คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : House 5 ความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไร?
N E I G H B O U R
House 5
ความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไร?
Ice part
ในที่สุดผมก็มีพาทร์ของผมสักที ไรเตอร์มันลำเอียง ปล่อยให้เลิฟพล่ามอยู่ได้นาน ปาไปตั้งหลายตอน
ตอนนี้ผมเดินหลบมุมเพราะงอนเมียมาอยู่ที่หลังบ้านครับ ชิงช้าที่เดียวกับที่เลิฟงอนผมอ่ะแหละ
ก็พวกคุณจะไม่ให้ผมงอนได้ไง ไม่สินี่ไม่ได้งอนนะ แต่ผม “โกรธ” เลยตั้งหาก
ก็พวกคุณดูที่เลิฟเค้าทำกับผมสิ ตอนแรกก็ไล่ผมไปเหมือนหมูเหมือนหมา พอดีกันสักพัก ก็งอนผมเรื่องเดินอีก ยังไม่ทันได้ดีกันก็มีเรื่องเสื้อผ้าแม่คุณเค้ามาอีก
เฮอะ แล้วก็บอกว่าไม่มีใครมองหรอก ไอภูเขาเพื่อนผมมันจ้องแขนขาวๆของไอเลิฟจนตาจะถลนละ
ส่วนไอวินนี่จ้องทุกสัดส่วนของร่างกายเลิฟเลย
ยิ่งไอลันนะไม่อยากจะพูด ไอห่านี่อ่ะ ตัวพ่อ เมียกูเผลอปั๊ปมันก็จ้องปุ๊ป น่าตบให้กบาลแยกเลยจริง
บอกให้ไปเปลี่ยนก็ไม่เปลี่ยน หนีกูอีก พอเดินออกไปเจอมันยืนอยู่แทนที่จะมาง้อผม ไม่มีอ่ะ เสือกยืนทำหน้าด้อนท์แคร์อยู่ได้
ประเด็นที่หงุดหงิดคือมันไม่ยอมมาง้อผมไง สัดเอ้ย ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด พอทำใจเย็นเดินเข้าไปในห้องครัว โหห ของขึ้นสิครับ
ไอเพนกวิ้น น้องชายแท้ๆของผมมันกำลังร่วมมือกับไอโลลี่ป๊อปจัดการลวนลามเมียผม เลือดขึ้นหน้ามากอ่ะแต่ทำอะไรไม่ได้ เดี๋ยวไอเลิฟมันหาว่าผมไปยุ่งเรื่องของมันอีก
เหอะ ใช่สิ กูกับมึงได้กันเพราะฟ้าฝนนี่ มึงไม่ได้คลั่งไคล้เขินกูแบบไอเชี่ยลันไง ผมไม่อยากจะแฉว่าไอลันอ่ะสันดารมันหมากว่าผมอีกกกก
“อ้าว ไอไอซ์มานั่งทำห่าอะไรตรงนี้ว่ะ” ไอวอร์รี่มันเดินมาทักผม
“หงุดหงิดเมียใช่มั้ยหละ ฮ่า ฮ่า” ผมเลือกที่จะไม่ตอบครับ แล้วไอวอร์รี่ก็พูดขึ้น คือมึงรู้แล้วถามกูหาเผือกหามันหรอวะ
“เอาน่า ไอเลิฟมันก็งี้แหละ มึงอย่าไปอะไรกับมันมากแล้วกันนะ” มันพูดแล้วตบไหล่หนาๆของผมสองสามที คือมึงเดินมาแค่นี้อ่ะนะ เพื่ออะไรว่ะเพื่อนนนน
ไอวอร์รี่มันออกตัวเดินไปสักพักมันเดินถอยหลังมาบอกผม
“เออ กูลืมไป ไปแดกหมูกระทะกันได้แล้ว นั่งตรงนี้นานยุงจะหามไปแดกเอา เดี๋ยวน้องกูเป็นหม่ายผัวตาย” มันพูดแล้วเดินออก
ส่วนผมก็ไม่ได้ทำอะไรมาก....แค่ถอดรองเท้าแล้วปาไล่หลังมันแค่นั้น
ใครใช้ให้มึงพูดเรื่องนี่ว่ะ รู้ว่ากูนอยด์เรื่องเมียอยู่ก็ยังขุดขึ้นมา ไอห่านเอ้ยยย
ว่าแต่ผมก็ออกมานั่งนานแล้วนะ เมียผมป่านนี้มันคงจะจิ๊จ๊ะกับไอลันสมใจอยากสินะ คิดว่ากูไม่ได้ยินรึไง ตอนมึงคุยโทรศัพท์กัน ไอเลิฟเลิฟเลิฟเนี่ย
คอยดูกูจะแฉความชั่วของมึงให้เมียฟัง คอยดูเถอะไอลันนน
เอออ แล้วกูจะทำไงต่อไปดีเนี่ย
จะแกล้งโกรธเมียหรือเนียนเข้าไปลวนลามมันดีน้า คิดไม่ออกกกกกก
แต่ก็ช่างมันเถอะ มันคงไม่ง้อผมหรอก ถ้ามันไม่โดนบังคับมามันก็ไม่มีทางมาหรอก คิดว่าครั้งแรกที่มันมาง้อผมที่บ้านมันเต็มใจมารึไง ผมได้ยินไอห่าวอร์รี่มันไล่น้องมันมาง้อผมก็พอ
กูมันไม่สำคัญใช่มั้ยวะ?
ผมลุกจากชิงช้าแล้วเดินเอื่อยๆไปที่หน้าบ้านที่พวกมันกำลังตั้งวงกันอยู่ เหล้า เบียร์ ไวน์เพียบ มีไพ่ มีไฮโล อบายมุกครบเลยนะพวกมึง ผมมองซ้ายมองขวาก่อนจะนั่งลงข้างๆไอโอ ที่กำลังชนแก้วแกร๊ง แกร๊งอย่างเมามันส์
ผมได้บอกหรือยังนะว่าพวกผมนั่งกินกันหน้าบ้าน ตรงสนามหญ้า พวกผมปูผ้ายางแล้วนั่งกินกันครับ ตอนแรกไอวอร์จะปูเสื่อแต่ดันโดนไอเลิฟเบรกไว้ก่อน
เหตุผลคือนั่งนานๆแล้วมันเป็นรอย มันไม่ชอบ ก็เลยเอาผ้ายางมาปูกันแทนซึ่งมันก็นั่งสบายอย่างที่ไอเลิฟมันบอกจริงๆ เพราะมันไม่มีรอยถักทอแบบเสื่อ
“แดกแล้วเลิกทำหน้าเป็นตูดหมาด้วย ไอสัด เห็นแล้วขัดหูขัดตาว่ะ” ไอวอร์มมันส่งแก้วเหล้ามาให้ผม
ดูแล้วมันคงชงเข้มน่าดูแหละ กะจะให้กูเมาทันทีเลยใช่มั้ยวะพวกมึงนี่
ตอนนี้ไอเลิฟหายไปไหนก็ไม่รู้ครับ ไอลันก็หาย ไอกวิ้น ไอป๊อปแล้วอีกคนที่ชื่อโรสมันก็หายไปครับ แต่ช่างมันเถอะ
ผมมันคนไม่สำคัญนี่...
Ice part End
กลับเข้าสู่พาทร์อิเลิฟดังเดิม คิดถึงอิเลิฟกันชิมิ้
ตอนนี้ผมกำลังเดินหาผัว เอ๊ย เดินหาไอพี่ไอซ์อยู่ครับ โตเป็นควายละ ยังขี้งอนเป็นเด็กอีก อิเลิฟเพลียยยยยย
อ้าวนั่นไงครับ เจอละ แหมนั่งกระดกเหล้าสบายใจเฉิบเลยนะมึงงง
รู้มั้ยว่าทำให้กูต้องเดินเหงื่อตกลากขาไปหามึงถึงในบ้านมึงเนี่ยแต่ก็ไม่เจอ ไม่รู้ไม่นั่งกดดานอยู่ตรงไหน
“อ้าวเลิฟมาแล้ว มามา นั่งนี่เลยๆ” ตอนแรกผมกำลังจะทิ้งตัวนั่งข้างไอพี่ไอซ์ครับ แต่ไปมาโดนพี่ลันคว้าแขนกูไปนั่งข้างพี่แกเฉยเลย คืออิเลิฟงง กูเปล่านะ เขามาเอง -.,-
“อะเอ่อครับ” พอรับคำแค่นั้นแหละ ไอพี่ไอซ์ที่เมื่องี้มันนั่งกระดกแก้วไม่สนใจผม มันก็ตวัดสายฉับมาที่ผมทันที
เฮ้อ บ่องตงนะ เวลานี่แรดไม่ลงอ่ะ ปกติกูต้องดีด๊าไม่ใช่หรอว่ะ แบบได้นั่งข้างพี่ลันแต่นี้ไม่รู้สึกอะไรเลย แถมยังรู้สึกว่าไม่อยากนั่งข้างพี่ลันอีกด้วย
โอ้ยย อิเลิฟต้องบ้าไปแล้วแน่เลยยยยยยยยยยยยยยยยย
เวลานี่ผมต้องหาตัวช่วยครับแล้วตัวช่วยของผมก็ไม่ใกล้ไม่ไกลหรอก ก็ไอป๊อป ไอกวิ้นแล้วก็อิโรสแค่นี้เอง
“มึงช่วยกูอย่างดิ่”ผมลุกขึ้นไปหาอิโรสที่ครัวทันที
“มีอะไรย่ะ เห็นมั้ยกระเทยกำลังจะกรึ้บสปายเลยเนี่ย” อิโรสมันถามผมแล้วมองผมแบบเคืองๆ
“เออ มึงอยากกรึ้บก็กรึ้บไป แต่ช่วยกูอย่างดิ” ผมบอกแล้วทำหน้าบ้องแบ้วใส่มัน
“เอออ มีอะไรให้กระเทยช่วย กูทำได้ทุกอย่าง แต่กูขอยกเว้นทุกเรื่องที่มันเกี่ยวกับอีพี่โอ คนเชี่ยไร น่ากลัวชิบหายเลย มึงรู้ม่ะ มันจะเอาตะหลิวเฉาะหัวกูตาย เมื่อเย็นอ่ะ ดีนะกะทะบ้านมึงช่วยชีวิตกู”
มันพูดแล้วเบ้หน้า ทำปากเป็นสระอิบวกกับกรอกตาเป็นเลขเก้า -_-
“มึงช่วยพากูไปนั่งข้างไอพี่ไอซ์หน่อยดิ กูไม่อยากนั่งข้างพี่ลันว่ะ” ผมพูดแล้วเบนสายตาไปมองทางวงของพวกเพื่อนพี่วอร์
“เอิ่มได้ เดี๋ยวกระเทยเคลียร์ให้” จากนั้นผมก็เดินออกมาได้ไม่นาน แล้วอิโรสมันก็รีบวิ่งมาแล้วฉุด เน้นว่าฉุด! มันฉุดพี่ลันออกจากวง ท่ามกลางสายตางุนงงของทุกคน ส่วนผมก็เนียนเบียดเข้าไปนั่งกับไอพี่ไอซ์ที่ยังนั่งกระดกเหล้า แต่หมูไม่แตะสักชิ้น
“ขอคุยด้วยหน่อย” ผมค่อยเขยิบดึ๊บๆเข้าไปใกล้พี่มัน แล้วยืดตัวไปกระซิบข้างหูพี่มันแล้วก็ดูเหมือนอีกฝ่ายมันจะรู้ตัวแล้วนะว่าผมมานั่งข้างมัน แต่ก็เมินผมแล้วหันซดเหล้าต่อ
อิห่านนน กูทำขนาดนี้มึงยังเมินกูได้ใช่มั้ย ห้ะ?!!!
“มาคุยกับกูหน่อยดิ๊” ผมพูดซ้ำอีกแล้วกระตุกเสื้อมันแรงๆจนมันหันมามอง คิ้วเข้มขมวดช้าๆก่อนจะลุกขึ้นแล้วดึงมือผมให้ลุกตามไป
“ฮิ้วววว เอาแล้วเว้น ผัวเมียเค้าจะเคลียร์กันแล้วเว้ยย” สึสมาก ไอพี่ปากลำโพงเพราะพอไอพี่คนนั้นมันพูดจบ ทุกคนในวงก็หันมามองผมกับไอพี่ไอซ์ทันที
“แดกกันไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวกูมา” ไอพี่ไอซ์มันพูดแล้วจูงมือผมมาจนถึงสวนหลังบ้าน ชิงช้าที่เดิม
มึงกับกูเป็นอะไรกับชิงช้าตัวนี้ป่าวว่ะ จะงอนจะง้อก็มาที่ชิงช้านี่ตลอด
“มีอะไร ว่ามา”มันกดผมนั่งกับชิงช้า โอ้ย อย่ามองกูแบบนี้ได้ป่ะ กูกลัวนะ
“ขอโทษ อย่างอนกูนะ” ผมพูดเบาๆแต่ผมเชื่อนะว่าอีกคนที่มันยื่นหน้ามาจนปากแทบจะประกบปากผมมันได้ยินอ่ะ
เพราะทันทีที่ผมพูดคำนั้นคุณรู้มันเกิดอะไรขึ้น? ไอพี่ไอซ์มันทำหน้าบึ้งกว่าเดิม คิ้วขมวดด้วย กูก็ขอโทษไปแล้วนะเฮ้ย จะเอาอะไรอีก ห้ะ???
“กูหายงอนมึงก็ได้” มันพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง นี่คือหายงอนชิมิ ใครก็ได้ตอบกูที??
“แต่...กูยังไม่หายโกรธมึง” เล่ห์เหลี่ยมเยอะนะไอสามี เยอะตลอดเวย์ ไปๆมาๆมันเริ่มจะเยอะกว่าผมแล้วนะเนี่ย
เปิดเรื่องมากูได้งอนมันครั้งสองครั้ง แต่มันนี่งอนถี่ๆกันหลายตอนละครับ ฮึ่ยยยย ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน ห๊าาาาาา -.,-
“กูขอโทษที่ดื้อกับมึง ฮันนี่เลิกโกรธเลิฟเลิฟได้แล้วนะ เลิฟเลิฟขอโทษษษษ พอใจยังงง ” แล้วผมก็ตะโกนใส่หน้ามันเลย
แค่นั้นไอคนตรงหน้ามันก็เข้ามาประกบริมฝีปากของมันเข้ากับริมฝีปากของผมทันที ยังยังไม่พอ มันยังเอาลิ้นเข้ามาเล่นกับผมอีก
พอหายงอนปุ๊ป ก็ลวนลามกูทันทีอ่ะ ให้มันได้อย่างนี้สิ่ โอ้ยยย อิเลิฟปวดหัว มีผัวหื่น = =
“หายงอนกูแล้วงั้นไปกินหมูกระทะกัน หิวจะตายห่าอยู่ละ” ผมว่าแล้วลุกขึ้นจากชิงช้า คือ กูหิวไงประเด็นหิว
“ยังดิ มึงต้องอยู่ให้กูทำโทษก่อน ข้อหาแรดเกินหน้าเกินตา” ไอพี่ไอซ์มันพูดแล้วทำสายตาใส่ผม
“เอออ จะทำอะไรก็ทำ” ตอนแรกผมอ้าปากจะด่ามัน แต่พอมองหน้ามันอีกทีไม่ด่ามันดีกว่า ยิ่งขี้งอนอยู่ เดี๋ยวด่ามันน้อยใจ ไปนั่งงอนที่ไหนอีกก็ไม่รู้ ลำบากกูตามหาตัวอีก
“พี่ไอซ์หายงอนฮันนี่แล้วครับ แต่จะดีมากถ้าฮันนี่มาคิสอีกสีกทีสองที” มันพูดแล้วทำปากยื่นมาหา แอร้ยยย น่ารักอ้า อิเลิฟละลายแปปป ><
ผมก็เลยยื่นหน้าเข้าจุ๊บปากมันเบาสองจุ๊บ ตอนนี้ไอพี่ไอซ์มันเลิกยืนแล้วมานั่งที่ชิงช้าแล้วครับ ส่วนผมก็นั่งตัก มือก็คล้องคอมันตามเดิม เอาเถอะจะท่าไหนก็เอา
ตอนนี้กูฟินแปป ผัวทำปากจู๋ได้น่าร้วกมากกกก อะอร้ายยยย ><””
ฟอดดด ฟอดดดด
“เมียใครก็ไม่รู้ น่ารักที่สุดอ่ะ” มันพูดเบาแล้วหอมแก้มผมทั้งสองข้างแรงๆ
อ๋อยยยย กูจะละลายยย >O<
อ่ะมันเริ่มแล้วครับ ตอนนี้ริมฝีปากของมันเริ่มเลื้อยลงไปที่ลำคอของผมอีกแล้ว มันจูบเบาก่อนจะขบเม้มให้รอยสีกุหลาบขึ้นหลายๆรอย
แค่นี้กูยังเป็นตุ๊กแกไม่สมใจมึงใช่ม่ะสามี? =[]=
“อื้ออ อย่าทำรอยสิ” ผมพูดแล้วดันหน้ามันออก
“ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวคนอื่นไม่รู้ว่ามึงมีผัวแล้ว กูต้องตีตราแสดงความเป็นเจ้าของ” มันพูดแล้วซูกหน้าลงกับลำคอผมอีกรอบ
และคราวนี้ผมก็ไม่ขัดมันเพราะอะไรผมก็ไม่รู้สิ แต่ผมรู้สึกว่าตอนนี้ เวลานี้กูมีความสุขเชี้ยๆเลยครับบ
“หิวแล้ววว” พอมันทำรอยตุ๊กแกที่คอผมจนพอใจมันแล้ว มันก็มานั่งกอดเอวผมแน่นๆแทน
โอ้ยย วันนี้หัวใจอิเลิฟมันรวนแปลกๆนะ ร้อยวันพันปีไม่เคยเต้นแรงขนาดนี้ หรือว่าผมจะเป็นโรคหัวใจน้าหรือจะเป็นภูมิแพ้
แอร้ย น่าจะเป็นภูมิแพ้แน่เลย แพ้ผู้ชายหล่อ =.,=
“หิวแล้วอ่อ งั้นไปกินกัน” ไอพี่ไอซ์มันบอกแล้วเดินจูงมือผมกลับเข้าไปที่สนามหญ้าหน้าบ้านอีกครั้ง
โหย กูหายไปแปปเดียว วงมันครื้นเครงขนาดนี้เลยหรอว่ะ ครื้นเครงขนาดอิโรสมันมาเต้นท่าโลมาสะบัดครีบแบบแน่นอกเนี่ย
ส่วนไอป๊อปก็นั่งพิงไอคนที่ลากมันออกไปเมื่อตอนทำสงครามผัก ส่วนไอกวิ้นรายนั้น รู้สึกว่าน่าจะเมาเพราะหน้ามันแดงแปลกๆ นั่งอยู่กับพี่คนนึงที่ดูแล้วหน้าตามันน่าจะใจดี ผมดำ หล่อแบบพี่โดมมม
กวิ้นเอ๋ยยย จงสลับที่กับกูเดี๋ยวนี้เลย หุหุ ให้กูได้ไปนั่งข้างๆพี่โดมด่วนนนนน
ป้อก
“เมียจ้องหน้าไอเวค แล้วยิ้มโรคจิตอย่างนั้นหมายความว่าไงว่ะ” ไอพี่ไอซ์มันว่าแล้วดีดหน้าผากผมแรงๆ
แอร้ยยย พี่โดมของกู ชื่อเวคหรือนี่ ชื่อหล่อจุงเบยยยย >.,<
เอะ ลืมไปมีสามีแล้ว หุหุ แต่มันไม่รู้หรอก นี่มันความคิดกู สมองกูเว้ยยย ไม่มีใครรู้หรอกว่ากูคิดอะราย อิเลิฟซะอย่างคิดอะไรไม่เคยมีใครรู้หรอก ฮึ่บฮึ่บบบบ
“เมียสายตามึงมันหื่นมากก อยากให้กูฟัดทวนความจำอีกรอบป่ะเมีย”ไอพี่ไอซ์มันพูดแต่สายตามันนี่กูว่าทำจริงๆแน่อ่ะ
“อย่านะเว้ยย กูจะเคาะหัวมึงกับตะเกียบจริงๆด้วย” ผมพูดแล้วทำปากยื่น แก้มอมลมมัน
“มึงทำท่านี่ยิ่งหน้าฟัดนะ” ไอพี่ไอซ์มันพูดแล้วก้มลงมาเป่าลมหายใจร้อนๆของมันใส่ใบหูของผม
ให้ทายว่าอิเลิฟเขินมั้ยย บอกเลยว่าสวดๆอ่าล๊วกเพี๊ยะ เกิดมาสิบแปดปีเต็มๆไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ฮู้วววว์ >_<
แล้วไอพี่ไอซ์ก็พาผมลงไปนั่งในวง แต่วงมันเบียดไงครับ นั่งได้ไม่นานไอพี่ที่ลากไอป๊อปก็เจือกมาทักรอยที่คอผมอีก แหม่ ตาดีนะมึงงง
แล้วพี่ลันที่ไม่รู้มายังไง จู่ๆพี่แกก็มานั่งข้างผมเฉยเลยส่วนไอพี่ไอซ์ก็ไม่รู้ว่ามันหวงหรือยังไง จู่ๆมันก็ยกผมขึ้นไปนั่งตักมาเฉยเลยครับ โดยไม่สนใจเสียงโห่ฮิ้ว หรือเสียงแซวของผองเพื่อนเลยแม้แต่น้อย
คนอะไรหน้าแบบหินปูนมากอ่ะ บ่องตง 5555555
กูเป็นอะไรกับบ่องตงวะ? โอเค เข้าเรื่องต่อ แต่คือ โอ้ย เขินมากอ่ะเจรงงงงงงงง
การกินหมูกระทะครั้งนี้เป็นอะไรที่กูฟินมากเลยอ่ะบ่องตง กินไปหลังก็ชนซิคแพคแข็งๆไป โฮกกกกก
หยั่งกะนั่งอยู่บนตักชเว ซีวอนเลยอ่ะ โฮกฮาก กูฟินนนนนนนนนนนนนนนนน
แต่แล้วก็ไอพี่ไอซ์ก็สร้างปฎิหารย์ทันทีที่พี่ลันคีบหมูมาให้ผมครับ เพราะมันวางตะเกียบตัวเองลงที่จาน แล้วมันก็เอาตะเกียบผมมาคีบหมูพี่ลันในจานแล้วเอาเข้าปากด้วยหน้าตาเฉยเมย
มึงมันตัวทำลายความมั่นใจคนอื่นชัดๆ
ส่วนพี่ลันดูหน้าเสียเบาๆนะครับ อุแหม่ เป็นใครเจองี้ก็เสียเซลฟ์สิ่
“เมียป้อนหน่อย ขี้เกียจคีบกินเองละ เมื่อยมือ” มันพูดทำหน้าตา แล้วหันไปยักคิ้วใส่พี่ลัน
ชักสงสารพี่ลันตงิดๆ -____- แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะอีกคนมันมีตำแหน่งที่ใหญ่โตกว่าพี่ลันน
ฐานะพี่ลัน แค่คนที่แอบปิ๊ง แต่ไอพี่ไอซ์นี่ตำแหน่งมันคือผัวกูเลยน้ะ -.,- ผมก็เลยทำได้แค่พยักหน้าหงึกหงักแล้วป้อนหมูกะทะใส่ปากเก้าอี้ส่วนตัวของผมไป
“อิเลิฟกินป่ะมึงงงงง?” เสียงอิโรสี่ดังขึ้นจากอีกฟาก มันอยู่ข้างไอป๊อปกับไอกวิ้นครับ
“อืมม ส่งมาเดะ” ผมตาวาวทันทีที่เห็นว่าพวกมันชวนผมกินอะไร มันชวนผมกินสเมอนอฟครับ มันก็คือพวกค็อกเทล สีสันหน้ากินอะไรเทือกๆนั้นแหละครับ ซึ่งผมก็ตาวาวทันทีเพราะมันเป็นอะไรที่ผมไม่ได้กินนานมาก ขอกูสักขวดสองขวด
ก็ยังดี คิดปุ๊ปผมก็เอื้อมมือไปคว้าขวดที่ส่งมาจากอิโรสทันที ฮุ้ย เปรี้ยวปากวุ้ยยยย
“เมียอย่าแดกเยอะ กุไม่อยากมีเมียเมาเหมือนหมา” คนข้างๆมันเบรกผมขึ้นมา
ส่วนผมก็ได้ทำปากขมุบขมิบด่ามันในใจไปเท่านั้น ไม่กล้าด่ามันตรงๆ เดี๋ยวมันฟิวส์ขาดฟัดกูกลางวงแล้วเรื่องจิโดนแบนเอา
แต่ถ้าอยู่กันสองต่อสองนี่อิเลิฟก็อาจจะเต็มใจนะค่ะ อุ้ยย ไม่ใช่
และแล้วงานเลี้ยงมันก็ต้องมีวันเลิกราเพราะนี่มันปามาตีสองกว่าแล้ว -___-
ตอนนี้เตาของหมูกระทะถูกเคลียร์ออกไปแล้วแทนด้วยไฮโล และวงป๊อกเด้งของพวกพี่แกแทน
ส่วนพวกอิโรสมันก็ไปเปิดคาราโอเกะเต้นเย้วๆกันในบ้าน คือพวกมึงนี้มันถึกจริงๆ เต้นไม่รู้จักเหน็ดไม่รู้จักเหนื่อย
ถึงผมจะค่อดขอดมันในใจแต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่เข้าไปเต้นกับพวกมันนะ แหม่ กินแล้วเราต้องออกกำลังกายครับ
ส่วนไอพี่ไอซ์มันก็นั่งอยู่ที่โซฟา พอผมถามทำไมไม่ไปเสพสมอบายมุกกับพวกเพื่อนพี่แก มันก็ส่ายหัวแล้วแสยะยิ้มเลวๆ แล้วพูดว่า
“เวลากูแจ้งตำรวจกูได้เป็นคนบริสุทธิ์ไง แบบพลเมืองดีอ่ะมึงเข้าใจม่ะเมีย” พี่มันแบบ แต่ผมนี่เบ้หน้าทันทีที่ได้ยินความคิดของพี่มัน
กูหลงไปเอาเชี่ยมาทำผัวหรอเนี่ย ทำไมแม่มร้ายกาจงี้ว่ะ ;___; แล้วถ้ากูเผลอมีชู้มันไม่เอากูตายเลยหรือออ
“เลวว่ะ” ผมพูดแล้วจิ้มหน้าผากมันเบาๆ ส่วนไอพี่ไอซ์ก็ยักไหล่แล้วยิ้มมุมปากน้อยๆ
“เลวแล้วไง เลวยังไงก็ผัวมึงอ่ะเมียย” มันพูดแล้วเอื้อมมือดึงผมไปนั่งตักมันอีกครั้ง มึงเป็นอะไรกับเรื่องการนั่งเนี่ยชอบเหลือเกิน ให้กูไปนั่งตักมึงเนี่ย -.,-
แต่ผมก็ไม่ปฎิเสธนะว่ามันนุ่มแบบแข็งๆ ฮุฮิ >////////<
“เมียแม่มน่ารักว่ะ แล้วมึงง่วงนอนยัง” มันพูดแล้วยกขวดเบียร์ ขวดเล็กกระดกเข้าปากแล้วส่งต่อยื่นมาให้ผม
“ไม่รู้อ่ะ มึงง่วงแล้วอ่ออ” ผมส่ายหัวเบาๆแล้วรับเบียร์จากมือมันมากระดก แอร้ยยย แบบนี้มันจูบทางอ้อมนี่หน่า เขินจุงเบยยยยย
“ขึ้นไปนอนกัน” มันชวนผม ซึ่งผมก็พยักหน้ารับมันเบาๆก่อนที่เราจะจูงมือเดินขึ้นมาบันไดมาด้วยกัน
“เดี๋ยวๆ กูจะพาไอตัวแสบไปนอนอ่ะ มีห้องให้ไอแสบนี่ป่ะ”
แต่ก็ชะงักเมื่อเห็นไอพี่คนนั้นมันอุ้มไอเวคในท่าเจ้าสาวแล้วถามผม เอิ่ม นั่นสิ ถ้าผมนอนกับไอพี่ไอซ์แล้วเพื่อนกูจะนอนไหนกันนน
ให้นอนห้องนั่งเล่นก็ไม่น่าจะได้เพราะดูแล้วผองเพื่อนไอพี่วอร์มันจองกันเรียบร้อยละ
“เอาไปไว้ในห้องผมก่อนก็แล้วกัน เดินตามมา เอาไอกวิ้นกับอิโรสมาด้วยดิ่” ผมบอกแล้วเดินนำหน้าไอพี่คนนั้นมา
“เออ สั่งกูจังเว้ย ไอเชี่ยไอซ์ มึงหาเมียได้เผด็จการมากอ่ะ” ไอพี่คนนั้น ที่ได้ยินว่าชื่อฮันซ์มันหันไปแขวะผมกับไอพี่ไอซ์
แหมม มึงนี่ก็ปากร้ายจังเน้อะ -.,- หาว่ากูเป็นเผด็จการ เดี๊ยะแม่ตบบ้องหูแตกอ่ะ
แล้วพี่โดมของผมหรือพี่เวคก็อุ้มไอกวิ้นตามมา แต่อิโรสอ่ะเดะใครจะเอามันมา5555
“พี่โออออ เอาอิโร.....”
“ไม่ พี่ขอแตะเนื้อต้องตัวกระเทยเด็ดขาดดด” ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบไอพี่โอมันก็สวนขึ้นมาก่อน
จนสุดท้ายมันก็มาจบที่อิโรสเพื่อนรักของผมมันโดนพี่โอ พี่ลัน พี่ไอซ์แล้วก็พี่วอร์รี่หามมันขึ้นบรรไดด้วยท่าทางทุลักทุเล
“ถึงห้องละแล้วจะเอาไงต่ออ่ะ” พี่ไอซ์หันมาถามผม เรื่องที่นอน คือผมรู้ถ้าให้พวกผมนอนกันสี่คนแล้วให้พวกพี่มันลงไปนอนข้างล่าง ผมเชื่อว่าพี่มันต้องไม่ยอมแน่
เพราะงั้นผมเลยจัดการเอาฟูกมาแล้วเอาผ้านวมมาปูทับให้พี่เวคกับไอพี่ฮันซ์นอนข้างเตียงกันซะเลย
แต่ผมก็ต้องจัดการเอาฟูกมาปูเพิ่มอีกที่เพราะพวกพี่มันประท้วงกัน เหตุผลคือมันคือคุณชายและพี่มันรับไม่ได้ที่ต้องมานอนกกเพื่อนผมทั้งพื้นแข็งๆตลอดทั้งคืน ดีนะบ้านกูฟูกเยอะ -.,-
สรุปคือผมต้องปูฟูกพร้อมกับทับด้วยผ้านวมให้คุณชายทั้งสองอย่างพี่เวค พี่ฮันซ์ เพื่อที่พี่มันจะได้นอนกกเพื่อนทั้งสองของผมได้อย่างสบายใจ =[ ]=
“เมียมึงแม่บ้านแม่เรือนสุดๆว่ะไอไอซ์” พี่ฮันซ์หันไปบอกไอพี่ไอซ์ แล้วเมื่อกี้ใครด่ากูว่าเป็นเผด็จการนะ 0..-
“แหม แล้วเมื่อกี้ด่าเมียกูว่าเผด็จการ ไอห่า” นั่นแหนะ พอคิดปุ๊ปไอพี่ไอซ์ก็พูดปั๊ป แล้วแถมฝ่ามืออรหัตน์ตบปุเข้าที่ผมของไอพี่ฮันซ์
แหม ผัวใครเล่าจะเฟอร์เฟ็คเท่าผัวอีเลิฟ <3
“เออๆ กุขอโทษ พี่ขอโทษนะคร้าบน้องเลิฟเลิฟฟฟฟ” พี่มันหันมาบอกผมพร้อมกับทำท่าลั้ลล้าแล้วลากอิป๊อปเข้าที่เตรียมนอนกก -__-
“ปิดไฟนอนได้แล้วเมียยย” ไอพี่ไอซ์มันพูด คือมึงจะนอน มึงดูอิโรสหน่อยสิ มันยังนอนตายอยู่ประตูห้องอยู่เลย
“ช่างโรสมันเถอะ นอนๆอยากกอดเมีย” ไอพี่ไอซ์มันลากผมมานอนบนเตียง แต่ผมทำใจไม่ได้ที่จะให้กระเทยทึกนอนท่าอุบาศว์หน้าประตู เลยเดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่มมาจัดการซะ
นอนพื้นแข็งไปหน่อยแต่ก็ยังมีผ้าห่มกับหมอนนะอิกระเทยย ตื่นมาอย่าฆ่ากูนะ
“ห่วงอะไรมันหนักหนา” ไอพี่ไอซ์ทำหน้าบึ้งแล้วนอนกอดอกหันไปอีกทางครับ
“ก็เพื่อนกันอ่ะ อีกอย่างสนิทกับมันมาตั้งแต่ปอหนึ่งไม่ให้ห่วงได้ไงวะ” ผมปีนขึ้นไปนอนบนอกแล้วบังคับให้พี่มันหันหน้ามามองหน้าผม
“ไม่ต้องงอนกูด้วย มึงกิตติมศักดิ์นะจะบอกให้เพราะนอกจากไอป๊อป ไอกวิ้น พี่แคร์ก็ไม่มีใครได้นอนเตียงนี้เลย รู้ป่ะเพราะฉะนั้นอย่างอนกู” ผมพูดแล้วเอื้อมมือไปดึงแก้มมันเบาๆ
“ฮ่าฮ่า เมียใครว่ะ ยั่วสัดอ่ะ” มันพูดแล้วหัวเราะหื่นๆแต่ก็ยอมหันมาคุยกับผม
“เมียมึงอ่ะแหละ :P ” ผมพูดแล้วเอื้อมมือเล็กๆของผมไปคว้ามือใหญ่ของมันมากอดผมไว้
“อย่าแรดให้มาก เดี๋ยวคืนนี้มึงไม่ได้นอนหรอก”ไอพี่ไอซ์พูดแล้วก้มลงมาประกบริมฝีปากเข้าที่ริมฝีปากของผม ขบเม้มเบาๆ แต่ผมคิดว่าปากต้องเจ่อเลยอ่ะ ลิ้นร้อนๆของมันแทรกเข้ามาในโพรงปากของผม ลิ้นของผมกับมันตวัดกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้กัน จนน้ำใสๆเริ่มใหลเป็นทางแต่ก็ยังไม่มีใครสนใจจะเช็ดมัน
“พอได้แล้ว นอนๆ” ผมผละออกจากมันแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัวของเราสองคนเอาไว้ เพราะแอร์ที่ผมเปิดไว้มันก็เย็นใช่เล่นเลยแหละ
“ฝันดีนะเมีย”ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมทำแบบนี้แต่จู่ๆผมก็อยากจุ๊บปากมันอ่ะ ><
ผมเลยเงยหน้าขึ้นไปแล้วดูดปากมันเบาๆสองสามที อึ้ยย ปากมันนุ่มมากเลยนะแต่ปากผมนุ่มกว่า อิ_อิ
ส่วนไอพี่ไอซ์ก็ไม่ตอบโต้อะไรแต่มันกระชับอ้อมกอดของมันแน่นกว่าเดิม ทำไมผมรู้สึกว่าคืนนี้ผมรู้สึกว่าผมน่าจะนอนหลับสบายกว่าคืนอื่น ไม่รู้สิ ความรู้สึกแบบมันเรียกว่าอะไรน้า ? แต่ทำผมมีความสุขจัง - w -
ความคิดเห็น