ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [SF] Merry Christmas
[SF] Merry Christmas
24 ธันวาคม 2011
"นี่ พี่ชีวอนฮะ จำได้รึเปล่าว่าวันพรุ่งนี้เป็นวันอะไร"โจ คยูฮยอนเอ่ยถามแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานถ่ามกลางกองเอกสารกองโตที่จะต้องเสร็จภายในเย็นนี้ ทั้งๆที่เหลือเวลาอีกเพียง 2-3 ชั่วโมงก่อนท่านประธานยังหนุ่มนามว่าชเว ชีวอนจะต้องไปงานเลี้ยงกับแฟนหน้าหวาน
"อืมวันนี้วันที่ 240 ธันวา วันพรุ่งนี้ก็...25 ธันวาไง"พอได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าหวานก็เริ่มบึ้งตึงขึ้น นิ้วเรียวเริ่มเคาะโต๊ะเป็นสัญญาณบอก หากแต่คนที่ทำงานอย่างเอาเป็นเอาตายคงไม่ได้ยินหรอก
"ตอบใหม่สิฮะ"เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้นมาอีกหน่อย
"งืม...ถ้าคำตอบไม่ใช่ 25 ธันวาก็เป็น...วันคริสมาสต์ไง"คำตอบอีกคำตอบที่หลุดออกมา เรียกให้ใบหน้าหวานบึ้งตึงหนักขึ้นไปอีก ร่างเพรียวลุกขึ้นจากโซฟาพรมสีดำด้วยอารมณ์โกรธา คว้ากระเป๋าสะพายใบเก่งขึ้นสะพายก่อนจะลงส้นเท้าหนักๆออกไป
"หึ่ย พี่ชีวอนแย่ที่สุด...ฮึก"หลังจากออกจากห้องประธานไปได้ไม่ไกล น้ำตาที่ถูกกลั้นไว้ก็ถูกปล่อยออกมา เรียวขาเพรียวหยุดยืนอยู่กับที่ มือบางยกขึ้นเช็ดนำสีใสที่ไหลลงมา ร่างเพรียวสุดนั่งยังเก้าอี้ไว้สำหรับนั่งรอลิฟต์ มือบางปิดหน้าเพื่อไม่ให้ใครเห็นสภาพอันหน้าสมเพสของตน พลางก่นด่าชายหนุ่มร่างสูงไปด้วย
+++++++++++
20.26 น.
คฤหาสน์ตระกูลโจ
ตึง ตึง
เสียงเดินลงส้นเท้าของลูกชายสุดที่รัก เรียกให้คังอินและลีทึกที่นั่งดูละครหลังข่าว ต้องโผล่หน้าออกมาดูจากห้องพักผ่อน ก่อนที่จะหันมามองหน้ากันเล็กน้อย และรีบไล่ลูกสาวที่นั่งดูละครอยู่ให้ไปดูน้องชาย
ก๊อก ก๊อก
"คยู พี่เข้าไปได้มั้ย"โจ อาราเอ่ยถามน้องชายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"เชิญฮะ ประตูไม่ได้ล็อค"เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนระโหยโรยแรง
แกร๊ก
แอ๊ด
ประตูไม้บานใหญ่ถูกเปิดออก ให้เห็นห้องนอนกว้างสีเขียวอ่อน กระเป๋าเป้ถูกโยนไปวางลงไว้บนโซฟาสไตล์โมเดิร์นที่ปลายเตียงสี่เสาหลังใหญ่ ตอนนี้น้องชายของเธอกำลังเอาหน้าซุกลงกับตุ๊กตาแมวมาลีสีขาวตัวใหญ่ ส่วนมือก็ทั้งขยุ้ม บิด บีบ ทุบ ตี ฯลฯ กับเจ้าตุ๊กตาสิงโตชื่อดังของดีสนีย์ที่มีนามว่าซิมบ้า ร่างเพรียวบางของหญิงสาววัย 25 ปีนั่งลงบนเตียงข้างๆน้องสาว (?) สุดที่รัก
"คยู น้องเป็นอะไร"เอ่ยถามด้วยความสงสัย พลางเอามือลูบหัวของน้องชาย เหมือนเมื่อก่อนที่เธอเคยทำ
"......"เจ้าตัวยังคงเงียบอยู่ แต่มือกลับทารุณกรรมเจ้าตุ๊กตาซิมบ้ารุนแรงขึ้น
"น้องทะเลาะกับชีวอนมาใช่มั้ย"เอ่ยถามหลังจากที่สังเกตุดูอาการของน้องชาย สิ้นเสียงหวานคยูฮยอนก็ดันหน้าขึ้นจากตุ๊กตาแมว ก่อนที่จะลุกขึ้นนั่งและโผเข้ากอดพี่สาวคนสวย พร้อมทั้งปล่อยโฮออกมาเต็มที่จนพี่สาวคนสวยยังตกใจ
"พี่อารา ฮึก...พี่ชีวอนเขาไม่รักผมแล้ว ฮือ..."เอื้อนบอกไป ปล่อยโฮไป จนอาราทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งฟังน้องชายสุดที่รักบ่นให้ฟังพร้อมทั้งลูบหลังไปด้วย
"ไอ้วอนมันบอกน้องเหรอ"เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ที่เพื่อนสนิทบังอาจะทิ้งน้องตนทั้งๆที่ได้กันแล้ว
"เปล่าฮะ คือว่า......................................................................."หลังจากหายสะอึกสะอื้นก็เริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
"อ๋อ ว่าแต่คยูอยากแก้เผ็ดชีวอนรึเปล่า"เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์เล็กน้อยหลังจากฟังจนจบ ปล่อยน้องชายออกจากอ้อมกอด
"อยากสิฮะ"เอ่ยด้วยแววตาเป็นประกายระยิบระยับ
"งั้นเอาหูมานี่...........
+++++++++++++
25 ธันวาคม 2011
มหาวิทยาลัยโครยอ
เวลา 18.21 น.
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
เสียงกดปุ่มของโทรศัพท์ถี่หยิบรัวเป็นระวิง ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วนักขึ้นเรื่อยๆ หลังจากที่เพียรพยายามโทรหาคนรัก แต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมรับเสียที ร่างสูงยืนพิงรถอยู่หน้าหมาวิทยาลัยชื่อดังพลางสบถไปด้วย
"โธ่เว้ย....อ๊ะ เรียววุค"ในระหว่างที่กำลังกดโทรออกอยู่นั้น บังเอิญตาเรียวคมเหลือบไปเห็นเพื่อนสนิทของคนรักที่เดินออกมาเพียงลำพังจึงตะโกนเรียก เมื่อเห็นว่าเป็นใครร่างบางก็สั่นน้อยๆแต่ก็ยอมเดินมาหาแต่โดยดี
"พะ...พี่ชีวอนมีอะไรรึเปล่าฮะ"เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"คยูฮยอนอยู่ไหน"เอ่ยถามกลับด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ พลางจ้องมองด้วยสายตาที่พร้อมจะแผดเผาทุกเมื่อ
"คะ...คือคยูอยู่.......
+++++++++++++
หอสมุด
"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง เข้าใจแล้วฮะ ขอบคุณนะฮะพี่ฮีชอล"เสียงหวานที่เอ่ยอย่างอารมณ์ดีเรียกให้อารมณ์ของร่างสูงเดือดนักขึ้นไปอีก
"ไม่เป็นไรหรอกน้องคยู ว่าแต่น้องคยูไม่ไปเที่ยวกับแฟนเหรอ"ชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าหล่อหวานเอ่ยถามร่างผอมบางที่นั่งตรงข้ามพร้อมรอยยิ้ม ซึ่งอีกฝ่ายยิ้มตอบ
"...ผมไม่มีหรอกฮะแฟนน่ะ มีแต่หมาหวงก้าง ที่ไม่เคยห่วงความรู้สึกผมเลย"เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูโกรธหน่อยๆ แต่คงไม่เท่าคนที่แอบฟังอยู่แน่ๆ
"งั้นเหรอ อ่ะ สายมากแล้วพี่ไปก่อนนะ แล้วเจอกันน้องคยู"เอ่ยตอบรับก่อนจะก้มมองดูนาฬิกาข้อมือ เมื่อเห็นเวลาก็ทำตาโตตื่นตกใจ รีบเก็บข้าวของของตัวเองบนโต๊ะลงกระเป๋าให้เรียบร้อย บอกลาและรีบวิ่งออกไปจากหอสมุดทันที ปะปนไปกับนักศึกษาที่ทยอยกลับบ้าน และแน่นอนว่าตอนนี้นักศึกษาในหอสมุดเหลือไม่ถึงสิบคน ร่างบางจึงลงมือเก็บของไปเรื่อยๆอย่างไม่เรียบร้อย จนกระทั้งกระดาษร้อยปอนด์แผ่นสุดท้ายถูกเก็บลงไปในกระเป๋าเป้ ยกเป้ขึ้นสะพายหลังและลุกขึ้นจากเก้าอี้เตรียมเดินออกจากหอสมุดเพื่อกลับบ้าน แต่ยังเดินไปได้ไม่กี่บล็อคตู้หนังสือจู่ๆก็...
หมับ
แขนเรียวถูกดึงโดยมือหนา ร่างสูงดึงร่างบางมาก่อนจะดันให้ไปติดกับชั้นหนังสือ ดวงตาเรียวถอประกายโกรธาอย่างมหันต์แต่คิดเหรอว่าโจ คยูฮยอนจะกลัว
"พี่มาทำอะไร"เอ่ยถามเสียงเรียบ มองตรงๆเข้าไปในดวงตา
"พี่มารับคยู"เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่คุกกรุ่น
"ไม่ต้องหรอก ผมโทรให้พี่ฮันมารับแล้ว ไม่มีอะไรจะคุยแล้วใช่มั้ย ผมไปล่ะ"เอ่ยปฏิเสธก่อนจะใช้แรงที่มหาศาลกว่าเคะทั่วไปดันร่างหนาที่กักขักตนเองออก และค่อยๆสาวเท้าเดินออกไปเรื่อยๆ แต่ยังไม่ทันพ้นประตูหอสมุดร่างเพรียวบางก็ถูกอุ้มขึ้นพาดบ่าพาขึ้นรถลัมโบกินี่ เรเวนตันสีเงินสวยโดยไม่สามารถพูดขัดอะไรได้แม้แต่น้อย...
+++++++++++++
คอนโดSM
ติ๊ง
ทันทีที่มาถึงชั้นเป้าหมาย ประตูลิฟต์ก็ถูกเปิดออก พร้อมๆกับที่มีชายหนุ่มคนหนึ่ง อุ้มร่างเล็กๆที่ดิ้นคลุกคลักไปมาไว้ในอ้อมกอดด้วย ขายาวสาวเท้าไปอย่างไม่รีบร้อนก่อนจะไปหยุดลงที่หน้าประตูห้องๆหนึ่ง
ห้อง 1013
มือหนาจัดการใช้นิ้วโป้งทาบลงไปยังที่สแกนลายนิ้วมือ พร้อมๆกับที่ประตูก็ถูกปลดล็อค ชีวอนใช้เท้าเปิดประตูก่อนจะเปิดออกอุ้มร่างของคนรักเข้าไปในห้องและใช้เท้าปิดประตูให้เรียบร้อย ขายาวก้าวเข้าไปในห้องชุดขนาดใหญ่ตรงไปยังห้องนอนของตนที่อยู่ด้านใน
ตุ้บ
ร่างสูงจัดการโยนร่างเพรียวลงบนเตียงกว้าง เมื่อหลุดลอดออกจากอ้อมกอดแกร่งได้ คยูฮยอนก็จัดการถอยหนีทันทีจนไปติดกับหัวเตียง ใบหน้าของร่างสูงตอนนี้ราวกับปีศาจ มือใหญ่จับข้อเท้าเล็กไว้มั่นและลากให้กลับมานอนในอ้อมกอดอีกครั้ง
"ปละ...ปล่อยผมนะ"เอ่ยด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว เพราะตั้งแต่คบกันมาชายหนุ่มไม่เคยเป็นแบบนี้ จึงทำให้คนที่คิดจะแก้เผ็ดกลับกลัวเสียเอง
"หึหึหึ..."ร่างสูงไม่ตอบทำเพียงแค่หัวเราะในลำคอก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตนักศึกษาออก เผยให้เห็นแผ่นอกขาวเนียนนุ่มน่าสัมผัส ซึ่งชีวอนก็ไม่รอช้าจัดการไล้มือไปลูบไล้แผ่นอกบางปลุกกามารมณ์ให้ตื่นขึ้น พร้อมทั้งก้มลงฝากรอยรักที่ซอกคอขาว
"ปล่อยนะ...ปล่อยผมนะ ฮึก"ด้วยความหวาดกลัว จึงทำเอาน้ำใสๆไหลออกจากดวงตากลมอาบแก้ม ทำเอาชายหนุ่มสะดุ้งหยุดการกระทำทุกอย่างลง ทำเพียงแค่รั้งร่างของคนรักเข้าสู่อ้อมกอดพร้อมทั้งปลอบให้หยุดร้องไห้
"โอ๋ โอ๋ พี่ขอโทษ หยุดร้องนะครับคนดี"เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานที่สุด เอ่ยปลอบอยู่นานกว่าที่จะทำให้ร่างบางหยุดร้องได้ เมื่อคนรักหยุดร้องไห้ชายหนุ่มจึงดันร่างผอมบางออกมา พร้อมทั้งใช้ข้อนิ้วเกลี่ยน้ำตาที่ยังคงคลออยู่ที่หน่วยตาให้อย่างแผ่วเบาพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน และโดยที่ไม่ทันตั้งตัวนั้นเอง...
ผลัก
ร่างสูงใหญ่ถูกผลักให้ออกห่างๆโดยเจ้าตัว พร้อมกันนั้นเจ้าตัวยังก่นด่าชายหนุ่มไปด้วย
"พี่ชีวอนแกล้งผม ผมจะฟ้องแม่ทึกกี้ กับพ่อคังอิน และจะฟ้องพี่อาราด้วย"ใบหน้าหวานงอง้ำ ร่างสูงแอบหัวเราะหน่อยๆพร้อมยิ้มออกมา
"พี่ขอโทษ คยูยกโทษให้พี่ได้มั้ยครับ"เอ่ยถามพร้อมรั้งร่างของคนรักที่งอนเขานั่งหันหลังให้เข้ามาในอ้อมกอด คางหนาเกยลงบนไหล่เรียว
"ไม่"เรียวปากบางขยับตอบแทบจะในทันที
"โธ่ คยูครับพี่ขอโทษ เมื่อวานนะพี่แค่อยากแกล้งคยูก็เท่านั้น ส่วนเรื่องวันนี้น่ะเพราะใครกันล่ะที่ทำให้พี่หึงได้ขนาดนี้"เอ่ยด้วยน้ำเสียงงอนๆ
"ก็เพราะพี่ชีวอนแกล้งผมก่อนนี่"ตอกกลับด้วยน้ำเสียงงอนๆเช่นกัน
"โอ๋ โอ๋ พี่ขอโทษ ยกโทษให้พี่นะครับ คนดี"เอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน เพราะรู้ดีน่ะว่าคนในอ้อมกอดแพ้เสียงอ้อนสุดๆ
"กะ...ก็ได้"ตอบตกลงด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"น้องคยูของพี่น่ารักที่สุด อ๊ะ จริงสิMerry Christmasและสุขสันต์วันครบรอบคบกัน 3 ปีครับ"เอ่ยบอกพร้อมกับที่ค่อยๆสวมสร้อยคอเงินเกลี้ยงเข้าที่ลำคอบอบบาง มีจี้รูปหัวใจประดับด้วยอัญมณีสีเขียวที่มีชื่อว่ามรกต
"พี่ชีวอนน่ารักที่สุดในโลกเลย"
"พี่น่ารักแล้วน้องคยูรักพี่มั้ยล่ะครับ"
"กะ...ก็ถ้าไม่รักจะชมว่าน่ารักเหรอ"
"อืม พี่ไม่เชื่ออ่ะ"
"แล้วจะให้ผมทำไงถึงจะเชื่อล่ะ"เสียงหวานเริ่มแข็งขึ้นมาเล็กน้อย
"ก็ทำแบบนี้ไงล่ะ..."สิ้นเสียงทุ้ม ร่างบางก็ถูกผลักให้ลงไปนอนบนเตียงอีกครั้ง โดยไม่ทันได้โวยวายอะไรก็ต้องเปลี่ยนเป็นเสียงครางหวาน ที่เป็นของขวัญที่ลำค่าที่สุดสำหรับชเว ชีวอน
End
+++++++++++++
ในที่สุดก็จบ กว่าจะจบได้ไรท์เตอร์ใช้เวลาตั้งสองสามชั่วโมงเชียว เอาเป็นว่าเอสเอฟเรื่องนี้ไรท์เตอร์เขียนให้เป็นของขวัญวันคริสมาสต์แก่รีดเดอร์ค่ะ Merry Christmas ค่ะ ขอให้ทุกคนมีความสุขนะค่ะ และต้องขอโทษด้วยที่ลงก่อน เพราะว่าวันที่ 25 ไรท์เตอร์ไม่ว่างนะค่ะ เอาเป็นว่ารอติดตามของวันปีใหม่ด้วยนะค่ะ บ๊ายบายค่ะ
ปล.ฝากฟิคเรื่อง Don't Love You, My Devil Intro, Chapter 1 ด้วยค่ะ (เหมาะสำหรับคนที่ชอบแบบติดเรทนะค่ะ) และอีกเรื่อง [Fic WonKyu ChangminHo] My Sweet Home (สำหรับคนที่ชอบสไตล์น่ารักๆค่ะ) และ [Fic WonKyu] Come back to me mylove ตอนที่ 2
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น