สาวหน้าหวานกับซาตานตาตี่

ลำดับตอนที่ #3 : ซาตานปรากฎตัวแล้ว

จากนั้นหญิงสาวก็ทำภาระกิจของตัวเอง ก่อนที่พี่ชายตัวดีของเธอจะกระโดดมากัดคอของเธอซะก่อน

"พี่กาย มีใครมาหากันย์หรอ"
"อย่ามาทำเป็นไม่รู้เลยเราอ่ะ ออกไปดูซะว่าใครมา แล้วมาอธิบายให้พี่ฟังด้วยว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เอ พี่เราเป็นไรนะ วันนี้ถึงพูดจาแปลกๆ แล้วต้องอธิบายอะไรอีกอ่ะ วุ้ย ไม่เอาแล้วสงสัยพี่เราเป็นโรกประสาทแหง ๆ เลย

"มาแล้วค่า.. ขอโทษนะค่ะที่ให้รอนาน อุ้ย นาย...."
"สวัสดีสาวน้อยขี้แย"

"นี่นาย เอ้ย คุณ เอ่อ คุณมาที่นี่ได้ไง แล้วมาหาใคร แล้วเพื่อนฉันล่ะ"
"ก็ผมนี่ไงที่มาหาคุณนะ"

ย้าก... อะไรนะ นายนี่นะเหรอมาหาเรา แล้วรู้จักบ้านเราได้ไงอ่ะ มันต้องมีลับลมคมในอะไรแน่เลย

"แล้วคุณรู้จักบ้านฉันได้ไง แล้วคุณมายังไง แล้วคุณมีเรื่...."
"พอ ๆ ก่อนคุณ ค่อย ๆ ถามสิครับ แล้วผมจะตอบคำถามไหนก่อนที่ละ"
"ที่ผมรู้จักบ้านคุณก็เพราะเมื่อวานผมตามคุณมา แล้วที่ถามว่าผมมาได้ไงก็นั่งรถมานะสิ"
"แล้วคุณตามฉันมาทำไม รึมีอะไรแอบแฝง หรือว่าคุณมันเป็นพวกลักพาตัวผู้หญิง  ว้ายๆ ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้นะ"
"เดี๋ยวก่อนสิคุณ ใจเย็น ๆ คิดไปไหนเนี่ย หน้าอย่างคุณผมไม่ลักพาตัวให้เสียค่ารถหรอก เพราะคงไม่มีใครเค้าอยากได้ ฮ่าๆๆ"
"นี่ หยุดหัวเราะฉันเดี๋ยวนี้นะ แล้วบอกมาว่าตามฉันมาที่บ้านเพราะอะไร ไม่งั้นฉันเรียกตำรวจนะ"

"โอ เค ก็ได้ครับ มาเข้าเรื่องกัน ก็เมื่อวานที่คุณเดินชนผมอ่ะนะ คุณทำไอนี่ตกเอาไว้ ผมก็เลยตามมาคืนคุณ แต่ว่าบังเอิญเมื่อวานผมติดธุระซะก่อน เอ้า เอาไป"

นายนี่หน้าตาก็ดี แต่พูดจากวนประสาทชะมัดเลย ไหนดูซิ เอาอะไรมาคืนเราหวังว่าคงไม่ใช่กางเกงในขากระดิ่งของเรานะ

"ว้าก....นี่นาย เอ่อ นายอ่านข้างในหรือเปล่า"
ที่แท้มันคือบันทึกระหว่างที่ฉันคบกับอู๋อยู่นั้นเอง ฮือ สงสัยนายนี่ต้องอ่านแล้วแน่เลย เรานี่งี่เง่าชะมัด ทำหล่นได้ไงอ่ะ

"ผมมีมารยาทพอนะคุณ ผมไม่ได้อ่านหรอก"
"เหรอ งั้นก็ขอบใจนะที่เอามาคืน"

"อ๋อ ผมลืมบอกไปว่าผมไม่ได้อ่านก็จริง แต่..."
"แต่อะไร"
"แต่.....เพื่อนของผมมันอ่านกันให้ทั้งห้องฟังนะสิ ฮ่าๆๆๆ"
"คุณนี่น่ารักดีนะ รักใครแล้วทุ่มให้หมดเลย ไม่รู้ว่าถ้าทำให้คุณรักผมบ้างคุณจะทำแบบนี้ จะดูแลผมแบบนี้รึเปล่าน่า ฮ่าๆๆๆ"

"นายว่าอะไรนะเมื่อกี้นะ เพื่อนทั้งห้องนายอ่านกันแล้วงั้นเหรอ"
"ว้ากกกก ฉันอยากตาย ฉันไม่อยากไปโรงเรียนเลย"

"คิดตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะ เธอต้องไปโรงเรียนกับเราไม่งั้นเรื่องนี้ได้รู้ถึงห้องของเธอแน่555"

"งั้นแสดงว่าตอนนี้ห้องฉันยังไม่รู้ใช่ไหม"

"ใช่ เพราะเราสั่งให้เพื่อนมันปิดปากไว้ "
"ขอบใจนะ"

"แต่มันมีข้อแลกเปลี่ยนนะ"
"ข้อแลกเปลี่ยนอะไร"
"ยังไม่บอก แต่ตอนนี้เธอต้องไปโรงเรียนกับผมก่อน โอเค"

ฮึม นายนี่ คิดเหรอว่าจะใช้วิธีนี้สำเร็จ คอยดูก็แล้วกัน

"อืม ก็ได้งั้นคอยแปบนึงนะ" ปากก็รับปากไป แต่ในใจสิ คิดหาทางแก้เผ็ดให้ได้เลยคอยดู มีอย่างที่ไหนเอาบันทึกของเราไปให้คนอื่นอ่าน ไม่มีมารยาท แล้วแถมยังจะมาขู่ว่าจะบอกเพื่อนทั้งห้องเราอีก ฮึ ไม่มีทาง เราไม่ยอมหรอก เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกับเรา

"เหม่ออะไรอยู่" เสียงพี่ชายที่แสนดี ดังมากระทบหู

"เปล่านี่คะ.. แล้วพี่กายมีไรกับกันย์รึเปล่าค่ะ"
"ไม่มีไรหรอก เออ..แล้วตกลงคนที่มารอเราหน้าบ้าน ใคร บอกพี่มาตรง ๆ ดีกว่า เดี๋ยวนี้เรามีแฟนกับเขาแล้วเหรอเนี่ย"
"โอย ใช่ที่ไหนล่ะค่ะพี่กาย โธ่" ถ้าได้นายนี่มาเป็นแฟน ก็คงจะฆ่าตัวตายวันละหลายร้อยหนเลยล่ะ

"ถ้าไม่มีอะไรเดี๋ยวกายขอไปโรงเรียนก่อนนะ" ต้องรีบตัดบทไม่งั้นจะถูกพี่กายซักจนสะอาดแน่ ๆ


"ทำอะไรอยู่ ครับ ปล่อยให้ผมรอซะนานเลย"
ถ้าไม่ติดว่านายข่มขู่ไว้ อย่าหวังว่าฉันจะไปด้วยเลย
"ก็ทำภาระกิจส่วนตัวอยู่นะสิค่ะ"

"แล้วเราจะไปกันได้ยังอ่ะค่ะ" ถามออกไปจะได้รีบ ๆ ไปซะที เบื่อขี้หน้าตานี่เต็มทนแล้ว

"ก็ไปสิครับ ใครเค้าห้ามคุณไว้ล่ะ" แนะ ยังจะมากวนอีก นายนี่

ในระหว่างการเดินทางออกจากบ้าน เป็นไปด้วยความเงียบจนอืดอัด ทำไมนะอยู่กับนายนี่ทีไรเราต้องรู้สึกแบบนี้ทุกครั้งเลย เฮ้อ.... คิดมากไปแล้วมั้งยายกันย์

"ถอนหายใจทำไมครับ" อุ้ย ได้ยินด้วยเหรอเนี่ย
"ก็เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร แค่รู้สึกว่าอากาศมันน้อยนะค่ะ"

"ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ"
"ได้สิ จะถามอะไรล่ะ"

นอกจากเรื่องนั้นแล้วนายคิดว่าฉันจะถามเรื่องอะไรอีกล่ะ ถามออกมาได้

"ก็เรื่องที่ คุณบอกว่า จะมีข้อแลกเปลี่ยนไง จำไม่ได้เหรอ"
ท่าทางความจำไม่ค่อยดีนะ นายนี่

"อ๋อ เรื่องนั้นนั่นเอง"
"อืมเอาไงดี แลกกับอะไรดีน้า" 

ยังจะมาทำเป็นคิดอีก ทำอย่างกับมันร้ายแรงมากงั้นแหละ

"อ้อ คิดออกแล้ว ถ้าผมบอกคุณ คุณต้องตกลงก่อนนะว่าจะทำเพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยน ไม่งั้นความลับของคุณ ก็จะ......."

"โอเค ก็ได้"  เรื่องมากจริง รีบ ๆบอกมาสิ ฉันอึดอัดจะตายอยู่แล้ว เวลาอยู่ด้วยกันเนี่ย

"อืม ก็ไม่มีไรมาก นะ แค่คุณยอมมาเป็นแฟนผม "
ห๊า? อะไรนะ นี่เราหูฟาดไปเหรอเนี่ย นายนี่มาขอเราเป็นแฟนเนี่ยนะ

"นี่คุณ อย่ามาล้อเล่นนะ เรื่องแบบนี้ "

"เปล่าผมไม่ได้ล้อเล่นนะ ผมพูดจริง"

"จะบ้าเหรอใครจะยอมเป็นแฟนคุณล่ะ "