เพื่อเธอ...ฉันยอม

ลำดับตอนที่ #2 : หาเรื่องเลิก

            
                อีกไม่กี่วันก็เป็นวันวาเลนไทน์แล้ว เอกกำลังเดินอยู่ในร้านกิ๊ฟช็อปแห่งหนึ่งใกล้ๆบ้าน เขารู้สึกว่าการที่เขาจะซื้อของให้กับรินไม่ใช่เรื่องที่ไร้สาระ แต่เขาต้องการจะทำให้รินรู้ว่าเขามีความตั้งใจขนาดไหนที่เขาจะประดิษฐ์ของให้รินด้วยสองมือของเขาเอง เขาไม่เคยเดินเที่ยวหรือซื้อของที่ไหนนานๆ นอกจากไปกับริน เขาเดินเลือกของอยู่นานสองนาน เพื่อที่จะได้ของที่ดีที่สุดให้กับริน

                   "ต้องการให้ดิฉันช่วยอะไรมั้ยคะ" เสียงของพนักงานสาวคนหนึ่งพูดขึ้น จากการคาดคะเนแล้วน่าจะเป็นวัยเดียวกับเขา เธอถามเพราะเห็นเขาเดินอยู่นาน จึงคิดว่าเขาคงจะหาอะไรอยู่
                   "เอ่อ...คุณจะช่วยอะไรผมสักนิดได้มั้ยครับ" เขาพูดด้วยความอาย
                   "ด้วยความยินดีค่ะ" เธอผู้นั้นตอบ
                   "คุณว่าผู้หญิงเขาจะชอบของที่ผู้ชายทำให้ด้วยมือมั้ยครับ หรือว่าชอบแบบที่ซื้อมากกว่า"
                 
                   เธอยิ้มให้เขาแล้วตอบว่า 
                  "คนอื่นดิฉันก็ไม่ค่อยรู้นะคะ เพราะผู้หญิงแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่ถ้าเป็นดิฉันๆจะชอบมากเลยค่ะ เพราะถือว่าเขาตั้งใจทำให้โดยเฉพาะ แฟนคุณมีนิสัยแบบไหนล่ะคะ"
                  "ขอบคุณนะครับสำหรับคำแนะนำ" 
                  
                  จากนั้นเขาก็ขอให้เธอช่วยเลือกของประดิษฐ์ให้ซึ่งเธอก็ได้แนะนำ เขาแอบมองชื่อที่ป้ายพนักงานของเธอ เขากำลังจะมองเห็นอยู่แล้ว ถ้าเธอไม่หันมาเห็นเสียก่อน
                  เธอมองเขาแล้วหัวเราะเบาๆ ยิ้มของเธอช่างสดใส แววตาเป็นประกาย
                  "ดิฉันชื่อ ภารดา ค่ะ เรียกสั้นๆว่า ดา ก็ได้" 
                  "ผมชื่อ เอกชัย  เรียกว่า เอก นะ"
                  "เราเป็นเพื่อนกันนะ แล้วคำว่าดิฉันกับผมจะไม่มีอีกต่อไป"
                   
                  ขณะนั้นเองรินกำลังจะมาหาเอกที่บ้าน เหลือบไปเห็นว่าเอกกำลังคุยอยู่กับพนักงานสาว ด้วยความอยากเลิกกับเอก จึงแกล้งทำเป็นเข้าไปโวยวายในร้านแล้วตะโกนว่า
                  "ทุกคนคะ ดูหน้าผู้หญิงคนนี้ไว้นะคะ เธอกำลังแย่งแฟนหนูค่ะ หน้าตาก็สวย แต่ไม่มีปัญญาหาผู้ชาย" รินต่อว่า
                  "ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ คือ เอกเขาต้องการหาของให้แฟนเขาน่ะค่ะ ดิฉันเลยแนะนำให้เท่านั้น" ดาหน้าถอดสี แล้วเหมือนจะร้องไห้
                  "พอเถอะริน มันไม่ใช่อย่างที่เข้าใจนะ" เอกโต้กลับ
                  "อ๋อ นี่สนิทสนมกันถึงขนาดปกป้องกันเลยเหรอ งั้นรินขอเลิกกับเอกตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป"
                  "มีเรื่องอะไรกัน !!! " ผู้จัดการร้านวิ่งลงมาจากชั้นบน
                  "พอดีแฟนผมเข้าใจผิดน่ะครับ อย่าให้มีเรื่องมีราวกันเลย เดี๋ยวผมจัดการเอง" เอกพูด
                  "ภารดาอีกแล้วเหรอ วันก่อนเธอก็ทำขวดโหลแตกไปทั้งลัง วันนี้ก็ทำเรื่องอีกแล้ว ตัดเงินอย่างเดียวไม่พอใช่มั้ย งั้นวันนี้ชั้นไล่เธอออก !!! " ผู้จัดการตวาด
                
                  ดาทรุดตัวลงนั่งร้องไห้ เอกกำลังโมโหรินจึงไม่สนใจ เดินเข้าไปประคองดาให้ลุกขึ้นแล้วพาออกไป ผู้จัดการโยนเงินค่าจ้างให้ เอกมองหน้าผู้จัดการด้วยความโมโห เขากลับไปหยิบเงินให้ดา และปลอบดาอยู่นาน