เรื่องนี้ชั่งวุ่นนัก....

เนื้อเรื่อง

     ความรักของเราทั้งคู่ดำเนินไปอย่างราบลื่นขอไม่เล่าล่ะกันว่าอย่างไรบ้างเพราะมันยาวมากๆ เอาแค่สั้นๆพอเข้าใจ มีมาวันหนึ่งเราได้ข่าวอะไรต่อมิอะไรเข้ามา เราไม่รู้ว่าจริงเท็จแค่ไหนเลยถามแอ๊ด ก็เข้าใจกัน ตอนที่เคลียกันเพื่อนจะชอบว่างแผนให้อยู่กันสองคน แล้วก็คุยกันเอง(ขอย้ำอยู่กัน2คนจริงๆทั้งห้องอะ48คน ยกเว้นเราสองคนก้อ46คนอะพร้อมใจกันลงไปข้างล่างหมดเลย)เราก็เข้าใจกัน  มีมาครั้งหนึ่งเราแกล้งเขียนไปขอเป็นเพื่อนกับแอ๊ด แล้วมาเฉลยทีหลัง แอ๊ดก็บอกว่ารู้แล้วว่าลองใจเพราะจูนนั้นลองใจเรามามากเหลือเกิน แต่มีครั้งนี้ มีข่าวมาว่าเราเป็นแฟนกะฐา แต่ก็จริง แต่ที่เรื่องเป็นงี้เพราะใครละ ก็วันนั้นก่อนวันที่เราจะไปถามฐาว่า ชอบเราหรอ เพราะตอนเข้าค่ายเวลาเราเดินผ่านฐาหรือเจอะกัน ฐาชอบมองหน้าแล้วยิ้มแล้วก็ร้องเพลง "พรมลิขิตบันดาลชักพา ให้เรามาพบกัน....." เราเลยสงสัยหลายครั้งแล้ว พอดีวันนั้นแอ๊ดบอกว่า "เห้ย ณพลเดี๋ยววันนี้จะพาไปดูน้องกิ๊บเด็กนารีฯ โครตน่ารักเลย เราเลยโมโห เราเลยลงไปข้างล่างตึก4(แอ๊กก็ถามจะลงไปไหนแล้วณพลบอกว่าจะลงไปหาฐาเรอะ เราก็บอกว่า ใช่)แล้วเราก็ถามฐาก็บอกว่ารักเรา จากนั้นก็เป็นแฟนกันเฉยเลย แต่เราไม่ได้ตกลงเป็นแฟนฐาสักหน่อยแค่ถามเพราะอยากรู้ แล้ววันั้น ฐาแกล้งเรา แบบทำเป็นเหมือนเกย์อะ เราเลยเรียกมาเคลีย ฐาก็ถามว่า มีแฟนเป็นเกย์ไม่ดีหรอ... เราเลยงงเป็นแฟนกันตอนไหน นั้นล่ะเรื่องก็ดำเนินมาจนจบม.1...... พอ ม.2เรื่องยังไม่จบดิ เราไปหาฐาถามว่า ยังรักเราอยู่ป่าวฐาก็ขอเวลา แล้วพอมาบอก บอกว่าไม่ได้รักแล้ว ฐาชอบเจน(เพื่อนเรา)ตั้งแต่เปิดเทอมแล้ว เราเลยเสียใจแค่นิดเดียว แต่เรื่องแอ๊ดสิเราร้องไห้ทุกวันเพราะแอ๊ด เปิดเรียนมาแอ๊ดไม่คุยกับเราสักคำเดียว เราเลยเสียใจมากกกกกกก ถึงมากที่สุด ร้องทุกวันจนวันทำพายไหว้ครู พอทำพานเสร็จ เราก็ทนไม่ได้แล้ว แอ๊ดไม่คุยกัยเราเลย เราเลยขอแยกตัวออกมา ร้องไห้ แล้วเพื่อนเราก็มาเล่าให้ฟังว่า มีเพื่อนถามว่า จูนละ แอ๊ดมันบอกว่า ไม่รู้นั่งซึ้งอะไรกันอยู่ตรงนั้น ที่นี้แต๊กก็บอกว่า มันเป็นเหี้ยอะไร แล้วแอ๊ดก็บอกขึ้นมาว่า เดี๋ยวกูไปถามให้ว่ามันเป็นเหี้ยอะไร พอเรารู้เท่านั้น ร้องไห้อย่างกับจะตายซะให้ได้ร้องแบบหยุดไม่ได้เลย แอ๊ดก็เห็นนะแต่ไม่สนใจแม้แต่น้อย ไม่เหมือน ม.1เลย มีอยู่ช่วงหนึ่งเราโกรธกันอยู่ เราร้องไห้ แอ๊ดยังมานั่งดูอยู่ข้างหน้า นั่งเอาหน้าเข้าหาเรามองเราอย่างเป็นห่วง T^T ทำไมไม่กลับมาเป็นแบบนั้นนะ  พอแอ๊ดกลับบ้านไปแล้ว เราก็ทนไม่ได้เลยให้เพื่อนโทรถามแอ๊ดเลยว่าคิดยังไงกับเราอยู่ แต่นั้นก็ยังไม่ได้เรื่องพอเรากลับบ้านมา เราก็มาโทรถามแอ๊ด ก็ได้รู้คำตอบว่า แอ๊ดไม่ได้รักเราแล้ว...T^Tเราร้องไห้เดี๋ยวนั้นเลยร้องไห้ขณะที่คุยกับแอ๊ดอยู่ แอ๊ดก็บอกว่าเข้มแข็งหน่อยเหอะเราอะ.....เราร้องไห้ติดต่อกันเป็นเวลาประมาณ1อาทิตย์ด้วยกันจึงจะทำใจได้แต่มันก็ไม่เท่านั้นหรอกนะ มีหลายเรื่องเข้ามาในชีวิต เราขอเล่าเพีบงเท่านี้เพราะมันจะต้องมีต่อ เล่มที่-2-แน่ๆ