ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Guilty 8 หลุมดำ!?
บทที่ 8 หลุมดำ !?
ตอนนี้พวกเขาฝ่าดงของเหล่าผู้เล่นมาอยู่ในห้องส่วนตัวของร้านอาหารชื่อดังของเมืองเริ่มต้น เพราะหลังจากที่ยูปรากฏตัวออกมา และเหล่าผู้เล่นเริ่มหายจากการกลายร่างเป็นหิน ยู และ มินาโตะก็โดนรุมทึ้งทันที แต่โชคดีที่แอชไหวตัวทันคว้าตัวของมินาโตะ และ โชก็คว้าตัวของยูไว้ พร้อมกับวิ่งออกจากบริเวณนั้นอย่างสุดชีวิต โดยมี ไลล่า ลิต้า และ ดราก้อน วิ่งรั้งท้าย ก่อนที่พวกเขา(หรือจะให้ถูกคือ ยู กับ มินาโตะ) จะโดนเหล่าผู้เล่นรุม
“ขอบคุณที่ช่วยไว้น่ะ ถ้าพวกนายไม่ไหวตัวก่อน ป่านนี้พวกฉันคงโดนรุมทึ้งเอาแล้วล่ะ ถึงทุกทีฉันจะรู้ตัวก่อนก็เถอะ แต่สงสัยเพราะพึ่งเจอมินาโตะ ฉันก็เลยเหม่อไปหน่อยน่ะ” ยูเริ่มสนทนาก่อนหลังจากที่สั่งอาหารกับพนักงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ฉันชื่อยู นารุคามิ อาชีพ ซามูไร ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ” ยูพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มดูเป็นมิตร ทำให้พวกของแอชเริ่มผ่อนคลายขึ้น
“ฉันชื่อ แอช อาชีพ อัศวิน ยินดีที่ได้รู้จัก” แอชพูดเป็นคนแรกด้วยสีหน้ายิ้มๆ เพราะยู มีบรรยากาศชวนเป็นมิตรทำให้ไม่รู้สึกกดดัน
“โช อาชีพ นักธนู ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ ยูคุง” โชพูดต่อ ตอนนี้เราคงได้ทราบทั่วกันแล้วว่า โชมีนิสัยไม่ค่อยเข้ากับใบหน้าที่ดูจะเป็นคนค่อนข้างจริงจังเท่าไหร่
“ฉันชื่อ ไลล่า อาชีพ นักเวท ส่วน ลิต้า น้องสาวฉัน อาชีพ นักบวช” ลิต้าพูดเสียงหวาน แนะนำตัวเอง และลิต้า
“ดราก้อน อาชีพ นักรบ” ดราก้อนพูดขึ้นเรียบๆ ดูเหมือนจะกลับเป็นบุคลิกเดิมของตัวเองอีกครั้ง แต่ในใจกำลังร้อนรนว่า ‘ศัตรูหัวใจตรูโผล่มาแว้ว~ เร็วไปหน่อยมั้ย!!! สวรรค์ช่างไม่เมตตา...บลา...บลา...บลา’ อีกมากมาย
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่ยู พี่เท่จัง หล่อด้วย” ลิต้าพูดขึ้นอย่างตรงไป ตรงมาอีกครั้งเหมือนกับตอนที่เจอกับมินาโตะ
“ไม่ขนาดนั้นหรอก” ยูตอบพร้อมเอามือเกาหัวอย่างอายๆ
การสนทนาดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ระหว่างรออาหารมาเสิร์ฟโดยที่มินาโตะยังคงนั่งตอบนับคำได้ ไม่เกินสิบพยางค์อยู่อย่างเดิม
“ยู เลเวลเท่าไหร่แล้วล่ะ” โชถามขึ้น เพราะยูมีแรร์ไอเทมโดยที่ไม่ได้มีกลุ่มแบบนี้ แสดงว่าจะต้องมีเลเวลเยอะแน่ๆ
“42 มั้ง...ถ้าจำไม่ผิด” ยูตอบทำให้ทุกคนเผยสีหน้าประหลาดใจ (แน่นอนว่ายกเว้นนายเอกเราไว้คน) เพราะแรร์ไอเทมขนาดนี้ ยูซึ่งเลเวลยังไม่ถึง 50 ก็สามารถได้มาได้แล้ว แสดงว่า...
“อย่างงี้ ค่าสถานะต่างๆของนายคงสูงมากเลยดิ เพราะเกมนี้เริ่มแรก ก็จะให้ค่าสถานะที่อิงจากค่าสถานะร่างกายจริงอยู่แล้ว” แอชถามขึ้นอย่างอึ้งๆ
“คงงั้นมั้ง สงสัยเพราะพามินาโตะวิ่งหนีบ่อยๆแน่เลยเนอะ ฮะ...ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า...” ยูพูดติดตลกพร้อมใช้ศอกสะกิดมินาโตะที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ยูคุงเล่นเกมมานานเท่าไหร่แล้วเหรอ?” ไลล่าถามขึ้น เพราะเก็บเลเวลได้ขนาดนี้ แสดงว่าต้องเล่นเกมมานานพอสมควร
“ สอง สาม วันก่อนน่ะ ฉันเข้ามาเล่นเก็บเลเวลก่อนมินาโตะ เพราะหลังจากชวนมินาโตะมาเล่นแล้วจะได้พามินาโตะไปเก็บเลเวลได้น่ะ” ยูตอบ พร้อมกับมองพวกของแอชอย่างแปลกใจ เพราะแต่ล่ะคนทำหน้าอึ้งกัน(อีกแล้ว)
“นายพูดว่า สอง สาม วันก่อนใช่มั้ย ไม่ใช่ สองสาม อาทิตย์ก่อนหรอกน่ะ” ดราก้อนถามขึ้นอย่างตกใจ เพราะเวลาในเกม 1 วัน เท่ากับ 1 ชั่วโมงของเวลาจริง ถ้าจะให้เฉลี่ย ยูยังเล่นเกมไม่ถึงหนึ่งเดือนของเวลาในเกมเลยมั้ง
“นายนี่เจ๋งไปเลยแฮะ ฉันนี่ขอซูฮกเลย” แอชพูดขึ้น
“มินาโตะก็เหมือนกัน ดวงดีสุดๆไปเลยน่ะ วันนี้พวกนายทำเราอึ้งไปตั้งหลายรอบแนะ” โชพูดขึ้น
“ฮะ...ฮะ...” ยูหัวเราะน้อยๆ เพราะเดาออกว่า มินาโตะคงไปจัดการมอนส์เตอร์ระดับสูงมาแน่นอน
“พวกนายจะไปทวีป อาเรีย พร้อมกับพวกฉันเปล่า ฉันกะจะมารับมินาโตะแล้วไปที่ทวีปนั้นพอดีน่ะ” ยูเอ่ยชวน
“ไม่หล่ะ พวกเราขอเก็บเลเวลที่เกาะเริ่มต้นอีกซักพักก่อน”แอชเอ่ยขึ้น
ใน Guilty Online มีทวีปด้วยกันอยู่ 5 ทวีป ประกอบด้วย
อาเรีย ทวีปแห่งอารยธรรมตะวันออก
โจเนดาเซีย ทวีปแห่งอารยธรรมตะวันตก
เวอโรเนีย ทวีปแห่งอารยธรรมทางฝั่งยุโรป
แดฟกราเจียน ทวีปแห่งอารยธรรมโบราณ
อิลาติกาเชียน ทวีปแห่งท้องทะเลและความหนาวเหน็บ แต่ยังไม่เปิดให้สำรวจ ด้วยเหตุผลอันใด ก็มิทราบ
รวมทั้งเกาะต่างๆอีกมากมายตามทวีปต่างๆเพื่อให้ผู้เล่นได้สำรวจ
ส่วนเกาะเริ่มต้น เป็นที่ๆ ไว้ใช้เก็บเลเวลให้สูงก่อนถึงจะสามารถไปที่ท่าเรือซึ่งอยู่อีกฟากของเกาะเริ่มต้นเพื่อที่จะเดินทางไปทวีปต่างๆ
“งั้นเหรอ...แลกชื่อเพื่อนไว้ก่อนแล้วกัน ไว้พวกนายไปทวีปอาเรียเมื่อไหร่ก็ติดต่อมาด้วยล่ะกัน” ยูพูด พร้อมกับหันไปสอนมินาโตะถึงวิธีการแลกชื่อเพื่อนว่าทำยังไง
“ได้สิ ไว้พวกฉันเลเวลมากพอจะไปทวีปอาเรียแล้ว พวกฉันจะติดต่อพวกนายทันทีเลย” แอชพูด
หลังจากแลกชื่อเพื่อนกันเสร็จเรียบร้อย พวกยู กับ แอช ก็คุยเรื่องสัพเพเหระ ต่างๆนานา โดยมีดราก้อนแจมมาเป็นครั้งคราว พร้อมกับมินาโตะที่คุยกันแล้วยังคงนั่งนับพยางค์ได้เหมือนเดิม จนกระทั่งบริกรยกอาหารมาเสิร์ฟ ทำให้แอชเอ่ยถามยูว่า
“ยู...นี่มันมากไปรึเปล่า” เพราะอาหารที่กองอยู่หน้าเขามีจนเต็มโต๊ะ แถมยังต้องมีวางไว้อีกโต๊ะเพราะวางไม่พออีกตังหาก
“ไม่หรอก...ฉันยังกลัวว่ามันจะน้อยไปรึเปล่าด้วยซ้ำ เพราะนี่ก็รวมของหวานไปแล้วด้วย” ยูพูดอย่างกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ
มินาโตะที่นั่งเงียบอยู่นาน เริ่มจัดการอาหารตรงหน้าตัวเองด้วยความเร็วสูง โดยที่พวกแอชมองอย่างอึ้งๆ ยกเว้นยูที่นั่งกินอาหารไปเรื่อยๆราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ
หลังจากมินาโตะตักของหวานคำสุดท้ายเข้าปากเรียบร้อยแล้ว พวกแอชยังคงนั่งกินอาหารจานหลักกันอยู่ จึงเร่งความเร็วในการกินขึ้นเพราะมินาโตะนั่งกินอาหารไป หนึ่งโต๊ะใหญ่เต็มๆคนเดียวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
โชมองไปยังตัวของมินาโตะที่ยังคงดู บอบบาง น่าทนุถนอมด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อพร้อมกับอุทานเบาๆว่า
“หลุมดำ...”
______________________________________________________________
รู้สึกว่าตอนนี้ เอื่อยๆ เฉื่อยๆ ชะมัด
พอไม่เห็นเม้นท์แล้วชักเริ่มขี้เกียจ นึกว่าจะไม่มีคนมาอ่านซะแล้ว TAT
รู้สึกว่าตอนนี้ เอื่อยๆ เฉื่อยๆ ชะมัด
พอไม่เห็นเม้นท์แล้วชักเริ่มขี้เกียจ นึกว่าจะไม่มีคนมาอ่านซะแล้ว TAT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น