คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 1 หวนกลับมาเจอกัน (3)
‘รามินพัแทน็ไ้ พัินาแฟแล้วนี่ ินพั็เหมือนรามินาแฟอยู่ี’
“แ่...” พรลภัสสำลัในทันที ยามหวนิถึเหุาร์่อานั้น เพราะเธอันถูเาิน่าาแฟริ ๆ เาึเอาวามสื่นวามื่นัวไปาเธอเสียหมสิ้น หลัานั้นเธอ็สลบเป็นายอยู่บนเีย ะนเ้าเล่ห์ลับไปนั่ทำาน่ออย่าสบายใ
...เาเป็นแบบนั้นแหละ เอาแ่ใับเธอเสมอ้นเสมอปลาย
เมื่อรู้ัวว่าัิถึเาบ่อยเินไป หิสาว็สะบัหัวไล่ภาพอีสามีให้พ้นไปาวามิ เธอลุออาห้อแล้วเินิบาแฟมาเรื่อย ๆ เห็นบรราสาวในออฟฟิศ่าหันมอไปทาผนัระใสเป็นาเียว ราวับำลัูอีอะไรบาอย่า และเธอ็ไม่อยาพลาเ่นัน
พรว!
อเหลวในโพรปาหิสาวถูพ่นออมานระเ็นเ็มพื้น ส่วนหนึ่เลอะเทอะเสื้อผ้าอี้วย ่อนแ้วในมือะถูปล่อยให้ร่วหล่นามแรโน้มถ่วไป มันแนิ้นส่วนระายเลื่อนพื้น เมื่อมือไม้ล้ายอ่อนแร...เธอำลัะาย บาทีเส้นเลือในสมอเธออาะแึ้นมาะทันหัน็ไ้ ในเมื่ออนนี้รู้สึอ่อนแรไปทั่วทั้ัว
ราม!
พรลภัสเินเ้าไปิผนัระ ยืนเาะมอนน้านหลัพาันเอ่ยแวเพราะิว่าเธอะลึในวามหล่อเหลาอผู้ัารแผนนใหม่ แ่เปล่าเลย...เธอแ่ใที่มันลายเป็นเาึ้นมาริ ๆ นที่เธอพยายามหนีแทบาย อีสามีอเธอ
‘รวิร’
ที่น่าโมโห็ือารที่เาึ่อยู่้านนอนั่นล้ายมอเ้ามาเห็นเธอเ่นัน ายหนุ่มสบาพลายมุมปาเป็นรอยยิ้มน้อย ๆ ยิ้มในแบบที่เธอมอว่ามัน่ายียวนวนประสาทเหลือเิน วนเสียนถ้าไม่มีระั้นเธอพุ่พรวเอาเล็บไปะุยหน้าเาให้เป็นรอยแล้ว
ูเหมือนอาารอ่อนแรอเธอไม่ไ้มาาเส้นเลือในสมอแแน่ และเธอยัไม่ายเร็ว ๆ นี้ แ่บาทีเธออาะายเพราะเาึ้นมาในสัวัน เพราะแ่ไ้เห็นหน้าสบาันเพียไม่ี่วินาที หัวใเธอลับเ้นรุนแรราวับไปวิ่หนีผีมาเ็ป่า้า
...านนี้ไม่ายริ็ไ้ายทั้เป็นแหละพรลภัส!
สิบปี่อนหน้า
‘พัใ่ไหม’
เสียทุ้มถามึ้นอย่านุ่มนวลพร้อมับารเินมาทิ้ัวนั่ลยัเ้าอี้ว่า้าเธอ ะนถูถามเยหน้าปรายามออีฝ่าย้วยวามสสัย ำไ้ีว่าเาเป็นใร เพราะื่อเสียเรียนามเป็นที่ล่าวานอยู่ไม่น้อย แ่ที่ไม่แน่ใือนอย่า ‘รวิร’ น่ะหรือะเ้ามาทัทายเธอ แถมเายัรู้ัื่อเธออี้วย...
‘ทำไม มีอะไรหรือเปล่า’
เธอถามอย่าล้า ๆ ลัว ๆ ไมุ่้นินนัับารมีนัอมหาวิทยาลัยเ้ามาพูุยในระยะประินานี้ ลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่ลอยฟุ้มาาัวเาทำให้เธอเลิ้มไปนิ หัวใที่สบนิ่ในทีแรเริ่มสั่นไหวเสียอย่านั้น
‘อเบอร์หน่อยสิ’
พรลภัสมวิ้วทำาโ หันไปมอเาอย่าไม่เื่อในสิ่ที่ไ้ยิน นอย่ารวิรเนี่ยนะะมาอเบอร์โทรศัพท์เธอ นี่มัน้อมีอะไรผิพลาแน่ ในเมื่อเธอเป็นเพียสาวะบริหารทีู่ห่าม ๆ ลุย ๆ ไม่ไ้น่ารัอ่อนหวานเหมือนใรเา แถมหน้าา็ไม่่อยแ่และผมเฝ้ายัระเิามวามเร่รีบ
...นี่หูเธอเพี้ยนหรือสมอเาผิปิันแน่นะ
ความคิดเห็น