ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพื่อเธอ...ฉันยอม

    ลำดับตอนที่ #10 : สัญญา

    • อัปเดตล่าสุด 31 มี.ค. 49





                   2 วันต่อมาเอกก็สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ โดยที่ดาอาสาไปหาเงินมาจ่ายค่าห้องและค่ายารักษาให้โดยความช่วยเหลือของอาจารย์ที่เธอสนิท
                       "ดา ลำบากเพื่อเอกอีกแล้วนะ"
                       "ไม่เป็นไรหรอก เราลงเรือลำเดียวกันแล้วนะ เราก็ต้องช่วยกันสิ"
                       "ต่อจากนี้เอกสัญญาว่าเอกจะไม่ทิ้งดาไปไหน เราจะต้องทำงานเก็บเงินให้ได้มากๆแล้วเราจะได้นำเงินไปรักษาแม่ดาได้ เราจะไม่ห่างจากกัน สร้อยข้อมือที่เอกห้อยอยู่ มันจะเป็นตัวแทนของดา"
                       "จ้ะ ดาก็เช่นกัน ดาจะถือว่าสร้อยรูปหัวใจเส้นนี้เป็นตัวแทนเอกเหมือนกัน งั้นตอนนี้เอกอยู่บ้านดาก่อนละกัน เดี๋ยวดาไปเรียนก่อนนะ"
                       "ครับผม เดี๋ยวเอกจะดูแลบ้านให้อย่างดีเลย"
                       "งั้นดาไปล่ะ"
                       
                       เมื่อดาไปถึงมหาวิทยาลัย เธอจำเป็นต้องเดินผ่านคณะของชัยกับต้อม แต่วันนี้ทั้ง 2 คนกำลังคุยอะไรกันอยู่อย่างเงียบๆ จนไม่ทันสังเกตคนที่ผ่านไป-มา ทำให้ดาแอบฟังอยู่ข้างเสาใหญ่ สิ่งที่ดาได้ยินทำให้เธอตกใจ เพราะเธอได้ยินจากปากของชัยเองว่าเขาเป็นคนทำร้ายเอก ทำให้ดายิ่งเพิ่มความเกลียดชังในตัวของชัยยิ่งขึ้นอีก
                       วันทั้งวันดาไม่เป็นอันเรียนเพราะเธอต้องการกลับไปคุยกับเอก เพื่อให้เอกเอาเรื่องชัยให้ถึงที่สุด เพราะชัยมักใช้อำนาจพ่อมาข่มขู่เนื่องจากพ่อของชัยเป็นผู้มีอิทธิพลพอสมควร เย็นวันนั้นดารีบกลับบ้าน แต่ดาก็โดนชัยขวางหน้าไว้อีก ดาพยายามระงับอารมณ์ไว้แต่ด้วยความแค้นที่อัดอั้นอยู่ทำให้ดาเอาเรื่องที่ชัยทำกับเอก นั่นเป็นชนวนที่ทำให้เอกโมโหจึงพูดว่า
                       "รักมันมากใช่มั้ย งั้นก็คอยดูละกันว่ามันจะอยู่หรือตาย"
                       "มันจะนักเลงมากไปแล้วมั้ง คิดว่าจะพ้นตำรวจไปได้เหรอ"
                       "ก็ดูสิว่าจะมีใครกล้าจับแค่นามสกุลตำรวจก็กลัวแล้ว"
                       "พี่ชัยทำไมพี่เป็นคนแบบนี้แล้วพี่จะให้ดารักพี่ได้ยังไง"
                       "ในเมื่อดาไม่รักพี่ แล้วพี่ไม่ได้ดามา ก็อย่าหวังว่าใครจะได้รักเลย"
                       ชัยพูดจบก็รีบเดินจากไป ปล่อยให้ดาถอนหายใจอย่างแรง เพื่อระบายความแค้นที่มีอยู่เต็มอกให้จางหายไป

                                       

                                                  
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×