ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Destiny Love: กับดักหัวใจสานให้ลงล็อก

    ลำดับตอนที่ #3 : เมื่อการประลองได้เริ่มขึ้น!!!

    • อัปเดตล่าสุด 7 มี.ค. 51


    '' นี่ นายโผล่มาจากไหนแล้วมีสิทธิ์อะไรมาท้าฉันเนี่ย''


    ''ฉันก็แค่อยากพิสูจไงว่าเทอเก่งตจริงรึเปล่า  หรือเทอไม่กล้า?''

    หนอยย บังอาจมาท้าคนอย่างฉัน ฉันเป็นคนไม่ยอมไครซะด้วยสิอย่าคิดว่าเป็นหนุ่มหน้าตาดีแล้วจะมาทำไหญ่ได้นะ อีตาแม็กซ์

    ฉันก็เลยตอบไปว่า...''ตกลง  ฉันยินดีแข่งกับนายว่าฉันจะเล่นเฮอริเคนได้เก่งขนาดไหน คอยดู๊''

    ''ดี''  นี่  สรุปว่าฦฉันต้องไปนั่งเฮอริเคนร้อยกว่ารอบเนี่ยนะ ไม่น่าไปโม้เลยจริงๆ ไอ้ปากเวร ปากบรรลัยเดี๋ยวแม่ไม่เลี้ยงซะนี่



    เอ่อ.... ยัยโนว่าคนนี้ออกจะไม่ครบ32ไปหน่อยนะคะท่านผู้อ่าน ยังงัยก้อโปรดเข้าไจเด็กตาดำๆเถอะค่ะ

    แล้วฉันกับอีตานั่น [ แม็กซ์น่ะเอง] ก็ไปเข้าแถวเพื่อรอขึ้นไปเล่นโดยมียัยปองและยัยแคทขึ้นไปเล่นด้วย 555+

    '' ฉันล่ะตื่นเต้นแทนแกจริงๆเลยได้มาเจอหนุ่มป๊อปของร.ร.ด้วยอ่ะแก'' ยัยแคทผู้ที่ชอบไปสรรหาเรื่องไนร.ร.มาเล่าไห้ฉันกับยัยปองฟัง

    บ่อยๆพูด

    ที่จิง นายนั่นบอกฉันแล้วว่าที่อยู่ๆก็โผล่มาท้าฉันเพราะวันนี้เขามาเที่ยวที่นี่แล้วพอดีมาได้ยินคำโม้ๆของฉันก็เลยเข้ามาท้าน่ะ


    ''นี่เทอ.....''

    '' ....''

    '' ยัยซื่อบื้อ!!!!!!''  หะ..หา!!!! มีไรทำไมต้องเรียกเสียงดังด้วยวะ [รู้สึกว่าเค้าเรียกเสียงเบาแล้วคุนเทอไม่ได้ยินนะ]

    ''รอบของพวกเราแล้ว มัวแต่เหม่อหาดาวเหนือตอนกลางวันรึไงฮะ''

    เชอะ!!! ดาวเหนือมานตอนกลางคืนย่ะ นี่ฉันกำลังหาพระจันอยู่  เฮ๊ยยยย ไม่ไช่และ

    ฉันกับยัยปองและยัยแคทเอาของไปเก็บแล้วก้อไปหาที่นั่ง[ถ้าไม่เอาของไปไว้ที่ชั้นแล้วตอนตีลังกาของอาจหล่นหายได้]

    กดดันนะเนี่ย ฮึ่ยยย  '' เฮ้ ยัยปลากระโห้ มานั่งนี่สิ'' ฉันหันหลังมองกลับไปก็เห็นยัย 2 คนนั้นไปนั่งกับนายนั่นเรียบร้อยแล้ว 

    ฮึ่ย พอเหนผู้ชายทีทิ้งเพื่อนเลยนะยะ   โกดดดดด

    แล้วฉันก้เดินไปนั่งข้างๆอีตานั่นซึ่งนายแม็กซ์นั่งริมสุดทางเดินต่อมาด้วยฉันและยัยปองและยายแคท

    ''แกเตรียมไจไว้รึยัง'' ยัยปองถาม ทำเอาฉันเครียดไปเลย

    ''พร้อมน่า'' ฉันตอบไปงั้นๆแหละ แล้วยิ่งนั่งข้างๆหมอนี่จะกรี๊ดดังๆก้อไม่ได้เสียฟอร์มหมด

    จากนั้นเฮอริเคนก็ค่อยๆขยับ ฮวบบบบบบบบ เสียววืบวาบจับไจ มันค่อยๆแกว่งจากนั้นก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ ยัย2คนนั้นที่นั่งข้างๆฉัน

    ก้อกรี๊ดกันบรรลัย  อยากกรี๊ดบ้างจัง-0-

    แต่นายนั่นเงียบ  ไม่รุสึกรุโสอะไรเลยรึไง พอเครื่องตีลังกาหมอนั่นไม่ร้องซักกะแอะ กลับบอกว่า'' ลมเย็นดี''

    เจรินล่ะฉัน ผิดกับฉันเลยเพราะเมื่อเครื่องตีลังกาฉันกับอยากตายมากกว่าจากนั้นพอหมดรอบฉันแทบอยากจะร้องไห้ออกมาเป็นสาย

    เลือดแล้วอ้วกออกมาเป็นสายลม -_-

    '' เป้นไง แค่รอบเดียวก้อจอดแล้วหรอ ฮ่าๆๆๆๆ อ่อนจริงๆด้วย จะต่ออีกรอบไหวมั้ยเนี่ย555+''

    เออหัวเราะเข้าไปเถอะ ฉันยังไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก



    สวัสดีค่ะท่านผู้อ่าน ตอนนี้ยาวหน่อยนะคะ ตอนต่อๆไปรับรองสนุกแน่เลยค่ะ

    อย่าลืมเม้นเยอะๆน้า ยิ่งเม้นเยอะ ยิ่งอ่านเยอะนะคะ   เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×