รักกวนๆ ป่วนหัวใจนายไฮโซ

ลำดับตอนที่ #2 : เจ็บอีกแล้วหัวใจ

“ไม่ใช่แค่ใครสักคน ไม่ใช่แค่ใครก็ได้ มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ตรงหัวใจ” “อัลโหล” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นต้นสายกรอกเสียงเอื่อยๆ บอกให้คนต้นสายรู้ว่าเธอเพิ่งตื่นนอนเพราะเสียงโทรศัพท์

“ดารา พี่จิวเองนะ ตื่นหรือยังยะ” ผู้จัดการนิตยสารนานาฮอตโทรหาเธอแต่เช้าแบบนี้มีเรื่องด่วนแน่

“ตื่นตอนพี่โทรมานี่แหละ พี่จิวมีอะไรให้ดารับใช้ค่ะ” ดารายังเกือกกิ้งอยู่ภายใต้ผ้าห่มอ่อนนุ่มของเธอ

“วันนี้ดาว่างหรือเปล่า พี่มีงานถ่ายแบบให้ดาช่วยมาเป็นแบบให้ด่วนจ๊ะ พอดีว่าลูกค้าที่ดามาถ่ายแบบให้เมื่อวานเขาอยากให้ดาถ่ายคู่กับผู้ชายด้วย ดาช่วยมาถ่ายแบบให้พี่อีกวันได้มั้ย จ๊ะ แม่คนสวย แม่คนแสนดีของพี่ๆ ช่วยพี่สักครั้งเถอะนะ นะ นะ”

 ทีมงานนานาฮอตร่ายยาวให้หญิงสาวเข้าใจและหวังว่าเธอคงไม่ปฎิเสธ งานด่วนชิ้นนี้

“ถ่ายคู่กับผู้ชาย ใครค่ะพี่จิว แล้วดาต้องไปเดี๋ยวนี้เลยหรือคะ ที่ไหนค่ะ”

“ไม่ค่อยตื่นเต้นเลยนะแม่ดาราแสนสวย มาสวนสาธารณที่เดิมจ๊ะ ส่วนผู้ชายเป็นใครนั้นพี่ก็ยังไม่รู้จัก รู้แต่ว่าหล่อมากๆ ขาวตี๋ ล่ำ น่ากิน อุ๊ยสเป็กพี่เลยอ่ะ ดาก็มาดูเอาเองแล้วกันนะ แต่บอกไว้ก่อนคนนี้พี่ขอ อิอิอิ” ปลายสายเกย์เฒ่าพูดกรอกหูดาราซะยืดยาว จนดาราต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวโดยเร็ว เพราะอยากเห็นหน้าชายผู้โชคร้ายคนนั้น อุอุ ไม่นะ ไม่ ขออย่าเป็นเพศเดียวกับพี่จิวเลย สาธุ ดาราอธิฐานในใจ

…………………………………………..

บรรยากาศในกองถ่ายวันนี้คึกคักเป็นพิเศษโดยเฉพาะสาวๆ ทั้งโสด ไม่โสด ลูกสอง ยันสาวแก่ ยิ้มแก้มปริ ตาหวานเยิ้มกันทุกคน เพราะว่ามีนายแบบรูปหล่อ หน้าตี๋ อินเทรน ผิวขาวเนียนใส ผุดผ่อง เหมือนมีแสงออร่าประจำตัว (สงสัยกินบริ้งเป็นอาหารหลักแทนข้าวแน่ๆ ขาวเผื่อแผ่ถึงคนรอบข้าง) ชายหนุ่มรูปงามคนนี้คือ อารยะ นายแบบที่จะมาถ่ายแบบคู่กับดารา เขากำลังยืนหัวเราะ ยิ้มร่วนกับทีมงาน ให้แม่สาวๆพวกนี้ได้แทะเล็ม จนเกือบจะล่อนจ่อนแล้ว

“อ้าวน้องดารามาแล้วเหรอจ๊ะ พี่ขอโทษด้วยนะที่รบกวนน้องดาด่วนแบบนี้ เป็นไง เหนื่อยมั้ย มานั่งพักก่อนนะ” พี่จิวทีมงานที่โทรตามเธอให้มาทำงานด่วนนั่นเอง จัดการหาที่นั่งและหาน้ำมาเอาใจดาราเป็นการใหญ่เพื่อขอบคุณเธอ

“ขอบคุณค่ะพี่จิว สำหรับพี่จิวดายินดีรับใช้เสมอ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ

“พี่ซึ้งมากเลยค่ะในความมีน้ำใจของคุณน้อง พี่เลยหานายแบบในสเป็กมาให้ ยืนอยู่ในหมู่มวนนังชะนีเห็นมั้ย จ๊ะ ผู้ชายอะไรไม่รู้น่ากินเป็นบ้าเลย” เขาพูดพร้อมท่าทางลูบปากประกอบอาการอยากกินผู้ชายจนมือไม้สั่น

“อืม น่ารักดีค่ะ เพศเดียวกับพี่จิวหรือป่าวคะ” หญิงสาวถามโพลงขึ้นมา

“อุ๊ย พี่ก็ไม่แน่ใจค่ะคุณน้อง แต่ดูแล้วไม่ใช่นะ พี่ยังไม่เห็นผีในตัวเขาเลย อุ๊ย ได้เวลลาแล้วรีบไปเปลี่ยนชุดกันดีกว่าจ๊ะ”

“ค่ะ” ดาราเดินไปหาพี่ๆทีมงานที่รอแปลงโฉมให้เธออยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่

………………………………………………………

“ดาเอาหน้ามาซบที่ไหล่ของอารยะสิจ๊ะ โอเค ดีจ๊ะ เปลี่ยนมาซบหน้าอกสิ แนบให้ชิดเลย โอเค นิ่งไว้นะ ดีจ๊ะ ดาหันหน้าไปทางซ้ายนิด ค้างไว้ ดีจ๊ะ ดาเดินมากอดข้างหลังอารยะสิ กอดแน่นเลยนะ อารยะยืนนิ่งๆ ไว้ ทำอารมณ์ให้นิ่งๆ นะ ดาทำสีหน้าเหมือนอ้อนวอนอย่าให้เขาจากไป พยายามฉุดรั้งเขาไว้ก่อน นั่นแหละ แบบนั้น ดีมาก อีกรูปนะ กอดให้แน่นไว้ ดีดี โอเคเสร็จแล้ว อ้าวพักได้”

ดาราซบหน้านิ่งอยู่ กับหลังของอารยะ มันทำให้เธอหวนนึกถึงเปรม ในใจเธอกำลังสับสนคิดสลับไปสลับมาภาพวันเก่าๆ ย้อนเข้ามาในหัวเธอไม่ขาดสาย

“คุณ คุณดาราครับ พี่ฮิวบอกว่าถ่ายเสร็จแล้วครับ” ชายหนุ่มบอกหญิงสาวเบาๆ

“แผ่นหลังนายอุ่นดี ฉันขอกอดอีกนิดนะ”

ภาพของเปรมวนเวียนอยู่ในหัวดารา เธอคิดถึงคำพูดของเขาเมื่อคืน ยิ่งทำให้น้ำตาของดาราไหลเหมือนน้ำป่าทะลัก

“แค่ผู้ชายเลวๆ คนเดียว ทำไมยังตัดใจ ลืมเขาไม่ได้สักครั้ง นังดารา ลืมเขาซะที เขาทำเธอเจ็บมามากพอแล้วนะ ลืมซะดารา เธอต้องทำได้ ลืม ลืม ลืม” ดารารำพึงในใจ

“คุณร้องไห้นิ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ โอ๋ๆๆ เช็ดน้ำตาที่หลังผมก็ได้นะ ไม่ต้องเกรงใจ” อารยะยืนนิ่งๆ ให้ดารากอดซับน้ำตา

“อืม ขอบคุณนะ ฉันดีขึ้นแล้วล่ะ”   ดาราผละจากแผ่นหลังอันล่ำสัน เนื้อแน่นๆ ของชายหนุ่มทำให้เธอรู้สึกดีพิลึก “เอ๊ะ ทำไมเราต้องรู้สึกดีแบบนี้นะ แค่กอดเขาและได้ซบแผ่นหลังของเขา ทำไมเรารู้สึกอบอุ่นแบบนี้ ไม่อยากปล่อยมือจากเขาเลย อุ๊ยเราเป็นอะไรไป นังดารา เธอเป็นโรคบ้าผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ไม่ไม่ เลิกคิดเดี๋ยวนี้”

“ซับน้ำตาสิครับ” อารยะยื่นผ้าเซ็ดหน้าให้ดาราขณะที่เธอกำลังยืนนิ่งบ่นตัวเองอยู่

“ขอบคุณคะ” ดารารับมันไว้ แล้วเช็ดคราบน้ำตาที่เปื้อนพวงแก้มอยู่ “ผู้ชายคนนี้แปลกแฮะ พกผ้าเซ็ดหน้าสีชมพูด้วย เกย์รึเปล่าเนี้ย น่าสงสัยน่าสงสัย” เธอรำพึงในใจแต่ปากขยับขมุบขมิบๆ

“คุณดารามัวบ่นอะไรครับ ดูหน้าคุณสิเปื้อนกว่าเดิมอีก ขอผ้าเซ็ดหน้าผมหน่อยครับ” ดาราได้แต่ยืนยิ้มอึ้งๆ เพราะตอนนี้เขากำลังเช็ดหน้าให้เธออย่างเบามือ สายตาที่อ่อนโยนของเขาจดจ่ออยู่ที่แก้มและคราบเครื่องสำอางค์ซึ่งติดอยู่ที่ดวงตาของหญิงสาว เขาค่อยเช็ดมันอย่างถนุถนอม

“เขาเช็ดหน้าให้เราด้วย มือนุ่มจัง แววตาของเขาตอนนี้ดูอ่อนโยน เอ๊ะแต่หน้าใสจัง ไปทำไอออนโต้ที่ไหนมานะ” หญิงสาวบ่นในใจปากขมุบขมิบอีกแล้ว

“เรียบร้อยแล้วครับ คุณดาครับ คุณดา คุณดาราครับ” ชายหนุ่มพยายามเรียกหญิงสาวที่ยืนนิ่งเคลิ้มอยู่ในภวังค์ ให้ตื่นจากฝันได้แล้ว

“อ๋อ เสร็จแล้ว คะ ขอบคุณคะ คราวหลังเรียกดาเฉยๆ ก็ได้คะ ไม่ต้องเรียกตามทะเบียนบ้านก็ได้คะ” ยังมีมุขอีกนะ สวยแถมตลกอีก ความจริงพูดแก้เขิน

“ครับ เมื่อกี้ผมก็ถือวิสาสะเรียกคุณว่าดาเฉยๆ แล้วแต่คุณก็ยังยืนฝันหวานอยู่ ผมเลยเรียกเต็มยศ มันได้ผลนะครับ แล้วเมื่อกี้คุณฝันถึงใครอยู่ครับ” ใครว่าพระเอกเราหล่อ ใสซื่อ แอบมีแนบแนมเหมือนกันนะ

“เหรอค่ะ ดาไม่ได้ยินก็ถือว่าโมฆะแล้วกันนะ แล้วดาก็ไม่ได้ฝันถึงใคร แค่แอบนิน (นินทา) คุณอยู่มีอะไรข้องใจอีกมั้ยค่ะ อิอิอิ ถ้าไม่มีดาขอตัวไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ ชุดนี้มันอึดอัด ขอบคุณสำหรับผ้าเช็ดน้ำตาแล้วก็แผ่นหลังของคุณนะคะ”  เธอเดินจากไป พร้อมรอยยิ้มที่ซ่อนไว้ที่มุมปาก ตอนนี้หัวใจดาราเริ่มพองโตขึ้นเล็กน้อย (อิอิ มีเหยื่อหลงมาติดกับ ดาราอีกคนแล้ว)โดยที่เธอไม่รู้ตัวว่าความรักครั้งใหม่กำลังมาเล่นตลกกับเธออีกครั้ง ชายหนุ่มรูปหล่อ ผิวขาวอมชมพู หน้าตี๋ อินเทรน แถมหน้าใสกิ๊ก หุ่นกำยำล่ำสัน กำลังเหมาะมือ โดนใจชาวสีม่วงอย่างจัง เอ๊ะหรือว่าเขาจะเป็นชาวสีม่วงซะเอง ดาราต้องพิสูจน์ต่อไป