คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Stop Love: 11th Step
Stop Love: 11th Step
มีคนเคยบอกเฮซองไว้ว่า
ความสุขน่ะ...มักจะจากเราไปเร็วเสมอ
เช้าวันต่อมา
ณ ห้องของ...
เสียงนกร้องและแสงแดดยามเช้าที่ส่องลอดผ่านหน้าตาเข้ามาภายในห้องที่อบอวลไปด้วยกลิ่นไปของความรัก ไม่อาจจะปลุกคนสองคนที่กำลังนอนกอดกันและอยู่ในห้วงนิทราอันแสนหวานได้แม้แต่น้อย สองร่างแทบจะไม่ได้สนใจสรรพสิ่งรอบกายแม้แต่น้อย ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังถูกแอบมองโดยคนหกคนจากทางด้านนอกอยู่
ภาพที่เห็นทำเอาพวกเฮซองต่างอมยิ้มกัน มั่นใจได้เลยว่าเรื่องราวหลังจากนี้นั้นจะดีขึ้นอย่างแน่นอน...
++++++ Stop Love ++++++
สองเดือนต่อมา...
วันเสาร์
ณ คฤหาสน์ตระกูลมุน
“คุณหนูเจ้าค่ะ คุณชูงแจมารับเจ้าค่ะ”เสียงหวานของเมดสาวนางหนึ่งเอ่ยขึ้น ขณะที่เฮซอง เอริค และแอนดี้กำลังนั่งทานอาหารกันอยู่ในห้องทานอาหาร เมื่อได้ยินว่าใครมาแอนดี้ก็ไม่รอช้าที่จะรีบยิ้มรับและพอกับการทานอาหารก่อนจะหยิบเอากระเป๋าสะพายข้างที่ว่างอยู่ไม่ห่างมาสะพายและลุกขึ้นเตรียมจะเดินออกไปหาคนรัก
“แหม ตั้งแต่เป็นผัวเป็นเมียกันนี่ ตัวติดกันทุกเวลาเลยนะ”เอริคเอ่ยแซว พลางส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้ แอนดี้กลอกตาไปมาก่อนจะตอกกลับไปด้วยประโยคที่จี๊ดกว่า
“ก็ดีกว่าใครบางคนล่ะกันฮะ ที่มีเมียอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่เคยได้ทำมากกว่ากอด”ทิ้งระเบิดไว้เพียงแค่นั้นก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้เฮซองกลั้นหัวเราะอยู่ตามลำพัง ส่วนเอริคก็ได้แต่อ้าปากค้างกับความปากร้ายของน้องชายที่นับวันก็ดูจะเพิ่มมากขึ้น เอริคทำให้อะไรไม่ได้นอกเสียจากจะเดาะลิ้นอย่างอารมณ์เสีย
“ชิ...”
++++++ Stop Love ++++++
ณ โถงทางเดิน
“พี่ชูงแจรอนานมั้ยฮะ”น้ำเสียงหวานๆ ดังขึ้นมาพร้อมกับการปรากฏกายของร่างเพรียวในชุดลำลองสบายๆ แต่ดูน่ารักไม่หยอก ชูงแจยิ้มหวานให้ก่อนจะยื่นแขนให้อีกคน
“ไม่นานหรอกครับ เรารีบไปกันดีกว่าเนอะเดี๋ยวรถติด”ชูงแจว่าก่อนจะควงแขนคนรักออกไปจากคฤหาสน์ตระกูลมุน...
++++++ Stop Love ++++++
ณ ห้าง Lotte
“พี่ชูงแจดูสิฮะตัวนั้นสวยมั้ยฮะ”แอนดี้เอ่ยขึ้นพลางชี้ไปยังชุดเด็กในร้านขายเสื้อผ้าเด็กร้านหนึ่งในห้างสรรพสินค้าที่มีชื่อแห่งนี้ บนดวงหน้าหวานประดับด้วยความสุข นัยน์ตาหวานจ้องมองชุดเด็กอย่างมีความสุขก็ไม่รู้ว่าทำไมหรอกนะ
“สวยสิครับ แต่ก็สวยเท่าแอนดี้ของพี่ไม่ได้หรอก”ชูงแจหยอก เล่นเอาคนตัวเล็กเขินจนอายม้วนกันเลยทีเดียว
“บ้า>///<”แอนดี้ว่าพลางหยิกและตีลำแขนของอีกฝ่ายแก้เขิน ใบหน้าหวานซุกเข้ากับไหล่ของคนรัก เพราะตั้งแต่ที่คืนนั้นที่ทั้งสองมีอะไรกัน ได้ปรับความเข้าใจกัน จนตกลงคบกันแฟนมาจนถึงตอนนี้ ชูงแจก็ชอบหยอกให้แอนดี้เขินอยู่บ่อยๆ
พี่ชูงแจบ้า! รู้ทั้งรู้ว่าเราขี้เขินยังจะมาหยอกอีก
“ฮ่าๆๆๆ”ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ ก่อนที่ทั้งสองจะออกเดินอีกครั้งแวะเข้าร้านนู้นร้านนี้บ้าง ซื้อของติดมือมาพอเป็นพิธี เพราะทั้งสองคนไม่ค่อยชอบที่จะซื้อของสักเท่าไหร่ จึงเลือกที่จะเดินหาร้านบรรยากาศดีๆ นั่งพักก่อนจะไปเดินเล่นต่อระหว่างฆ่าเวลารอดูหนังกัน จนในที่สุดก็เจอ
ร้านที่ทั้งชูงแจและแอนดี้เลือก เป็นร้านเบเกอร์รี่กับเครื่องดื่มที่แม้ร้านจะไม่ใหญ่มาก หากแต่คนก็แน่นขนัดพอสมควร บรรยากาศภายในร้านนั้นตกแต่งสไตล์อังกฤษโบราณจึงดูคลาสสิกไปอีกแบบ
“ผมเอาชาจัสมินกับวานิลลาเค้กครับ”แอนดี้เอ่ยสั่งขึ้นทันทีเมื่อได้โต๊ะนั่ง พนักงานจดลงสมุดจดออร์เดอร์อย่างรวดเร็ว ชูงแจพลิกไปพลิกมาไม่กี่หน้าจึงเอ่ยสั่ง
“อืม...ของผมขอคาปูชินโน่แบบขมพอประมาณนะ เอาไม่หวานมากเพราะคนตรงหน้านั้นหวานกว่า!”แม้คนจะเยอะขนาดไหน แต่ดูเหมือนว่าชูงแจนั้นจะกล้า(หน้าด้าน)เอ่ยประโยคแบบนั้นกลางที่สารธณะแบบนี้ แอนดี้หน้าแดงขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะหยิกแขนใหญ่ของอีกฝ่ายแก้เขิน
“บ้า><”ต่อว่าก่อนจะหันออกไปมองด้านนอกของร้าน พนักงานมองทั้งสองคนด้วยสายตาเอ็นดูก่อนจะเดินนำเอาออร์เดอร์ไปส่งทิ้งให้ทั้งสองอยู่กันเพียงลำพัง แต่ไม่ลำพังเมื่อ...
“จินนี่ขา ทำไมจินมาอยู่นี่ล่ะค่ะ”น้ำเสียงหวานๆ ดังขึ้นมาก่อนตัวเสียอีก ไม่ต้องรอนานให้เสียเวลาเจ้าของเสียงที่มีใบหน้าหวานนิดๆ ในชุดเดรสสีแดงเพลิงที่เป็นแบบเกาะอกก็เดินเข้ามาในร้าน ไม่พอ! ยังจะมีหน้าไปนั่งตักของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของแอนดี้ได้อย่างหน้าด้านๆ
ใจเย็นๆ ไว้แอนดี้ จะไล่ชะนี(?) มันต้องมีชั้นเชิงสักหน่อย...
++++++ Stop Love ++++++
อีกด้านหนึ่ง
คฤหาสน์ตระกูลมุน
ห้องดูหนัง
“ฮ้าว~~~”น้ำเสียงหาวของว่าที่คุณแม่ดังขึ้นหลังจากที่เจ้าตัวจะพยายามปกปิดให้มากที่สุด หากแต่แน่นอนว่าไม่มีทางหลบตาของเอริคได้ผล
“ถ้าง่วงก็ไปนอนที่ห้องก่อนก็ได้เฮซองงี่ ของฉันอีกครึ่งเรื่องก็จะจบแล้วล่ะ นายไปก่อนได้เลย”เอริคเอ่ยบอก ร่างบางพยักหน้ารับก่อนจะเดินอ้าปากหาวนิดๆ ออกจากห้องไป... โดยไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนรอโอกาสนี้มานานแล้ว...
คนตัวบางเดินลากขาเข้าไปในห้องนอนของตัวเองกับเอริค เตรียมตัวจะทิ้งตัวลงนอนหากแต่พอลองใช้มือควานหาโทรศัพท์มือถือแล้วก็พบว่า...
“บ้าจริง! หายไปไหนกันนะ”ร่างบางสบถหลังจากค้นทั่วตัวแล้วไม่เจอ เจ้าตัวจึงเริ่มค้นหาบริเวณที่คิดว่าน่าจะวางมือถือทิ้งไว้นานหลายนาทีแต่ก็ไม่เจอ
“หายไปไหนกันนะ...หรือว่า!”เฮซองพึมพำกับตัวเองพลางนั่งลงที่ปลายเตียง ที่ขมับมีเหงื่อเกาะซึมเล็กน้อยแต่ก็ไม่ใช่ปัญหา มือบางถูกยกขึ้นมาใช้เช็ดเหงื่อออกก่อนที่จะเบิกตาโตเหมือนนึกได้
ห้องดูหนัง!
เมื่อนึกออกร่างเล็กจึงรีบลุกขึ้นจากเตียงทันที มือบางบิดลูกบิดประตูห้องนอนออก และรีบสาวเท้าตรงไปยังห้องดูหนังทันที ใช้เวลาเพียงสองสามนาที นายหญิงตระกูลมุนก็มาหยุดยังหน้าประตูห้องดูหนังได้ และทันทีที่มือบางแตะที่ประตูห้องดูหนังนั้นเอง..
“อือ...เอริคค่ะ...”
“อา...”
เสียงครางของชายหญิงคู่หนึ่งดังออกมาจากในห้อง เฮซองจะไม่ชะงักหรอกนะหากชื่อที่ฝ่ายหญิงครางออกมานั้นล่ะ เหงื่อไหลซึมมาที่ขมับของร่างบางอีกครั้ง มือบางเริ่มสั่นเล็กน้อย หากแต่ก็ฝืนใจจับลูกบิดและหมุนเข้าไปให้เบาที่สุด
แอ๊ด!!!
ภายที่เฮซองเห็นนั้นทำเอาใจแทบสลาย ภาพของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี เป็นพ่อของลูก และเป็นคนที่เขารัก กำลังร่วมรักกับผู้หญิงคนนั้น...อีกแล้ว!
“เอริค...”
เอ่ยเรียกอีกคนด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา หากแต่คนสองคนที่กำลังทำกิจกรรมบางอย่างอยู่ได้ยินอย่างชัดเจน นัยน์ตาคมเบิกกว้างและรีบหันมามองต้นเสียงอย่างตกใจ และพบว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของเขานั้นกำลังยืนนิ่งมองมาทางเขาด้วยสายตาเจ็บปวด น้ำตาที่คลออยู่ที่หน่วยตาเริ่มไหลอาบแก้มนวลอย่างช้าๆ
“เฮซอง!”ไม่รอให้เอริคได้เอ่ยคำแก้ตัว ร่างบางรีบวิ่งหนีจากไปทันที ร่างสูงร้องเรียกชื่อของเฮซองอย่างตกใจ ก่อนจะรีบตามออกไปทำให้เขาไม่ทันได้เห็นว่าผู้หญิงที่ร่วมรักกับเขาเมื่อกี้ทำหน้าแบบไหนอยู่
“ฮ่าๆๆๆๆ”ซียอนหัวเราะขึ้นทันทีอย่างมีความสุข ในที่สุดเธอก็สามารถกำจัดชิน เฮซองไปให้พ้นทางเธอได้อีกครั้ง...และจะตลอดไป!
++++++ Stop Love ++++++
“เฮซองเดี๋ยวก่อน!”ดูเหมือน ณ เวลานี้เอริคทำอะไรเชื่องช้าไปหมดกว่าเขาจะใส่กางเกงให้เรียบร้อยและตามคนที่เขารักออกมาได้ก็ช้าเกินไป เพราะตอนนี้คนที่ชื่อว่าเป็นนายหญิงของตระกูลอยู่ที่ชั้นล่าง และถือกระเป๋าใส่เสื้อผ้าที่เจ้าตัวใส่ตอนมาอยูด้วย ชายหนุ่มแถมจะกระโจนลงมา มือหนารั้งแขนเรียวเอาไว้เสียก่อน
“เดี๋ยวก่อนเฮซองอย่าเพิ่งไป”ชายหนุ่มร้องขอด้วยน้ำเสียงเว้าวอน นอกจากร่างบางจะไม่มองหน้าแล้วยังแกะมือหนาออกจากแขนตัวเองอีกต่างหาก
“มันจบแล้วเอริค เรื่องวันนั้นมันวนกลับมาอีกครั้ง ฉันจะไม่ทน เอานี่ของนายคืนไป และไม่ต้องตามหาฉันอีก ส่วนลูก...ฉันเลี้ยงแกคนเดียวได้!”ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นและเรียบเฉย ก่อนที่มือบางจะส่งแหวนที่เขามอบให้ในวันที่จดทะเบียนสมรสกันคืนมาให้
“!!!”
“แล้วก็...ถ้าพร้อมจะจดทะเบียนหย่าเมื่อไหร่ก็ฝากคังตะมาบอกก็แล้วกันนะ...”
++++++ Stop Love ++++++
เมืองจินเฮ
ณ บ้านหลังหนึ่ง
“นี่ มินบงพาวานนี่มาที่ไหนกันเนี่ย”ดงวานถามขึ้น เมื่อรถของมินอูที่ขับพาตนออกนอกเมืองมานานหลายชั่วโมงมาหยุดยังบ้านหลังไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป มินอูยิ้มให้คนรักก่อนจะตอบ
“บ้านคุณยายของมินบงเอง”ชายหนุ่มตอบ ก่อนจะปลดเข็มขัดนิรภัยและลงจากรถไป แม้ร่างเล็กจะสงสัยแค่ไหนว่าพาตัวเองมาที่บ้านคุณยายทำไม แต่ก็กะเอาไว้ว่าเดี๋ยวเข้าถามที่หลัง มือบางปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองก่อนจะลงไปช่วยชายหนุ่มขนของเข้าไปในบ้านที่ขนาดกำลังน่ารัก
แกร๊ก
แอ๊ด
“คุณยายครับมินบงมาแล้วน้า~~~”ทันทีที่ไขกุญแจและเปิดประตูเสร็จ มินอูก็จัดการตะโกนเข้าไปด้วยน้ำเสียงร่าเริงทันทีดูอารมณ์ดีสุดๆ ดงวานยิ้มน้อยๆ ก่อนที่ทั้งสองคนจะช่วยกันขนกระเป๋าเสื้อผ้าและของใช้อย่างอื่นเข้ามาด้วย
“มาแล้วเรอะตามินบง”เสียงหวานแต่ชรามากแล้วเอ่ยขึ้นมาจากทางด้านหลัง ทั้งสองหนุ่มหันไปมองทันที ก่อนที่มินอูจะยิ้มกว้างรีบวางกระเป๋าเสื้อผ้าและตรงเข้าไปกอดหญิงชราร่างเล็กเอาไว้อย่างรักใคร่ทันที
“คุณยาย~~ มินบงคิดถึงคุณยายที่สุดเลย”มินอูเอ่ยอย่างอ้อนๆ หญิงชราหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหอมแก้มหลานชายสุดที่รักเสียหนึ่งทีและมองเลยหลานชายไปยังใครอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ห่าง
“นั่นใครรึมินบง”หญิงชราถามอย่างสงสัย หากแต่ก็ส่งยยิ้มอ่อนโยนให้คนแปลกหน้าที่ดูเกร็งๆ พิกล ถึงแม้เธอจะแก่แต่ก็พอจะมองออกว่าร่างบางคนนั้นเป็นอะไรกับหลานชาย หากแต่ก็อยากจะให้หลานชายแนะนำให้รู้จักเองมากกว่า
“อ่า...คุณยายครับนั่นดงวานครับ คิม ดงวาน เป็นคนรักของผมเอง”สิ้นคำเอ่ยแนะนำจากปากของมินอูก็เล่นเอาใบหน้าหวานขึ้นสีอย่างเขินอาย ก่อนจะค่อยๆ เขยิบเข้าไปใกล้สองยายหลานอย่างช้าๆ เพื่อแนะนำตัวอีกครั้ง
“สะ...สวัสดีฮะ ผมคิม ดงวานฮะ”
“สวัสดีจ๊ะหนูดงวาน ยายชื่อ ชิม มิยองจ๊ะ เป็นยายของตามินบงเค้า หนูเรียกยายว่ายายเหมือนที่เจ้ามินบงเรียกก็แล้วกันนะ”หญิงชราแนะนำตัวและเอ่ยด้วยอย่างใจดี มองแวบเดียวเธอก็รู้แล้วว่าเด็กตรงหน้าเป็นเด็กดี
“ฮะ...”ร่างบางรับคำเสียงเบา พลางก้มหน้ามากขึ้นอีก เมื่อรู้สึกว่าน้ำตาเหมือนจะไหลออกมา ก็จะให้ทำยังไงได้ตั้งแต่เกิดมาดงวานไม่เคยมีคุณยายนี่นามันก็ต้องรู้สึกตื้นตันเป็นธรรมดา แถมหญิงชรายังต้อนรับอย่างอบอุ่นอีกด้วย
“เอาล่ะเดินทางมาเหนื่อยๆ ไปพักดื่มน้ำก่อนเถอะทั้งสองคน เดี๋ยวยายให้เด็กๆ ยกกระเป๋าไปเก็บให้”หญิงชราว่าก่อนจะปล่อยกอดจากหลานชายและหมุนตัวเดินนำไปยังห้องรับแขกของบ้าน ทิ้งให้ดงวานและมินอูยืนอยู่ด้วยกันลำพัง
“คุณยายของมินบงท่านใจดีกับวานนี่จังเลย”ดงวานเอ่ยชมพลางยิ้มไม่หุบ
“ใช่มั้ยล่ะ มินบงบอกแล้วว่าคุณยายของมินบงท่านใจดี ไม่ว่ามินบงรักใครท่านก็รักเหมือนมินบงนั่นแหละ”ชายหนุ่มอธิบาย
“วานนี่รักมินบงนะ”
“มินบงก็รักวานนี่ครับ”
++++++ Stop Love ++++++
มุมเม้าท์มอยท้ายเรื่อง
กลับมาต่ออย่างรวดเร็วค่า~~~
ตอนนี้มีครบทุกรสชาติจริงๆ ค่ะ
ทั้งหวาน ทั้งเปรี้ยว ทั้งเผ็ดเลยทีเดียว
ตอนนี้คู่ริคซองเข้าสู่ความดราม่ากันอีกแล้ว
ใครอยากจะรู้ว่าคู่ริคซองและจินดี้จะเป็นยังไงต่อไป
โปรดติดตามและให้กำลังใจมายด์ด้วยนะคะ
แล้วเจอกันที่ตอนต่อไปเลยค่ะ ซียูอะเก๊น~~~
ปล.เจอกันวันพรุ่งนี้ค่ะ
ปล2.ขอโทษด้วยนะคะที่เลื่อนตอนนี้มาลงวันนี้ ทั้งๆ ที่บอกไว้ว่าจะลงเมื่อวานแท้ๆ
ความคิดเห็น