร็จก็บอกหัวหน้าแม่บ้านให้มาตรวจว่าใช้ได้มั้ย
"อืมจัดสวยนะ แซนหัวครีเอท มากไปเปิดร้านดอกไม้ได้เลยนะเนี่ย"พี่หัวหน้าชม เธอยิ้มแล้วขอบ คุณรับคำชมเบาๆ
คิดว่าพี่หัวหน้าจะเอาไปวางในห้องพักท่านรองเอง แต่พี่หัวหน้าบอกให้เธอเอาไปวางในห้องพักท่านรองเลย และบอกว่าเมื่อกี๊เห็นท่านรองนั่งทานอาหารเช้าอยู่ที่ห้องอาหารริมหาด หญิงสาวเลยไม่อิดออด ถือแจกันไปที่วิลล่าหลังใหญ่ตรงมุมหาด ใช้คีย์การ์ดแม่บ้านเปิดเข้าไปความหรูหรากว้างขวางของวิลล่าสี่ห้องนอนแห่งนี้ปกติไม่ให้แขกพักเป็นของครอบครัวและไว้รับรองแขกคนสำคัญของบ้านฉัตรียวัตรเท่านั้น
######################
ตอนหน้าจะเปิดตัวพระเอกอย่างเป็นทางการแล้ว คนหล่อค่าตัวแพงก็หาคิวยากงี้แหละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น