คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : os call him daddy
call him daddy,
#skypagekh
boy let's not talk too much
grab on my waist and put that body on me
เขาไม่เคยเห็นรอยยับสักที่บนเสื้อผ้าของผู้ชายคนนั้น รองเท้าคู่สีดำนั่นถูกขัดเงาไม่ต่างกับรถราคาหลายล้านของเจ้าตัว เนคไทสีดำที่เหมือนกันทุกวันกลับทำให้เขารู้สึกว่ามันมีเป็นพันเฉด ผู้ชายคนนั้นทำให้สีดำดูร้อนและเย็นได้ในเวลาเดียวกัน คิมจงอินเป็นความเพอร์เฟคที่เตรียมตัวจะปะทุ
"ฉันโดนเรียกไปว่าเพราะความสะเพร่าของนายอีกแล้วนะ โอเซฮุน" เสียงแหลมๆ ดังขึ้นดึงเซฮุนออกจากห้วงความคิดที่กำลังจินตนาการถึงภาพด้านหลังประตูสีดำสุดทางเดิน ผู้หญิงวัยกลางคนทาลิปสีแดงเลือดนกกำลังต่อว่าพนักงานจ้างชั่วคราวจนคนทั้งแผนกต้องหยุดการกระทำแล้วเงี่ยหูฟัง เซฮุนโดนว่าเป็นครั้งที่สามของสัปดาห์แล้ว
"ขอโทษครับ"
"มีสติหน่อย นั่งเหม่อแบบนี้แหละถึงไม่ได้เรื่องสักอย่าง" แฟ้มเอกสารเล่มหนาถูกโยนลงบนโต๊ะพร้อมกับเสียงส้นสูงที่กระแทกเดินออกไปอย่างไม่สบอารมณ์
เซฮุนยกแฟ้มขึ้นก่อนจะจัดเรียงกระดาษด้านล่างที่อุตส่าห์เรียงหน้าไว้ตอนนี้กลับกระจายปนกันมั่วไปหมด ร่างบางขบกรามแน่นระงับอารมณ์ไว้ภายใต้สีหน้าเรียบนิ่ง แฟ้มงานของฝ่ายผลิตไม่ควรจะมาอยู่ในมือของพีอาร์สักนิด เขากำลังนั่งแก้งานที่ไม่ใช่หน้าที่ของตัวเอง ต้องเอาตำแหน่งที่ไม่มั่นคงของตัวเองอยู่แล้วมาเสี่ยงกับผู้หญิงที่บริหารงานไม่เป็นแถมยังบ้าอำนาจแบบนั้น บ้าชะมัด
"นี่ของฝ่ายผลิตไม่ใช่หรอ?" ผู้หญิงร่างบางที่นั่งถัดไปจากเซฮุนหันมาถามด้วยความเป็นห่วง เธอเห็นแฟ้มเล่มนี้มาหลายวันแล้วแต่มองยังไม่มันก็ไม่ใช่งานของแผนกเราอยู่ดี
"อืม" เซฮุนพยักหน้าก่อนจะหยิบแก้วกาแฟขึ้นดื่ม เขาไม่อยากแสดงสีหน้าอารมณ์เสียใส่เพื่อนร่วมงานตอนนี้ หวังว่าเธอจะเข้าใจ
"ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" มือเรียวปลดกระดุมเม็ดบนสุดเพราะความรู้สึกอึดอัดก่อนจะลุกขึ้นเดินออกมา จังหวะก้าวเท้าสม่ำเสมอเดินไปตามโถงยาวต้องชะงักลงเพราะร่างสูงที่เดินออกมาจากห้องทำงาน
ประตูสีดำเปิดออกพร้อมกับผู้ชายผิวแทนที่ทำให้อุณหภูมิรอบข้างเปลี่ยนอย่างกะทันหัน เซฮุนรู้สึกเหมือนถูกแช่แข็งก่อนจะร้อนเหมือนถูกไฟสุมตอนที่รองเท้าคู่สีดำเงาวับหยุดตรงหน้า กลิ่นน้ำหอมที่เขาจำได้แม่นแม้จะมีโอกาสได้อยู่ใกล้แค่ในงานเลี้ยงของบริษัทตอนนี้อยู่ห่างจากเขาไม่ถึงก้าว
"เข้าไปพบผมที่ห้องด้วย" เสียงทุ้มพูดพร้อมกับมองลงมาด้วยสายตาเรียบนิ่ง
บางทีเขาอาจจะเข้าใจผิด, คิมจงอินเป็นความเพอร์เฟคที่ทำให้คนรอบข้างปะทุต่างหาก
มือเรียววักน้ำขึ้นล้างหน้าก่อนจะมองตัวเองในกระจก เซฮุนเคยแต่จินตนาการภาพในห้องนั้น ในความจริงเขาไม่เคยแม้แต่จะเคาะประตูด้วยซ้ำแต่คราวนี้เขาถูกผู้ชายคนนั้นเรียกเข้าพบ ด้วยสาเหตุอะไรก็ตามมันทำให้ร่างกายของเขาปั่นป่วนไปหมด ผ้าเช็ดหน้าผืนสีขาวถูกหยิบขึ้นมาเช็ดหยดน้ำบนใบหน้าก่อนมือเรียวจะกลัดกระดุมเม็ดบนเข้าเหมือนเดิม เซฮุนภาวนาให้เนคไทสีดำของเขาเข้ากันได้กับสีดำของอีกคน
ก๊อก...ก๊อก
"เชิญ" มือเรียวจับลูกบิดประตูแล้วผลักเข้าไปหลังสิ้นคำอนุญาต
ผู้ชายร่างสูงในเสื้อเชิ้ตสีขาวถูกสวมทับด้วยเสื้อกั๊กสีดำผูกไทสีเดียวกันกำลังจับปากกาด้วยท่าทางเซ็กซี่อย่างอธิบายไม่ได้ แขนเสื้อของจงอินถูกพับขึ้นมาจนเห็นเส้นเลือดบนข้อมือใหญ่ นั่นเป็นครั้งแรกที่เซฮุนเห็นรอยยับบนเสื้อผ้าของผู้ชายคนนี้ นาฬิกาเรือนสีทองทำให้ผิวสีแทนยิ่งน่าหลงใหล คิมจงอินเซ็กซี่ แต่เป็นความเซ็กซี่ที่เขาไม่กล้าแม้แต่จะกลืนน้ำลาย
"สวัสดีครับ"
"นั่งสิ" มือหนาชี้ปลายปากกาที่เก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะก่อนจะเงยขึ้นมามองคู่สนทนาพร้อมกับปิดแฟ้มเอกสารลง นั่นทำให้เซฮุนหายใจไม่เป็นจังหวะ
"คุณผูกไทสีเดียวกับผมเลย" ปลายปากกาแท่งเดิมถูกชี้มาตรงกลางอกของร่างบาง เซฮุนพยักหน้าเบาๆ พร้อมกับกำมือบนตักแน่น สีดำบนร่างของจงอินกำลังทำให้เขาร้อน
"เป็นพีอาร์ไม่ใช่หรอ ทำไมดูไม่เป็นมิตรเลยล่ะ"
"เปล่านะครับ ผมแค่ไม่เคยเข้าห้องนี้มาก่อน" รอยยิ้มมุมปากของคนตรงหน้ากำลังกระตุ้นเซฮุน
"กังวลหรอ ผมไม่ชอบคนขี้กังวลหรอกนะ" มือหนาเหน็บปากบนอกพร้อมกับเอนลงพิงด้านหลัง
"ไม่ครับ ผมไม่ได้กังวล"
"ดี...ต่อจากนี้คุณทำหน้าที่ตอบคำถามผม" ดวงตาคมมองมาพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น นั่นทำให้เซฮุนเข้าใจ, สีดำในตาของคิมจงอินเป็นเฉดที่น่ากลัวที่สุด
"คุณทำงานของแผนกอื่นทำไม?"
"ผมปฏิเสธไม่ได้"
"คุณอยากเลิกทำมั้ย?"
"อยากครับ"
"ถ้าผมมีข้อเสนอให้คุณยินดีจะรับมั้ย?"
"ครับ" น้ำเสียงตอบตรงไปตรงมาทำให้จงอินเคาะนิ้วลงบนหน้าขาเป็นจังหวะอย่างครุ่นคิด เขาไม่คิดว่าสัญชาตญาณของเขาจะผิดเพี้ยน และมันก็เป็นอย่างนั้น
"ถ้าคุณนอนกับผม ผมจะให้เป็นพนักงานประจำ เป็นเลขาของผม" ประโยคถัดมาทำให้เซฮุนรู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้น ดวงตาคมมองอีกคนด้วยสายตาเรียบนิ่งแต่นิ้วยาวกำลังเคาะลงบนหน้าตักอย่างรอคำตอบก่อนที่ลิ้นสากจะเลียริมฝีปากเพราะคำตอบที่ได้ยิน
"ผมอยากนอนกับคุณครับ"
"ผมมีความชอบส่วนตัวและผมอยากให้คุณทำ ผมชอบมีเซ็กส์กับคนที่อายุน้อยกว่า ผมเป็นคนคุมเกม ส่วนคุณต้องเล่นกับของเล่นของผม นี่ชิ้นแรก..."
มือเรียวกำสายถุงกระดาษสีดำในมือแน่น เซฮุนกำลังนึกถึงประโยคที่จงอินพูดก่อนจะออกจากห้อง คำพูดพวกนั้นมันทำให้เขาเห็นภาพง่ายๆ โดยไม่ต้องอธิบายอะไรมาก วินาทีนั้นสีดำของจงอินร้อนเหมือนไฟและมันทำให้เขาอยากเล่นกับไฟ
ขาเรียวก้าวออกจากรถไฟฟ้าก่อนจะแวะเข้าร้านด้านล่างสถานี เซฮุนกัดริมฝีปากก่อนจะตัดสินใจหยิบกล่องสี่เหลี่ยมออกมาจากชั้นวางพร้อมกับหลอดเจล วางของลงบนเคาน์เตอร์แล้วยื่นการ์ดให้พนักงานอย่างเร่งรีบ
"ขอบคุณครับ" รับถุงมาก่อนจะรีบเดินออกจากร้านไป ภายหลังบานประตูนั่นซ่อนสิ่งที่เหนือจินตนาการของเขาไปอีก ซ่อนคิมจงอินอีกคนเอาไว้
เสื้อเชิ้ตสีขาวแนบแผ่นอกบาง ไทสีดำล้วนถูกผูกทิ้งปลายพอดีกับหัวเข็มขัดสีเงิน นิ้วเรียวยกขึ้นกดกริ่งหน้าประตูบานใหญ่บนตึกชั้น 47 ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากสีชมพูอ่อนพร้อมกับกลืนน้ำลายในคราวเดียวกันก่อนจะผลักประตูเข้าไปทันทีที่ได้ยินเสียงปลดล็อก
ทางโถงยาวถูกสาดแสงสีส้มลงมาจากเพดาน ประตูห้องเรียงต่อกันขนาบทางเดิน มือเรียวกระชับถุงกระดาษสีดำในมือก่อนจะหยุดฝีเท้าตรงหน้าบ้านประตูสุดท้ายที่เปิดแง้มเอาไว้
"เชิญ" คิมจงอินยังคงอยู่ในชุดเดิม เสื้อกั๊กสีดำคลุมทับเชิ้ตสีขาวติดกระดุมครบทุกเม็ดไร้ซึ่งรอยยับ ลูกกระเดือกคมขยับขึ้นลงอยู่เหนือเนคไทที่ถูกผูกติดกับปกเสื้ออย่างไร้ที่ติ ปากกาแท่งสีเงินถูกเคาะลงกับโต๊ะกระจกที่ว่างเปล่าเป็นเตียงชั้นดี
cut
on bio @pupjas
talk: ขอบคุณ esquire ผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการ ฮ่าๆ ฝากคอมเม้นต์ติดแท็ก #skypagekh กันด้วยนะค้า เอ็นจอยรีดดิ้งค่ะ!
ความคิดเห็น