ห้วงเสน่หา

ห้วงเสน่หา

กัมปนาท  อัศวพานิชย์ หรือ คุณก้อง

การคลุมถุงชนเป็นอะไรที่ศตวรรษนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้น

เขากลับยอมทำตามสัญญานั้นโดยไม่บิดพริ้วแต่ประการใด

เพราะความสาวความสวยของคู่มั่นก็น่าประทังความโหยหิวได้ไม่น้อย

ด้วยอยากให้ลูกสนิทชิดเชื้อกันมากขึ้นจึงอยากส่งสาวนักศึกษาปีสุดท้ายมาฝึกงานกับเขา

เธอที่เป็นทั้งคู่ขวัญและเลขาจำเป็น

ทว่าคู่มั่นวัยกระเตาะดันหลบเลี่ยงโดยการให้เพื่อนเธอมาทำงานแทนซะอย่างนั้น

ความบรรลัยมันอยู่ที่เพื่อนที่ว่านั้นเนิร์ดจนเขาคอตก

"เสียหายหมด ไม่น่ารับปากให้เธอมาเป็นเลขาเลย"

พราวนารา  เวทชยกุล หรือพราว

เธอไม่อาจเห็นเพื่อนรักผู้เรียบร้อยเดินเข้าผลับเป็นว่าเล่น

แต่เจอการบังคับแต่งงานกับคนเจ้าชู้อย่างกัมปนาทก็น่าเห็นใจอยู่ไม่น้อย

อีกอย่างคือเพื่อนผู้น่ารักมีคนที่ชอบอบอยู่แล้วดีกรีเป็นถึงหมอ

และด้วยความเห็นใจนั้นจึงเสนอทางออกให้โดยส่งตัวเองไปแทน

หญิงสาวผู้สวมแว่นหนาเตอะเฉิ่มหาที่เปรียบมิได้

เจ้านายใจร้ายจึงแกล้งให้อยากออกจากงาน ทุกเมื่อเชื่อวัน

"ฉันไม่น่าหาเหาใส่หัวเลย ตั้งสี่เดือนออกจะแตกตาย"

Intro

        “ย อย่า” ร่องบางระทวย ไม่มีแม้แรงจะห่อขาสองข้างเข้าหากัน เขาทำอะไรกันหนอคนด้อยประสบการยังมึนงง

หวังหรือว่าคำทักทานของเธอจะหยุดเขาได้ ทุกอย่างกำลังจะสมบูรณ์ เมื่อมาไกลสุดกู่เกินกว่าหันหลังกลับ จะให้หยุดหรือไม่มีทางซะละ

“ฉ ฉันเหนื่อย” เธอหอบหายใจ รู้สึกว่าลมไปไม่ถึงปอดเลยสักนิด สมองพราวนาราขาวโพลนกับที่ เมื่อเขาเริ่มจุ่มจ้วงปลายลิ้นร้อนลงกับ..............................

“อ๊า อะ อื๊ม” เธอได้แต่กัดริ่มฝีปาก มือไม้กำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ “คะ คุณก้อง พะ พอได้แล้ว” เธอทิ้งตัวลงหลังเขาปล่อยกายให้เป็นอิสระ

“แน่ใจหรือ” เขาถอดเนคไทเข้าแล้วโยนมันไปไกล กระดุมเสื้อถูกปลดเปลื้องรวดเร็ว รอยยิ้มของราชสีห์หนุ่มร้ายกาจทว่าชวนมองอย่างยิ่ง แผงอกที่อุดมไปด้วยกล้ามเนื้อน่าลูบไล้ ในความคิดหนึ่งอยากลองกรีดเล็บไปตามร่องกลางตัว หมุนปมไรขนเซ็กซี่นั่นให้รู้แล้วรู้รอด 

แต่ความคิดเธอต้องสะดุดเมื่อเขาเปลื้องผ้าต่อหน้า

ความเกรงขาม......Cut....

ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะซ่อนมันได้ภายใต้กางเกงสแล็คเรียบหรูนั้นได้

“ด..เดี๋ยวคุณก้อง” เริ่มอ้อนวอนเมื่อเขาลากท่อนขาเรียวเข้ามาเกือบชิดเธอจะไม่ตายหรือถ้าเขานำมันเข้ามาในตัวเธอ

“พร้อมรึยังพราว”  ลมหายใจรินรดต้นคอเธอแผ่วเบา มือหนาเริ่มเลื้อยตามอำเภอใจ

“นะ  นะครับ” 

"....." 

ปรางค์มาลี,สูญองศา