ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : สัญญา
2 วันต่อมาเอกก็สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ โดยที่ดาอาสาไปหาเงินมาจ่ายค่าห้องและค่ายารักษาให้โดยความช่วยเหลือของอาจารย์ที่เธอสนิท
"ดา ลำบากเพื่อเอกอีกแล้วนะ"
"ไม่เป็นไรหรอก เราลงเรือลำเดียวกันแล้วนะ เราก็ต้องช่วยกันสิ"
"ต่อจากนี้เอกสัญญาว่าเอกจะไม่ทิ้งดาไปไหน เราจะต้องทำงานเก็บเงินให้ได้มากๆแล้วเราจะได้นำเงินไปรักษาแม่ดาได้ เราจะไม่ห่างจากกัน สร้อยข้อมือที่เอกห้อยอยู่ มันจะเป็นตัวแทนของดา"
"จ้ะ ดาก็เช่นกัน ดาจะถือว่าสร้อยรูปหัวใจเส้นนี้เป็นตัวแทนเอกเหมือนกัน งั้นตอนนี้เอกอยู่บ้านดาก่อนละกัน เดี๋ยวดาไปเรียนก่อนนะ"
"ครับผม เดี๋ยวเอกจะดูแลบ้านให้อย่างดีเลย"
"งั้นดาไปล่ะ"
เมื่อดาไปถึงมหาวิทยาลัย เธอจำเป็นต้องเดินผ่านคณะของชัยกับต้อม แต่วันนี้ทั้ง 2 คนกำลังคุยอะไรกันอยู่อย่างเงียบๆ จนไม่ทันสังเกตคนที่ผ่านไป-มา ทำให้ดาแอบฟังอยู่ข้างเสาใหญ่ สิ่งที่ดาได้ยินทำให้เธอตกใจ เพราะเธอได้ยินจากปากของชัยเองว่าเขาเป็นคนทำร้ายเอก ทำให้ดายิ่งเพิ่มความเกลียดชังในตัวของชัยยิ่งขึ้นอีก
วันทั้งวันดาไม่เป็นอันเรียนเพราะเธอต้องการกลับไปคุยกับเอก เพื่อให้เอกเอาเรื่องชัยให้ถึงที่สุด เพราะชัยมักใช้อำนาจพ่อมาข่มขู่เนื่องจากพ่อของชัยเป็นผู้มีอิทธิพลพอสมควร เย็นวันนั้นดารีบกลับบ้าน แต่ดาก็โดนชัยขวางหน้าไว้อีก ดาพยายามระงับอารมณ์ไว้แต่ด้วยความแค้นที่อัดอั้นอยู่ทำให้ดาเอาเรื่องที่ชัยทำกับเอก นั่นเป็นชนวนที่ทำให้เอกโมโหจึงพูดว่า
"รักมันมากใช่มั้ย งั้นก็คอยดูละกันว่ามันจะอยู่หรือตาย"
"มันจะนักเลงมากไปแล้วมั้ง คิดว่าจะพ้นตำรวจไปได้เหรอ"
"ก็ดูสิว่าจะมีใครกล้าจับแค่นามสกุลตำรวจก็กลัวแล้ว"
"พี่ชัยทำไมพี่เป็นคนแบบนี้แล้วพี่จะให้ดารักพี่ได้ยังไง"
"ในเมื่อดาไม่รักพี่ แล้วพี่ไม่ได้ดามา ก็อย่าหวังว่าใครจะได้รักเลย"
ชัยพูดจบก็รีบเดินจากไป ปล่อยให้ดาถอนหายใจอย่างแรง เพื่อระบายความแค้นที่มีอยู่เต็มอกให้จางหายไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น