ไม่เสียใจที่เธอทิ้ง

เนื้อเรื่อง

  ป้อย เป็นผู้ชายที่แสนดีสำหรับทุกคน และวันนี้เป็นวันศุกเป็นวันที่ป้อยและเพื่อนในกลุ่มจะไปกินหมูกะทะกัน ป้อยชวนเพื่อนในกลุ่มจนครบแล้ว แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงแฟนสาวของเขา ป้อยรีบโทรไปหาน้ำหอมแฟนสาวของเขาทันที ระหว่างรอให้น้ำหอมรับสาย ป้อยยิ้มดีใจเล็กน้อยเพราะจะได้คุยกับคนที่เขารักมากที่สุดคนนึง เมื่อน้ำหอมรับสาย น้ำหอมก็ได้พูดกับป้อยด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล "หวัดดีค่ะป้อย มีธุระอะไรหรอ ถึงโทรมาหาน้ำหอมอ่ะ" ป้อยยิ้มมุมปาก ดีใจที่ได้ยินเสียงของเธอป้อยพยายามทำเสียงหล่อ แล้วตอบน้ำหอมว่า "ป้อยไม่มีธุระอะไรหรอกแค่อยากให้รู้ว่ารัก อืม แล้วเย็นนี้น้ำหอมว่างป่าวครับ ไปกินหมูกะทะด้วยกันนะ" น้ำหอมตอบป้อยด้วยเสียที่แผวเบา 'ป้อยน้ำหอมไม่ว่างนะ คือเย็นนี้น้ำหอมต้องไปกินอาหารกับครอบครัวอ่ะ ขอโทดนะ' ป้อยเสียใจมาก แต่ป้อยก็เข้าใจว่าน้ำหอมเป็นคนรักครอบครัว ป้อยพูดกับน้ำหอม'อืมไม่เป็นไรหรอกน้ำหอมป้อยเข้าใจนะ อืมงั้นบายนะ เดียวป้อยจะโทรไปหาอีกนะ' ป้อยวางสายทันที แล้วป้อยก็เดินไปหาเพื่อนที่นั่งอยู้หน้าโรงเรียน แล้วก็เดินทางไปร้านหมูกะทะกัน เมื่อป้อยและเพื่อนได้ที่นั่งกันแล้วก็เป็นธรรมดาของผู้ชายที่จะนั่งคุยเรื่องเกียวกับผู้หญิง เก่งจึงถามป้อย'ป้อยมึงกับน้ำหอมเป็นไงไปถึงไหนแล้วว่ะ คบกันยังเห็นป้อตั้งนานและนะ' ป้อยยิ้มแล้วก็ตอบเก่งทันที 'อืมตอนนี้กรูกับน้ำหอมก็เป็นแฟนกันแล้ว รักกันดีอ่ะอิจฉาอ่ะดิ'   พูดเสร็จป้อยก็เดินเพื่อจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ถึงห้องน้ำสายตาของป้อยก็ก็ไปสบตากับสายตาของคนคนนึง ซึ้งป้อยรู้สึกว่าคุ้นเคย จึงหันกลับไปมอง แล้วป้อยก็เห็นน้ำหอมป้อยงงเล็กน้อย แล้วป้อยก็เห็นผู้ชายคนนึงที่นั่งอยู่กับน้ำหอม ป้อยสังเกตผู้ชายคนนั้น แล้วคิดในใจว่า คนห่าไรว่ะ แม่งโครตหล่อเลย แต่งตัวก็ดูดีจะใช่แฟนน้ำหอมป่ะว่ะ ป้อยไม่อยากสับสนอีกจึงเดินไปทางน้ำหอม แล้วถามน้ำหอมว่า'น้ำหอมไหนน้ำหอมบอกว่าจะไปกินอาหารกับคนในครอบครัวไม่ใช่หรอ' น้ำหอมยิ้มแล้วก็พูดว่า 'ก็ผู้ชายคนนี้ไงคนในครอบครัวน้ำหอมอ่ะ' ป้อยยิ้มแล้วก็หันไปทางผู้ชายคนนั้นแล้วพูดว่า 'สวัดดีครับ เป็นพี่ชายของน้ำหอมหรอครับ หล่อจังเลยนะครับ' ผู้ชายที่ดูดีทั้งหน้าตาและการแต่งตัวคนนี้นั้นได้หันมาพูดกับป้อยว่า 'อืมผมไม่ใช่พี่ชายที่แสนดีหลอกนะครับ แต่ผมเป็นสามีที่น่ารักของน้ำหอมนะครับ' ป้อยรีบหันไปสบตากับน้ำหอมแล้วถามว่า น้ำหอมมีสามีแล้วแล้วป้อยละมีความสาคัญกับน้ำหอมบ้างหรือป่าว น้ำหอมตอบป้อยด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า ป้อยป้อยเป็นแฟนน้ำหอมนะสำคัญกว่ากิ๊กแต่ไม่ใช่สามีน้ำหอมแค่นั้นเอง โอเคนะ ป้อยพยายามรวบรวมสติ แล้วก็เดินจากไป ป้อยกับบ้านทันที โดยไม่สนใจใคร พอถึงบ้านป้อยก็ได้แต่นอนคิดถึงเรื่องที่ร้านหมูกะทะ แล้วก็ระบายอารมด้วยการต่อยหมอนจนป้อยเหนื่อยและเผลอหรับไป ป้อยตื่นมาอีกทีก็10โมงแล้ว ป้อยรีบอาบน้ำเพราะป้อยจำได้ว่าเมื่อคืนไม่ได้อาบน้ำ แล้วป้อยก็แต่งตัวเพื่อที่จะไปเที่ยวหาจีบหญิงตามป้ายรถเม เหมือนครั้งที่ได้เบอร์น้ำหอมจากการขอที่ป้ายรถเมย์  จบและนะครับติได้นะ ตรงไหนไม่ดี อิอิ