คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : House 8 โดนทำโทษ
N E I G H B O U R
House 8
โดนทำโทษ
“อีเลิฟ มึงหนีอะไรมามิทราบ วิ่งมาหน้าตั้งเชียว” ทันทีที่เท้าผมแตะบันไดขั้นสุดท้าย เสียงแหลมแป๊ดๆของอีโรสก็ดังขึ้นทักทายขี้หูผมให้เต้นตี๊ดกันอย่างเมามันส์
“กูว่ามึงต้องไปทำอะไรมาแล้วหนีความผิดแน่เลย” ไอพี่วอร์รี่มันหรี่ตามองผม คิดว่ามึงเป็นยอดนักสืบจิ๋วโคนันหรอว่ะ ไอพี่บ้า
“กูเปล่าทำอะไรสักหน่อย” ผมใส่หน้ากากส่ายหน้า หุหุ รางวัลอออสการ์ สาขาการแสดงแนบเนียนต้องรีบมาเอากูไปรับรางวัลนะเนี่ย -_-
“หรออ” เอะ เสียงทะแม่นๆ คุ้นหูแปลกๆ
“ไม่ต้องทำหน้าหมางง มึงทำอะไรกับหน้ากู” เสียงเข้มๆที่ผมคุ้นเคยดังขึ้นข้างหลังพร้อมกับรังสีทะมึน
ตายห่านละกู หมียักษ์มันรู้สึกตัวแล้ววววว กูตายแน่ -.,-
“หน้ามึงไปโดนเชี่ยไรมาว่ะไอไอซ์ แม่มมีหนวดแมว มีหัวใจ มีแมวผูกโบว์ด้วยนะมึง ฮ่าฮา” เสียงหัวเราะแบบโครตจะฮาของพี่โอกับพี่วอร์รี่ดังขึ้นอย่างไม่เกรงใจใคร
จนบางทีผมก็สงสัยว่าเพื่อนไอพี่วอร์รี่แล้วนอกจากพี่ลัน มันมีใครปกติดีบ้าง
ข้อสงสัยของกูต้องการคำตอบนะ ตอบกูทีเถอะ -__-
“ไอพวกเชี่ย น้องมึงอ่ะทำกู” ไอพี่ไอซ์มันพูดแล้วทำหน้านิ่วคิ้วขมวดก่อนจะเดินมาแล้ว...
พรึบบบบบ
พี่มันอุ้มผมในท่าเจ้าสาวแล้ววิ่งขึ้นห้องด้วยความเร็ว แถมยังรัดแน่นกะจะไม่ให้กูดิ้นเลยสินะ แหม่ะ
“เมียมึงมาลบหน้าให้กูซะดีๆ ไม่งั้นคืนนี้ฟ้าเหลืองกูก็ไม่หยุดอะ” พี่มันขู่ผม
คือมึงขู่กูอย่างอื่นไม่ได้หรือไงวะ ทำไมต้องขู่กูเรื่องนี้ หอยทากกกกก
“งั้นมึงนั่งนี่ เดี๋ยวกูมา” ผมพูดแล้วดันให้มันนั่งปุ๊กที่โซฟาสีแลดสะท้านฟ้าของผม แล้วจัดการไปหยิบสำลีมาชุบแอลกอฮอร์ เพื่อจะเช็ดศิลปะของผม
แต่ทำไมเช็ดเท่าไหร่มันก็ไม่ออกว่ะ หรือว่ามันจะเป็น
“มันเป็นปากกากันน้ำ ลบยาก -.,- ” เสียงไอพี่ไอซ์ตอบแทนอย่างรู้ทัน
ตายหละกู ไอพี่ไอซ์เอาตายแน่ ไม่น่าเล้ยอีเลิฟเลิฟเอ้ยยยย กูตายแน่ๆ โถ่ แม่จ๋ายายจ๋ายาจ๋า ช่วยเลิฟเลิฟด้วย T^T
“หึหึ กูว่าแล้วมันต้องเป็นแบบนี้เพราะฉะนั้นถ้ามึงไม่อยากโดนข่มขืน ยืนหลับตานิ่งๆซะดีๆ”
พี่มันแสยะยิ้วชั่วแล้วมองมาที่หน้าผากผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ที่สุดในสามโลก ก่อนจะลงมือจับผมมัดผมทรงชิสุ
กูมีแววซวยแล้วละจ้า -_-
“หลับตาไป” เสียงดุๆของพี่ไอซ์ทำให้ผมหลับตาแบบช่วยไม่ได้
แล้วผมก็ได้กลิ่นฉุนของปากกาเคมี และรู้สึกเย็นวูบๆที่หน้าผาก ก่อนจะรู้สึกเหมือนหน้าผากกูโดนเขียนอะไรสักอย่างด้วยปากกาเคมี กันน้ำอย่างดี
กรรมตามสนองมันเป็นอย่างนี้ กูเพิ่งเข้าใจ u_u
“หึหึ มึงห้ามเอาผมลงนะเมีย ไม่งั้นมึงโดนดี” พี่มันหัวเราะหึหึแล้วมองที่หน้าผากผมด้วยความยินปรีดาประหนึ่งกูถูกหวยยย
“นั่นไงละครับงานเข้า” ผมพึมพำเบาๆทันทีที่มายืนส่องกระจก ตัวเท่าควายกลางหน้าผากกูเชียว
“เมียพี่ไอซ์” อ่านเบาๆ น้ำตาแทบไหลพราก ถ้าวันนี้เกิดไอพี่วอร์รึคิดบัดซบไล่กูไปเซเว่นสภาพนี่ละ โถ่ชีวิตกู
“อ้ะเมีย...” ไอพี่ไอซ์มันยื่นอะไรสักอย่างมาตรงหน้าผมครับ พอเงยหน้ามองก็พบว่ามันคือ ไอปากกาเคมีมหาภัยนั่นเอง
“เดี๋ยวไม่เท่าเทียม กูให้สิทธิ์มึงเขียนหน้าผากกูว่าผัวน้องเลิฟละกันนะ” ไอพี่ไอซ์มันพูดแล้วทำปากจู๋ใส่ผม
มึงช่างมีน้ำใจมากเลยครับผัว อุส่าต์ให้สิทธิ์กูเขียนหน้าผากมึงอีกเน้อะ ;___;
“เคยไว อย่าให้กูต้องของขึ้น” เอาอีกแล้วมึงขู่กูอีกแล้วนะ ผัวชั่ววววว
วันๆดีแต่งอนกู ขู่กู ป๊ากูยังไม่ขนาดนี้ T^T
“เอ้อเขียนก็เขียน มึงก้มมาสิ มึงยืนอย่างนั้นใครเข้าจะไปเขียนได้ว่ะ” ผมโวยก่อนจะเอื้อมมือหยิบปากกาในมือไอพี่ไอซ์
“กลิ่นหมึกเหี้ยมาก” พี่มันทำหน้าแหยงแต่ก็ยังยอมก้มลงมาให้ผมเขียน
“เสร็จละถ่ายรูปอัพไอจีกัน” ไอพี่ไอซ์พูดแล้วล็อคคอผมจับถ่ายรูปทันที
รูปคู่กูช่างงดงาม มัดจุกทรงชิสุโชว์หน้าผากหรา
‘เมียพี่ไอซ์ ,ผัวน้องเลิฟ’
อื้มมมม ทำดีมากมึง ศักด์ศรีความเป็นชายกูหมดแล้วสินะ ไม่เหลืออะไรเลยย TT
ฟอดดดดด
“ดีมากเมีย กูอัพรูปคู่เราไอจีเรียบร้อยแล้วนะ”
ยังมีหน้ามาหอมแก้มกูอีกนะมึง ล็อคคอกูถ่ายรูปแล้วยังลงรูปโดยไม่ถามความเห็นกูอีก ปริ่มจริงๆ ไอสึสสสส
Ice part
หลังจากที่ผมจัดการทำโทษไอแสบไป ผมก็ลากมันลงบันไดมา ส่วนไอเลิฟมันก็ทำหน้าหงิกหน้างอที่ผมไม่ยอมให้มันผมลงปิดเมียพี่ไอซ์ หึหึ
ตอนนี้บ่ายกว่าๆแล้วครับ ทั้งบ้านตกอยู่ในความเงียบเพราะทั้งไอวอร์และฝูงของมันกลับขึ้นไปนอน มีน้องโรสนอนอ้าปากกว้างอยู่บนโซฟาตัวสีแดง และมีไอฮันซ์กับไอป๊อปนั่งหลับพิงกันอยู่ที่โซฟาชุดกลางบ้าน ส่วนไอเพนกวิ้น น้องตัวดีของผมก็น่าจะออกไปสักที่กับไอเวค และผมก็เดาว่ามันไปจี๋จ๋ากันที่ชิงช้าในสวนชัวร์
“ไง” เสียงทักทายกวนๆของไอลันดังขึ้นข้างหน้าผม
อ้าว ผมก็ลืมไปว่ายังมีไอลันนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะกินข้าว -_-
ส่วนไอเลิฟตอนนี้มันดินง้องแง้งไปหาน้ำกิน
“อืม” ผมตอบมันกลับตามประสา อาจเป็นเพราะผมไม่สนิทกับมันมาก เลยไม่รู้จะคุยอะไรด้วยมั้งนะ
“กูชอบเลิฟ” แต่จู่ๆมันก็พูดอะไรที่ทำให้ผมชะงัก
“แล้วยังไง?” ผมยักคิ้ว
“มึงต้องแย่งกับกูนะไอซ์ เพราะคนนี้กูจองก่อน” ไอลันพูดแล้วเดินตรงเข้ามาหาผม
“ไม่ กูขี้เกียจแย่งกับมึง มึงแค่จองแต่กูเป็นผัวมัน จบนะเพื่อน” ผมพูดแล้วเดินหนีไปหาไอเลิฟที่เดินหน้าบูดมาแต่ไกล
ไม่รู้สินะ ผมแค่ไม่อยากเปิดศึกกับใคร แต่ถ้ามันเริ่มก่อนผมก็พร้อมที่จะสนองกลับมันเสมอ...
Ice part End
ปล่อยไอพี่ไอซ์มันพล่ามไปนานแหน่ะ แต่ตอนนี้อีเลิฟกลับมาแล้ว มีใครคิดถึงผมบ้างมั้ยยย?
เอะ ทำไมผมแอบเห็นสายตาชวนไฟว์ของพี่ลันกับไอพี่ลันที่ห้องรับแขกด้วยแหะ หรือ ผมจะตาฝาดแล้วมโนไปเอง -_-+
เอาเถอะ คนหน้าตาดีก็งี้แหละครับ ต้องมีคนมาคอยหมายปองตลอด แต่ผมจะดีใจว่านี้ถ้าไอคนที่มันมาหมายปองผมเป็นผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชายตัวหนาๆแบบนี้ !!
ให้ตายเถอะ ขุ่นพระ ผมโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่เนี่ย ชีวิตอีเลิฟหนอ มีแฟนทั้งทีก็ดันได้แฟนผู้ชาย พ่อแม่พี่น้องก็ไม่ค่อยจะสนใจใยดี
น่าสงสารจังเลยชีวิตกู ถ้าหิ้วชะลอมอีกสักอันกับกระเป๋าอีกใบแล้วไว้ผมยามถักเปียสองข้าง นี่ใช่เลยย
....นี่คือสถาน แห่งบ้านทรายทอง ที่ฉันปองมาสู่
ฉันยังไม่รู้ เขาจะต้อนรับ ขับสู้เพียงไหน
อาจมียิ้มอาบ ฉาบบนสีหน้า ว่ามีน้ำใจ
แต่สิ่งซ่อนไว้ ในดวงจิต คือความริษยา...
อื้อหื้ออ อย่างใช่ ชีวิตกูนี่มันพจมาณชัดๆเลยวุ้ย
ผลั้วะ
ใครว่ะใคร ใครแม่มมากล้าตบหัวอีเลิฟ ล่อกูซะผมปลิวเลยไอคอห่าน พอผมหันไปก็พบว่าเป็นเพื่อนโรส เพื่อนรักสุดสวาทขาดใจแดดิ้นนี่เอง
“มีไรอีโรส” ผมยื่นมือไปผลักหน้าผากอีโรสแรงๆทีนึง ไม่มีเหตุผล กูหมั้นไส้เฉยๆ
“ดอกส้มสีทองแล้วมึงมาผลักหน้าผากกู” อีโรสทันพูดแล้วเอื้อมมือมาคว้ากระจุกผมของผมไว้ มันเอาแล้วววววววว หัวกูจะขาดมั้ยว่ะ TT
ทีมึงมาตบหัวกู กูยังไม่บ่นไรเลยนะมึง เพื่อนเชี่ย คอยดูเถอะ กูจะฟ้องผัว เอ้ย ฟ้องพี่ไอซ์ ฟ้องพี่ลัน ให้มาจัดการมึง คอยดูเลยยย
“หิวเว้ยหิว มีไรให้กูกระซวกบ้าง” เสียงพี่แคร์มันดังพร้อมกับเสียงบรรไดตึงตังตามประสาคนไม่มีมารยาท
“เอ้ากลับมาตอนไหนวะไอแคร์” ไอพี่วอร์รี่มันตะโกนถามพี่แคร์ คือ มึงจะตะโกนเพื่อออ? คอหอยมันว่างหรอพี่ชายยย ฮ่วยยยยยย
“เออๆ กูเพิ่งกลับมาตอนพวกมึงนอนกอดขวดเหล้าอืดกันตอนตีสี่”
“กลับทำไมว่ะบ้าน ทีหลังมึงก็นอนคอนโดผู้ชายต่อไปเล้ยยยย” ไอพี่วอร์รี่มันกัดอีพี่แคร์ตามประสาหมาบ้า
นี่แหละครับพี่น้องของผม มีสีสันหล่ะซิ้ .__.;;
“กูก็อยากนอนต่อนะ แต่มันคิดถึ๋งคิดถึ๊งพี่ชายกับน้องชายหน่ะ กลัวพี่ชายจะชวนน้องกูทำอะไรเลวๆอีก” ไอพี่แคร์มันพูดแล้วเดินเข้ามารวบผมไปกอด
ฟ้าถล่มมมม นี่มันวันบ้าอะรายยยย ตอบบบบบบ!!!!
“หิวหิวหิว อยากกินข้าว กูหิวข้าวววว” เสียงง้องแง้งของไอพี่โอดังลั่นบ้าน แล้วก็ตามมาด้วยเสียงโวยวายว่ากูก็หิวเหมือนกัน แล้วก็ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่เหมือนพากันเคลื่อนตัวโยกย้ายไปสิงสถิตอยู่ที่ห้องครัว
“แดกไรกันดีมึง? พิซซ่ามั้ย” พี่ลันเสนอความคิดเห็นขึ้นมา โถ่ พ่อเทพบุตรของเลิฟ รูปหล่อพ่อรวย เจอะแบบนี้ละฟินเลย บ่องตงรักจุงเบย<3
แต่น่าเสียดาย ที่กูดันมีผัวแล้ว -.,- เฮ้อออออออออออออออออออ
“เอ้อๆ สั่งเลยๆ 1910 โทรเลยมึงโทร” พี่โอสั่งอีโรสที่กดมือถือตัวเองยิกๆ
“เออๆ สั่งอยู่ จะกินหน้าไรกันบ้างอ่ะ กูได้สั่งถูก” อีโรสเลิฟหันหน้ามาถามไถ่พวกผม
“หน้าไรก็ได้ที่แดกได้อ่ะ” พี่วอร์รี่กับพี่แคร์แม่มพวกมึงนัดกันพูดมาป่ะว่ะ
“ค่ะ คุณพี่ที่กูเคารพ ฮัลโหลค่ะ งั้นเอาเป็นฮาวาเอี้ยน 2 ถาด ดิลุกซ์ 2 ถาดแล้วก็ทรอปิคอล 2 ถาดแล้วก็ปีกไก่นิวออร์ลีนส์ ขนมปังกระเทียม โค้ก 2 ขวด แค่นี้ค่ะ”
เสียงดัดจริต เอ้ย เสียงหวานแบบมีจริตจะก้านของอีโรสดังงุ้งงิ้งๆก่อนจะวางสายแล้วรีบวิ่งไปกระดกน้ำเปล่า
“โอ้ย ดอกไก่จิกมาก คอแห้งมากกู อีพนักงานก็มัวแต่ทวนรายการอยู่ได้ หลอดมาก กูดัดเสียงจนคอแห้งแล้วเนี่ย” อีโรสบ่นกระปอดกระแปด
“ก็ใครใช้ให้มึงดัดเสียงขนาดนั้น โถ่ สตอร์เบอร์รี่เข้าเส้นเสียงหรอน้องภี เอ้ย น้องโรส” พี่โออีกแล้ว
วันไหนพี่แกไม่ได้กัดอีโรสสักวันก็คงต้องลงไปนอนดิ้นๆแด่วๆที่กลางพื้นชัวร์นะผมว่า
“ไม่เสือใส่ไก่ เก็ทบ่” อีโรสมันหันไปตอกพี่โอแล้วเดินไปด้วยท่าทางเจโล
“กระเทยถึก มึงเจอกู มึงว่ากูเสือใส่ไก่ใช่มั้ย ห้ะ”ว่าแล้วพี่แกก็กระโดดไปขี่คออีโรส โอ้ว ขุ่นพระ กูรับไมได้ขั้นรุนแรง
“โนวววว์ เอาอีพี่โอออกปายยยยยย พี่วอร์รี่ พี่ไอซ์ ใครก็ได้ ช่วยกูหน่อยยยยยยยย” ตามด้วยเสียงโหยหวนของอีโรสที่โดนพี่โอแกยำซะเละ
เอาละมึง เล่นกับใครไม่เล่น เล่นกับพี่โอ กูก็ไม่รู้จะช่วยยังไงว่ะเพื่อน ยังไงก็ไปดีนะ กูรักมึงเสมอ T^T
“เห้ยๆ เกิดไรขึ้นว่ะ ไอโอมึงขึ้นไปทำไรบนหลังน้องกระเทยว่ะ” พี่เวคที่เดินเข้าบ้านมาพร้อมกับไอกวิ้น ทำหน้าตกใจเหมือนเห็นผีที่ไอพี่โอมันไปกระโดดทึ้งหัวอีโรส
แต่ก่อนที่สงครามของอีโรสกับพี่โอมันจะบานปลายไปกว่าเดิม ก็เหมือนมีอะไรสักอย่างที่พระเจ้าส่งมาให้หยุดสงครามของไอพี่โอกับอีโรส
ติ๊งต่อง
“พิซซ่ามาส่งครับบบ” เสียงทุ้มของพนักงานส่งพิซซ่านั่นเองที่เป็นกรรมการห้ามมวยในรอบนี้ ขอบคุณมากพี่ บุญคุณรอบนี้มีค่าใหญ่หลวงไม่งั้นบ้านกูพังแน่จ้ะ T^T
ติ๊งต่องๆ ติ๊งต่องๆ ติ๊งต่องๆ
แหม่ะ แค่ส่งพิซซ่า กดกริ๊งยังกับบ้านข้างๆไฟไหม้ ถ้ากริ่งบ้านกูพังใครจะรับผิดชอบครับบบบบบบ
“พิซซ่ามาส่งครับ หากคุณลูกค้าไม่ออกมาภายใน 5 วินาทีนี่ ผมจะนำไปกินแล้วนะครับ”
“เดี๋ยวกูออกไปเองก็ได้” ไอพี่ไอซ์มันเดินไปแล้วจ่ายเงินเสร็จสรรพ อ้าว แล้วพี่ลันกูหล่ะ ไหนบอกจะจ่าย เงียบเฉย -_-
ดีๆ อีเลิฟเลือกผัวถูกคนแล้ว เอ้ยไม่ใช่ๆ อีเลิฟเลือกแฟนถูกคนแล้ว
“ทำไมเดี๋ยวนี้พนักงานมันกวนตีนกันดีจังวะ” เออว่ะ รอบนี้ผมเห้นด้วยกับไอพี่โอนะ
รู้มั๊ยพ่อกูเป็นใครรร? เดี๋ยวหน้าทิ่มอ่ะ
“ไปๆ ออกไปรับของไปไอเลิฟ อ้าว ไม่ต้องละ ไอไอซ์มันหิ้วของมานั่นแล้ว”
“อ่ะ เรียบร้อย แบ่งกันแดกนะพวกมึง อย่าโลภมากหล่ะ” พี่ไอซ์มันยื่นมาถุงพิซซ่ามาให้ผมถึงหนึ่ง
“เอาเว้ยตั้งวงๆ” เสียงไอพี่วอร์รี่ดังมาแต่ไกลเลยครับ เฮ้อ พี่ชายกู มันเคยทำประโยชน์อะไรบ้างว้านอกจากชวนตั้งวงเนี่ย
เดะกูก็ฟ้องแม่เลย นิ ฮ่วย
“กินเว้ยกิน แล้วพวกมึงก็แยกย้ายกลับบ้านกันไปได้ละ” เสียงไอพี่ไอซ์มันไล่พวกเพื่อนๆ
ได้ข่าวบ้านหลังนี่บ้านกูนะเว้ยยย ทำเหมือนบ้านมึงเองเลยเน้อะไอห่าน -.-
“เออๆ ไล่กูจัง แหม มึงยิ่งไล่กูไม่ไปหรอกเว้ย บ่องตง” พี่ฮันซ์มันพูดแล้วยัดพิซซ่าที่ชุ่มไปด้วยซอสมะเขือเทศสีแดงๆ ยัดเข้าปากไปคำใหญ่ ตระกละมากมึง
ตอนนี้พวกผมแยกกันเป็น 2 วงครับ มีวงของพวกผมมีผม พี่ไอซ์ พี่ลัน อีโรส ไอป๊อป ไอกวิ้น พี่เวค พี่ฮันซ์ กับวงพวกพี่วอร์รี่กับฝูง เอ้ย ไม่ใช่
ที่ต้องแยก 2 วงไม่ใช่เพราะอะไรหรอกครับแต่เพราะวงไอพี่วอร์รี่มันกระเพาะหลุมดำกันทั้งนั้น พี่ไอซ์ก็กลัวพวกผมจะกินไม่อิ่มเลยจัดการแยกมานั่งกันตังหาก
ส่วนอีพี่แคร์ ป่านนี้ยังนอนอืดอยู่แล้วครับ ให้พี่วอร์รี่ไปปลุกแล้วก็ไม่ยอมตื่นแถมแม่มยังงอแงอีกถ้าไม่เหลือพิซซ่าไว้ให้มัน 2 ชิ้นกับขนมปังกระเทียมอีกครึ่ง
เฮ้ออ บอกทีกูมีพี่หรือมีน้องวะครับ?
ความคิดเห็น