คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 [10%]
Chapter 1
****************************
ขอปิดแต่งใหม่นะคับ...ขอบิ้วอารมณ์ใหม่ก่อนรู้สึกมันแปลกๆ ลบอันเก่าทิ้ง ชุบ!!!
ตึก ตึก ตึก ตึก ตุบ!
“ โอ๊ย... ~ ” เสียงอุทานเล็กๆของหนุ่มน้อยหน้าสวย พร้อมกับร่างกายอันบอบบางร่วงลงจากบันได ขั้นสุดท้ายพอดี มือเรียวเล็กจับข้อเท้าข้างที่รู้สึกเจ็บ
“ จับกบอยู่หรอจ๊ะ นนท์... ” เสียงของหญิงสาววัยกลางคน ที่เป็นผู้ให้กำเนิดหนุ่มน้อยหน้าสวย ซึ่งก็ไม่ได้แตกต่างจากผู้เป็นแม่สักเท่าไร ทั้งผิวผันที่ขาวนวลผ่องเหมือนหยวกกล้วย ดวงตาคู่สวยเป็นประกายที่ฉายแววของความซื่อตรง จมูกเล็กโด้งไม่มากไม่น้อยแต่พองาม เรียวปากสีชมพูระเรื่ออย่างคนสุขภาพดี คงจะมีเพียงแต่เพศเท่านั้นที่ได้มาจากผู้เป็นพ่อ
“ เปล่าซะหน่อย แม่..อ่ะ... ” นนท์ตอบเสียงหวานพร้อมตรงเข้าไปสวมกอดผู้เป็นแม่อย่างอ้อนๆ
“ วันนี้ทำกับข้าวอะไรอ่ะครับ ให้นนท์ช่วยไหม ” เสียงเล็กๆถามขึ้น
“ ไม่ต้องหรอกจ้ะ เรานะเตรียมตัวไปเรียนเถอะวันนี้เปิดเทอมวันแรกไม่ใช่หรอ หืม... ” ผู้เป็นแม่ตอบพร้อมดันร่างบางของลูกชายไปอาบน้ำ
“ คร้าบบบผม.. ” นนท์ตอบ แล้วเดินไปอาบน้ำ แต่งตัว พร้อมไปเรียนหนังสือ อย่างอารมณ์ดี
หลังจากนั้นอีกครึ่งชั่วโมง....
“ ฟอดดด!!... นนท์ไปเรียนก่อนนะครับ สวัสดีครับแม่ ” นนท์หอมแก้มแม่ แล้วจึงกล่าวสวัสดีพร้อมยกมือไหว้
“ ตั้งใจเรียนนะ นนท์ ”
“ รับทราบครับผม” นนท์ตอบพร้อมส่งยิ้มหวานให้ =^____^=
“ เฮ้ เฮะ เฮ้ เฮะ เฮ้ เฮะ เฮ้ เฮ๊... ~ ” หนุ่มน้อยหน้าสวยเดินไปฮัมเพลงไปอย่างมีความสุข มหาวิทยาลัยและคณะที่ใฝ่ฝัน ด้วยความขยันหมั่นเพียรมีความมุ่งมานะในการเรียน ทำให้หนุ่มน้อยหน้าสวยสามารถสอบชิงทุนได้ โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ เขาแอบภูมิใจในตัวเองเล็กๆ ที่สามารถช่วยแบ่งเบาภาระแม่ของตนเองได้ เขาคิดไว้แล้วว่าเรียนจบไปจะทำอะไรบ้าง แต่ความคิดนั้นต้องหยุดลงเมื่อ!!
...
..
ตูม !!!!
ฝนเทลงมา เทลงมา เทลงมา ให้นาตูฮง นาตูฮง นาตูฮง ~ เห้ย!! มันใช่เวลาร้องเพลงไมเนี่ย = = วิ่งสิครับพี่น้องจะช้าอยู่ใย นนท์วิ่งด้วยความเร็วปานเสือชีต้า (เวอร์ไปไรท์ - - : นนท์ จะได้เห็นภาพไง เน้อรีดเดอร์ ^0^ : ไรท์หันไปหาแนวร่วม) นนท์วิ่งจนถึงหน้ามหาวิทยาลัย เพียงแค่ปลายเท้าย่างก้าวเข้าประตูรั้วเท่านั้นล่ะ ฝนก็หยุดตกปั๊บเลย (ดี๊จริง : นนท์ประชด นิฉันสร้างเธอมาแบบใสๆนะ มาประชดกันได้ไง!! : ไรท์ นี้ไงใส ใส๊ใสอ่ะ : นนท์พูดยียวนกวนประสาท ใสตรงไหนนนท์ โปรดชี้แจ้งมาบัดเดี๋ยวนี้ - -* : ไรท์ถามอย่างต้องการคำตอบ ก็สมองไงใส่ปิ๊งเลย คิคิ ...นิไรท์นอกเรื่องมานานแล้วนะ : นนท์ตอบอย่างร่าเริง ประโยคหลังเตือนสติไรท์ ย๊ะ!! ฝากไว้ก่อนเถอะ หึหึ : ไรท์ชี้หน้าขานโทษไว้ พร้อมแอบหัวเราะในใจ)
หนุ่มน้อยหน้าสวยเดินต่อไปเรื่อยๆ ชมนกชมไม้ภายในรั้วมหาวิทยาลัย เต็มไปด้วยต้นไม้นานาพรรณคอยให้ความร่มรื่นสำหรับนักศึกษาปี่หนึ่งอย่างเขาที่ห้ามขับรถมาเรียน ให้เดินเรียนเท่านั้น ช่างเป็นกฎที่ไม่ยุติธรรมสำหรับนักศึกษาปี่หนึ่งเลย มหาวิทยาลัยตั้งกว้างแถม แต่ละตึกก็ไกลกว่ากันเป็นโยชน์ๆ แต่ถึงยังไงก็คงไม่ใช่ปัญหาสำหรับนนท์ เพราะว่านนท์ไม่มีรถ คงต้องใช้สองเท้าเดินไปตลอดสี่ปี นนท์เริ่มรู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ เหมือนมีสายตาจับจ้องมองเขาอยู่ นนท์หยุดเดินแล้วหันหน้ามองหาสายตานั้น พอนนท์หันหน้าไปมองเหล่าเจ้าของสายตาต่างหน้าแดงกันหมด นนท์เกิดอาการสงสัย พวกเขาหน้าแดงกันทำไมนะ ?? หรือเราลืมรูดซิบ คิดได้ดังนั้นนนท์ก็ก้มมองดูที่เป้ากางเกง เอ๊ะ!! ก็รูดซิปเรียบร้อยดีนิ นนท์สำรวจร่างกายตัวเองว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า ก็เจอเข้ากับต้นตอ แล้วกลายเป็นนนท์เองที่หน้าแดง ม่ายยยย..นร้าาาา >[]< ฝนนิสัยไม่ดีตกทำไม ดูสิคนอื่นเห็น หน๊มนมของนนท์หมดเลย แงงงงง T///////T น่าอายสุดๆ วิ่งสิจะอยู่ให้อายกว่าเดิมทำไม
“แฮ่ก ๆ ๆ ตึก ตึก ตึก โอ๊ย!!!” เสียงหอบหายใจพร้อมร่างบางวิ่งก้มหน้าก้มตาไม่มองทางจนไปชนกับชายร่างสูงที่เดินสวนทางเข้า ทำให้ล้มกันไปทั้งคู่
“ น้องระวังหน่อยสิ นี้ทางเดินไม่ใช่ที่วิ่ง ถ้าอยากจะวิ่งนู้น!! สนามฟุตบอล!! ” ชายร่างสูงลุกขึ้นยืนสะบัดกางเกงที่เปื้อนดิน แล้วพูดว่านนท์พร้อม ชี้ไปยังสนามฟุตบอล
“ ขอโทษครับ... ขอโทษครับ ผมรีบไปหน่อย ขอโทษจริงๆนะครับ ผมไปแล้วครับ ขอโทษด้วยนะครับรุ่นพี่!!! ” นนท์กล่าวคำขอโทษพร้อมกับโค้งอย่างสำนึกผิด เมื่อกล่าวเสร็จจึงรีบวิ่งแล้วหันมาตะโกนบอกรุ่นพี่อีกครั้ง
“ อานนท์ ใจมานะ คณะบริหารธุรกิจหรอ .. หึ หึ ” ชายร่างสูงอ่านป้ายชื่อของหนุ่มน้อยหน้าสวย แล้วหัวเราะอย่างมีเลศนัย = =+
****************************
เป็นยังไงบ้างคับผม... มีอะไรที่ต้องแก้ไขบอกกันได้เน้อ รักรีดเดอร์ทุกๆคนเลย จุ๊บๆ >3<
คห.1 : ดีใจมากเลยมีคนติดตามด้วย >< เห็นเม้นแรกดีใจสุดๆ ขอบคุง ทักซิโดสีดำ มากๆเลยคร้าบบบ
คห.2 : จะรีบหาอิมเมจนะคับผม...แต่ไม่รู้ว่าจะได้ตอนไหนนะคับ
คห.3 : คงต้องติดตามดูนะคับว่าจะเป็นแนวไหน จะเป็น sm ป่าวนร้า ~ อิอิ
คห.4 : สั้นไปหน่อยเน้อ เหอๆ เดี๋ยวจะมาต่อให้นะคับ...อย่าพึ่งโกรธนะ
วันนี้เรียนทั้งวันยันเย็นเลยนะ -0- น่าจะได้อัพนะคับ รอก่อนเน้อ รีดเดอร์ที่น่ารักทู๊กกก...คน
ปล.ไรท์ขอโทษที่ไม่ได้อัพเลยนะคับ ไรท์กลับบ้านทุกอาทิตย์ไปดูแลคุงย่านะคับ ช่วงนี้ก็มีซ้อมรับน้องกลับดึกม๊ากกกก ถ้าว่างแล้วไรท์จะมาอัพให้นะคับ (อันที่จริงคือตันแต่งต่อไม่ไปพิมพ์ๆลบๆไม่สิ้นสุดอ่ะคับ ><") เป็นกำลังใจให้กับไรท์มือใหม่หน่อย รักรีดเดอร์มากมาย จุ๊บ >3<
ความคิดเห็น