ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Shinhwa] Stop Love หยุดหัวใจ ไว้รักนาย [END]เปิดรีปริ้น

    ลำดับตอนที่ #11 : Stop Love: 9th Step

    • อัปเดตล่าสุด 7 พ.ค. 56


    Stop Love: 9th Step

     

     

     

     

     

     

            โชคชะตาเล่นตลกหรือไง

            ถึงทำให้เขากับคังตะกลับมาเจอกันอีกครั้ง...

     

            “นาย...กลับมานานรึยัง”ไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไม แต่ตอนนี้ชูงแจและแอนดี้รู้สึกเหมือนกันว่าตัวเองเป็นส่วนเกินเหลือเกิน บรรยากาศระหว่างดองวุคและคังตะดูอึมครึม และน่าอึดอัดเหลือเกิน

            “ไม่นานหรอก เพิ่งกลับมาอาทิตย์ที่แล้วเอง”ร่างบางตอบเรียบๆ ใบหน้าหวานเสมองออกนอกร้านเพียงอย่างเดียว

            “งั้นเหรอ...แล้วตอนนี่นายทำงานที่ไหนล่ะ”คำถามที่หลุดออกมาจากบาริสต้าหนุ่มฟังดูเกร็งๆ ยังไงไม่รู้ ดูได้จากมือหนาที่กุมกันตลอดเวลาตั้งแต่มานั่งร่วมโต๊ะกัน

            “จะรู้ไปทำไม ไหนเมื่อไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว”ประโยคที่แสนจะเรียบๆ แต่ฟังแล้วกลับเจ็บจี๊ดไปถึงข้างใน เล่นเอาคังตะถึงกับสะอึก

     

     

     

            ก็รู้นะว่าเรื่องเมื่อตอนนี้เขาผิดมาก แต่ไม่คิดว่าจะโกรธถึงขนาดที่จะไม่ให้อภัยกันขนาดนี้

     

     

     

     

            “ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ย ฉันกลับล่ะ”เอ่ยบอกลาพร้อมทั้งรีบวางเงินค่ากาแฟไว้และรีบลากชูงแจออกไปทันที ไม่คิดจะรอคำบอกลาจากอีกฝ่ายสักนิด

            “เฮ้ย! ทำไมแกถึงไปรู้จักไอ้คุณคังตะนั้นด้วยวะ”ชูงแจเอ่ยถามอย่างสงสัย ขณะขับรถพาเพื่อนไปส่งยังคอนโดของเจ้าตัว ดองวุคทำเสียงขึ้นจมูกก่อนจะตอบ

            “หึ ก็คังตะคนที่นายว่าน่ะ เป็น...แฟนเก่าฉันเอง”

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            “หา? คุณดองวุคเป็นแฟนเก่าพี่งั้นเหรอ”แอนดี้ร้องออกมาเมื่อได้ฟังจากปากของชายหนุ่ม คังตะพยักหน้าสำทับอีกครั้ง ก่อนจะกุมมือกันแน่นกว่าเดิม

            “แล้วนี่พวกพี่เลิกกันได้กี่ปีแล้วล่ะ แล้วเพราะสาเหตุอะไร”แอนดี้ถามราวกับตำรวจสอบสวนอย่างไรอย่างนั้น หากแต่คังตะก็ยอมที่จะบอกไปโดยดี

            “พวกเรา...เลิกกันได้สองปีแล้วล่ะ สาเหตุก็เพราะ...พี่เผลอไปนอนกับเพื่อนสนิทเค้า”สิ้นคำตอบจากปากของคังตะ ร่างบางถึงกับอ้าปากค้าง เพราะเหตุผลมันร้ายแรงเกินกว่าจะให้อภัย

            “ละ...แล้วพี่ยังรักคุณดองวุคอยู่มั้ย”สิ้นคำถามนี่ คังตะไม่ลังเลที่จะตอบเลยสักนิด

            “รักสิ ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่ปีคนที่พี่รักก็จะเป็นดองวุคเพียงคนเดียวเท่านั้น...”

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            คฤหาสน์ตระกูลมุน

            ห้องทำงานของเอริค

            “นายท่านเรียกซียอนมีอะไรหรือคะ”หญิงสาวรูปร่างบางเอ่ยถาม หลังจากเมดสาวคนหนึ่งไปบอกว่านายท่านเรียกให้เธอไปหาที่ห้องทำงาน เธอคิดว่าเขาคงจะเรียกเธอไปบริการอย่างที่เคยทำ จึงมัวแต่ประทินโฉมจนมาช้า

            “......”ชายหนุ่มไม่ตอบทำเพียงแต่จ้องมองหญิงสาวด้วยสายตาเย็นชา ซียอนกัดริมฝีปากเมื่อสายตาที่มองมายังเธอมันดูเย็นชาเสียเหลือเกิน แตกต่างจากเวลาที่มองชิน เฮซองยิ่งนัก

     

     

     

     

            ทำไมกัน? ทำไมคนที่นายท่านรักถึงไม่ใช่เธอ ทำไมคนที่นายท่านรักถึงเป็นชิน เฮซอง

     

     

     

     

            “ที่ฉันเรียกเธอมาเพื่อจะบอกว่า หากครั้งหน้าเธอมาทำร้ายลูกเมียฉันอีก ต่อให้ป้านาอุนขอร้องฉันก็ไม่มีวันให้อภัย!”สิ้นประโยคของเอริค ซียอนรู้ได้ในทันทีว่าเขารู้แล้วว่าเธอเป็นคนทำ เธอได้แต่กำมือแน่น...

     

     

     

     

            ในเมื่อรักกันมากนัก ฉันจะทำให้มองหน้ากันไม่ติดยิ่งกว่าคราวที่แล้วแน่!

     

     

     

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

            “หืม เที่ยวทะเลเหรอครับ”ชูงแจถามเสียงสูงราวกับไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้คือเรื่องจริง แน่นอนว่ามินอู กับดองวุคเองก็เช่นกัน

            “ใช่แล้วล่ะ ฉันกะว่าจะพาเฮซองไปเปิดหูเปิดตาซะบ้างนะ เดี๋ยวเจ้าตัวจะเครียดลงไปลงที่ลูกซะเปล่าๆ นะ แล้วก็ถือว่าเป็นโอกาสดีที่นายจะได้ไปง้อแอนดี้ไงล่ะ”ท่านประธานแห่งมุนคอร์เปอเรชั่นเอ่ยเสียยืดยาวแต่ฟังมีเหตุผลดี

            “ก็ดีนะครับพี่เอริค”ดองวุคเอ่ยอย่างเห็นด้วย เพราะตอนนี้แผนที่ชูงแจวางไว้ที่หมายจะให้เขาเข้าไปแยกคังตะออกมาจากแอนดี้ก็ดูจะไม่คืบหน้า เพราะดองวุคแทบจะไม่มองหน้าคังตะเสียด้วยซ้ำ

            “งั้นก็ตกลงครับ แล้วนายล่ะมินอู”ชูงแจหันไปถามเพื่อนสนิทอีกคน ที่ดูยิ้มหน้าบานและดูมีความสุขอยู่คนเดียวมาตั้งแต่อาทิตย์ก่อน

            “ก็เอาสิ ถือว่าฉลองที่ฉันกับวานนี่ได้มาเป็นแฟนกันอีก”ข่าวใหม่ที่ได้รับทำเอาชูงแจถึงกับอึ้งค้าง ส่วนเอริคนั้นหัวเราะมุมปากเล็กน้อยเหมือนรู้อยู่ก่อนแล้ว (ส่วนดองวุคนั้นเพิ่งเข้ามาทำงานใหม่เลยยังไม่รู้เรื่องอะไร)

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            สองสัปดาห์ต่อมา

            ณ เวลานี้ผู้โดยสารทั้งแปดกำลังนั่งอยู่บนรถตู้ขนาดสี่แถวที่นั่งของเอริค โดยแถวที่หนึ่งเป็นคู่ของเอริคกับเฮซอง แถวที่สองเป็นแอนดี้กับชูงแจ (ที่แอนดี้ยอมมานั่งกับชูงแจเพราะอยากให้คังตะกับดองวุคคืนดีกัน และดูเหมือนจะลืมแผนแก้แค้นชูงแจไปแล้ว) แถวที่สามเป็นคังตะกับดองวุค และแถวสุดท้ายเป็นมินอูกับดงวาน ตลอดทางคู่ที่ดูมีความสุขคงไม่พ้นคู่ข้าวใหม่ปลามันอย่างคู่เอริคกับดงวาน

            “อ่ะ มินบงทานคุกกี้หน่อยมั้ย”ดงวานถามคนรักหมาดๆ เสียงหวาน พร้อมทั้งยิ้มให้ ราวกับย้อนไปในวันวานอย่างไรอย่างนั้น ในมือเล็กหยิบชิ้นคุกกี้เนยที่ทำเองมาป้อนให้ชายหนุ่ม ซึ่งมินอูก็รับมาทานแต่โดยดีพร้อมทั้งยิ้มตาปิด

            “อร่อยมากเลยวานนี่”เสียงคุยกระหนุงกระหนิงของทั้งสองคนทำเอาสามหนุ่มอย่างเอริค ชูงแจ และคังตะรู้สึกอิจฉา และยิ่งชูงแจกับคังตะนะยิ่งอิจฉามากเป็นพิเศษ เพราะคนสวยทั้งสองนอกจากจะไม่คุยแล้วยังไม่มองหน้าอีกต่างหาก ส่วนเอริคนั้นยังดีที่เฮซองยังคุยด้วย อาจจะไม่หวานเท่าคู่มินอู กับ ดงวาน แต่ก็ถือว่าดีกว่าสองคู่ที่เหลือเยอะเลย

            กว่าทั้งแปดชีวิตจะเดินทางมาถึงบ้านพักส่วนตัวของเอริคที่หาดส่วนตัวก็เป็นเวลาเที่ยงพอดี ทั้งแปดคนจึงเลือกที่จะสั่งอาหารจากร้านอาหารใกล้ๆ มาทานแทนที่จะไปกินที่ร้านเพราะเหนื่อยจากการเดินทาง

            “อ่ะ นี่ครับพี่คังตะ”ถึงแม้อยากจะให้คังตะกับดองวุคคืนดีกันมากแค่ไหน แต่แอนดี้ก็ยังไม่ลืมแผนของตัวเอง จึงจำจะต้องแสดงบทคู่รักแสนหวานกับคังตะต่อ และแน่นอนว่าดองวุคเองที่มองอยู่ก็รู้สึกหมั่นไส้จนพูดประโยคที่ฟังแล้วจี๊ดใส่ชายหนุ่มไปแล้วเสียหลายประโยค

            “ขอบคุณครับแอนดี้”แม้จะจี๊ดกับคำพูดของอดีตคนรักมากแค่ไหน แต่ก็ต้องทำตามแผนที่แอนดี้วางไว้ก่อน จึงทำให้บรรยากาศของอาหารมื้อแรกที่ทานที่บ้านพักนั้นกร่อยไปเลยทีเดียว...

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            “อ่า บ้านพักหลังนี้มีสองชั้น มีสี่ห้องนอน ห้าห้องน้ำ หนึ่งห้องครัว เหลือกเอาเลยล่ะกันว่าอยากพักห้องไหน แต่ฉันจองห้องติดชายทะเลให้เฮซองแล้ว”บอกไว้เพียงแค่นั้นก่อนจะถือกระเป๋านำภรรยาไปยังชั้นสองของบ้าน เหลืออีกหกคนยืนมองหน้ากันอย่างเลือกไม่ถูกว่าจะนอนอย่างไร...

            “เดี๋ยวผมนอนกับคุณเซเว่นเองครับ พี่คังตะนอนกับคุณชูงแจก็แล้วกัน ส่วนพี่มินอูกับพี่ดงวานก็นอนด้วยกันตามปกติ”แอนดี้เอ่ยตัดสินใจหลังจากเกี่ยงกันไปกันมา ซึ่งทุกคนก็ยอมรับแต่โดยดี จากนั้นต่างคนจึงต่างแยกย้ายกันเข้าห้องนอนของตัวเอง...

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            ห้องของเอริคกับเฮซอง

            “เป็นยังไงบ้างเฮซอง”เอริคเอ่ยถามขึ้นพลางวางกระเป๋าลงที่ปลายเตียง ว่าที่คุณแม่เดินตรงไปยังระเบียงห้องนอนที่คุณเคย เปลือกตาบางหลับพริ้ม แขนเรียวบางกางออก จมูกโด่งสูดดมกลิ่นเค็มๆ ของทะเลเสียเต็มปอด

            “......”ร่างบางไม่ตอบแต่ยิ้มให้แทนคำตอบ เท่านี้เอริคก็ชื่นใจแล้ว ร่างสูงเดินย่องเข้าไปซ้อนแผ่นหลังบางและสวมกอดเอวบางเอาไว้ไม่แน่นมากเพราะไม่อยากให้ลูกอึดอัด ร่างเพรียวสะดุ้งๆ นิดหน่อยก่อนจะยืนนิ่งให้อีกคนก่อน มือบางซ้อนทับลงบนมือแกร่งตรงบริเวณที่มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่

            “นี่...เฮซองงี่”

            “อะไร...”

            “นายยังรักฉันอยู่มั้ย?”

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            ห้องของมินอูกับดงวาน

            “นี่ วานนี่”จู่ๆ มินอูก็เอ่ยเรียกชื่อคนรักที่กำลังเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้ขึ้น

            “หือ?”ร่างเล็กหันไปหาคนเรียกในทันที

            “กลับจากไปเที่ยวแล้ว...แล้วเราไปเยี่ยมแม่กับยายฉันกันมั้ย”สิ้นคำถาม ทำเอามือบางที่กำลังทยอยเก็บเสื้อผ้าถึงกับชะงักกึก และทำหน้าตกใจเรากับลืมอะไรบางอย่างไป...

            “ค...คือ...ขอวานนี่คิดก่อนได้มั้ย มินบงก็รู้ว่าช่วงนี้ที่ร้านคนเยอะ”ร่างบางเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พลางพยายามหลบตาชายคนรัก เพราะดงวานไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าสาเหตุที่แท้จริงที่เขากับมินอูเลิกกันนั้นเกิดขึ้นเพราะอะไร

     

     

     

     

            ดงวานไม่ได้อยากให้มินอูเป็นลูกอกตัญญูต่อบุพการีของตัวเองหรอกนะ

     

     

     

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            ห้องของดองวุคกับแอนดี้

            “เอ่อ...คุณเซ่เว่นครับ”แอนดี้เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเบาหวิวมากๆ กับคนที่นั่งอยู่ที่อีกฝั่งของเตียง ร่างเพรียวบางในชุดลำลองสบายๆ หันมามองพร้อมรอยยิ้ม ก็ทำเอาร่างเล็กโล่งใจไปได้เปลาะหนึ่ง

            “มีอะไรเหรอครับคุณแอนดี้”ถามด้วยความนอบน้อม

            “คือ...ผมมีเรื่องอยากจะถามน่ะครับ”แอนดี้เกริ่นขึ้นมา กลัวว่าถ้าหากถามเลย อาจจะโดนอีกคนโกรธเอาได้ เพราะเท่าที่ฟังมาจากที่คังตะเล่ามาบอกว่า ดองวุคนั้นเป็นคนใจเย็นก็จริงแต่ถ้าไปพูดอะไรที่จี้จุดเข้าอาจจะโดนโกรธได้ง่ายๆ แถมดองวุคยังเป็นพวกโกรธแล้วหายอยากอีกด้วย...

            “จะถามผมเรื่องอะไรเหรอครับ”ดองวุคถามพลางจัดเสื้อผ้าเข้าตัวไปพลางๆ ก่อน

            “คือ...ถ้าผมถามอะไรออกไปคุณเซเว่นจะไม่โกรธผมใช่มั้ย”

            “ไม่โกรธหรอกครับ แล้วคุณแอนดี้จะถามอะไรเหรอครับ”

            “คุณเซเว่นยัง...รักพี่คังตะอยู่มั้ยครับ”สิ้นคำถาม มือบางที่กำลังแขวนเสื้อในตู้เสื้อผ้าชะงักกึก แอนดี้ลอบมองปฏิกิริยาของเพื่อนร่วมห้องอย่างลุ้นระทึก

            “ผมกับเขาจบกันไปนานแล้วล่ะครับ ไอ้ความรู้สึกรักอะไรน่ะผมไม่เหลือเยื่อใยกับเขาแล้วล่ะครับ ที่เหลือตอนนี้ก็มีแต่ความเกลียดเพียงเท่านั้นล่ะครับ”หากฟังดีๆ จะรู้เลยว่านอกจากความโกรธที่แฝงมาในน้ำเสียงแล้วนั้นยังมี ความรู้สึกเศร้า น้อยใจและอะไรหลายๆ อย่างปนกันมาด้วย

            “แล้วคุณเซเว่นไม่คิดจะกลับไปคืนดีกับพี่คังตะเหรอครับ”สิ้นคำถามนี้ก็พาลจะทำให้น้ำตาของดองวุคไหลเสียให้ได้ ถ้าถามดองวุคว่าอยากกลับไปคืนดีกับคังตะมั้ย ตอบตามคำตอบจากหัวใจเลยว่าอยาก หากแต่ทิฐิมันยังมีมากกว่าทำให้เขาเลือกทางที่มีแต่จะทำให้เจ็บทั้งสองฝ่ายต่อไป...

            “ไม่ครับ ผมกับเขา...เราไม่มีวันกลับไปเดินด้วยกันได้อีกแล้ว...”

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

            ห้องของชูงแจกับคังตะ

            ณ ตอนนี้บรรยากาศภายในห้องนอนห้องนี้เต็มไปด้วยความมาคุ เพราะชูงแจเอาแต่จ้องชายที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักของคนที่เขารัก และยังเป็นอดีตคนรักของเพื่อนสนิทเขาอีก ส่วนคังตะนั้นก็ได้แต่นั่งเกร็งเสียวสันหลังเมื่อต้องอยู่กับอีกฝ่ายตามลำพัง

            “คุณเป็นแฟนเก่าไอ้เซเว่นมันจริงๆ เหรอ”หลังจากเงียบกันอยู่นาน ชูงแจก็เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นเสียก่อน

            “ครับ...”ตอบรับเสียงเบา ทั้งๆ ที่เขาอายุมากกว่าชูงแจแท้ๆ แต่ทำไมต้องตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพขนาดนั้นด้วยก็ไม่รู้

            “แล้ว...คุณไม่คิดจะกลับไปหาไอ้เว่นมันเหรอ...”

            “คิดสิครับ! และคิดมานานแล้วด้วย เพียงแต่ดองวุคเค้า...ไม่คิดจะเปิดโอกาสให้ผมกลับไปหาเค้าสักนิด”พอพูดแล้วคังตะก็รู้สึกน้อยใจขึ้นมานิดๆ กับคนอื่นน่ะดองวุคพูดดีหมด กับเขานี่พูดจาเฉือดเชือนใจกันมาก คิดว่าดองวุครู้ว่าเขายังรักอีกฝ่ายอยู่ถึงได้พูดอะไรแบบนี้ออกมา พอคิดแล้วคังตะก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ เมื่อแฟนเก่าไม่คิดจะเปิดใจรับเขาเข้าไปใหม่เลยสักนิด...

            “ถ้าอย่างนั้นให้ผมช่วยมั้ย”จู่ๆ ชูงแจก็เอ่ยข้อเสนอขึ้นมา คังตะมองอีกฝ่ายอย่างุนงง

            “???”

            “แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ ว่าไงคุณจะตกลงให้ผมช่วยมั้ย...”

     

    ++++++ Stop Love ++++++

     

    มุมเม้าท์มอยท้ายเรื่อง

    จบไปอีกตอนแล้วนะคะ ขอโทษด้วยนะคะที่มาลงช้า

    ใครที่ยังอยากจะสั่งจองอยู่ยังสั่งจองได้อยู่นะคะ

    แล้วก็มายด์ยังหาคนทำปกอยู่นะคะ ใครที่สนใจก็มาคุยกันได้ที่..

    @sarang_wonkyu นะคะ มายด์ไปล่ะ ซียูอะเก๊น~~~

     

    ปล.มายด์มาอัพอีกทีวันศุกร์นะคะ

    ปล2. ตอนน้ามีเอ็นซีสองคู่ มีใครอยากอ่านมั้ยคะ?

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×