เจ็ดชาติ เกิดไม่ซ้ำ

"อายุจะปาเข้าเลขสี่แล้ว ยังไม่เคยต้องมือชายใดเลยเจ้าค่ะ ก่อนตายขอให้ได้แต่งงานสักครั้งหนึ่งเถิด สาธุ"

ทันทีที่ก้านธูปปักลงบนกลางกระถาง เสียงฟ้าก็ผ่าทันที!

เปรี๊ยง!!

.

.

.

'คราวนี้ท่านส่งลูกช้างมาที่ใดอีกเจ้าคะ คราวที่แล้วส่งไปเป็นเมียนายหัวที่ปักษ์ใต้ ขาลูกยังสั่นไม่หายเลย'

วริสาเอ่ยถามคำถามในใจหลังจากฟื้นคืนสติ เธอพยุงตัวลุงขึ้นนั่งพิงหัวเตียงแล้วกลอกตาไปมา พยายามสืบหาว่าครั้งนี้ตนถูกส่งมาที่ไหนอีก อาการจิตหลุดเหมือนครั้งแรกเริ่มหายเป็นปลิดทิ้ง เพราะครั้งนี้ถูกส่งตัวมาเป็นครั้งที่ห้าแล้ว ประสบการณ์ย่อมต้องมีมากขึ้นเป็นธรรมดา

เธอก้มลงมองเสื้อผ้าการแต่งกาย รวมถึงบ้านช่องห้องหับที่อยู่อาศัย ไม่แคล้วต้องเป็นทาสในเรือนเบี้ยของเจ้าขุนมูลนายเรือนไหนสักแห่งเป็นแน่

"คราวนี้เป็นอีเยื้อน หรืออีเย็นกันเล่า? เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน!"

#ไรท์ขอลงเฉพาะเนื้อหาที่สามารถลงได้เท่านั้นนะคะ สามารถติดตามได้เต็ม ๆ ที่ readAwrite นะคะ

กดติดตามและอัปเดตข่าวสาร การแจ้งเตือนได้ที่นี่น้า

https://www.facebook.com/profile.php?id=100073784102095

https://twitter.com/petane_writer

https://www.readawrite.com/?action=user_page&user_id_publisher=6158147