คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Episode 12 100% - 25/03
Episode 12: สองเดือนแล้ว!!!
หลังจากวันนั้นที่คังอินและลีทึกรู้ตัวว่ากำลังจะได้เป็นคุณพ่อคุณแม่คนใหม่ ก็ล่วงเลยมาหนึ่งสัปดาห์พอดี ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่มักเน่หน้าหวานเองก็มีอายุครรภ์ครบสองเดือน เหล่าเมมเบอร์ทั้งหลายต่างก็มานั่งสุมหัวกันในช่วงกลางวันในวันที่ไม่มีงาน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่สองคุณแม่มือใหม่กำลังนอนพักผ่อนกันอยู่ในห้องพัก
“เอาล่ะ ก่อนอื่นเรามาคิดกันก่อนเลยว่า จะทำยังไงที่พี่ลีทึก กับ คยูจะไม่รู้”ปลาน้อยดงเฮเปิดประเด็นขึ้นมาเป็นคนแรกด้วยสีหน้าจริงจัง
“อย่ามาทำหน้าจริงจังไอ้ปลาเน่า มันไม่เข้า”ไก่น้อยอึนฮยอกแขวะเพื่อนรัก ปลาน้อยหันไปมองเพื่อนตาขวาง เตรียมจะกระโดดกัดคออยู่แล้วถ้าไม่ถูกคำรักตัวดำรั้งเอาไว้เสียก่อน
“ใจเย็นก่อนสิครับพี่ดงเฮ”คิบอมเอ่ยปรามคนรัก ก่อนที่งานจะเสียไปมากกว่านี้
“ฮึ่ย!”ปลาน้อยหายใจขึ้นจมูกก่อนจะเบือนหน้าไปอีกทาง ทิ้งให้คนรักถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจก่อนจะพยักเพยิดให้พี่รองของวงเอ่ยต่อจากคนรัก
“อืม...เดี๋ยวคังอิน กับซีวอน พาสองคนนั้นไปเที่ยวก็แล้วกันนะ ระหว่างนั้นพวกพี่จะรีบทำงานทางนี้ให้เสร็จให้เร็วที่สุด”ฮีชอลเอ่ยขึ้นพลางคำนวณเวลาและงานทุกอย่างภายในหัว
“ได้ครับ ถ้าเสร็จเมื่อไหร่พี่ก็โทรหาพวกผมก็แล้วกัน”คังอินรับคำ ก่อนที่สองว่าที่คุณพ่อจะลุกขึ้นและตรงไปยังห้องนอนที่มีคนรักของตนเองนอนอยู่ ส่วนคนที่เหลือก็เริ่มวางแผนว่าใครจะทำหน้าที่อะไรบ้าง
“เดี๋ยวเรื่องทำอาหารผมจัดการเองครับ”รยออุคบอกด้วยสีหน้าที่บอกประมาณว่า เชื่อใจผมได้
“ถ้างั้นก็โอเค โทรชวนพวกดงบัง ชายนี่แล้วก็โซนยอมาด้วยก็แล้วกันนะ”ฮีชอลบอกพลางพยักเพยิดสัญญาณให้คนรักตัวอวบที่ถือมือถือรออยู่แล้ว ใบหน้าหวานพยักหน้ารับก่อนที่มือบางจะกดโทรออกทันที เมื่อเห็นว่าคนรักเริ่มทำหน้าที่ต่อ
“เรื่องทำอาหารพี่จะให้รยออุคเป็นแม่ครัวใหญ่ มีลูกมือเป็นซองมิน แจจุง คีย์ แทมิน แทยอน ยุนอาก็แล้วกัน ส่วนพวกที่จะต้องออกไปซื้อวัตถุดิบก็จะมี ฮัน อึนฮยอก เยซอง ยุนโฮ ยูชชอน อนยู มินโฮ ยูริ ซอฮยอน ซันนี่ ส่วนพวกที่เหลือก็จะต้องแบ่งครึ่งนึงไปซื้อของตกแต่ง อีกครึ่งช่วยกันจัดสถานที่”ฮีชอลอธิบายในสิ่งที่ตนคิด
“พี่ฮีชอลฮะเรียบร้อยแล้วฮะ”ซองมินเอ่ยขึ้นหลังจากคุยกับตัวแทนทั้งสามวงเรียบร้อยแล้ว เมื่อได้ยินดังนั้นฮีชอลจึงเริ่มปฏิบัติการ
“ถ้าอย่างนั้นเริ่มปฏิบัติการได้!”
“เยสเซอร์!”
มิชชั่น จัดงานเลี้ยงฉลองให้สองว่าที่คุณแม่ สตาร์ท!
+++++ อลเวงวุ่นรัก +++++
ในห้องนอนของพ่อสิงโตและแม่แมว(?)
“อื้อ...”เสียงครางหวานดังขึ้นในจังหวะเดียวกันกับที่ซีวอนเปิดประตูห้องพอดี ร่างสูงค่อยๆ ปิดประตูลงก่อนจะเดินลงไปนั่งบนเตียงข้างๆ พอดีกับที่เปลือกตาบางเปิดขึ้นสบกับนัยน์ตาคมพอดี ร่างบางกระพริบตาปริบๆ ก่อนจะยื่นแขนให้ร่างสูงพร้อมส่งสายตาประมาณว่าช่วยดึงหน่อย ซึ่งร่างสูงก็ไม่ขัดค่อยๆ ดึงร่างที่เริ่มอวบของคนรักให้ลุกขึ้นนั่ง
“ว่าไงครับคนดี พี่ทำให้ตื่นเหรอ”ชายหนุ่มถามพร้อมกดจมูกลงกับกลุ่มผมนุ่มนิ่ม มือบางยกขึ้นขยี้ตาเบาๆ ก่อนตอบ
“เปล่าฮะ”
“แล้วนี้อยากนอนต่อรึเปล่าครับ”ถามพลางเอื้อมไปหยิบขวดน้ำที่วางไว้ไม่ใกล้ไม่ไกล ซึ่งร่างสูงเอามาวางเพื่อไว้ในเวลาที่คนรักเกิดตื่นขึ้นมาหิวน้ำกะทันหันส่งให้
“ไม่ง่วงแล้วฮะแต่อยากออกไปข้างนอก”ตอบพลางกระดกน้ำขึ้นดื่ม ซึ่งคำอ้อนๆ ที่ได้ยินก็เข้าทางร่างสูงพอดี
“งั้นเดี๋ยวพี่พาไปเที่ยวก็แล้วกันนะ”ซีวอนว่าพลางรับขวดน้ำคืนและวางไว้ที่เดิม จากนั้นจึงช่วยพยุงร่างบางพาไปแต่งตัว...
+++++ อลเว่งวุ่นรัก +++++
เวลาใกล้เคียงกัน
ห้องนอนของพ่อหมีกับแม่นางฟ้า
“อื้อ...ไปไหนมาน่ะคังอิน”เสียงหวานๆ ดังขึ้นในจังหวะเดียวกันกับที่หมีหนุ่มกำลังจะปิดประตู ร่างสูงสะดุ้งน้อยๆ ก่อนจะรีบงับบานประตูให้ปิดลงและเดินไปนั่งลงข้างๆ คนรักที่กำลังอ้าปากหาวน้อยๆ ราวกับเด็กน้อย
“ผมออกไปเข้าห้องน้ำมาน่ะครับ ว่าแต่พี่ตื่นนานรึยังครับ”ถามพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ร่างบางส่ายหน้าเป็นการตอบ ก่อนจะอ้าปากหาวอีกที
“พี่อยากนอนต่อรึเปล่าครับ”ถามด้วยความเป็นห่วง ใจจริงก็อยากจะชวนออกไปเที่ยวข้างนอกนะ แต่เห็นคนรักง่วงแล้ว รู้สึกไม่อยากชวนเลย
“ไม่แล้วล่ะ พี่ว่าวันนี้พี่นอนเยอะแล้วนะ พี่อยากออกไปเดินเล่นข้างนอกซะหน่อยอ่ะ”ลีทึกเอ่ยขึ้นพลางเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง
“ถ้างั้นเดี๋ยวผมพาไปเที่ยวเอาไหมครับ”ร่างสูงเอ่ยขึ้นเมื่อได้โอกาสพาร่างบางออกไปในที่ห่างไกลจากที่นี่
“เอาสิ พี่อยากไปซื้อหนังสือคู่มือคุณแม่ตั้งครรภ์อยู่พอดี ถ้างั้นพี่ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ”ร่างบางเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงอย่างแผ่วเบา ร่างสูงถอนหายใจเบาๆ เมื่อแผนขั้นแรกสำเร็จด้วยดี
+++++++++++++
30% ก่อนนะคะ แล้วเรามารอลุ้นกันว่า แผนการเซอร์ไพรส์สองว่าที่คุณแม่จะสำเร็จมั้ยเอ่ย~~~ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่หายหน้าหายตาไปนาน (26/01/13)
กลับมาต่อแล้วจ้า~~~~
+++++++++++++
เวลาต่อมา
“เอาล่ะพวกเรามารวมกันครบรึยัง”เสียงหวานใสของอวบน้อยประจำราชวงศ์ลิงเอ่ยขึ้นพลางมองสำรวจดูว่าเหล่าผู้สมรู้ร่วมคิดในมิชชั่นนี้มาครบรึยัง
“ครบแล้ว”ทุกคนต่างผสานเสียงพร้อมกันก่อนจะเริ่มแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองกันในทันที โดยเราจะทยอยกันไปดูหน้าที่ของแต่ละคนกัน เริ่มจาก...
ฝ่ายจัดการซื้อของสด
“เอาล่ะเดี๋ยวพี่จะแบ่งให้ไปซื้อของนะ อืม...ซื้อของสดให้เป็นซันนี่ ซอฮยอน และยุนโฮ ซื้อขนมยูริ อึนฮยอก อนยู ส่วนมินโฮ ยูชอน และเยซองไปช่วยพี่เลือกเครื่องดื่ม”ทันทีที่มาถึงซุปเปอร์ใกล้ๆ ฮันคยองที่เป็นหัวหน้าทีมก็จัดการแบ่งหน้าทีให้เสร็จสัพ ก่อนที่แต่ละฝ่ายจะจัดการเข็นรถและออกเดินทางซื้อของตามที่ได้รับหมอบหมายทันที โดยจะเริ่มจากทีมซื้อของสด
“พี่ยุนโฮคะของที่ต้องซื้อมีอะไรบ้างเหรอคะ”ซันนี่หันไปถามลีดเดอร์แห่งวงเทพเจ้าที่ถือรายการของสดเอาไว้
“มีหมู ไก่ ผัก และบลาๆๆๆฯ”ยุนโฮร่ายยาวเสียจนสองสาวปวดหู รีบพยักหน้ารับก่อนจะออกวิ่งช่วยกันเลือกทั้งอาหารและผักสดทันที โดยมียุนโฮทำหน้าที่เป็นสารถีเข็นรถเข็นตามเพียงเท่านั้น... ทีมซื้อขนม
“พี่อึนฮยอกคะ เอาคุ้กกี้ช็อกโกแลตชิพด้วยมั้ยคะ”ยูริถามขึ้นหลังจากเลือกซื้อขนมมาด้วยสักพัก นิ้วเรียวชี้ไปยังชั้นวางที่วางคุกกี้หลากหลายยี่ห้อวางเรียงรายอยู่บนชั้น
“ก็ดีนะ”แน่นอนว่าหนึ่งในจอมเขมือบของราชวงศ์ลิงก็ย่อมเห็นดีเห็นงามด้วย เจ้าตัวตอบรับก่อนจะดันหลังคนที่อายุน้อยที่สุดแต่สูงที่สุดในทีมให้หยิบกล่องคุกกี้ที่ยูริต้องการซึ่งอยู่บนชั้นซะสูงลิบ และแน่นอนว่าอนยูเองก็ไม่อาจจะขัดคำสั่งของเหล่าพี่ๆ ได้จึงต้องทำตามที่เหล่าพี่ๆ ต้องการ ทั้งที่จริงความสูงของทั้งสามคนนั้นก็ไม่ได้ต่างกันมากนัก ...ทีมซื้อเครื่องดื่ม
“พี่ฮันซื้อเหล้าไปด้วยมั้ย”เสียงนุ่มทุ้มของหนึ่งในแรพเปอร์ของวงเทพเจ้าอย่างยูชอนถามขึ้น พลางมองขวดเหล้าบนชั้นที่วางเรียงรายกันเอาไว้ในมุมขายเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอลล์
“อย่าดีกว่ามั้งพี่ เดี๋ยวก็เมาจนกลับหอไม่ได้กันพอดี”น้องเล็กของกลุ่มอย่างมินโฮเอ่ยห้าม ชายนี่น่ะไม่เป็นไรหรอกเพราะเดี๋ยวผู้จัดการก็มารับกลับ แต่พวกพี่ๆ เทพเจ้าทั้งห้า กับพี่สาวโซชิที่ต้องขับรถกลับเองเดี๋ยวก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นพอดี เพราะว่าวงเทพเจ้ามีเทพเจ้าแห่งเหล้าอย่างพี่ยูชอนกับพี่แจจุงอยู่ด้วย
“นั่นสิยูชอน พี่ว่าแค่สปายก็พอแล้วมั้ง เพราะสปายนี่ไม่ค่อยแรงมากแถมสาวๆ ดื่มได้ด้วย”เยซองเอ่ยอย่างเห็นด้วยกับคำพูดมินโฮ พลางหยิบลังสปายลงมาจากชั้นเสียหลายลัง
“เอาน่ายูชอน เอาไว้คราวหลังค่อยดื่มก็ได้”ฮันคยองเอ่ยปลอบใจเมื่อเห็นแรพเปอร์ของวงเทพเจ้าตีหน้าโศกาลงมาเล็กน้อย
“ครับ...”เจ้าตัวรับคำพลางถอนหายใจก่อนจะวางขวดเหล้านั้นไว้ที่เดิมและเดินตามรุ่นพี่รุ่นน้องออกห่างจากบริเวณนั้น แต่ก็มิวายเหลือบตาไปมองอย่างเสียดาย...
++++++ อลเวงวุ่นรัก ++++++
ตอนนี้งานดำเนินไปได้สามสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว อีกสักสองชั่วโมงค่อยกลับมา
ข้อความที่ไม่สั้นไม่ยาวจนเกินไปถูกส่งมาหาสองหนุ่มที่ตอนนี้กำลังนั่งรอคนรักของตนเองที่กำลังเลือกซื้อเสื้อผ้าให้กันอย่างสนุกสนาน
“พี่ซีวอน~”เสียงหวานใสของมักเน่ของวงที่ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นคนรักร้องเรียกเจ้าชายของวงที่กำลังเก็บมือถือลงกระเป๋าอยู่พอดี เจ้าตัวรีบเงยหน้าขึ้นไปถามพร้อมยิ้มรับ ซีวอนชอบเวลาที่คยูฮยอนยิ้มอ้อนชะมัดเหมือนลูกแมวขี้อ้อนมากๆ เลย
“ว่าไงครับ”ถามกลับด้วยน้ำเสียงที่หวานไม่แพ้กัน ทำเอาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้วยรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นส่วนเกินอย่างไรอย่างนั้น
“ฉันว่าฉันไปหาพี่ลีทึกดีกว่า ก่อนจะเป็นโรคเบาหวานตาย”คังอินว่าก่อนจะรีบลุกหนีไป ทิ้งให้มักเน่ของวงมองค้อนด้วยความเขิน คนที่ครองตำแหน่งคนรักหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอ่ยถามในคำถามที่ค้างคายังไม่ได้คำตอบ
“ว่าไงครับที่รัก เรียกพี่มีอะไรเหรอ”ถามขึ้นอีกครั้ง ส่วนคนเรียกก็หน้าเหมือนเพิ่งนึกได้ก่อนตอบ
“ผมจะให้พี่ไปช่วยดูเสื้อผ้าให้ลูกนะฮะ”เจ้าตัวเอ่ยพร้อมอ้อนเบาๆ ทำเอาคนที่เป็นโรคหลงเมียรีบตอบรับโดยแทบจะไม่ต้องคิดเลยแม้แต่น้อย
++++++ อลเวงวุ่นรัก ++++++
อีกด้านหนึ่ง
ณ หอพักของซุปเปอร์จูเนียร์
“ยุนอาเธอมาพัดข้าวพัดกิมจิต่อจากพี่ที”เสียงหวานของแม่ครัวใหญ่(?) เอ่ยเรียกหนึ่งในสองสาวของทีมให้มารับหน้าที่ต่อ อิม ยุนอาพยักหน้ารับก่อนจะรีบตรงเข้าไปรับช่วงต่อทันที เมื่อเห็นว่างานที่ตนทำเมื่อกี้มีคนมารับช่วงต่อแล้ว คิม แจจุง แม่ครัวใหญ่(?) จึงไม่รอช้าที่จะตรงเข้าไปช่วยคนอื่นๆ ทันที
“พี่แจจุงค่ะนี่ใช้ได้รึยังคะ”เสียงหวานของลีดเดอร์คนสวยแห่งวงหญิงล้วนเอ่ยเรียกคนที่กำลังจะตรงเข้าไปช่วยรองหัวหน้าแม่ครัว(?) ปลอกผลไม้ที่เป็นของหวานในงานนี้ ต้องเปลี่ยนทิศทางไปยังอีกเตาที่อยู่ไม่ห่างกันนัก ซึ่งเจ้าตัวไม่รอช้าที่จะใช้ช้อนที่ใช้สำหรับชิมตักน้ำแกงที่คิม แทยอนคนมาหลายนาทีขึ้นมาชิม เจ้าตัวทำหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบ
“อืม ใช่ได้แล้วล่ะ ตักใส่ถ้วยได้เลย”แจจุงตอบก่อนจะวางช้อนลงในซิงค์และเปลี่ยนทิศไปยังความตั้งใจเดิม แต่ไปยังไม่ถึงก็มีเสียงเรียกดังขึ้นอีกครั้ง
“พี่แจจุงคะข้าวพัดได้ที่แล้วค่ะ”ยุนอาร้องบอกเมื่อกลิ่นของข้าวผัดในกระทะที่เธอผัดต่อจากรุ่นพี่หนุ่มหน้าหวานนั้นส่งกลิ่นหอมยวนใจขึ้นมาเสียแล้ว
“อืม คีย์ ซองมิน ไปช่วยยุนอาตักข้าวใส่จานหน่อย”ร้องสั่งผู้ช่วยในกลุ่มทั้งสอง ซึ่งทั้งสองคนก็ทำตามแต่โดยดี คีย์วางมีดลงบนจานรองของตัวเองเดินสวนกับรุ่นพี่คนเก่งไปยังเตาที่มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังจัดการตักข้าวผัดใส่จานใหญ่อยู่ เมื่อเห็นว่ารุ่นน้องสาวมีผู้ช่วยแล้ว เจ้าตัวจึงเดินตรงไปยังโต๊ะอาหารที่มีรยออุคกำลังปลอกเปลือกผลไม้อย่างขมักเขม้นอยู่ มือบางจัดการหยิบมีดที่คีย์วางไว้ขึ้นมาเพื่อจัดการปลอกผลไม้ที่เหลือต่อ
“เฮ้ แจจุงเรื่องอาหารไปถึงไหนแล้ว”ลงมือไปได้ไม่เท่าไหร่ เสียงทุ้มหวานที่แสนคุ้นเคยดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง แจจุงหันไปตามเสียงเรียกแทบจะในทันที
“เสร็จไปเก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วล่ะครับ พี่เรียกให้คนมายกไปได้เลยครับ ตอนนี้เหลือแต่ผลไม้แล้วล่ะครับ”ตอบพร้อมยิ้มหวานก่อนจะหันกลับไปทำงานเดิมของตัวเองต่อ
“ถ้างั้นก็ดีเลยเดี๋ยวพี่จะให้พวกฮันคยองมายกนะ”บอกอย่างอารมณ์ดีก่อนจะจัดการส่งข้อความหาสองว่าที่คุณพ่อที่รับหน้าที่พาสองเป้าหมายไปข้างนอก
งานเรียบร้อยแล้ว พาเป้าหมายกลับมาได้เลย
++++++ อลเวงวุ่นรัก ++++++
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
หน้าห้องพักของซูปเปอร์จูเนียร์
หลังจากที่ได้รับข้อความจากหัวหน้า(?) สองว่าที่คุณพ่อก็จัดการพาคนรักกลับมายังหอพักในเวลาอันรวดเร็ว โดยผู้ที่ทำหน้าที่ไขประตูก็คือเจ้าชายของวง ซีวอนพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด
“เชิญครับว่าที่คุณแม่ทั้งสอง”สิ้นคำบอกของคนรัก มือบางๆ ของมักเน่ก็ทุบบึกเข้าที่ไหล่หนาของคนรักเสียทีหนึ่งแก้เขิน ก่อนที่สองว่าที่คุณแม่จะเดินเข้าไปภายในห้องพัก รั้งท้ายด้วยสองว่าที่คุณพ่อ ทันทีที่ใบหน้าหวานๆ โผล่เข้าไปยังบริเวณพักผ่อนประจำของสมาชิกวง เสียงดึงพลุสายรุ้งก็ดังขึ้นพร้อมๆ กับเสียงเอ่ยแสดงความยินดีทั้งของสมาชิกในวง ของดงบังชินกิ ชายนี่ และสาวๆ เกิร์ลเจเนเรชั่น
“ยินดีด้วยกับว่าที่คุณแม่ทั้งสอง”เสียงคำแสดงความยินดีดังก้องเข้าไปในโสตประสาทการได้ยินของลีทึก และคยูฮยอน ทั้งสองยืนนิ่งด้วยความตกใจนิดๆ ก่อนจะสะดุ้งเบาๆ เมื่ออ้อมแขนอบอุ่นอันคุ้นเคยสวมกอดเข้าที่เอวบาง
“เป็นไงครับนี่ทุกคนจัดให้ลูกของเราเลยนะ”ซีวอนเอ่ยกับคนรักที่ยืนนิ่งมาสักพัก เพราะสวมกอดจากทางด้านหลังทำให้ไม่รู้ว่าลูกแมวตัวน้อยของตนเองนั้นกำลังทำสีหน้าแบบไหนอยู่ หากแต่ชายหนุ่มก็ได้คำตอบแทบจะในทันที เมื่อหยาดน้ำอุ่นๆ หยดลงบนท่อนแขนร่างสูงรีบพลิกคนในอ้อมกอดหันมาในทันทีอย่างตกใจ ก่อนจะถอนหายใจเล็กน้อยพลางใช้นิ้วชี้ข้างหนึ่งเกลี่ยนหยาดน้ำใสที่ไหลออกมาเรื่อยๆ อย่างไม่ขาดสาวจากดวงตาคู่งาม แน่นอนว่าคู่ของคังอินและลีทึกก็แทบไม่ต่างกัน หากแต่พ่อหมีหนุ่มเลือกที่จะปลอบคนรักโดยการจับใบหน้าหวานให้ซุกอกอุ่นเอาไว้
“คยูฮยอนอ่า~ อย่าร้องไห้สิครับคนดี เดี๋ยวลูกหน้าตาไม่น่ารักนะ”พอเอาเรื่องของลูกมาอ้างเท่านั้นล่ะแม่แมว (?) ก็หยุดร้องไห้แทบในทันที เรื่องแต่เพียงน้ำตาที่ยังคงไหลอยู่เพียงเท่านั้น มือหนาจูงร่างบางมานั่งลงยังบริเวณที่เพื่อนๆ ร่วมค่ายจัดไว้ให้ รับทิชชู่มาจากเจสสิก้าและบรรจงเช็ดเบาๆ ที่บริเวณหางตาที่ยังคงเปียกชื้น เช็ดไปได้ไม่เท่าไหร่จู่ๆ ว่าที่คุณแม่ก็เอนตัวซบเข้ากับอกแกร่งเบาๆ ซีวอนหยุดมือที่เช็ดน้ำตาให้
“ไม่ร้องแล้วนะครับ?”ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แถมกระซิบที่ข้างหูอีกต่างหาก ทำเอาเหล่าคนโสดที่อยู่ในอาณาบริเวณนั้นอิจฉาไปตามๆ กัน
“อื้อ...”ตอบเบาๆ ด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเพลียๆ เมื่อได้ยินดังนั้นเจ้าชายของวงจึงจัดการมอบรางวัลให้คนในอ้อมกอดอย่างหวานที่สุดโดยการจูบแผ่วเบาที่หน้าผากมนเนิ่นนานถ่ายทอดความรักให้ทั้งแม่และลูกอย่างเต็มที่...
...เห็นทีงานนี้เหล่าคนโสดทั้งหลายคงต้องเตรียมตัวไปโรงพยาบาลกันถ้วนหน้าแล้วล่ะ เพราะไม่งั้นอาจเป็นโรคเบาหวานโดยไม่รู้ตัว...
+++++++++++++
ครบ 100% แล้วนะคะ ขอโทษด้วยที่หายไปนานนะคะ แต่ไรท์มาต่อแล้วนะคะตามคำเรียกร้อง พอดีช่วงที่หายไปไรท์ติดภารกิจหลายอย่างน่ะค่ะ แต่จากนี้ไปจะพยายามมาอัพให้บ่อยที่สุดนะคะ ขอบคุณที่ยังคงติดตามกันค่ะ ^O^
ความคิดเห็น