คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : I hate you my love: ตอนที่ 2 (Rewrite)
I hate you my love: ตอนที่ 2 (Rewrite)
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
เวลา 10.13 น.
โบสถ์เซนต์โคเรียน
ห้องแต่งตัวเจ้าสาว (?)
"เฮ้อ..."คยูฮยอนถอนหายใจเป็นครั้งที่ 1013 ก่อนจะมองดูตนเองในกระจกที่สวมสูทสีขาวครีมและถอนหายใจออกมา จองซูที่นั่งตรงข้ามน้องชายเอ่ยขึ้น
"พี่ขอโทษด้วยนะคยู"จองซูเอ่ยด้วยน้ำเสียงเศร้า เล่นเอาว่าที่เจ้าสาวรีบหยุดทำหน้าเศร้าทันที ร่างบางลุกเดินไปหาพี่ชายที่โซฟาสีขาวครีม พร้อมบีบมือบางของพี่ชายแน่นอย่างให้กำลังใจเพราะไม่อยากให้พี่ชายคิดมาก
"พี่ไม่ต้องขอโทษผมหรอก พี่ทึกกี้ไม่ผิดสักหน่อย เขาต่างหากที่ผิด"ร่างเพรียวเอ่ยอย่างให้กำลังใจพี่ชาย เพราะรู้ดีว่าพี่ชายต่างแม่กำลังโทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุทำให้น้องชายต่างแม่อย่างคยูฮยอนต้องแต่งงานกับแฟนเก่าของตัวเอง
“พี่ขอโทษจริงๆนะคยู”
+++++I hate you my love+++++
หนึ่งสัปดาห์ก่อน
ภัตตาคารMemories
“งานแต่งงานของหนูคยู กับเจ้าวอนจะเริ่มในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้านะจ๊ะ”แจจุงเอ่ย
“สถานที่ล่ะแจจุง”จุนซูเอ่ยถามเพื่อนสนิท
“โบสถ์โคเรียคริสต์น่ะจองไว้แล้ว อ้อพรุ่งนี้หนูคยูกับเจ้าวอนจะต้องไปลองชุดนะ”ยุนโฮเอ่ยบอกพลางตักอาหารที่เริ่มมาเสริฟให้ภรรยาสุดที่ร้ากกกกกกกกกกก
“พรุ่งนี้น้...เอ้ย แม่จะให้เจ้าวอนไปรับตอนสิบโมงนะจ๊ะ”แจจุงเปลี่ยนสรรพนามที่ให้คยูฮยอนเรียกเสร็จสรรพ
“ต่ะ...แต่ว่ามันจะไม่เร็วไปหน่อยเหรอครับ ผมเองก็เพิ่งจะเรียนจบมาไม่นานเองนะฮะ”คยูฮยอนเอ่ยขัดขึ้น
“ไม่เร็วหรอกหนูคยูนี่ถือว่าช้ามากแล้วนะจ๊ะ อ้อ หนูคยูเรื่องเพื่อนเจ้าสาวหนูเลือกเอาล่ะกันนะจ๊ะ เพราะเพื่อนเจ้าบ่าวจะเป็นหลานชายของแม่เอง แล้วก็ทยอยเก็บของหนูได้แล้วนะ ก่อนวันแต่ง 1 วันแม่จะให้เจ้าวอนไปขนของๆหนูมาอยู่ที่บ้านของแม่”แจจุงพูดยาวยืด แต่ประโยคสุดท้ายกับดังก้องเข้าไปในหัวใจของร่างโปร่ง
“หะ...ให้ผมย้ายปะ...ไปอยู่ที่บ้านชเว!!!”ร่างเพรียวเอ่ยด้วยความตกใจ ไม่ต่างกับจองซูแม้แต่น้อย
“ใช่แล้ว เพราะหลังงานแต่งของหนูสองคนเสร็จพ่อกับแม่จะไปฉลองวันครบรอบแต่งงานครั้งที่สิบสาม ส่วนตำแหน่งประธานชเวกรุ๊ปจะยกให้เจ้าวอนมันดูแล และเพราะหนูเป็นภรรยาของเจ้าวอน หนูก็ต้องอยู่ดูแลสามีสิจ๊ะ อ้อ เราไม่มีงานเลี้ยงตอนกลางคืนนะหนูคยู เพราะฉะนั้นแต่งเสร็จเข้าหอเลย เพราะพ่อกับแม่อยากอุ้มหลานมั่กมากเลยจ้า”ยุนโฮเอ่ยเสร็จเท่านั้นล่ะทำเอาว่าที่บ่าวสาวแทบจะหงายหลังล้มตึงลงไปในทันที
+++++I hate you my love+++++
กลับสู่ปัจจุบัญ
“พี่อีทึกผมเองก็ต้องขอโทษฮะที่ต้องให้พี่มาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ผม”ร่างโปร่งเอ่ยพลางก้มหน้าลงมองขาของตน และโดยไม่รู้ตัวนั้น
หมับ!!!
จองซูเข้าสวมกอดน้องชายในทันที ดวงตากลมโตเบิกโพล่งด้วยความตกใจ
“ไม่เป็นไรคยู เราไม่ต้องขอโทษพี่หรอก พี่พอจะทำใจได้บ้างแล้วล่ะ เพราะตอนนี้พี่เองก็มีคนที่เขาพร้อมจะดูแลพี่ไปตลอดชีวิตแล้ว”จองซูเอ่ยด้วยน้ำตาที่คลออยู่เต็มหน่วย
ก๊อก ก๊อก
“ขอโทษทีนะครับ จองซูคุณอายูชอนให้มาตามบอกว่าถึงเวลาแล้ว”ผู้ที่เข้ามาใหม่นั้นเป็นคนที่คยูฮยอนไม่คุ้นเคยเลยแม้แต่น้อย เขาเป็นชายรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อ (แต่น้อยกว่าชายฉ่อย) ดูใจดีและอ่อนโยน
“อืม อ๊ะ คยูนี่คิม ยองอุนหรือคังอิน คู่หมั้นพี่เอง”จองซูเอ่ยแนะนำ เมื่อได้ทราบข้อมูลร่างโปร่งก็ตาลีตาเลือกโค้งให้แทบไม่ทัน
“อ่ะ สวัสดีฮะพี่คังอิน ผมคยูฮยอนฮะ โจ คยูฮยอน”ร่างบางเอ่ย
“อืม เช่นกันนะน้องคยู แต่พี่ว่าตอนนี้เรารีบไปที่ห้องโถงกันเถอะ”
+++++I hate you my love+++++
ลานทำพิธีภายในโบสถ์
เสียงดนตรีบรรเลงเพลงที่ใช้ในงานแต่งงานดังขึ้นทันที เมื่อเจ้าสาว (?) เดินเข้ามาในลานทำพิธีพร้อมกับบิดา ทุกสายตาจ้องมองไปยังเจ้าสาวแสนสวยที่ดูเหมาะกับเจ้าชายผู้หล่อเหลา เมื่อมาถึงแถ่นทำพิธี มือบางเอื้อมไปจับมือหนาก่อนที่ทั้งสองเจ้าหันหน้าเข้าหาบาทหลวงผู้ทำพิธี
“ชเว ชีวอน ลูกจะรับ โจ คยูฮยอน เป็นภรรยา ร่วมทุกข์ ร่วมสุข จนกว่าจะตายจากกันหรือไม่”บาทหลวงชราเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“รับครับ”ชีวอนตอบเสียงเรียก
“แล้วลูกล่ะโจ คยูฮยอน ลูกจะรับ ชเว ชีวอน เป็นสามี ร่วมทุกข์ ร่วมสุข จนกว่าจะตายจากกันหรือไม่”บาทหลวงชราหันไปถามร่างเพรียวบ้าง ร่างโปร่งสงบสติก่อนจะตอบ
“รับครับ”สิ้นเสียงของคยูฮยอน บาทหลวงจึงเอ่ยถามเหล่าแขกผู้มาร่วมงานบ้าง
“มีใครจะคัดค้านมั้ย”
“.........”ไม่มีเสียงคัดค้าน บาทหลวงจึงเอ่ยขึ้นว่า.....
“เชิญเซ็นทะเบียนสมรส”ทนายความประจำตระกูลชเว เดินมายังบริเวณแท่นทำพิธียื่นใบทะเบียนสมรสให้ทั้งสองเซ็น เมื่อทั้งสองเซ็นเรียบร้อยแล้ว บาทหลวงจึงเอ่ยอีกครั้งว่า
“เชิญจูบสาบานได้”สิ้นเสียงของบาทหลวงชรา ชีวอนจึงค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้ ร่างบางเองก็หลับตาลง ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งสองจะสัมผัสกันแผ่วเบาและถอนออก
+++++I hate you my love+++++
บ้านชเว
“ยินดีต้อนรับค่ะนายท่าน นายหญิง”เหล่าเมดสาวทั้งหลายเอ่ยต้อนรับคู่แต่งงานใหม่ พร้อมก้มหัวอย่างมีระเบียบ
“อืม”ชีวอนรับคำก่อนจะส่งเสื้อนอกของชุดทักซิโด้ส่งให้เมดสาวทางซ้ายมือ คยูฮยอนก็เช่นกัน เมดสาวทางฝั่งขวารับเสื้อนอกของร่างโปร่งไป ก่อนที่เมดทั้งหมดจะแยกย้ายกันไปทำงานเหลือเพียงหัวหน้าแม่บ้านอย่างจีนา
“ยินดีต้อนรับสู่ตระกูลชเวค่ะ นายหญิง (?) คยูฮยอน”จีนาเอ่ยพลางย่อเข่าให้ ร่างบางหน้าแดงแปร๊ด
“นะ...นายหญิงอะไรกันฮะ คุณจีนา เรียกผมคยูฮยอนก็พอ”ร่างเพรียวกล่าวบอกหญิงชรา
“ไม่ได้หรอกค่ะนายหญิง ถ้าหากไม่เรียกนายหญิงล่ะก็ ดิฉันจะโดนคุณผู้หญิงแจจุงดุเอาได้นะค่ะ”จีนาเอ่ย
“ถะ...ถ้าเป็นคำสั่งของคุณแม่ผมก็ไม่กล้าขัดหรอกฮะ”คยูฮยอนตอบ
“ว่าแต่นายท่านจะทำงานเลยไม่ค่ะ หรือว่าจะ....”จีนาเอ่ยพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย
“หยุดเลยครับป้าจีนา!!! เดี๋ยวผมขอเปลี่ยนชุดก่อนแล้วจะลงมาทำงาน ช่วยกรุณาหากาแฟให้ผมด้วย และช่วยหาเมดส่วนตัวให้ภรรยา (ในนามของ) ผมด้วยนะครับ”ชีวอนเอ่ยก่อนจะลากร่างโปร่งให้ขึ้นไปยังชั้นสองของคฤหาสน์ด้วยกัน
ปึง!!!
ผลั่ก!!!
“โอ้ย...”ร่างบางกระเดนไปจุกแอ๊กอยู่บนเตียง เมื่อชายหนุ่มเหวี่ยงร่างเพรียวขึ้นไปบนเตียงหลังจากปิดประตูพร้อมลงกลอนเรียบร้อยแล้ว
“ให้ตายสิ เพราะนายคนเดียวเมื่ออาทิตย์ก่อนฉันถึงโดนแม่บ่นจนหูชาไปข้างเลย”ร่างสูงกล่าวพลางคลายหูกระต่ายออก ค่อยๆย่อนก้นลงนั่งที่ปลายเตียง คยูฮยอนถอยตัวให้ห่างจากมัจจุราชมากที่สุด
“กะ...ก็เรื่องนั้นนายทำตัวของนายเองนี่ ใครเขาใช้ให้นายเอาชุดชั้นในผู้หญิงใส่ไว้ในกระเป๋ากันล่ะ”ร่างบางปากดีโดยไม่ดูว่าตอนนี้ตนเองนั้นตกเป็นรองขนาดไหน
“มันไม่ใช่ความผิดฉันซะหน่อย ความผิดนายต่างหากที่หยิบกระเป๋าฉันไป”ร่างสูงกล่าวพลางค่อยคลานเข้าหาร่างบอบบางเหมือนสิงโตเข้าหาเหยื่อ เพราะอยากแกล้ง คยูฮยอนรับรู้ถึงรังสีของราชสีห์นักล่าเหยื่อ จึงค่อยๆถอยหลังห่างออกไปเรื่อยๆ เมื่อใกล้จะถึงขอบเตียงก็เตรียมพร้อมกระโจนลจากเตียง แต่ทว่า
หมับ!!!
“จะหนีไปไหนครับ คุณภรรยา”ร่างสูงกล่าวพลางจับข้อเท้าบางไว้ทั้งสองข้างแน่น พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“ปล่อยนะ!!! ปล่อยฉัน!!! ฉันไม่อยากอยู่กับนาย!!!”ร่างบางร้องบอกพลางพยายามดิ้น จนชายหนุ่มทนไม่ไหวดึงข้อเท้าบางให้เข้ามาหาตน ในตอนนี้สภาพของร่างบางอยู่ในท่า คยูฮยอนนอนอยู่ใต้ร่างของชีวอนที่นั่งคร่อมเขาอยู่ โดยขาของเขานั้นอยู่บริเวณเอวของชายหนุ่ม ก้นนุ่มนิ่มของร่างเพรียวอยู่แนบชิดกับน้องชายของร่างสูง ตาของทั้งสองประสานกัน (นึกออกม่ะ)
“ไหนบอกมาสิว่า ถ้าไม่อยู่กับสามีจะไปอยู่กับใคร”ชีวอนเอ่ยถาม มือหนาข้างหนึ่งค่อยๆคลืบคลานไปยังเสื้อเชิ้ตตัวบาง สอดมือเข้าไปภายในเสื้อสีขาว ที่บางซะจนมองเห็นถึงไหนต่อไหน
“อ่ะ หยุดมือนายเดี๋ยวนี้น่ะไอ้หื่นกาม!!!”ร่างบางร้องขึ้นมือรู้สึกว่ามือหนาเริ่มลูบไล้ไปทั่วอกของตนเอง มือบางทำท่าจะดันร่างหนาออก แต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะอ่านเกมส์ออกจึง จับมือบางทั้งสองข้างกดไว้เหนือหัว
“หึ หยุดเรียกฉันว่าไอ้หื่นกามได้แล้วคนสวย อย่าลืมสิตอนนี้เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะ”ชายหนุ่มเน้นย้ำ พลางยิ้มที่มุมปาก ทำเอาร่างโปร่งรู้สึกหมั่นไส้เสียเหลือเกิน
“ก็แค่ในนามเท่านั้นล่ะ”ร่างบางกล่าวพลางจ้องชายหนุ่มด้วยสายตาแข็งกร้าว ทำเอาชีวอนรู้สึกอยากเอาชนะเสียเหลือเกิน ดวงตาเรียวยาวจ้องมองริมฝีปากบางแดงเอิบอิ่มที่เผยอออกเพียงเล็กน้อย
ชีวอนกลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ได้ ความรู้สึกตอนที่จูบสาบานยังไม่จางหายไป แม้จะได้จูบเพียงแผ่วเบา แต่ความรู้สึกหอมหวานกลับไม่จางหาย ทำเอาตลอดทางกลับมายังบ้านเขาอยากจะจูบร่างบางอยู่หลายครั้ง แต่ในตอนนี้มีโอกาสแล้วเขาควรจะรีบคว้ามันไว้
ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนลงมาใกล้เรื่อยๆ เมื่อคยูเห็นแบบนี้จึงพยายามดีดดิ้นให้หลุดจากพันธะนาการของซาตาน
“ปล่อยนะ!!! ปล่อยไอ้บะ...”สองคำสุดท้ายถูกกลืนหายไปในลำคอ ดวงตากลมโตเบิกโพล่งด้วยความตกใจ เมื่อริมฝีปากร้อนประทับลงบนริมฝีปากบางด้วยความร้อนแรง ราวกับจะเผาไหม้ริมฝีปากบางแดงให้มอดไหม้
“อือ...”ร่างบางครางอือ เมื่อชายหนุ่มจูบอย่างหนักหน่วง ลิ้นร้อนพยายามดันเข้าไปในโพลงปากบาง ร่างบางจึงพยายามเม้มริมฝีปากแน่น ชายหนุ่มรู้สึกขัดใจ จึงเลื่อนมือไปยังยอดอกสวยของร่างบางขยี้ด้วยนิ้วเรียว ทำให้คยูฮยอนต้องเปิดริมฝีปากด้วยความตกใจ
“อื้อ...”ร่างโปร่งร้องด้วยความตกใจ ร่างสูงได้ทีสอดลิ้นเข้าไปในโพลงปากเรียวบาง เก็บเกี่ยวความหอมหวาน ส่วนมือที่สอดอยู่ในเสื้อก็เลื่อนออกมาปลดกระดุมเสื้อจนหมด เผยให้เห็นผิวขาวเนียน แต่ชีวอนก็ไม่สนใจ สิ่งที่เขาสนใจมีเพียงริมฝีปากหวานราวกับลูกกวาด มือหนาจึงทำหน้าที่บดขยี้ยอดออกบางอีกครั้ง
“อา...”ชายหนุ่มครางด้วยอารมณ์ที่เริ่มก่อตัวขึ้น ร่างบางบิดตัวด้วยความเสียวซ่านเนื่องจากมืออีกข้างที่เคยจับกุมมือบางเลื่อนไปบีบบี้ยอดอกอีกข้าง ส่งผลให้ร่างบางที่ถูกปรนเปรอจากทั้งสองทาง จึงบิดตัวด้วยความเสียซ่าน ทำให้ก้นมนที่อยู่แนบชิดกับส่วนนั้น บดเบียดก้นลงไปยังส่วนนั้นของร่างสูง
เมื่อไฟราคะเริ่มประทุ ร่างสูงก็มิอาจจะหยุดได้ รสจูบหนักหน่วงขึ้นตามแรงอารมณ์ มือบางที่ซึ่งโอบรอบคอหนาจึงขยุ้มเสื้อเชิ้ตของร่างสูงแน่น คลายความเสียวซ่านอีกทาง มือแกร่ง
เลื่อนจากอกบางไปยังกางเกงตัวสวยปลดกระดุมออก ขณะที่ชีวอนจะถอดกางเกงของร่างบางออกนั้นเอง...
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูเรียกสติของร่างบางที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับอารมณ์โลกีย์ให้ฟื้นคืนมาได้ คยูฮยอนจึงพลักร่างสูงออก ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวในทันที ใบหน้าหวานแดงซ่าน อกบางขยับขั้นลงอย่างรุนแรง ที่มุมปากของร่างโปร่งมีคราบน้ำสีใสอยู่ไม่ต่างจากชายหนุ่ม
“ชิ ใคร”ชายหนุ่มเอ่ยด้วยความหงุดหงิด (กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่แท้ๆ)
“จีนาเองค่ะ นายท่าน”เมื่อรู้ว่าเป็นใคร ร่างสูงจึงพยายามระงับสติอารมณ์
“มีอะไร”
“คุณเจสสิก้ามาค่ะ”สิ้นเสียงของจีนา เมื่อชีวอนรู้ว่าใครมาจึงรีบลงไปยังชั้นล่างในทันที ทิ้งให้คยูฮยอนนั่งหน้าแดงอยู่บนห้องเพียงคนเดียว ณ ตอนนี้ร่างสูงรู้สึกขอบคุณแม่บ้านของตนมาก เพราะหากไม่มาห้ามไว้เขาคงทำผิดคำขอที่ให้ไว้กับอดีตคนรักเป็นแน่
+++++I hate you my love+++++
ห้องรับแขก
แอ๊ด!!!
“ขอโทษทีผมมาช้าครับ เจส”ชายหนุ่มเอ่ยกับหญิงสาว ในชุดแซกสายเดี่ยวสีแดงเพลิงเน้นตรงหน้าอก
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะวอน เจสผิดเองที่มาหาคุณกะทันหัน เจสลืมไปว่าวันนี้คุณเพิ่งแต่งงานเอง ว่าแต่ไหนล่ะค่ะภรรยาที่คุณแม่คุณหามาให้”เจสสิก้าเอ่ยถาม
“ไม่ทราบว่าคุณต้องการพบผมเหรอฮะ คุณเจสสิก้า”คยูฮยอนเอ่ย ร่างบางในตอนนี้อยู่ในชุดใหม่แล้ว ใบหน้าหวานเรียบนิ่งไม่แสดงอาการใดๆ ร่างโปร่งที่เดินลงมาพร้อมจีนาตอนนี้ยืนอยู่ข้างๆชีวอนบริเวณประตู
“ใช่แล้วละค่ะ พอดีฉันอยากจะรู้นะค่ะ ว่าภรรยาของวอนนั้นจะเป็นคนมีหัวนอนปลายเท้ารึเปล่า”เจสสิก้าเอ่ยยิ้มๆ
“แหม ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ คุณเจสสิก้า น้องคยูนะเป็นถึงลูกชายคนเล็กของคุณปาร์ก ยูชอนเลยเชียวนะ”เสียงหวานอีกเสียงเอ่ย ชีวอนหันไปมองในทันที
“ฮีชอล นายมาไม่บอกอีกแล้วน่ะ”ชีวอนบ่นกับลูกพี่ลูกน้องซึ่งเป็นญาติทางฝ่ายแม่
“ก็คุณน้าแจจุง ท่านให้ฉันมาอยู่กับน้องคยู เพราะกลัวน้องเขาเหงา เพราะน้าแจจุงรู้ว่าเดี๋ยวแกก็ต้องออกไปกับนังสัตว์สงวนนี่”ฮีชอลเอ่ยพลางปรายตาไปทางเจสสิก้า ทำเอาหญิงสาวแทบอยากจะร้องกรี๊ด แต่ถ้าหากเธอต้องการเอาชนะใจชายหนุ่มเธอก็ต้องทำตัวเป็นคนดีเข้าไว้
“นี่ ฮีชอล นายว่าเจสเข้าแรงไปแล้วนะ”ชีวอนเอ่ย แต่มีหรือที่คนอย่างคิม ฮีชอลจะกลัว
“ทำไม ยัยเจสสิก้าของแกเป็นนางฟ้ารึไง ฉันถึงด่ามันไม่ได้อ่ะหะ นี่ยังน้อยนะไอ้วอน ถ้าเกิดไม่เห็นแก่น้องคยูน่ะ แม่จะเข้าไปตบๆๆๆๆ กระทืบๆๆๆๆ เอาให้หน้าที่นังแรดนี่ทำมาพังคาเท้าเลยคอยดู!!!”ฮีชอลเอ่ย
“เฮ้อ ฉันไม่อยากต่อปากต่อคำกับแกแล้ว”ชีวอนเอ่ยอย่างปลงๆ ก่อนจะดึงเจสสิก้าให้ไปด้วยกัน เมื่อรถสปอร์ตคันหรูแล่นห่างออกไป ฮีชอลจึงหยุดกระทืบเท้าในทันที
“ป้าจีนาฮะ อย่าลืมเอาเดธตอลมาล้างฆ่าเชื้อนะฮะ”ฮีชอลเอ่ยก่อนจะลากคยูฮยอนไปยังสวนกุหลาบในทันที เล่นเอาร่างบางที่สูงกว่าเอ๋อไปเลยทีเดียว ใครจะคิดว่าหนุ่มร่างบางหน้าหวานผมแดงคนนี้ จะปากจัด (แรงเยอะ) ได้ขนาดนี้
+++++I hate you my love+++++
สวนกุหลาบ
ซุ้มไวท์ โรส
“ยินดีที่ได้รู้จักน่ะน้องคยู พี่ชื่อคิม ฮีชอลเป็นลูกพี่ลูกน้องของไอ้สิงโตหื่น เป็นหลานของน้าแจจุงจ๊ะ”ฮีชอลเอ่ยแนะนำตัว
“ฮะผม โจ...ชเว คยูฮยอนฮะ”ร่างบางกล่าว พลางส่งยิ้มที่ดูน่ารักน่าหยิกมาให้ ทำเอาฮีชอลที่ชอบของน่ารักๆกระโดดกอดในทันที
“น้องคยู โมเอ้จังเลย>o<”ฮีชอลเอ่ยพลางฟัดคยูฮยอนไปด้วย
“เอ่อ ใจเย็นๆค่ะคุณฮีชอล”จีนาเอ่ยห้ามปราม
“แหะๆ เอ่อ ป้าจีนาพาใครมาด้วยหรือครับ”ฮีชอลเอ่ยเมื่อเห็นเมดสาวตามหลังหญิงชรามาด้วยถึงห้าคน
“อ้อ นี่เมดประจำตัวนายหญิงค่ะ คุณผู้หญิงแจจุงท่านเลือกไว้ให้เลยนะค่ะ”จีนาเอ่ย ก่อนจะหลบให้เมดสาวทั้ง 5 แนะนำตัว
“คนแรกวิคตอเรีย คนที่สองแอมเบอร์ คนที่สามลูน่า คนที่สี่ซอลลี่ และคริสตัลค่ะ”จีนาเอ่ยพร้อมๆกับที่ทั้ง 5 โค้งให้ร่างโปร่ง
“พวกเราทั้ง 5 พร้อมรับใช้นายหญิงค่ะ”ทั้ง 5 สาวเอ่ยพร้อมกัน
“อะ...อืม”ร่างโปร่งรับคำ
“นายหญิงหิวรึยังค่ะ ดิฉันมีชีสแพนเค้กด้วยนะค่ะ”จีนาเอ่ยยิ้มๆ
“จริงเหรอฮะ ถ้าอย่างนั้นผมทานเลยดีกว่า”
++++++++++++
100%ค่ะ ตอนนี้ก็รีไรท์ใหม่ค่ะ เป็นยังไงบ้างค่ะ ใช้ได้มั้ยเอ่ย ถ้าอยากให้ปรับปรุงตรงไหนบอกได้นะค่ะ หรือ ถ้าอยากสอบถามเรื่องอะไรก็ ทวิตมาคุยกันได้นะค่ะที่ @sarag_wonkyu แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ
ความคิดเห็น