เด็กชาย กับ แม่ค้าขายแตงโม - เด็กชาย กับ แม่ค้าขายแตงโม นิยาย เด็กชาย กับ แม่ค้าขายแตงโม : Dek-D.com - Writer

    เด็กชาย กับ แม่ค้าขายแตงโม

    ก็ จะเป็นไงอ่ะเมื่อแม่ของ เดะชายคนนึงใช้ให้ไปซื้อแตงโม

    ผู้เข้าชมรวม

    343

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    343

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  30 มิ.ย. 50 / 10:35 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    D คร้า^^

    หุหุ

    นู๋เต๊าะ

    มาแย้วกับ

    นิยายเรื่องใหม่

    มันก็ไม่เชิงใหม่อ่ะนะ

    จริงๆมันก็ คงไม่ใช้นิยายหรอกมั้ง

    มันจะเป็น นิทานซะมากกว่า

    อืมๆ คงจะใช่

    นิทานอ่ะค่ะ

    พ่อของนู๋เต๊าะเล่า

    เรื่องนี้ให้ฟังบ่อยๆ

    ก็เรยอยากให้เพื่อนๆ

    ได้อ่าน รึ ได้รุด้วย

    แต่ ถ้าพ่อ รึแม่

    ของใครเล่าให้ฟังไปแล้ว

    นู๋เต๊าะก็ต้องขอโทษด้วยนะคระ

    - -     b g    - -     - - 

     






    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
                ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง คุณแม่ของผมกำลังใช้ให้ไปผลไม้อยู่
           " ก้อง ไปซื้อแตงโมมานะลูก "
           " ครับ"
           "แล้ว แตงโมน่ะ เลือกแบบที่เนื้อแตงโม แดงๆ สดๆนะ"
           " ครับ "
            "รีบไปรีบกลับล่ะ"
           " ครับ"


                ในขณะที่ผมกำลังจะเดินไป เอ๋ แม่ยังมะได้ให้เงิน แล้วตรูจะซื้อยังไงล่ะ บัดนี่
           " แม่คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ แม่"
           "อะไรล่ะ ก้อง "
           "แม่ยังมะให้ตังค์"
           "เออ ใช่ๆๆ อ๊ะนี่" แม่พูดพลางเอาตังค์มาให้ผม
           "ไปนะแม่"
           " จร้า"


                ผมเดินไปเรื่อยๆ จนเริ่มเห็นลางๆ(อะไร คือลางๆ) ตลาดที่ผมจะไป ในเมื่อมาถึง ผมก็ตรงไปที่ร้านขายผลไม่ทันที เพระรีบไปเล่นโย(โยกัง)อยู่บ้าน
           "ป้าคับ เอาแตงโมลูกนึง"
           "เอา แบบ เนื้อสีแดงๆเรยนะป้า สดๆนะป้า"
           "จร้า รอแปป"
           " อ๊ะนี่ ป้าคนนั้น ยื่นถุงแตงโมมาให้ผม"
           "ครับ " แล้วผมก็จ่ายตังค์ให้ก่าป้าคนนั้น

                แล้วผมก็เริ่มเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น เพราะผมจะไปเล่นเกมส์ต่อ จากเดินช้าๆ เป็น เดินเร็วๆ จากเดินเร็วๆ เป็น เริ่มวิ่ง จากเริ่มวิ่ง ก็วิ่งให้เร็วก่าเดิม จากวิ่งไป วิ่งมา ทำไมยังไม่ถึงบ้านสักที ก็เริ่มเหนี่อย จากเหนื่อยก็เปลี่ยนมาเป็นเดินช้าๆ แล้วผมก็ เปลี่ยนมาเป็นเดนร้องเพลงอย่างสะบายใจ แล้วแกว่งถุงแตงโมไปมา อย่างสะบายใจเติบ แล้วผมก็แก่วงไปเรื่อยๆ จนได้ยินเสียง "พลั่ว"   
                0_0 "
           " แตงโมข้า โอ้ม้าย ม้ายน้า นี่ข้า นี่ข้าทำอะไรลงไป" แม่เล่นงานตรูแน่ แตงโม แตงเป็นเสี่ยงๆ(แตงโมนะ ไม่ใช่แก้ว) 
                0_0 เอ๋ ทำไมแตงโมมันเป็นสี ขาวอ่ะ แทบจะไม่แดงเรยเนื่อแตงโม แม่ค้าร้านนี้ โกงข้า ข้าจะไปเอาชีวิตมันมา 555+ (สงสัย จะอ่านนิยายมากไปมั้ง เด็กคนนี้)
                 ด้วยความแค้นสุดขี้ อุส่าห์บอกนะ ว่าจะเอา แตงโมเนื้อแดงๆ เด๋วเหอะแก แกตายแน่

           "ป้าครับ ทำไมเนื้อแตงโมมันเป็นสีอย่างนี้ บอกแล้วไง ว่าจะเอาแตงโมเนื้อสีแดงๆอ่ะ สดๆ เข้าใจไหม"
           "เอ่อ..เอ่อ หนูไปทำมันตกอีท่าไหนล่ะจ๊ะ มันถึงได้แตกขนาดนี้"
           "ก็เดินไป แกว่งไปดีๆ ถุงก็ขาด อ่ะ"
           "โถ๊..โถ่ๆๆๆ ก็หนูน่ะ แกว่งมันแรงอ่ะสิจ๊ะ แตงโมมันตกใจ ผิวซี้ดหมดเรย ดูสิ"
           " จิงหรอ "
           " จริงสิจ๊ะ หนูน่ะ ทำให้แตกโมตกใจนะรู้ป่าว" 


        สุดท้ายเด็กขาย 7ขวบคนนั้น ก็ถูกแม่ค้าหลอกจนได้ เด็กก็ย่อมเป็ฯเด็ก คิดไม่ทันผู้ใหญ่หรอกจร้า แต่ แม่ค้าขายแตงโมนี่ก็จริงๆเลยนะ แก้ตัวจนได้ จบ!!!


            

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×