นิทานก่อนนอนของคิม จงแด

ลำดับตอนที่ #19 : [Series คุณหมอ ChanChen] Dentist 100%

Title: Dentist

Series: คุณหมอ

Paring: ChanChen

Tag: Romantic, Comedy

Note: สำหรับคู่นี้จะหวานๆ น่ารักๆ อาจจะมีเอ็นซี^^

++++++ Dentist ++++++

          “อ้าว เฉินเฉิน วันนี้มาทำอะไรครับ”ทันทีที่เสียงประตูกระจกกระทบกับโมบายกระดิ่งดังขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาของทันตแพทย์หนุ่มก็หันไปมองทันที ก็พบกับลูกค้าประจำที่มาแทบจะทุกวันอยู่แล้ว เจ้าของชื่อเฉินเฉินยู่หน้าเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้และอาปาก ก่อนจะใช้นิ้วชี้เข้าไปในปากตรงซี่ที่ฟันมาผุ

          “อ่า...ฟันผุอีกแล้วนะ พี่หมอบอกแล้วไงครับถ้ากินขนมหวานเสร็จแล้วต้องแปรงฟันแล้วก็บ้วนปากด้วยไงครับ”ทันตแพทย์หนุ่มนามปาร์ค ชานยอล ถอนหายใจกับความดื้อของเด็กชายวัย 15 ปี ที่ไม่ค่อยทำตามคำแนะนำที่เขาบอกไปสักเท่าไหร่

          “เฉินเฉินแปรงแล้วนะ แต่...เฉินเฉินไม่ชอบบ้วนปากนี่!”ร่างเล็กในชุดนักเรียนมัธยมต้นนาม คิม จงแด หรือ ชื่อเล่นที่คุณแม่ชาวจีนตั้งให้ว่า จงแดตอบพลางยู่หน้า เฉินเฉินแปรงแล้วจริงๆ นะ แปรงจนปากจะพังแล้วด้วย

          “ครับๆ แปรงแล้ว ว่าแต่เฉินเฉินใช้ยาสีฟันสูตรไหนเนี่ย ทำไมฟันยังผุอยู่อีก”ชานยอลว่าอย่างกังวล

          “เฉินเฉินใช้สูตรสตอร์เบอร์รี่”ร่างเล็กว่าพลางยิ้มกว้าง เมื่อพูดถึงยาสีฟันสุดโปรด พอได้ยินคำตอบเท่านั้นล่ะชานยอลถึงกับกุมขมับ ให้ตายเถอะเด็กตรงหน้าเขาคิดว่าตัวเองอายุเท่าไหร่กันเนี่ย

          “เฮ้อ...เฉินเฉินครับ เฉินเฉินอายุ 15 แล้วนะครับ เฉินเฉินควรจะเปลี่ยนยาสีฟันที่ใช้ได้แล้วนะครับ แล้วเฉินเฉินก็ต้องใช้น้ำยาบ้วนปากด้วย ไม่งั้นฟันจะผุหมดปากนะครับ”ชานยอลว่าพลางเตือนด้วยความหวังดี เพราะบ้านของเขาอยู่ข้างบ้านของจงแด เขาช่วยแม่ของจงแดเลี้ยงจงแดตั้งแต่จงแดเกิด ก็เลยเป็นห่วงมาก คงเพราะตอนเด็กคนนี้เด็กๆ เขาตามใจแกทุกอย่าง เวลาเขาเตือนอะไรเลยไม่ค่อยชอบฟัง มกจะดื้อใส่เขามากกว่าใครทั้งหมด

          “ก็เฉินเฉินไม่ชอบนี่! ยาสีฟันกับน้ำยาบ้วนปากที่ชานยอลให้มามันเผ็ดนี่ แล้วก็แสบปากด้วย!”ร่างเล็กว่าพลางเบะปาก ชานยอลถอนหายใจอีกรอบ ก็อย่างว่าแหละนะเด็กหนุ่มตรงหน้าเขาถูกเลี้ยงมาแบบไข่ในหินนี่นา เพราะฉะนั้นไอ้ของถูกๆ ที่เขาให้ไปก็คงจะระคายเคืองเนื้อเยื่อบอบบางของอีกคนไม่น้อย เพราะเขาเองก็ลืมไปว่าจงแดนะเป็นพวกแพ้ง่าย

          “ครับๆ พี่หมอขอโทษ เดี๋ยวพี่หมอจะหาอันที่ไม่กัดปากให้เฉินเฉินละกันนะครับ แต่ก่อนอื่นไปนอนบนเก้าอี้เลยครับ เดี๋ยวพี่หมอจะอุดฟันให้ใหม่นะครับ คุณแบคฮยอนฝากหน่อยนะครับ”หมอฟันหนุ่มว่า ก่อนจะบอกผู้ช่วยหนุ่มตัวเล็กหน้าหวาน แต่ใจเมะที่นั่งอ่านนิตยสารสำหรับว่าที่คุณแม่ให้มาพาเด็กน้อยของตนเข้าห้องทำฟัน พยอน แบคฮยอนพยักหน้าพลางยิ้มหวานให้เด็กน้อยจอมดื้อสำหรับชานยอล แต่น่ารักสำหรับคนอื่นเข้าไปรอในห้องตรวจ ทิ้งให้คุณหมอหนุ่มถอนหายใจเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ นี่ถ้าถอนหายใจหนึ่งครั้งเราอายุสั้นลงหนึ่งปีเป็นจริงล่ะก็ ปาร์ก ชานยอลคงอายุสั้นไปสิบกว่าปีแล้วล่ะ

++++++ Dentist ++++++

          “เอ้า เสร็จแล้วครับ เดี๋ยวเฉินเฉินออกไปจ่ายเงิน แล้วก็รับใบเสร็จ ใบรับรองแพทย์ แล้วก็ยาแก้ปวด กับยาสีฟัน และน้ำยาบ้วนปากชุดใหม่ที่แบคฮยอนที่เคาท์เตอร์นะครับ”ร่างสูงว่าพลางถอดถุงมือทิ้ง ก่อนจะเลื่อนผ้าปิดปากลงมาอยู่ใต้คางพลางยิ้มให้เด็กน้อยที่พยักหน้ารับเบาๆ เนื่องด้วยเพราะยาชาทำให้ไม่อาจพูดออกมาได้ ร่างเล็กค่อยๆ ก้าวไปจ่ายเงินที่เคาท์เตอร์

          “ทั้งหมด 34,000 วอนครับเฉินเฉิน”แบคฮยอนเอ่ยอย่างสนิทสนม ร่างเล็กล้วงเอากระเป๋าเงินจากในกระเป๋ากางเกงขาสั้นสีขาวที่สั้นโชว์ขาอ่อนขาน่าสัมผัสของเด็กน้อย แบคฮยอนที่เหลือบไปเห็นต้องแอบกลืนน้ำลาย เพราะตอนฟันเมื่อครู่นี่แบคฮยอนแทบไม่มีสติเพราะขากางเกงที่แสนสั้นมันรั้งจนเห็นแทบจะสุดโคนขาอ่อนกันเลยทีเดียว เล่นซะแบคฮยอนน้ำลายแทบจะไหล จงแดคงไม่รู้หรอกว่าการแต่งตัวของเจ้าตัวทำเอาผู้ชายหลายคนแทบจะเลือดกำเดาไหล

          “นี่ฮะ”ร่างเล็กพูดเสียงอู้อี้ๆ ก่อนจะยื่นเงินให้ตามจำนวน แบคฮยอนรับมานับก่อนจะส่งของทั้งหมดให้ เด็กน้อยรับมาและไปนั่งอยู่บนโซฟาสีครีมสำหรับให้ลูกค้านั่งรอเปิดเช็คของในถุงก็พบ ซองใบรับรองแพทย์ ใบเสร็จ ยาแก้ปวด ยาสีฟันสูตรสมุณไพรที่ไม่กัดปาก น้ำยาบ้วนปากที่สะกัดจากสมุณไพรที่รักษาฟัน พอได้เห็นดังนี้เด็กน้อยที่เมื่อกี้หน้ายู่เกือบตลอดเวลาการทำฟันก็เปลี่ยนเป็นยิ้มกว้าง เพราะรู้ดีว่าสุดท้ายแล้วชานยอลก็ต้องตามใจเจ้าตัวทุกอย่าง

++++++ Dentist ++++++

[Loading 15%] เป็นออร์เดิร์ฟไปก่อนนะคะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ไรท์จะมาต่อที่เหลือให้จบนะคะ แล้วเจอกันคะ ปล.สำหรับเรื่องหนังสือตอนนี้ไรท์อยู่ระหว่างทำปกใหม่เนาะ หนังสือเลยอาจจะล่าช้ากว่าเดิม ยังไงไรท์ก็ขอโทษด้วยนะคะถ้าหากต้องทำให้รีดเดอร์ที่สั่งนั่งสือกับไรท์รอนาน เอาไว้ถ้าได้ปกใหม่แล้วไรท์จะเอามาให้ดูนะคะ แล้วเจอกันค่ะ ซัลจาโยค่ะรีดเดอร์ {18/03/14}

[Continue] กลับมาต่อกันเลยค่ะ

++++++ Dentist ++++++

          “กลับมาแล้วฮะ”เสียงหวานบอกอู้อี้ๆ ขณะที่มือข้างหนึ่งกุมแก้มข้างที่เพิ่งไปอุดฟันมา มืออีกข้างก็หยิบสลิปเปอร์หัวเป็ดสีเหลืองมาสวม ก่อนจะออกเดินไปตามโถงทางเดินของบ้านหลังไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป

          “นี่มันอะไรกันเนี่ย”ร่างเล็กพีมพำเบาๆ ด้วยความสงสัยเมื่อเห็นกระเป๋าเดินทางของบิดามารดากองอยู่ที่ข้างประตูทางเข้าบ้าน ร่างเล็กเก็บความสงสัยเดินเข้าไปหาบิดามารดาที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ในห้องนั่งเล่น

          “เฉินเฉินกลับมาแล้วฮะคุณแม่”ร่างเล็กเอ่ยเสียงหวานพยายามไม่ให้กระทบกระเทือนฟันที่เพิ่งอุดมา วางถุงใส่ยาที่ชานยอลให้มาลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้ามารดา

          “ไงคะคนเก่งของหม่าม๊า ไปอุดฟันมาเจ็บมั้ยคะน้องเฉินเฉิน”คุณนายคิมเอ่ยถามลูกชายสุดที่รักด้วยความเป็นห่วง เนืองด้วยเพราะเฉินเฉินเป็นลูกคนเดียว เธอจึงตามใจลูกชายมาก และไม่ค่อยอยากให้ลูกชายเจ็บตัวสักเท่าใดนัก

          “โอ๊ยคุณ แค่ไปอุดฟันเองเฉินเฉินไม่เจ็บหรอกคุณ ไกลหัวใจตั้งเยอะ”คุณคิมตอบแทนลูกชายในทันที ก่อนที่ภรรยาคนสวยจะสปอยล์ลูกชายคนเดียวเสียคนไปมากกว่านี้ คุณนายคิมที่ถูกผู้เป็นสามีขัดหันไปมองตาขวาง ก่อนจะหันมามองลูกชายด้วยความสงสาร

          “คุณน่ะเงียบไปเลยคะ! ฉันถามลูกไม่ได้ถามคุณ ว่าไงค่ะน้องเฉินของหม่าม๊าเจ็บมั้ยคะลูก”

          “ก็นิดหน่อยฮะหม่าม๊า ก็เหมือนที่ป่าป๊าว่านะฮะมันไกลหัวใจตั้งเยอะ^^”ร่างเล็กตอบพลางยิ้มกว้างจนลืมเจ็บไปเลย

          “งั้นก็ดีแล้วคะ ถ้ามันรู้สึกปวดหรือเจ็บหนูต้องรีบบอกหม่าม๊านะคะลูก”คุณนายคิมว่าอย่างเป็นห่วงเพราะเธอเลี้ยงของเธอมาเองเธอเลยทั้งหวงและห่วงลูกชายคนเดียวของเธอมาก

          “ฮะหม่าม๊า เอ่อ...ม้า ป๊าฮะ กระเป๋าที่ทางเดินนี่ของหม่าม๊ากับป่าป๊าใช่มั้ยฮะ? ป๊ากับม๊าจะไปไหนกันเหรอฮะ”เด็กน้อยตอบรับคำของมารดา ก่อนจะเอ่ยถามในสิ่งที่ตนสงสัย

          “หม่าม๊ากับป่าป๊าว่าจะไปฮันนีมูนที่มัลดีฟน่ะจ๊ะ แต่หม่าม๊าป่าป๊าไปไม่นานหรอกคะลูก ไปแค่อาทิตย์เดียวคะน้องเฉิน”คุณนายคิมว่าพลางยิ้มกว้างให้ลูกชายคนเดียว ทั้งๆ ที่ในใจรู้สึกเป็นกังวลอย่างนัก เพราะเธอไม่เคยทิ้งลูกชายไว้ห่างตัวเกิน 1 วันเลยสักครั้ง (ยกเว้นตอนเฉินเฉินไปเข้าค่าย)

          “งั้นเองเหรอฮะ...งั้นก็โชคดีนะฮะ แล้วหม่าม๊ากับป่าป๊าจะไปเมื่อไหร่เหรอฮะ”ร่างเล็กถามด้วยน้ำเสียงหงอยๆ จนผู้เป็นพ่อเป็นแม่ใจหาย เพราะไม่เคยทิ้งลูกชายไว้ที่บ้านคนเดียว

          “ไปคืนนี้ครับลูก แต่ลูกไม่ต้องห่วงนะป๊าหาคนมาอยู่เป็นเพื่อนลูกตอนที่ป๊ากับม๊าไม่อยู่ให้แล้ว”คุณคิมรีบเอ่ยกลัวลูกจะนอยด์ที่ถูกทิ้งไว้ที่บ้านคนเดียว

          “ใครเหรอฮะ”ร่างเล็กถามพลางเอียงคออย่างน่ารัก

          “พี่ช....”

          ปิ๊งป๊อง

          ยังไม่ทันที่คุณคิมจะเอ่ยจบ เสียงกริ่งหน้าประตูบ้านก็ดังขัดขึ้นเสียก่อน ร่างเล็กรีบลุกไปรับแขกที่มาในยามค่ำอยย่างรู้น่าที่ เจ้าตัวเล็กวิ่งดุกดิกดุกดิกไปเปิดประตูพลางยิ้มกว้างโดยไม่คิดจะดูด้วยซ้ำว่าเป็นใคร

          “สวัสดีฮะ มาหา...ชานยอล!”

++++++ Dentist ++++++

          ก่อนหน้านี้ประมาณครึ่งชั่วโมง

          ที่บ้านปาร์ค

          “กลับมาแล้วคร้าบบบบ”เสียงทุ้มเอ่ยอย่างเหนื่อยๆ พลางเดินลากเท้าไปตามโถงทางเดินของบ้านหลังไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป หมายจะขึ้นไปงีบที่ห้องนอนสักงีบ เพราะเมื่อเช้าชานยอลมีไปเป็นวิทยากรพิเศษแต่เช้าทำให้เขารู้สึกง่วงตงิดๆ

          “อ้าววว ตายอลมาหาแม่แป็บนึงสิลูก”คุณนายปาร์คทักขึ้นเมื่อเห็นลูกชายลากเท้าผ่านครัวเตรียมจะขึ้นห้อง เธอจึงเรียกไว้เสียก่อนหากปล่อยให้ลูกชายขึ้นไป มีหวังเธอได้บอกข่าวนี้ตอนเช้าแหง

          “ครับแม่มีอะไรเหรอฮะ”ร่างสูงเอ่ยด้วยน้ำสูงเพลียๆ ก่อนจะรับน้ำดื่มจากพี่สาวมาดื่มให้สดชื่นเสียหน่อย

          “คือ...คืนนี้คุณคิมทั้งสองเขาจะไปฮันนีมูนกันนะ ก็เลยวานแม่ให้มาถามแกว่าแกว่างไปอยู่เป็นเพื่อน และดูแลช่วงหนูเฉินเฉินในช่วงที่ทั้งสองคนใม่อยู่ได้มั้ย เมื่อได้ยินคำถามชานยอลจึงรีบตอบอย่างไม่ลังเลทันที

++++++ Dentist ++++++

[Loading 33%] เพิ่มขึ้นมาอีกนิดหน่อย ตอนแรกไรท์ว่าจะลงทีเดียวให้ครบร้อย แต่ไม่ไหวคะไรท์รู้สึกสมองมันตันมาก ขออัพวันละนิดละหน่อยละกันเนอะ ซัลจาโยค่ะรีดเดอร์ทุกคน {19/03/14}

[Continue] กลับมาต่อวันละนิดวันละหน่อยคะ

++++++ Dentist ++++++

          “อ่ะ นี่ห้องชานยอล”ร่างเล็กว่าพลางยู่ปากอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเปิดประตูห้องนอนแขกออก ชานยอลพยักหน้ารับ ไม่คิดจะเอ่ยอะไรที่ขัดใจจงแดออกมา ร่างเล็กหลบให้คนตัวสูงเข้าไปดูห้องนอนใหม่ หันหลังเตรียมจะกระแทกเท้ากลับลงไปชั้นล่าง แต่ทว่า

          “อ้อ...ถ้าจัดของเสร็จลงไปทำอะไรให้เฉินเฉินกินด้วยนะยอลลี่”ร่างเล็กบอกทิ้งท้ายก่อนจะเดินกระแทกเท้าลงไปยังชั้นล่าง ทิ้งให้ชายหนุ่มร่างสูงผู้เป็นของนั่งจัดเสื้อผ้าที่เอามาใช้ในช่วงที่มาอยู่เป็นเพื่อนเด็กน้อยเอาแต่ใจคนนี้

          ชานยอลใช้เวลาไม่นานก็จัดของเสร็จ รีบลงไปเข้าครัวอย่างทันที เพราะเห็นเด็กน้อยนอนอืดกินป็อบคอร์นไปพลางดูนั่งไปพลางอย่างมีความสุข ไม่นานนักอาหารเย็นง่ายๆ ก็เสร็จเรียบร้อย ร่างสูงถอดผ้ากันเปื้อนสีชมพูหวานของคุณนายคิมแขวนเอาไว้ยังที่แขวนก่อนจะเดินออกมาตามเด็กน้อยไปทานข้าว

          ตึกตึกตึก

          เสียงฝ่าเท้าหนักๆ เดินมาใกล้โซฟาเรื่อยไม่ได้ช่วยให้เด็กหนุ่มตื่นขึ้นจากห้วงนิทราเลยสักนิด ชานยอลยิ้มบางๆ กับความน่ารักของคนไข้ตัวน้อย ที่เขาทั้งรักทั้งเอ็นดูมาตลอด

          “เฉินเฉินครับ ตื่นไปอาบน้ำแปรงฟันก่อนครับ เฉินเฉินอ่า”ชายหนุ่มเอ่ยเรียกร่างเล็กที่แสนขี้เซาซะเหลือเกิน แต่ไม่ว่าจะเรียกจะเขย่ายังไงร่างเล็กก็ไม่คิดจะตื่นขึ้นจากห้วงนิทราสักนิด ชานยอลนิ่งเพื่อครุ่นคิดหาวิธีที่จะปลุกเด็กหนุ่มขึ้นจากนิทรา

          “เฉินเฉิน ถ้าเฉินเฉินไม่ตื่นพี่หมอจะต้องใช้ไม้ตายแล้วนะ”ชายหนุ่มเอ่ยขู่ แต่ดูไม่มีที่ท่าว่าจะได้ผล เด็กน้อยยังคงหลับฝันดีอยู่ ไม่พอยังเอามือมาตวัดร่างโตๆ ของทันตแพทย์หนุ่มหล่อที่สุดในรุ่นให้ลงมานอนทับตัวเองด้วย ขาเรียวเล็กของเด็กวัยหนุ่มวัยสิบห้าปีตวัดโอบรอบเอวแกร่งทันทีด้วยจินตนาการว่าคือหมอนข้าง พร้อมกันนั้นลำแขนเรียวเล็กก็โอบกอดรอบคอแกร่ง ชานยอลต้องรีบเอาแขนของตนเองยันกับพื้นโซฟาไว้ ไม่งั้นเขาคงทับร่างเล็กๆ ข้างใต้แบนแน่

          ตอนนี้ชานยอลรู้สึกหายใจติดขัดยังไงไม่รู้เพราะยิ่งอยู่ในท่านี้นานเท่าไหร่เขายิ่งรู้สึกหมดความอดทนขึ้นเรื่อยๆ เด็กน้อยที่อยู่ในห้วงแห่งฝันหวานจะรู้มั้ยนะว่าตอนนี้อยู่ในท่าทางที่ล่อแหลมขนาดไหน ชานยอลสามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆ กลิ่นตัวหอมๆ ที่ผสมกับแป้งเด็กได้เป็นอย่างดี แทบจะทำเอาความอดทนของชายหนุ่มวัยยี่สิบปลายๆ แตกกระเจิง หากแต่ยิ่งใกล้มากเท่าไหร่ยิ่งทำให้สติของชายหนุ่มหลุดออกจากการควบคุมอย่างช้า...จนไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร

          “เฉินเฉิน พี่หมอขอโทษนะครับ”

          เอ่ยจบประโยคปุ๊บริมฝีปากนุ่มยุ่นร้อนก็ทาบทับลงบนริมฝีปากเรียวเล็กน่าสัมผัสอย่างช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มแรงบดเบียดไปตามลำดับที่ละนิดๆ ได้ยินเสียงครางอืออาในลำคอของเด็กขี้เซาไม่มากก็น้อย ก่อนที่ลิ้นร้อนจะค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปในโพรงปากหวานที่เผยอออกเพราะเด็กน้อยเริ่มขาดอากาศหายใจ

          ลิ้นร้อนเข้าไปกวาดชิมน้ำหวานชั้นเลิศอย่างเชื่องช้าระอ้อยอิง ลิ้นหนาไล่ต้อนลิ้นเล็กที่ไร้ซึ่งประสบการณ์อย่างสนุกสนาน ใบหน้าคมหล่อมุมปรับเปรียนองศาโดยไม่ให้จังหวะสูบลมหายใจสะดุดแม้แต่น้อย ร่างเล็กเริ่มครางเพราะทรมาณ ฝันว่ากำลังอยู่ในทะเลลึกที่มีแรงกดดันมหาศาลจนหายใจไม่ออก ก่อนที่จะต้องลืมตาตื่นเพราะหายใจไม่ออก ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อพบว่าดวงหน้าหล่อเหลาของพี่ชายข้างบ้านอยู่ในระยะประชิด ประชิดม๊ากมากกกก ขนาดสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน คิดจะยกมือขึ้นทุบไล่กว้างแต่ก็รู้สึกไร้เรี่ยวแรงเสียเหลือเกิน เปลือกตาบางค่อยๆ ปิดลงอีกครั้งเพื่อดื่มด่ำกับสิ่งที่นับตั้งแต่เกิดมาจากท้องแม่ไม่เคยได้รับมาก่อน...

++++++ Dentist ++++++

[Loading 45%] กลับมาต่อแล้วค่ะ ขอโทษที่หายไปนานนะคะ อาจจะน้อยไปหน่อย แต่สัญญาว่าพรุ่งนี้จะมาลงต่อจนจบค่ะ อาจจะดึกหน่อยนะคะ แล้วเจอกันค่ะ บ๊ายบาย {3/04/14}

[Continue] กลับมาต่อแล้วค่ะ ยาวจนจบกันไปเลย~~~

++++++ Dentist ++++++

          “อื้อ! อื้อ!”เด็กน้อยร้องครางในลำคอด้วยความทรมาณ มือบางทุบอกแกร่งเป็นเชิงให้อีกคนปล่อย หากแต่คนหนุ่มที่ดูเหมือนจะห่างหายไปจากความหวานแบบนี้ไปนานไม่คิดจะปล่อย เนื่องด้วยติดใจ ลิ้นร้อนของชานยอลกวาดไปทั่วโพรงปากของเด็กน้อย

          ดูเหมือนว่ายิ่งจูบกันมากเท่าไหร่ เด็กน้อยใต้ร่างของชานยอลยิ่งอ่อนแรงลงเท่านั้น แรงทุบค่อยๆ น้อยลงๆ จนในที่สุดมือบางก็ต้องแปรเปลี่ยนเป็นรั้งลำคอของคนด้านบนเอาไว้เสียอย่างนั้น เมื่อจูบจนพอใจชานยอลจึงผละออกอย่างช้าๆ เป็นผลให้น้ำหวานจากทั้งสองคนเชื่อมกันเป็นสายยาวใสราวกับคริสตัลก่อนจะขาดลง ร่างเล็กหอบหายใจเนื่องด้วยไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ร่างสูงก้มลงมองเด็กน้อยที่ทำท่าทางยั่วโดยไม่รู้ตัว

          นิวเรียวยาวเช็ดครบน้ำหวานที่ไหลย้อยที่มุมปากบางให้ พลางก้มลงมองร่างเล็กที่นอนหอบหายใจ ดวงตากลมหวานช่ำเยิ้ม ทำเอาชานยอลต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เตือนสติของตนไม่ให้ผลั้งเผลอปล้ำเด็กน้อย

          “อืม...ปากเฉินเฉินหวานมากเลย เป็นเพราะใช้ยาสีฟันเด็กรึเปล่านะ?”ชานยอลเอ่ยแซวอย่างอารมณ์ดี ร่างบางหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ไม่คิดว่าจูบแรกของตนจะถูกพี่ชายข้างบ้านชิงไปได้อย่างง่ายดายขนาดนี้

          “ยอลบ้า! นี่มันจูบแรกของเฉินเฉินนะ!”ร่างเล็กว่าพลางเอาหมอนอิงตีอีกฝ่ายเต็มแรง ทำเอาร่างสูงที่ยังยิ้มเมื่อครู่แอบทำหน้าเหวอเล็กน้อย และเผลอผละออกไป เป็นโอกาสให้ร่างเล็กที่แข็งขาไร้เรี่ยวแรงลุกขึ้นหนีคนที่จะเอาเปรียบตน ก่อนจะจากไปก็ไม่วายปาหมอนอิงใส่หน้าชานยอลอีก ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านทันที

          ชานยอลยกหมอนอิงที่รับไว้ได้ก่อนที่มันจะกระแทกหน้าลงมาก่อนจะยิ้มขำกับความน่ารักของน้องชายข้างบ้าน ที่เขาเริ่มสนใจอีกฝ่ายตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

          “ถึงเฉินเฉินไม่บอก พี่หมอก็รู้น่าว่านั้นเป็นจูบแรกของเฉินเฉิน....”

++++++ Dentist ++++++

          ปึง!

          ทันทีที่ถึงห้องเด็กน้อยก็จัดการปิดประตูห้องเสียงดังพร้อมทั้งล็อคกลอนเสียดิบดี จงแดถอนหายใจก่อนจะทรุดตัวลงตรงหน้าประตูดวงหน้าหวานยังขึ้นสีแดงไม่จางหาย มือเล็กยกขึ้นรูปริมฝีปากเล็กได้รูปที่ช้ำหน่อยๆ เพราะการจูบมารธอนเมื่อครู่

          “ยอลคนบ้า! ถ้าไม่ได้คิดมากกว่าน้องก็อย่ามาให้ความหวังสิ!”

++++++ Dentist ++++++

          เวลาประมาณสี่ทุ่ม

          แอ๊ด~~~

          ประตูไม้บานสวยซึ่งเป็นประตูห้องนอนของลูกชายสุดที่รักของเจ้าของบ้านค่อยๆ ถูกเปิดออกช้าๆ ก่อนที่หัวกลมๆ ของจงแดจะค่อยๆ โผล่ออกมา ร่างเล็กมองซ้ายมองขวาราวกับหาอะไรบางอย่างอยู่ ทันใดนั้นหูก็ได้ยินเสียงข่าวจากโทรทัศน์ในห้องนั่งเล่นชั้นล่างลอยเข้ามาในโสตประสาทการรับฟัง ร่างบางจึงฟันธงว่าพี่ชายข้างบ้านร่างสูงคงกำลังนั่งดูข่าวภาคดึกอยู่ข้างล่างเป็นแน่ ก็ดีแล้วล่ะเพราะตอนนี้จงแดยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าชานยอลจริงๆ

          เจ้าของบ้านตัวน้อยย่องออกจากห้องนอนให้เสียงเบาที่สุด เพราะรู้ว่าพี่ชายข้างบ้านน่ะหูดีเป็นไหนๆ ในอ้อมแขนของคนตัวเล็กมีผ้าขนหนูสำหรับเช็ดตัวและเช็ดผมพร้อมทั้งชุดนอนลายเป็ดสีเหลืองสดใส ปกติแล้วเวลาจงแดอาบน้ำเสร็จเจ้าตัวมักจะห่มด้วยผ้าขนหนูอย่างเดียวและไปแต่งตัวในห้องซะมากกว่า แต่ตอนนี้ในบ้านไม่ได้มีแค่เจ้าของบ้านตัวน้อยนะสิ ยังมีพี่ชายข้างบ้านหูกางอีกด้วย

          กึก!

          ทันทีที่ถึงห้องน้ำที่อยู่เยื้องๆ กับประตูห้องนอนของตน ทันที่เข้าไปได้และหันหลังกลับมาเพื่อจะปิดประตูห้องน้ำ ประตูกลับถูกดันเอาไว้ด้วยแรงที่มากกว่า ร่างบางขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนที่เจ้าของแรงที่ดันประตูอยู่นั้นจะเฉลยให้คลายสงสัยด้วยการแทรกตัวเข้ามาในห้องน้ำและปิดประตูล็อคกลอนทันที หากแต่ประตูถูกดันไว้เสียก่อนด้วยแรงที่มากกว่า ร่างเล็กขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนที่ประตูจะถูกดันเข้ามาอย่างแรง จนจงแดเสเล็กน้อย ในจังหวะนั้นร่างสูงที่ดันประตูอยู่เมื่อครู่ก็แทรกตัวเข้ามาพร้อมทั้งกดล็อคเสร็จสรรพ ร่างบางมองด้วยความงุนงง ก่อนจะร้องถามอย่างตกใจ

          “ย...ยอล! เข้ามาทำไม! ออกไปนะเฉินเฉินจะอาบน้ำ!”ร่างบางเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอันดัง พร้อมทั้งใช้มือเล็กๆ นั้นทุบอกอีกคนด้วยแรงที่ไม่เบานัก แต่ดูท่าชานยอลจะไม่สะทกสะท้านแถมยังหัวเราะกับท่าทางของอีกคนต่างหาก

          “พี่มาช่วยแปรงฟันครับ”ชานยอลตอบยิ้มๆ ร่างเล็กเบิกตากว้างเพิ่มแรงที่ทุบอกแกร่งอีก

          “ไม่ต้องเลย! เฉินเฉินโตแล้ว! ยอลไม่ต้องมาช่วยหรอก ออกไป! เฉินเฉินแปรงเองได้แล้วก็จะอาบน้ำด้วย!”ร่างว่าพลางพยายามดันร่างยักษ์ๆ ของพี่ชายข้างบ้านออกไปแต่ดูจะไร้ประโยชน์เพราะชานยอลแทบไม่ขยับสักนิด

          “ไม่ครับ! แล้วก็เลิกเถียงพี่ได้แล้วนี่เป็นคำสั่งของคุณน้านะ เดี๋ยวพี่จะสอนเฉินเฉินแปรงฟันตั้งแต่เริ่มต้นเลย”ไม่พูดเปล่าชานยอลใช้สองมือจับเอวเล็กๆ ของคนที่เพิ่งจะเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นเอาไว้แน่น และออกแรงยกร่างบางๆ ของน้องชายข้างบ้านให้ขึ้นไปนั่งบนอ่างล่างหน้า ร่างเล็กยู่ปากอย่างขัดใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อรู้ว่านี่คือคำสั่งของผู้เป็นพ่อ

          “เอาล่ะพี่จะเริ่มจากการแปรงฟันบนนะ”พูดพลางหยิบแปรงสีฟันสีเหลืองอ่อนลายเป็ดขึ้นมาจากแก้วใส่แปรงสีฟัน บีบยาสีฟันที่ตนให้มาล่าสุดลงไป มือข้างหนึ่งจับขึ้นที่คางมนให้เชิดขึ้นเล็กน้อย

          “อ้าปากหน่อยครับเฉินเฉิน อ่าดี ฟังที่พี่พูดด้วยนะครับ การแปรงฟันบนเราจะใช้วิธีขยับปัด ให้เอียงแปรงสีฟันเข้าหาเหงือกประมาณสี่สิบห้าองศา ขนแปรงจะได้เข้าไปในร่องฟันได้นะครับ ออกแรงถูแปรงไปมาสั้นๆ สามสี่ครั้ง แล้วปัดแปรงสีฟันเข้าหาตัวฟันลงไปด้านล่างของตัวฟัน ทำห้าถึงหกครั้ง เข้าใจมั้ยครับ”ชานยอลสอนทั้งทฤษฏีและปฏิบัติไปพร้อมๆ กันด้วยความนุ่มนวล จงแดพยักหน้ารับว่าเข้าใจ นั่งนิ่งๆ ให้พี่ชายข้างบ้านแปรงฟันให้

          “เอาล่ะต่อไปเป็นการแปรงฟันล่างนะครับเฉินเฉิน เจ็บก็บอกนะครับ คล้ายๆ การแปรงฟันบนนะครับ อย่างที่พี่เคยบอกเอียงแปรงสี่สิบห้าองศา ให้ขนแปรงแทรกเข้าไปในร่องเหงือก ออกแรงขยับสั้นๆ สามสี่ครั้ง แล้วปัดเข้าหาตัวฟัน ขึ้นด้านปลายฟัน ทำห้าหกครั้งเหมือนเดิมครับ”

          “ต่อไปพี่จะสอนวิธีแปรงฟันบดเคี้ยว ว่าง่ายๆ ก็คือการแปรงฟันตรงกรามนะครับ ให้วางขนแปรงตั้งฉากกับด้านเคี้ยวของฟัน ออกแรงถูไปมาสี่ห้าครั้ง แปรงให้ทั่วด้านบดเคี้ยวนะครับ”แม้ว่าจะแปรงด้วยความอ่อนโยน แต่ฟันของเด็กน้อยกลับสะอาดอย่างไม่อยากจะเชื่อ ชานยอลแอบยิ้มด้วยความพอใจ

          “สุดท้ายคือการแปรงลิ้นนะครับ เฉินเฉินอาจจะสงสัยว่าทำไมต้องแปรงลิ้น? ที่ต้องแปรงลิ้นเพราะบนลิ้นอาจมีเศษอาหารหมักหมมอยู่เป็นฝ้าขาวๆ อาจทำให้มีกลิ่นปากได้ วิธีแปรงคือ ใช้แปรงสีฟันถูเบาๆ ด้านบนของลิ้นนะครับ”ชายหนุ่มอธิบายพร้อมทั้งขยับมือไปด้วย ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จลง ร่างสูงอุ้มร่างเล็กลงมายืนข้างล่างก่อนจะปล่อยให้ร่างเล็กบ้วนปากและล้างแปรง

          “เอาล่ะ ลองดูสิครับเฉินเฉินว่าฟันเฉินเฉินเป็นยังไงบ้าง”ร่างบางพยักหน้าบ้วนปากและล้างปากให้เรียบร้อย ก่อนจะเงยหน้ามองกระจก ริมฝีปากบางค่อยอ้าปากขึ้นอย่างช้าๆ เผยให้เห็นฟันขาวสะอาดเรียงตัวกันสวย ร่างบางถึงกับยิ้มแป้น

          “ว้าว สวยจัง>< ยอลแปรงเก่งจัง ไม่เจ็บด้วย เฉินเฉินแปรงเองทีไรเจ็บทุกทีเลยอ่ะ”ร่างบางบอกให้ฟัง ชานยอลยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบสิ่งที่ร่างเล็กสงสัย

          “ก็เพราะเฉินเฉินแปรงผิดวิธีไงครับ เอางี้ละกัน เดี๋ยวพี่จะมาแปรงฟันให้จนกว่าเฉินเฉินจะแปรงถูกวิธีแล้วกันนะครับ”ชายหนุ่มเสนอ ร่างบางยิ้มจนตาปิดก่อนจะตอบ

          “อื้อ!”

++++++ Dentist ++++++

          และหลังจากวันนั้นเป็นต้นมาก็ดูเหมือนว่าถ้าวันไหนชานยอลไม่มาแปรงฟันให้ จงแดก็จะไม่ยอมแปรงฟันเด็ดขาด จากอาทิตย์เป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ชานยอลแปรงฟันให้จงแด และจงแดก็แปรงฟันให้ชานยอล ทั้งสองคนทำให้กันจนตอนนี้ทั้งสองคนเป็นคนรักกัน แน่นอนว่าพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายต่างก็ยอมรับในความรักของทั้งคู่

          ฟอด!!

          แก้มนุ่มถูกจมูกโด่งสวยของใครบางคนกดลงจนเกิดเสียง ร่างบางที่กำลังนั่งเหม่อถึงกับสะดุ้ง

          “อ๊ะ! ยอลอ่ะ”ร่างบางต่อว่าผู้ที่กระทำ พร้อมทั้งตีแขนแกร่งที่กอดรอบเอวตนเองอย่างหมั่นเขี้ยว

          “โอ๊ย เฉินเฉินอ่า ยอลเจ็บนะครับ แล้วนี่เป็นไรครับยอลเรียกตั้งนานไม่ตอบยอลสักที”ร่างสูงเอ่ยถามคนรักที่ยืนเหม่อมองอยู่ที่ระเบียงคอนโดของพวกเขา

          “เฉินเฉินแค่นึกถึงเรื่องของพวกเราน่ะ”ร่างบางตอบพลางจุดยิ้มบางๆ ที่มุมปากน้อยๆ ชานยอลยิ้มตามพลางนึกถึงเรื่องนั้น ทุกครั้งที่เขามาแปรงฟันให้จงแด ได้เจอหน้ากัน ได้สบตากัน ทำให้พวกเขาได้รู้ว่าพวกเขานั้นใจตรงกัน จนในที่สุดชานยอลก็ขอคบ และพวกเขาก็เป็นแฟนกันในที่สุดจนถึงวันนี้...

          “นั่นสินะ...แต่ยอลว่าเราเข้าบ้าน แดยอลหิวข้าวแล้วล่ะ”ร่างสูงเอ่ยถึงลูกชายวัยสี่ขวบที่นั่งเล่น ก่อนที่ทั้งสองคนจะกอดเอวกันและกันกลับเข้าไปในบ้านอันแสนสุข

End…

++++++ Dentist ++++++

[Loading 100%]

จบแล้วววว ในที่สุดก็จบลงจนได้...จบแบบกากมากๆ

อย่าได้อะไรกับเรื่องนี้เลยค่ะ-_- เอาเป็นว่าทุกคนรออ่านคุณหมอเทาต่อเลยแล้วกันนะคะ

แล้วเจอกับคุณหมอเทาค่ะ บ๊ายบายยยย

B ♔ W