นิรยสาส์น (จดหมายถึงนรก)

เฌอนิร นิรตา เตชาพัทร์ 

"ฉันที่เป็นมนุษย์  ฉันที่ไร้ที่พึ่ง  ฉันที่ทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง"

_____________________________________

"เขาบอกจะมารับวิญญาณฉัน"

มีหลายเหตุการณ์เกิดขึ้นกับเรา จนฉันเริ่มหวั่นไหว

สงบใจไว้ๆ อีกฝ่ายเป็นถึงลูกท่านพญายมเลยนะ

 

......................................................

"ผมไม่มีชื่อ เฝ้ามองเธอที่มีชื่อ และสงสารจับใจ"

______________________________________

"เธอบอกว่าไม่อยากอยู่บนโลก ผมเลยมาขอวิญญาณ"

แต่ดูเหมือนระยะเวลาจะหลอหลอมให้พันธะสัญญาของเราแน่นแฟ้นไปนะ

ผมต้องใช้มากกว่าพลังในการจัดการกับความรู้สึกบางอย่างที่เริ่มก่อตัว

Intro

ฉันเดินเขาไปในห้องนอน แล้วเปิดตู้เสื้อผ้าด้วยสีหน้าซังกะตาย ที่รู้เพราะกระจกในนั้นมันสะท้อนให้เห็น บอกเลยว่าบานใหญ่จนบรรจุฉันเข้าไปได้ครึ่งร่าง 

ฉันแกะกระดุมเสื้อที่ละเม็ดด้วยมือที่ไร้เรียวแรง ทนเวลาบาดเจ็บสักกี่ปีถึงจะหาย เขากล้าดียังไงมาปั่นป่วนใจฉันแล้วก็ดับฝันนี้ลงด้วยคำพูดแค่ไม่กี่คำ มาหลอกให้อยากแล้วก็จากไป 

แล้วตอนนี้ความพยายามในการจัดการจิตใจก็ต่ำเหลือเกิน สมองก็ไม่ได้เป็นอำมพาตนะแต่คิดอะไรไม่ออกทุกครั้งเวลาอยู่ใกล้ แล้วจึงสรุปว่านั่นคือรักในที่สุด

ฉันถอดหมดทั้งร่างแล้วก็จ้องมองตัวเองในกระจก กายเนื้อนี้มันมีอะไรดีนักหนา ฉันเอามือปิดหน้าอกไว้เพื่อไม่ให้โป้เกิน จินตนาการไม่ออกว่าถึงเวลาที่ฉันต้องตายจริงๆแบบว่าถ้าฉันไม่มีร่านี้แล้วมันจะเป็นยังไง ความสงสัยของฉันมันพวยพุ่งขึ้นมาอีกครั้ง 

“เฮ่อ!” ฉันหลับตาซึมซับอากาศเย็นที่ซึมผ่านผิวเนื้อ การใช้ชีวิตนี้ก็ทำเราเหนื่อยเหมือนกันเนอะ

“ถอนหายใจบ่อยไปนะ”

“อึมนั่นสินะ” เอ๊ะเสียงนี้ คีย์นี้ ไม่ใช่เสียงฉัน ฉันลืมตาตอนนั้น แล้วหันกลับไปมองผู้มาใหม่ที่บังอาจ เข้ามาในห้องส่วนตัวของฉัน ทันใดที่ฉันสบสายตากับไอ้บ้าที่นั่งอยู่บนเตียงฉัน 

เวย์ 0_0 กระพริบตาปริบๆ

.......

“กรี๊ด...” ฉันแผดเสียงลั่นสนั่นทุ่ง ดิ้นพล่านปานหนูติดจั่น

“อะ ห๊ะ” ไฟสีน้ำเงินลุกพรึบ!แทนเส้นผม ดวงตาเขาเบิกกว้างเท่าไข่ห่าน

ฉันพยายามดึงผ้าขนหนูมาปิดทั้งช่วงบนแล้วช่วงล่างแต่มันก็ไม่มิด อับอายจนอยากแทรกแผ่นดินหนี ฉันกัดฟันก้าวหนีทั้งที่ขงขาไปไม่เป็น 

ทว่าก่อนที่จะหนีจากตู้เสื้อผ้าได้ ฉันก็ต้องตกใจหนักเข้าไปใหญ่ เมื่อระบบป้องกันภัยของหอพักทำงาน น้ำพุ่งออกจากหัวจ่าย รดทุกอย่างชุ่มโชคไปหมด

ฉันที่เริ่มตั้งสติ กะจะเดินเข้าไปในห้องน้ำแต่สิ่งที่ไม่คาดฝันดันเกิดขึ้น กระเบื้องลื่นวะ มันลื่น.....

มีเสียงหวีดหวิว สมองฉันประมวลผลเหตุการณ์ไม่ทัน 

____________________________O_____________________________

อย่าลืมติดตามกันน๊า

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

 

อย่าลืมติดตามกันเด้อ กดเลยๆๆๆๆๆ