คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Hunbam 2 มโนเซฮุน
Hunbam 2 มโนเฮุน
"นายนั่น้อบ้า ไปแล้วแน่ๆ ใรันอยาะมาเป็นทาสนอื่น"
"เฮ้อ"
"ถ้าใ้แบอ วิ่ื้อ้าว ื้อนมทั้วัน าะหัไหม็ไม่รู้"
"นายนั่นล้าียัไ อวีริๆ ไม่รู้ะแล้วว่าำลัท้าทายใรอยู่ นาย นาย นาย"
"เฮุน นายเอาอีแล้วนะพูนเียวอีแล้วนะ เลิบ่นสัที ันะนอน"อินส่เสียออมาาผ้าห่มที่ลุมัวเาอยู่
เฮุน่อยๆทิ้ัวลนอนที่เียอเา แ่เาเหมือนยัไม่พร้อมที่ะหลับ เพราะในหัวเายัมีเรื่อแบมแบมที่ยัไม่รู้สึ้าาใอยู่นั้นเอ พลิไปพลิมาไม่นานเฮุน็หลับไป
เ้าวันใหม่
"อินเ้านี้นายะินอะไร" เฮุนถามรูมเมทที่ำลัแ่ัวอยู่ที่หน้าระ
"ไ่"
"เป็นวามิที่ี อนลาวันล่ะ”
"ไ่"
"อนเย็นล่ะ"
"ไ่"
"นายินแ่ไ่เป็นอย่าเียวหรือไ ไม่เบื่อหรอ"เฮุนพูะที่นั่รอเฮุนอยู่ที่เียอเรา
"นาย็ถามันมาแบบนี้ทุวัน มา3ปีแล้วนายไปเบื่อบ้าหรอ"อินำลััแ่ทรผมที่หน้าระ
"ไม่เบื่อหรอ ถ้าเป็นนาย"
"พูาอะไร ระวัหน่อย เี๋ยวันหวั่นไหวนายะเือร้อน"อินหันไปสบาเฮุนผ่านระโยที่เฮุน็้อมอมาที่เาเ่นัน
"นายลัวหวั่นไหวเพราะันหรอ" เฮุนพูพร้อมเินเ้ามาหาอินโยที่ะพยายามออินาทา้านหลั
"พอเลย เี๋ยวผีผลั เล่นอะไรอนาย ันเสร็แล้วไปเถอะ" อินเอี้ยวัวหลบเฮุน
"แล้นิแล้หน่อย ทำเป็นหลบ เล่นัวนะเรา ฮ่าๆๆๆ"
อินับเฮุนเินทาไปอาารเรียนที่อยู่ไม่ไลาหอพัเาเท่าไหร่นั แ่่อนที่เาะึ้นอาารเรียนเนื่อายัมีเวลาเหลือพวเาึแวะที่โรอาหารเพื่อแวะินไ่ทอเป็นอาหารเ้าามที่อินบอไว้
านั้นเาทั้สอ็เ้าห้อเรียนไป และแน่นอนใน่วพัลาวันพวเา็มาที่โรอาหารเพื่อินไ่อบเป็นอาหารลาวันอีเพราะเนื่อาอินอยาินในะที่ินอยู่นั้น แ็สัน มาร์ แบมแบม ็มาที่โรอาหารนี้้วยเ่นเียวัน
"ว่าไอิน เฮุน นายสอนัวิันเป็นปลิเลยนะ"แ็สันทัอินและเฮุน
"็สนิทัน เลยอยู่้วยัน แล้วพวนายและไปทำไรันมา"เฮุนอบแ็สัน
"พึ่เลิเรียนนะ นั่้วยเลยแล้วัน วันนี้นเยอะะมั"ทั้สามนนั่ลในโ๊ะฝั่ร้าม
"เอาิ แ่นายแบมแบม"แ็สันับมาร์นั่ล เฮุนมอไปที่แบมแบม ที่ยัไม่ไ้นั่ลเพราะรอฟัว่าเฮุนะพูอะไร
"รับ"
“ไปื้อน้ำมาให้หน่อย 5 ว เอาว3ลิรนะ แล้ว็นมที่ร้าน้าร้านนั้นมา้วย บอเาว่าอันแล้วเี๋ยวเาะัไว้ให้ แล้ว็เ้ 2 ล่อให่เอามาให้ัน้วยที่ห้อมรม โอเ"เฮุนพูเสร็็้มหน้าิน่อ
"อนไหนหรอรับ"แบมแบมที่ในมื้อยัถือาน้าวที่พึ่ื้อมาพร้อมับน้ำหนึ่แ้ว
"อนนี้ ัน้อใ้่วน"
"ไ้รับ"
"เี๋ยวแบมแบม นายยัไม่ไ้ิน้าวเลยนะ"มาร์ถามแบมพร้อมับับ้อมืออแบมไว้
"ไม่เป็นไรรับยัพอมีเวลาเี๋ยวผมลับมาิน็ไ้รับ ผมฝาหน่อยนะรับเี๋ยวผมลับมา"แบมแบมวาาน้าวและแ้วน้ำไว้้าๆมาร์
"ถ้าั้นเี๋ยวันไป่วย"มาร์บอ
"ไม่ไ้(เสียั) ือมันะไ้เป็นารฝึ้วยว่าเาะทำไ้ไหม ัน้อประุมพวนามรม่าๆเี่ยวับานโรเรียนน่ะบ่ายโมนี้ นายอีอย่า่วยไปบอประาสัมพันธ์้วยว่าให้ห้อหน้าห้อและประานมรมทุมรมประุมที่ห้อมรมถ่ายภาพ อนบ่ายโมรึ่"เฮุนล่าว
"เี๋ยวผมไปนเียวรับมาร์ฮยอผมทำไ้" แบมแบมพูเสร็็เินไปทำหน้าที่อนเอ
"ไม่แรไปหน่อยหรอ อที่นายให้น้อันแบไปให้นาย แล้วมรมนายะรีบประุมไปไหน านโรเรียนอี้อ 2 เือน"มาร์พูพร้อม้อเม็ไปที่เฮุน
"็อย่าที่บอ ันแ่อยาทสอบน้อนายว่าไหวไหม แ่ถ้านายไม่อยาให้น้อนายทำ ็ไ้นะ แ่น้อนายออามรมันไป แ่ัน็ไม่รู้นะว่า เบีะโอเันนายไหม ันว่านายน่าะรู้เรื่อนี้ี"เฮุนพูพร้อมลุึ้นออาโ๊ะ
"เฮุนนายะไปไหน"อินถามึ้น
"ันอิ่มแล้ว หมอารม์"พูเสร็เฮุน็เินาไป เาเินไปที่มรมถ่ายภาพมรมอเฮุนที่ั้น 4 ออาารวิทยาศาสร์
เวลา 12.30น. เสียามสายอโรเรียนประาศให้ หัวหน้าห้อและประธานมรมทุมรมประุมที่มรมถ่ายภาพ เวลา 13.00 น. และแล้วแบมแบม็เินมาถึที่ห้อมรมถ่ายภาพ พร้อมับนมและน้ำที่เฮุนสั่ไว้เ็มมือ
"ให้ผมวารไหนรับ เฮุนฮยอ"
"วาบนโ๊ะ นั่นแหละ"
"รับ"แบมแบมวาอไว้บนโ๊ะ
"นายะไปไหน"เฮุนถามึ้นเมื่อเห็นแบมแบมำลัะเินออาห้อ
"ไปเอาอรับ ผมยัเอามาไม่หม"
"เหลืออีเยอะไหม"เฮุนพูพร้อมับมาูอที่โ๊ะ
"น่าะรอบเียวหมรับ"
"อืม รีบึ้นมาแล้วัน"
"รับ"
ไม่นานนัแบมแบม็ึ้นมาพร้อมับ้าวอเ็มสอมือแล้ว็นำ้าวอวาที่โ๊ะอย่าเรียบร้อย
"ฮยอมีอะไรให้ผม่วยไหมรับ"
"ประาศารประุมหัวหน้าห้อและประธานมรมทุมรมอมรมถ่ายภาพ เวลา13.00น. อยเลิ่ะ อบุ่ะ"เสียประาศามสายอโรเรียน
"นาย แบมแบม เอาอทั้ที่นายเอาึ้นมาไปืนร้าน้าทั้หม้วยนะ ันยเลิารประุมไปแล้ว"เฮุนที่ำลั้อมอออมพิวเอร์อเา
"ฮยอรับ"
"ว่าไ"
"ฮยอแล้ผมหรือเปล่ารับ"
"ไม่นิ ทำไมัน้อแล้นายล่ะ"เฮุนมอไปที่แบมแบม ในะที่แบมแบมำลั้อมออนมำนวนมาที่เา้อหอบมันมาาร้าน้าแล้วึ้นมาที่ั้น 4 นี้อย่ายาลำบา
"็เพราะฮยอไม่อบผมไรับ ฮยอไม่อยาให้ผมอยู่ในมรมนี้"
"ันพูหรอ อนไหนล่ะ"
"ผมรู้สึไ้"
"นายมโนไปเอ ที่หลัอย่าิไปเอ ัน็แ่ ปวหัวเลยไม่ประุมแล้วเยๆ"
"ให้ผมเอาไปืนเา เาะ่าผมไหมรับ"
"ไม่รู้สิ แ่ถ้านายทำไม่ไ้็ออามรมันไปไ้เลย"
"ถ้าอย่าั้นนี้เป็นารทสอบสินะรับ" แบมแบมหันหน้าไปมอเฮุนแ่็ในินึที่เาเห็นว่าเฮุน็้อมอเาเ่นัน
"อาะใ่หรือไม่ใ่็ไ้ นายไม่้อเอาไปืนแล้วเอาทิ้ไว้นี้แหละ ไปนั่รโ๊ะนั้นไป"เฮุนี้ไปที่โ๊ะอเาที่มีอมพิวเอร์เปิอยู่ แบมแบมเินไปที่โ๊ะนั้นอย่าว่า่าย
เฮุนเินเามาหาแบมแบมใล้ พร้อมเปิไฟล์านอเราให้ แล้วหยิบหนัสือเล่มหนามาเปิ
"นายพิมพ์ทุอย่าในเล่มนี้ั้แ่หน้า 121-290 เ้าใไหม"
"อันนี้ือานมรมหรือรับ"
"ไม่านันเอ ันี้เียทำ"
"มันเป็นานส่วนัวนะรับ"
"ันบอนายแล้วนะ ว่าถ้าะอยู่มรมันนายะถูใ้เหมือนทาส"
"อ๋อ โอเรับผมเ้าใแล้ว ้อเสร็เมื่อไหร่รับ"
"่อน 5 โมเย็นวันนี้"
"ฮยอรับแ่นี้มันเยอะมาเลยนะรับ"
"ทำไม นายทำไม่ไ้หรอ ทำไม่ไ้็หลบไป"
"ผมทำไ้รับ"แบมแบมเริ่มพิมพ์เนื้อหาามให้หนัสือลไปเฮุนนั่มอูแบมแบม พร้อมสสัยเหุผลอะไรทำให้ เ็นนี้ยอมโนเาโลสับใ้อยู่ไ้ มันมีเหุผลอะไร เพราะเาิว่าถ้าเาเป็นแบมแบม ไม่ทำ้อแ่ใ้ให้ไปื้อนมแล้ว แถมั์็ยัไม่ให้ไปสับาท
"นาย ทำไมถึอยาอยู่มรมัน"อยู่เฮุน็ถามึ้นเาอึอัับาร้อำถามอัวเอในใ
"ผมอบถ่ายรูปรับ ผมเลยอยาอยู่ ฮยอ....ถามผมทำไมรับ"แบมแบมอบแ่สายาอเายัมอหน้าออมอยู่เหมือนเิม
"มีเหุผลแ่นี้เอหรอ"
"ใ่รับ ทำไมฮยอิว่าผมอบฮยอหรอ เลยมาอยู่ที่นี่"
"แน่นอนนาย้ออบันอยู่แล้ว"เฮุนพูในะที่นั่ไว่ห้าอยู่บนโฟา
"ฮยอนี่หลัวเอเนอะ ผมไม่่อยอบฮยอหรอรับ เพราะฮยออบแล้ผม"
"ันบอแล้วไว่า นายมโนไปเอ"
"ฮยอ็มโนไปเอ เหมือนันรับ ว่าผมอบฮยอ"
"นายหยุพิมพ์ไ้แล้ว เี๋ยวันทำเอ วันนี้นายลับไปไ้ เอาเบอร์นายมา้วย"
"ไหนฮยอบอ้อเสร็่อน 5 โมเย็นรับ"
"ไม่้อทำแล้ว ันไม่ไ้ส่วันนี้ พรุ่นี้ันะออไปถ่ายรูป้านอ เอาเบอร์นายมา"
"010-1234568 รับ ฮยอะไปที่ไหนรับ"
"ไว้พรุ่นี้ันะโทรไปบอ นายเลิเรียนี่โม"
"พรุ่นี้เลิบ่ายสามรับ"แบมแบมลุึ้นาเ้าอี้ที่นั่อยู่
"โอเแล้ว ันะโทรหา ไปไ้แล้วล่ะ"เฮุนเินเ้าไปนั่แทนที่แบมแบม
"ฮยอิว่าผมอบฮยอริๆหรอ" แบมแบมยืนอยู่หน้าประูแล้วมอมาที่เฮุนที่ำลััารเฟไฟล์ในอมอเาอยู่
"อืม ็ันหล่อและมีเสน่ห์ะายไป" เฮุนพยายามเ็หล่อแล้วมอไปที่แบมแบม
"ฮยอนี่ (หัวเราะเบาๆ)มั่นหน้าเนอะ ผมไปแล้วรับ"แบมแบมโ้ให้เฮุนเล็น้อย่อนที่ะวิ่ออไป
"นายว่าใร นายนี่มัน"เฮุนลุึ้นาเ้าอี้้วยวามใำพูอแบมแบม
ความคิดเห็น