ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic B.A.P] The Darkness Ville มหันตภัยหมู่บ้านฆาตกร

    ลำดับตอนที่ #1 : House 1

    • อัปเดตล่าสุด 15 มิ.ย. 56


    แสงไฟข้างทางส่องกระพริบไปมาดับๆหายๆ บรรยากาศเงียบเชียบไร้ผู้คน ท้องฟ้ามืดสนิทไม่มีแม้แต่แสงจันทร์ที่สาดส่องลงมาเหมือนทุกคืน ผมเดินไปเรื่อยๆตามทางอย่างไร้จุดหมาย จะให้ทำไงได้ล่ะก็ผมโดนพวกฮยอง 'ไล่' ออกมานี่นา



    20 นาทีก่อน



    "เซโล่แกใช่มั้ยที่แอบหนังสือของยองแจไปทิ้งข้างถังขยะน่ะ"



    "ไม่ใช่นะฮยอง เข้าใจผิดแล้ว"



    "อย่ามาทำไขสือ ฉันเห็นแกเดินไปที่ถังขยะอย่างชัดเจน"



    "ผมไม่ได้ทำ"ผมปฏิเสธเสียงแข็ง มันไม่ยุติธรรมนะก็ผมไม่ได้ทำจริงๆนี่นา นั่นน่ะใครก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมโดนใส่ร้าย



    "อย่ามาโกหกฉันชเว จุนฮง"



    'บัง ยงกุก'ลีดเดอร์ของวง B.A.P ผู้มีหน้าตาที่น่าเกรงขามและนิสัยเถื่อน!! ที่ไม่เป็นสองรองใครกำลังต่อว่าผมอย่างหนักแต่เพียงเพราะมีบุคคลลึกลับเอาหนังสือรักของยองแจฮยองไปทิ้ง



    "นี่...น้องมันบอกไม่ได้ทำก็ไม่ได้ทำสิ" 'คิม ฮิมชาน'หน้าตาของวง เป็นคนที่ใจดีมากและเป็นคนที่ผมนับถือคนนึงเลยก็ว่าได้ ฮิมชานฮยองกำลังช่วยผมอยู่เห็นมั้ย??



    "ก็เพราะแกเป็นงี้ไง ฟังมัน เอาใจมันจนมันโกหกเก่งขึ้นทุกวันแล้วเห็นมั้ย"



    "แกก็เหมือนกันนั่นแหล่ะ ดูแต่ตาแต่หูไม่ฟัง"



    "แกว่าไงนะ!?!"



    "หยุดนะทั้งสองคนนั่นแหล่ะ!!!"



    เมนแด๊นซ์ของวงตะโกนขึ้นหรือ 'มุน จงออบ' ผู้ที่ดูแลท่าเต้นของวง ผมคิดว่าเค้าคงทนบรรยากาศเครียดแบบนี้ไม่ไหวเลยพูดขึ้น



    "แกออกไปเลยไอ้จงออบ จะไปตายที่ไหนก็ไป ฉันจะต้องเคลียร์กะไอ้ฮิมชาน"



    "ได้ ในเมื่อฮยองไล่ผมขนาดนี้ผมจะไม่อยู่ต่อ"ขณะที่จงออบฮยองกำลังจะเดินออกไปนั้นผมก็พูดขึ้นว่า



    "อย่านะฮยอง ผมไปเอง ผมเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดเอง!!"



    "เซโล่...แต่"



    "ไม่ฮยอง ผมผิดเอง โอเค...ผมเป็นคนทิ้งหนังสือของยองแจฮยองเอง"ผมพูดอย่างสำนึกผิด หึ...แพะรับบาปยังไงก็ไม่มีวันถูกอยู่แล้วใช่มั้ย???



    "ยอมรับสักทีนะไอ้เด็กบ้า ไป...จะไปตายที่ไหนก็ไป แล้วอย่าร่านกลับมาให้ฉํนเห็นอีกนะ"



    "ได้...เตรียมตัวนับถอยหลังวันวงล่มได้เลยฮยอง"แล้วผมก็เดินออกมาจากหอพักทันที...



    ปัจจุบัน



    "หนาวเป็นบ้าเลย"ผมพูดขึ้นพลางเดินกอดอกไปด้วย ก็แหม...ไล่ออกมาโดยไม่ทันตั้งตัวใครมันจะเก็บเสื้อผ้าทันล่ะจริงมั้ย...ผมเดินไปจนสุดซอยก่อนจะเห็นชายคนนึงยืนกางร่มอยู่

    'ทั้งที่ฝนไม่ตกนี่นะ'



    ผมคิดก่อนจะเดินไปหาผู้ชายคนนั้น ผมเดินไปยังไม่ทันจะถึงตัวเขา เขาก็พูดขึ้นว่า



    "อยากจะไปที่ๆไม่มีใครสามารถหานายเจอมั้ย???"



    "ฮะ???"


    "หึหึหึ ไม่ต้องกลัวฉันจะพานายไปที่ๆนายจะได้รับอิสระภาพอย่างดีเลยทีเดียว"



    "เดี๋ยวก่อนนะฮะ..."



    "เอาล่ะหนุ่มน้อยฟังนะ...นายจะเป็นตัวหมากของฉันในคืนนี้ และเกมส์นี้ยังอีกยาวไกลหนุ่มน้อยนายจะได้ผจญภัยไปในที่ๆนายอยากจะไป แต่ต้องระวังตัวด้วยล่ะ 'มัน' จะตามนายไปทุกแห่ง และจำชื่อฉันไว้ให้ดีเพราะฉันสามารถช่วนายได้เวลาคับขัน ชื่อของฉันคือ คิม ซองกยู"



    เขาพูดจบผมก็รู้สึกมึนหัวและสลบไปเหลือแต่เพียงความมืดในห้วงมิติและสติของผมเท่านั้น...

    -------------------------------------------------------------------------------------------------

    Talk Of The Write

    เป็นอย่างไรบ้าง โถ่...โล่ของช้านน ทำไมโดนพวกฮยองกลั่นแกล้งถึงเพียงนี้ แล้วซองกยูก็แหมหลอกย้องซะยาวยืดเลยนะ เอาล่ะไม่รอช้าเตรียมพบ House 2 อีกไม่นานจ้าาา

    +ANGAngel Smile Plus – FREE THEME - EL+


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×