Guilty Online

ลำดับตอนที่ #5 : Guilty 4 เริ่มออนไลน์(ซักที)

บทที่  4 เริ่มออนไลน์ (ซักที)

 

       ยูแย่งกิ๊บติดผม(เครื่องเกม)จากมินาโตะไปเพราะ

“อย่างนายติดกิ๊บเป็นเหรอไง เดี๋ยวฉันติดให้” ยูพูด

  
   ...

       

        สถาณการณ์ขณะนั้นกลืนไม่เข้า คายไม่ออก เหล่าพนักงานสาวๆอึ้งไปตามกัน

มินาโตะก็อึ้งเล็กน้อยก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆ จนพนักงานสาวๆหน้ากลายเป็นมะเขือเทศกันเป็นแถว

 

       “จัดการให้หน่อยล่ะกัน”มินาโตะพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปหายูเล็กน้อยจนอีกฝ่ายกลายร่างเป็นนางงามหน้าขาวอมชมพู

       “อ...อื้ม” ยูตอบรับพร้อมกับจัดการติดกิ๊บให้กับมินาโตะแถมยังจัดแต่งทรงผมให้เล็กน้อย

 

        “เสร็จแล้ว” ยูร้องพร้อมกับมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าภาคภูมิใจสุดขีด เพราะคนตรงหน้าเขาแต่จัดทรงผมเล็กน้อย ตอนนี้ก็เหมือนเด็กน้อยน่ารักไม่มีผิด

        “งั้นพี่ขอถ่ายรูปน้องหน่อยน่ะค่ะ” พนักงานหญิงคนที่พูดขอถ่ายรูปพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเตรียมจะถ่ายรูป

        “พวกพี่ขอถ่ายด้วยน่ะค่ะ!” พนักงานหญิงรอบๆเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองอย่างร้อนรนกลัวว่า ถ้าช้าไปวิเดียวมินาโตะจะเดินไปก่อนน่ะสิ

 

        แสงแฟลชจากมือถือสว่างวาบจากหลายทิศจนมินาโตะเริ่มแสบตาต้องยกมือขึ้นมาขยี้ตาน้อยๆ แต่นายเอกของเราหารู้ไหมว่าการกระทำแบบนี้ยิ่งทำให้แสงแฟลชถี่ยิ่งกว่าเดิม

       “อ๊าย~~น่ารักจัง” พนักงานหญิงที่เห็นมินาโตะยกมือขึ้นมาขยี้ตาร้องอุทานขึ้นอย่างอดใจไม่ไหว

 

      “ม...มินาโตะ...ไปกัน!!!” ยูร้องพร้อมคว้ามือมินาโตะไว้เพราะเริ่มเห็นท่าไม่ดี

 

          ไม่รอให้ใครได้ตั้งตัว ยูตอนนี้ใส่เกียร์หมาพามินาโตะวิ่งออกจากตรงนั้นสุดชีวิตโดยมีเหล่าพนักงานหญิงวิ่งตามเป็นขบวนพาเหรด

           “เดี๋ยวก่อนสิค่ะน้อง~ ขอพี่ถ่ายอีกซัก สิบ ยี่สิบรูปก่อน~~” 

 
 

          “แฮก...แฮก...ต่อไป แฮก....นาย อย่าใส่เครื่องเกม แฮก...แฮก...ออกมาเดินข้างนอกน่ะ” ยูพูดติดหอบ ขณะนี้ทั้งสองคน(หรือยูคนเดียว)ยืนพักหายใจอยู่ตรงทางเดินกลับบ้านที่ห่างจากห้างพอประมาณ

       
           “อืม” มินาโตะตอบ เขาไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่หรอกเพราะยังไง เขาก็มีความสามารถทางร่างกายเหนือคนทั่วไปอยู่แล้ว วิ่งแค่นี้ไม่ทำให้เขาเหนื่อยจนหอบได้หรอก

         “กลับบ้านกันเถอะ เดี๋ยวฉันไปส่งนายเอง” ยูพูดขึ้นเมื่ออาการหอบเริ่มหายไปแล้ว

         “อืม...” มินาโตะตอบ

 

 

        ขณะนี้ทั้งคู่ยืนอยู่หน้าห้องชั้นบนสุดของคอนโดหรูแห่งหนึ่ง 

   “งั้นฉันกลับก่อนน่ะ อย่าลืมติดกิ๊บ...ฉันหมายถึงเครื่องเกมก่อนนอนน่ะ” ยูบอกลามินาโตะพร้อมบอกเตือนให้ติดเครื่องเกมก่อนเข้านอนด้วย

        
         เข้าใจไม่ผิดหรอก บ้านของมินาโตะก็คือห้องชั้นบนสุดของคอนโดนี้แหละ หากไม่ใช่เพราะยูพยามยาม ลากถูลู่ถูกังมาซื้อคอนโดให้ได้ มินาโตะก็คงจะไปซื้อห้องแถวอยู่แล้ว!

         “แล้ว...พอเข้าเกมแล้ว...ฉันต้องทำไงมั่ง” มินาโตะถาม เพราะเขาไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เลยน่ะ

         “พอเข้าเกมไปแล้ว จะมีเอไอมาแนะนำให้น่ะ ทำตามที่เอไอบอกน่ะ” ยูตอบ

 

         “อ้อ! แล้วพอเข้าไปแล้วให้มาเจอฉันที่หอคอยกลางที่เมืองเริ่มต้น ของเกาะเริ่มต้นน่ะ ส่วนทางไปเมืองเริ่มต้นให้ถามพวกผู้เล่นที่นายเจอล่ะกัน” ยูพูดนัดมินาโตะไว้

 

         “อื้ม...บาย” มินาโตะพูดรับทราบพร้อมกล่าวบอกลายู

         “แล้วเจอกันในเกมน่ะ” ยูโบกมือลามินาโตะพร้อมกับเดินไปที่ลิฟต์

      มินาโตะใช้สายตาส่งยูจนประตูลิฟต์ปิดแล้วถึงเดินเข้าห้อง

ห้องของมินาโตะไม่ได้ตกแต่งอะไรเลยนอกจากเฟอร์นิเจอร์ที่มีอยู่ในคอนโดอยู่แล้ว มินาโตะเดินไปวางกระเป๋าบนชั้นวาง ก่อนที่จะไปอาบน้ำเตรียมเข้านอน

 

       หลังจากอาบน้ำ ใส่ชุดนอนลายหมีเทดดี้ (ยูซื้อให้) ก่อนที่จะเข้านอน มินาโตะก็หยิบกิ๊บ(เครื่องเกม) ขึ้นมาติดเหมือนที่ยูเคยติดให้ พร้อมเอื้อมมือไปปิดไฟข้างหัวเตียงก่อนล้มตัวลงนอน

______________________________________________________________

 

ขอแรงเม้นท์ให้มีแรงฮึดหน่อย~~~~~


รู้สึกว่าตอนนี้สั้นโพดๆ เพราะตอนพิมพ์มีน้องตัวแสบมากวนเลยคิดอะไรไม่ออก T{}T