Guilty Online

ลำดับตอนที่ #11 : Guilty 10 ออกเดินทางสู่ทะเล~

บทที่  10  ออกเดินทางสู่ทะเล~

 

 

           เหล่าผู้เล่นที่มุงอยู่หน้าประตูทางเข้าเมืองท่ากำลังมุงดูอะไร เราจะซูมเข้าไปให้เห็นชัดๆว่ากำลังมุงอะไรกันอยู่น่ะ

 

                มินาโตะและยู เมื่อก้าวเข้ามาในเมืองท่า ก็ถูกเหล่าผู้เล่นรุมทันที สถานการณ์ตอนนี้ทำให้ยูนึกอยากจะพามินาโตะวิ่งหนีจากตรงนี้ซะ หากไม่ติดว่าพวกเขาต้องเข้าไปข้างในอ่ะน่ะ

 

“ขอโทษน่ะครับคือว่าพวกเราขอเข้าไปข้างใน...” ยูพูดอย่างสุภาพแต่ดูเหมือนเสียงพูดของตัวเองที่คิดว่าดังแล้ว ยังโดนเสียงของเหล่าผู้เล่นกลบซะมิด

 

               ยูหนังตากระตุกเมื่อได้ยินเสียงของเหล่าคนที่มารุมพวกเขา ทั้งเสียงผู้หญิงและกระเทยที่ขอเขาเป็นแฟน เสียงกรี้ดกร้าดกับหน้าตาของเขาและมินาโตะ รวมทั้งเสียงจากเหล่าชายหญิงรอบด้านที่ขอมินาโตะเป็นแฟน!!!

                ได้ไง! มินาโตะเป็นของเขาคนเดียวน่ะ!!! (หวงก็บอกมาเหอะ) [เรื่องนี้ ‘ไม่วาย’น่ะ]

 

 

           “เกิดอะไรกันขึ้น” เสียงของเนกุดังจนกลบเสียงผู้เล่นคนอื่นมิดทำให้รอบข้างตกอยู่ในความเงียบทันที ก่อนจะเกิดเสียงๆหนึ่งดังขึ้น

 

“นั่นมันรองหัวหน้าของกิลล์ DarkGrave นี่” ไม่รู้ใครเอ่ยปาก แต่ก็ทำให้เหล่าผู้เล่นเริ่มส่งเสียงกันอีกครั้งโดยมีเป้าหมายอยู่ที่เนกุ

 

 

 

              ยูเมื่อได้โอกาส จึงคว้ามือมินาโตะไว้ก่อนจะวิ่งออกจากตรงนั้นทันที

“อ๊ะ! พวกเขาหนีไปแล้ว” ผู้เล่นคนหนึ่งตะโกนขึ้น

 

เนกุที่เมื่อได้โอกาสแล้วก็เตรียมชิ่งเหมือนกัน...

 

 

            หลังจากหาที่ลับตาคนได้แล้วทั้งสามคน ยู มินาโตะ และ เนกุ ได้มานั่งจับเข่าคุยกันโดยที่ยูเป็นฝ่ายเริ่มก่อน

       “ขอบคุณน่ะ ถ้านายไม่โผล่มาพวกเราคงแย่แน่ๆ” ยูเอ่ยขอบคุณเนกุที่ตอนนี้ยังหอบอยู่นิดหน่อยเนื่องจากวิ่นหนีผู้เล่นทั้งโขยง หากไม่ใช่ยูฉุดเนกุเข้ามาล่ะก็ ป่านนี้เนกุคงยังวิ่งอยู่เลยมั้ง

 

           “ไม่เป็นไร...” เนกุตอบ หากเป็นผู้เล่นคนอื่น เนกุคงไม่สนและเดินจากไป แต่ว่ากลับเป็นมินาโตะเนี่ยสิ...

           

        “แล้วพวกนายจะเดินทางไปโดยเรือของระบบเหรอ” เนกุถามขึ้นหลังจากที่คุยกับยูซักพัก

         “ก็คงใช่” ยูตอบอย่างจนใจ

 

         “งั้นนายจะไปขึ้นเรือของกิลล์ โคลัมบัส กับฉันไหมล่ะ” เนกุถามอย่างเห็นใจ เพราะเท่าที่คุยกับยูมา ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะโกยจากฝูงชนแบบเมื่อกี้เป็นกิจวัตร

            

            “ได้เหรอ” ยูพูดขึ้นพร้อมตาเป็นประกายวาววับ

             “อื้ม” เนกุตอบพร้อมกับชายตาไปมองมินาโตะที่นั่งอยู่ด้านข้างอย่างจนใจ เขาชักเริ่มเข้าใจพวกมินาโตะที่ต้องโกยตลอดเมื่ออยู่ท่ามกลางคนหมู่มากแล้วล่ะ เพราะเมื่อกี้เขาก็พึ่งเจอมากับตัวเหมือนกัน

 

            มินาโตะที่เห็นว่าเนกุมองตัวเองอยู่ก็คลี่ยิ้มบางๆพร้อมตอบว่า “ขอบคุณน่ะ” ทำเอาทั้งยูและเนกุหน้าแดงกันไปคนล่ะแถบเลยทีเดียว

 

 

            หลังจากที่มินาโตะและยูแลกชื่อเพื่อนกับเนกุ และ ให้เนกุเข้ากลุ่มมาแล้ว พวกเขาก็เดินทางไปยังเรือที่เนกุเช่าไว้ แน่นอนว่าหลีกเลี่ยงฝูงชน จนยูนึกเสียดายหน่อยๆที่ไม่ได้เดินดูตลาดของเมืองท่า แต่หลังจากหันกลับไปมองมินาโตะ ความเสียดายก็ระเหยกลายเป็นอากาศทาสไปในทันที (เรื่องนี้ไม่วายน่ะ)

 

 

          

           เมื่อพวกมินาโตะขึ้นเรือมาแล้ว เนกุก็สั่งให้กัปตันเมอริกออกเรือทันที

 

ตอนนี้มินาโตะยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือพร้อมกับมองลงไปยังทะเลเบื้องล่างอย่างสนอกสนใจ ราวกับมันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับเขาอย่างนั้นแหละ   เหล่าลูกเรือก็มองมาทางมินาโตะเป็นระยะๆ แต่ก็ต้องก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองต่อไป เพราะกลัวโดนกัปตันดุเอา

 

 

เนกุยืนอยู่กับกัปตันเมอริก ที่บังคับพวงมาลัยเรืออยู่ ตอนนี้เนกุยืนมองมินาโตะอย่างเงียบๆ พร้อมด้วยรอยยิ้ม เพราะคนที่เขามองอยู่นั้นเผยรอยยิ้มบางๆพร้อมกับจับจ้องไปยังคลื่นน้ำเบื้องล่าง ค่าความน่ารักพุ่งสูงทะลุกราฟ

 

 

ส่วนยู ตอนนี้กำลังปีนขึ้นไปบนเสากระโดงเรือเพื่อที่จะได้เห็นวิวท้องทะเลชัดๆ แล้วจะได้ชวนมินาโตะมาดูด้วย (สรุป มันทำเพราะมีเหตุผลแอบแฝง) [เรื่องนี้ ไม่วายน่ะ!!!]

 

 

          บรรยากาศตอนนี้เงียบสงบจนทุกคนอยากให้เป็นแบบนี้ต่อไปจนจบการเดินทาง แต่ถ้าเป็นแบบนั้น เหล่าพระเอกทั้งหลายคงไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์กับนายเอกของเราคืบหน้าแน่นอน (เรื่องนี้ไม่วายจริงๆน่ะ) 

 

 

 

            “กัปตันครับ เราตรวจพบสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่อยู่ข้างหน้าครับ” ลูกเรือที่เป็นต้นหนตะโกนขึ้น

______________________________________________________________

เดี๋ยวตอนหน้าจะได้เห็นฉากสู้แล้ว~~เย้!!!

อย่าลืมกดโพลกันน่ะจ๊ะ