ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พิศวาส เสน่หา KrisHun ver. [END]

    ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 9

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.42K
      4
      1 มี.ค. 56

    บทที่ 9: คู่กัดตลอดกาล

     

     

     

     

     

         "อย่างนี้ผมก็ไม่ต้องแต่งงานกับพี่คริสแล้วน่ะสิ!

         เสียงหวานพูดอย่างดีใจ ทันทีที่อ่านข่าวของคริส คยองซู หรือ ชเว คยองซู ลูกชายเพียงคนเดียวของซีวอน นักศึกษาปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจ ซึ่งร่างบางเรียนมาเพื่อบริหารกิจการประจำตระกูลโดยเฉพาะ และก็ถูกจำคู่กับคริสมาตั้งแต่เด็กๆ แต่ไม่เคยรักคริสเกินกว่าคำว่าพี่ชายเลยแม้แต่น้อย

         “ใช่ลูก...แต่บางทีอาจมีการเปลี่ยนตัวเจ้าบ่าวนะ”ผู้เป็นพ่อพูดอย่างอารมณ์ดี แม้จะผิดหวังไปนิดหน่อยที่คริสที่เขาปั้นจะให้เป็นเขย ดันชิงสละโสดเสียก่อน แต่บ้านนั้นเขามีลูกชายถึงสองคนนี่นา

         “เปลี่ยนตัวเจ้าบ่าว...หมายความว่ายังไงฮะ?”เสียงหวานถามอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะยกถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบ ในใจรู้สึกสั่นๆ กับคำตอบของบิดา

         “รู้สึกว่าบ้านนั้นอยากให้เราแต่งงานกับตาจงอินน่ะ ลูกชายคนเล็กไง”บิดากล่าวยิ้มๆ

         คยองซูแทบสำลักกาแฟกับคำตอบของผู้เป็นบิดา เพราะตาคิบอมที่ผู้เป็นพ่อพูดถึงก็คือ จงอิน ศัตรูตัวฉกาจของร่างบาง จงอินมีนิสัยที่กวนมากๆ ร่างเล็กกับเขาเป็นคู่กัดกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย เพราะทั้งคู่เรียนด้วยกัน และเป็นคู่แข่งกันทุกทาง ไม่ว่าจะด้านการเรียน กีฬาหรือแม้แต่กิจกรรมต่างๆ ซึ่งผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะมาเป็นประจำ แถมพอขึ้นมหาวิทยาลัยยังตามมาหลอกหลอนเรียนคณะเดียวกันอีกต่างหาก คราวนี้พ่อยังจะจับร่างบางแต่งงานกับเขา โลกถล่มทับตายยังจะดีกว่า

         “ทำไมต้องเป็นไอ้ของดำด้วยล่ะฮะ”คยองซูถามด้วยน้ำเสียงแทบจะเป็นกระชากเมื่อพูดถึงชื่อของคนที่เกลียดที่สุด

         “อ้าว ก็พ่อสัญญาไว้เมื่อสิบปีก่อนว่าจะยกลูกสาว(?)ให้เพื่อจะได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันไง”ผู้เป็นพ่อตอบพร้อมยิ้มขำขันในท่าทีของลูกชาย เพราะรู้ว่าร่างเพรียวเป็นไม้เบื่อไม้เมากับจงอิน

         “โอ๊ย ผมอยากจะกรี๊ด (???)”ผู้เป็นลูกชายร้องโหยหวนเมื่อเจอกับความจริงที่รับไม่ได้

     

    +++++ พิศวาส เสน่หา +++++

     

         “แม่ว่าไงนะครับ! จะให้ผมแต่งงานกับยัยตาเหลือก เอ๊ย คยองซูเนี่ยนะครับ!

         เสียงทุ้มถามอย่างแตกตื่นเมื่อรู้ข่าวว่ามีการสลับตัวเจ้าบ่าว จากคริสเป็นเขาแทน

         “ใช่แล้วล่ะลูก ในเมื่อคุณคริสแต่งงานแล้ว คุณเฉินก็เลยจะให้ลูกแต่งงานแทนน่ะ”ซิ่วหมินบอกลูกชาย

         “โธ่ แม่ครับ แม่ก็รู้ว่าผมไม่ถูกกับผู้หญิง(?)คนนั้น ถ้าผมแต่งงานกับเขาล่ะก็ โลกแตกแน่ๆ”จงอินทำหน้าสยองเมื่อนึกถึงวันแต่งงาน

         “แต่ลูกจะขัดคุณพ่อได้หรือ”คนเป็นแม่ถามอย่างขำ ในความรั้นของลูกชาย

         “แม่ครับ...ต่อให้แม่หาเจ้าสาวมาให้ผมอีกซักสามโหลผมก็ไม่ว่า แต่จะให้ผมต้องแต่งงานกับหมอนั่น ผมยอมตายดีกว่า!”

         “ตาจงอิน ถือว่าทำเพื่อแม่ได้มั้ยล่ะ? ไหนๆ แม่ก็แก่ปูนนี้แล้ว แม่อยากอุ้มหลาน”ซิ่วหมินอ้อนลูกชาย

         จงอินทำสีหน้าลำบากใจเมื่อเห็นสีหน้าของผู้เป็นมารดา ใจจริงเขาก็อยากทำเพื่อท่านหรอกนะ ถ้าไม่ติดตรงที่เจ้าสาวเป็นคนที่เขาหมั่นไส้ที่สุด ผู้ชายที่สวยแต่เปลือก จิตใจร้ายกาจ เขาแต่งเมียไม่ลงหรอกถ้าให้ผู้ชายคนนั้นมาเป็นเจ้าสาวของเขา

         “ว่าไงลูก...ถือว่าแม่ขอร้องนะ”

         “ขอผมคิดสักเดือนนะครับแม่”จงอินทำหน้าปั้นยาก

         “นานไปมั้ยลูก แม่ให้สามวัน”ซิ่วหมินต่อรอง

         “น้อยไป ผมขอเจ็ดอ่ะ”

         “เอ้า เจ็ดก็เจ็ด แล้วแม่จะมาเอาคำตอบนะ”ซิ่วหมินกอดลูกชายก่อนจะเขย่งเท้าหอมแก้มบวมๆ ของลูกชายหนึ่งฟอดใหญ่ๆ

         “รักแม่ครับ”จงอินหอมแก้มแม่อีกข้างหนึ่งฟอดก่อนที่จะผละออกจากร่างของมารดา

     

    +++++ พิศวาส เสน่หา +++++

     

         เจ็ดวันผ่านไป

         ณ โรงแรม EXO ประจำตระกูลอู๋ ในห้องอาหาร VIP คู่กัดตลอดกาลต้องโคจรมาเจอหน้ากันอีกครั้งเมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายตั้งใจจะมาหารือกันเรื่องพิธีหมั้น โดยที่คยองซูและจงอินนั่งหน้าบูดสนิทคล้ายคนไม่เจริญอาหาร

         “งั้นเรามาหารือเรื่องฤกษ์งามๆ กันดีกว่านะครับ”คยูฮยอน ภรรยาของซีวอนเปิดประเดน หลังจากที่ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบเป็นเวลานานเกินไป แถมยังมีบรรยากาศมาคุอันเนื่องมาจากสายตาของลูกๆ ทั้งสองที่ส่งประกายสายฟ้าใส่กันไปมา ดูจากข่าวที่เคยได้ยินมาก็รู้ว่าคนทั้งคู่นั้นไม่ถูกกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ดูจากท่าทีของอีกฝ่ายแล้ว ขิงก็รา ข่าก็แรง ถ้าอยู่ด้วยกันคงร้อนแรงพิลึก

         “อีกสามเดือนเป็นไงครับ ไม่เร็วเกินไป”ซิ่วหมินเสนอ เพราะไม่อยากจะบีบลูกชายมากนัก ผิดกับคยูฮยอนที่ไม่เห็นด้วย

         “ผมว่านานเกินไปครับ เอาสักสิ้นเดือนน่าจะดีกว่า”

         สิ้นเสียงคู่หนุ่มสาวทั้งสองก็เบิกตาโตมองคยูฮยอนที่นั่งยิ้มอย่างผู้ชนะ ในใจรู้สึกเหมือนถูกชุดให้ลงเหว

         “คุณแม่ฮะ”คยองซูทำท่าจะแย้ง

         “อย่าเถียงนะเรา แต่ก่อนเราอยากได้อะไรแม่ไม่เคยขัด แล้วตอนนี้เราจะให้แม่บ้างไม่ได้หรือ”คยูฮยอนใส่เป็นชุด เล่นเอาหน้าสวยงอง้ำทันทีแต่ก็ยอมเพราะเถียงไม่ออก สิ้นเดือน! นั่นมันอีกแค่สองอาทิตย์

         “แล้วมันจะทันหรือครับคุณแม่”จงอินใช้ไม้นวม แต่ดูท่าว่าจะไม่ได้ผล

         “โฮะๆ ไม่เป็นไรหรอกลูก เพราะพวกแม่ๆ ได้เตรียมการไว้ให้แล้วจ้ะจริงมั้ยครับคุณคยูฮยอน สถานที่จัดงานก็เตรียมแล้ว งานเลี้ยงต่างๆ ก็เตรียมแล้ว การ์ดก็เชิญในหมู่ญาติๆ จะเหลือก็แต่ชุดในงานของลูกทั้งสองนี่แหละจ้ะ”ซิ่วหมินพูดอย่างถูกใจ ใช่แล้ว...พวกเขาน่ะเตรียมไว้หมดแล้ว เหลือแต่ต้อนลูกๆ ให้เข้าพิธีเท่านั้นเอง

         ตอนนี้ทั้งคยองซูและจงอินแทบเหมือนร่างทั้งร่างโดนสูบวิญญาณออกไปหมดโดยผู้เป็นมารดา ทั้งสองหันไปมองมารดาที่นั่งหัวเราะในแผนการ (ร้าย) ของตัวเอง งานนี้สงสัยจะดิ้นยังไงก็คงดิ้นไม่หลุดซะแล้ว

     

    +++++ พิศวาส เสน่หา +++++

     

         “ได้ข่าวว่าคุณจงอินกับคุณคยองซูจะหมั้นกัน

         เสียงใสๆ ของเซฮุนดังขึ้นข้างๆ คริสที่นั่งดูละครโปรดของภรรยา เดี๋ยวนี้บอกได้เลยว่าเขากำหลังหลงคนตัวเล็กอย่างโงหัวไม่ขึ้น ไม่ว่าจะทำอะไรก็น่ารักไปเสียหมด การได้รักเพียงเชื่อมแค่ใจนี่ มันดีอย่างนี้นี่เอง เขามีความสุขมากแล้วก็อยากจะหยุดเวลานี้ไว้นานๆ และดูเหมือนเซฮุนก็เปิดใจรับเขามากขึ้น

         คริสช้อนเอาร่างบางขึ้นมาไว้บนตัก มือหนาเอื้อมไปกอดที่เอวก่อนจะหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ นัยน์ตาสวยค้อนขวับทันที

         “คนฉวยโอกาส”เสียงใสดุ พร้อมกับใช้นิ้วเล็กบีบจมูกโด่งอย่างหมั่นไส้

         “นี่แน่ะ”

         “โอ๊ย ทำร้ายร่างกายอย่างนี้ต้องลงโทษ”ว่าแล้วเรียวปากหยักยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะใช้นิ้วเรียวยาวจี้ที่เอวเล็กอย่างสนุกสนาน

         “อ๊ากๆๆ พี่คริสหยุดนะ ฮะๆๆๆๆ”เสียงใสหัวเราะไม่หยุด ด้วยความที่จุดอ่อนเรื่องเป็นคนบ้าจี้ถูกเปิดเผย ทำให้คริสแกล้งเด็กหนุ่มเป็นประจำ ร่างเล็กขืนตัวออกจากอ้อมกอดอบอุ่น ก่อนที่จะหัวเราะจนท้องแข็งตาย

         หลังจากที่ลงโทษคนตัวเล็กเสร็จแล้ว คริสก็ปล่อยร่างบางลงที่นั่งข้างๆ เหมือนเดิม ก่อนจะนอนหนุนตักและอ้อนแบบเด็กๆ ให้อย่างเสียไม่ได้ เพราะเดี๋ยวนี้คนตรงหน้าชักจะค้ากำไรเกินควรกับเด็กหนุ่มขึ้นทุกวัน วันๆ แทบไม่ทำอะไรไม่กอดก็จูบ มีอยู่แค่สองอย่าง มันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของเด็กหนุ่มไปแล้ว และตอนนี้เด็กหนุ่มเองก็กำลังเปิดใจรับเขาเข้ามา ซึ่งคนตรงหน้าได้เข้ามาจองพื้นที่ในหัวใจของเด็กหนุ่มเกินกว่าครึ่งแล้ว

         “วันนี้พี่อยากกินซุปเห็ด เราซื้อของมาทำกันนะ”ชายหนุ่มที่นอนหนุนตักเสนอความคิด

         “พี่ไม่กลัวอ้วนเหรอ”เสียงใสถาม

         คริสเลิกคิ้วขึ้นในคำถามของภรรยา ก่อนจะคว้ามือหนุ่มมากุมไว้

         “ถ้าอ้วนเพราะกินกับข้าวเมีย ฉันก็ยอม”ว่าแล้วก็จูบที่หลังฝ่ามือของร่างบางอย่างหวงแหน แทนความรักความห่วงใยของเขา เหมือนหัวใจของเขาที่มอบให้เด็กหนุ่มแต่เพียงผู้เดียว

         “บ้า... >///<”เซฮุนตีที่แขนล่ำเบาๆ อย่างเขินอ่านในคำพูดเสี่ยวๆ ของสามี ที่เดี๋ยวนี้สรรหาคำวัยรุ่นมาบอกรักเด็กหนุ่มแทบทุกวัน

         “ผมไปดีกว่า”ว่าแล้วก็ดันศรีษะของคริสออกไปจากตัก ก่อนจะลุกขึ้นสะบัดหน้าเดินไปอย่างเขินๆ

     

    +++++ พิศวาส เสน่หา +++++

     

         สายตาหลายคู่กำลังมองคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งที่เดินกระหนุงกระหนิงเลือกของต่างๆ แต่คงไม่เป็นที่น่าจับตามองมากนักหากไม่ใช่คู่ของเจ้าของกิจการ EXO และเจ้าสาวปริศนาที่วิวาห์สายฟ้าแลบแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย เล่นเอาช็อควงการไฮโซไปเลย แถมยังเผยมุมน่ารักๆ เป็นที่อิจฉากันถ้วนหน้าอีกต่างหาก

         “พี่คริส! ซื้อผักไปเยอะขนาดนั้นใครจะทานหมด!”เสียงใสแหวขึ้นเมื่อเห็นผู้เป็นสามีหอบเอาผักใบเขียวนานาชนิดยัดใส่รถเข็น ซึ่งถ้าซื้อมาทั้งหมดจะกินได้เกือบเดือนด้วยซ้ำ

         “ก็ซื้อไปตุนไว้ไง จะได้ไม่ต้องมายบ่อยๆ”เขาตอบคำถาม ก่อนจะโดนฝ่ามือเล็กฟาดเพี๊ยะลงไปที่ต้นแขนล่ำ

         “ทำไมชอบทำร้ายร่างกายฉันจัง”คริสครางพร้อมลูบแขนตนเอง

         “เจ็บแค่นี้ทำเป็นสำออย เอาไปเก็บให้หมดเลยนะฮะ”เซฮุนออกคำสั่ง

         “นี่นายกล้าออกคำสั่งฉันเหรอ”นัยน์ตาคมดุเป็นประกายแวววับ เมื่อภรรยาหนุ่มกล้าออกคำสั่งกับสามี

         ใบหน้าสวยเชิดขึ้นนิดๆ ก่อนตอบอย่างผยองในมาดนางพญา

         “แล้วกล้าขัดไหมล่ะ?

         “ไม่กล้าคร้าบ”ว่าแล้วก็รีบขนเอาผักต่างๆ ไปวางไว้ที่เดิม ท่ามกลางสายตานับสิบที่มองอย่างอึ้งๆ ในความเด็ดขาดของเซฮุน ที่แม้แต่ประธานอย่างซีวอนยังไม่กล้าขัด ว่าแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้

         หลังจากที่ขนเสร็จก็มายืนหอบแฮกขอความเห็นใจ เซฮุนเห็นว่าเหนื่อยจึงช่วยซับเหงื่อที่ออกให้ ขนาดอยู่ในห้างเหงื่อยังออก ถ้าอยู่ในตลาดจะไม่เป็นลมไปเลยรึไง คริสเห็นคนตัวเล็กเอาใจใส่เขาก็อดไม่ได้ที่จะก้มลงจุมพิตที่กลีบปากบางนั้น พร้อมกับถอนออกอย่างรวดเร็ว

         “ชาร์จพลังเต็มล้าน

         “บ้า!”เซฮุนอายมากกับการกระทำท่ามกลางสาธารณะชนของซีวอน ถึงแม้จะรู้ว่าเขาหน้าหนาขนาดไหน แต่ก็ไม่น่าจะกล้าทำแบบนี้ สายตานับสิบคู่มองอย่างตกตะลึงอีกครั้ง ก่อนจะกลั้นยิ้ม บ้างก็มองอย่างอิจฉา บ้างก็อายแทนฝ่ายโดนจูบ เซฮุนเดินหนีทันที ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนเก้อก่อนจะรีบเดินตามไปง้อ

         “เซฮุน...ฉันขอโทษ”เสียงทุ้มกล่าวอย่างสำนึกผิดขณะที่เดินง้อภรรยาไปทั่วห้าง

         เซฮุนแกล้งเดินเชิดหน้าขึ้น ความจริงก็หายโกรธแล้วล่ะ แต่แค่อยากจะแกล้งเล่นเท่านั้นเอง ฐานที่เขาทำเด็กหนุ่มอายต่อหน้าสาธารณะชน

         “ผมไม่คุยกับพี่คริสแล้ว คืนนี้นอนห้องใครห้องมันด้วย”

         “ทำยังไงนายถึงจะหายโกรธ”เขาถามอย่างเศร้าๆ

         “คืนนี้นอนคนละห้องสิฮะ ผมหายโกรธแน่นอน”เซฮุนว่าพร้อมยิ้มแก้มปริเมื่อสามารถแกล้งคนตรงหน้าได้สำเร็จ

         คริสซึมซับกับคำตอบของภรรยาก่อนจะฉุกคิดขึ้นได้ว่า จริงๆ แล้วเด็กหนุ่มหายโกรธเขาตั้งนานแล้วต่างหาก ชายหนุ่มเบิกตาโตกับคนขี้แกล้ง

         “นี่นายแกล้งฉันเหรอ”

         “อ้าว รู้ซะแล้ว ไม่สนุกเลย”

         คริสคบเขี้ยวเคี้ยวฟันเมื่อโดนแม่ตัวเล็กแกล้งเอาจนได้

     

     

         คืนนี้จะลงโทษให้เจ็บเลย พ่อตัวดี!!

     

    +++++++++++++

    100%

     

    มุมเม้าท์มอย

    อันยองค่ารีดเดอร์ทูกโคนนนน

    กลับมาต่อตอนที่เก้ากันอย่างรวดเร็ว

    ตอนนี้ก็เป็นอีกตอนที่หว๊านหวาน ใครชอบก็ช่วยเม้นท์+โหวตให้หน่อยนะคะ

    ขอบคุณรีดเดอร์น้า บ๊ายบาย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×