ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Destiny Love: กับดักหัวใจสานให้ลงล็อก

    ลำดับตอนที่ #5 : อ๋า นี่ฉันอยู่ห้องเดียวกับมันหรือนี่!!!!!

    • อัปเดตล่าสุด 7 มี.ค. 51


    ตอนที่5

    วันรุ่งขึ้นฉันก็มาร.ร.พร้อมกับยัยปองตามปกติ[ ยัยแคทอยู่ชมรมเทควันโดเลยต้องไปซ้อมตอนเช้ากว่าจะเจอมันอีกก็ตอนบ่ายๆ]


    เฮ้! ยัยปลากระโห้......   


    ไม่ต้องสงสัยเลย  คนมารยาทแบบนี้  เรียกฉันว่าปลากระโห้ มีคนเดียวเท่านั้นแหละ......


    '' มีอะไร ฉันหันไปถามซึ่งๆหน้า''  เอ แต่ตอนเค้าแต่งเครื่องแบบอย่างนี้ก็หล่อนะเนี่ย ฮุฮุ -.,- ที่ฉันเพิ่งเห็นเค้าแต่งเพราะว่าส่วนไหย่ฉันไม่

    ค่อยสนไจเท่าไหร่กับตานี่ที่สาวๆกรี๊ดกันอยู่แล้วน่ะ


    ''เมื่อวานอ่ะ  โทดทีนะที่ไปดูถูกเทอแบบนั้น แต่เทออวดเก่งนี่นาเลยจะแกล้งซักหน่อย''


    ถ้าจะมาแล้วพูดแบบนี้ไม่ต้องขอโทดดีกว่ามั้งไอ้แม็กซ์หน้าเหียก เหียกแล้วยังเถิกอีก เจียมตัวมั่งดิ เฮอะ


    '' ฉันไม่ไห้อภัยนาย '' ฉันตอบไปแล้วก็เตรียมที่จะเดินหันหลังกลับ

    ''ยังงัยๆเทอก็ต้องเจอฉันทุกวันอยู่แล้วเพราะเทอก็อยู่ห้องเดียวกับฉันไม่ไช่เหรอไงฮะ''

    ตอนแรกฉันไม่รุสึกอะไรเพราะกำลังโกดจัดแต่ก็ต้องไป Stop กับคำว่าห้องเดียวกัน  ห้องเดียวกันจิงอ่ะ บ้า!!!! ทำไม


    ฉันไม่รู้วะ  หรือว่าอาจเป็นเพราะฉันนั่งหน้าห้อง นายนั่นอยู่หลังแล้วฉันก้อไม่เคยคิดจะเฟหลียวหลังไปมองซักวัน



    หรือกล่าวเป็นนัยๆคือ ฉันเดินเข้าห้อง เรียน พัก เรียน เก็บของ กลับบ้าน  

    โดยไม่เคยสนไจว่าห้องเรามีไครบ้างเพราะได้ยินว่าเด็กหลังห้องมักเป็นเด็กเกเร หน้าห้องเรียนเก่ง เฮอะๆ

    (แต่รุสึกว่าตอนยัยนี่เข้ามาไหม่แล้วไม่มีที่นั่งครูเลยแค่ไห้เทอนั่งนี่ไปก่อนไม่ไช่เรอะ)

    จิงอย่างที่ไนวงเล็บบอก  เพราะตอนฉันเป็นเด็กไหม่ เข้าห้องมาไม่มีที่นั่ง ครูเลยไห้นั่งตงนี้ไปก่อนแล้วสุดท้าย



    ครู ก้อไห้ฉันนั่งอย่างถาวรทั้งๆที่เกรดเฉลี่ยของฉันมันแทบจะห่วยอยู่แล้วว......เอ่อ  เล่าไปมันไม่ดีต่อตัวฉันเองนะเนี่ย


    เข้าเรื่องๆ พอเข้าห้องมาก้อเจอนายนั่นนั่งหลังห้องริมสุดจริงๆด้วย~[]~;;;;^^^^


    ฉันนั่งฟังครูขนิษฐาบรรยายวิชาสังคมอย่างเบื่อหน่าย เอ่อ.... ครูคะ เค้าไห้ครูมาไห้ความรู้เด็กนะคะไม่ไช่ไห้มากล่อมเด็กไห้หลับ-0-


    แล้วไนที่สุดกริ่งเลิกเรียนซึ่งเป็นเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้น ทันทีที่ครูเดินออกไป พวกนักเรียนก็เฮฮาปาร์ตี้ทันที

    พวกนั้นรีบเก็บข้าวของกลับบ้านอย่างรวดเร็วเหมือนต้องรีบไปดูใจญาตมันที่กำลังจะเสียไห้ทันเวลา -_-

    แต่มีส่วนหนึ่ง......


    ที่ยังคงนั่งหลับคาโต๊ะ.......เอ่อ แนะนำว่าไปหลับที่บ้านดีกว่ามั้ย วิชาสังคมทีไรนักเรียนหลับทุกที -  -*

    เฮ้อออ วันนี้นายแม็กซ์นั่นแกล้งฉันตลอดเลย ตอนกลางวันก็มาทำข้าวฉันหกไปครึ่งจานโดยการชน


    แล้วอ้างว่ามองไม่เห็นทั้งๆที่ฉันยืนอยู่หน้ามันแท้ๆ   แล้วก้อแอบปาปากกาจากหลังห้องมาโดนหัวฉันอีก ฯลฯ

    เจริน ฉันกลับบ้านอย่างเหนื่อยอ่อน ทุกทีเลยนะ......

    ตอนเช้า :  เสื้อสีขาว ถักเปียเรียบร้อย หน้าขาวนวลอย่างกับนางฟ้ามาสิงสถิต

    ตอนเย็น :   เสื้อสีเทา( ดำ)  เปียยุ่งเหยิง  หน้าดำแถมมันย่องไปด้วเหงื่อ กลิ่นตัวแรงกล้า
     
                       อย่างกับนางฟ้าถีบตัวฉันส่งไห้ยมโลก

    แล้วตอนเช้ายมโลกเข้าถีบส่งกลับไห้นางฟ้าไหม่ -_-^^^



    สวัสดีค่ะ perhapz ค่ะ สนุกกันไช่มั้ยล่า วันนี้ดีไจมากลย มีคนมาเม้นได้กำลังไจด้วย

    ขอบคุนมากๆเลยนะ เดี๋ยวจะรีบอัพดทตอนต่อไปไห้เร็วๆนี้เลยล่ะค่ะ  ไปก่อนนร้า~~~~~

    บุยๆๆๆๆๆ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×