คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : - [ สามใบเถา ๐๓ ]
- [ สามใบเถา ๐๓ ]
กำนันแทคและเหล่าสามใบเถารวมไปถึงแขกพิเศษอย่างผู้กองหวังและแจบอมต่างนั่งกันพร้อมหน้าพร้อมตาเตรียมทานข้าว กำนันแทคเป็นคนคุยเก่งชวนทุกคนคุยเพื่อไม่ให้บรรยากาศเงียบได้ตลอดจริงๆ
"อ้อ ก่อนอื่นเลยผมคงลืมแนะนำไปลูกๆของผมสินะ" กำนันแทคพูดขึ้นก่อนจะผายมือไปทางด้านซ้ายของตัวเองโดยที่ตัวเองนั่งอยู่หัวโต๊ะประจำตำแหน่ง "คนแรกลูกคนโตของผมจูเนียร์ คนที่สองลูกคนกลางของผมยองแจ คนที่สามลูกคนเล็กของผมแบมแบม" กำนันแทคว่าเสร็จก็หันมาทางด้านขวาก่อนจะแนะนำแขกพิเศษของวันนี้ "คนนี้เขาอยู่โฮมสเตย์ข้างๆบ้านผมชื่อแจบอม ส่วนคนนี้ผู้กองหวังคนที่ช่วยลูกผมยองแจเอาไว้ ส่วนผมคงไม่ต้องแนะนำตัวหรอกใช่ไหม ฮ่าาๆๆ" ประโยคสุดท้ายของกำนันเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนบนโต๊ะอาหารได้เป็นอย่างดี
เมื่อกำนันแทคแนะนำทุกคนบนโต๊ะอาหารเสร็จก็เชิญทุกคนรับประทานอาหารตามสบาย ส่วนตัวเองก็คอยสร้างเสียงหัวเราะให้กับโต๊ะอาหารพร้อมชวนคุยเพื่อไม่ให้โต๊ะอาหารเงียบอีกต่างหาก
...
..
.
"งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับพ่อกำนัน พอดีผมมีธุระต่อน่ะครับ สวัสดีครับ" ผู้กองหวังบอกลากำนันแทคอย่างสุภาพก่อนจะขึ้นรถกระบะคันโก้ออกไป
"งั้นผมก็ขอตัวกลับด้วยละกันนะครับ ขอบคุณสำหรับอาหารเย็นวันนี้นะครับ" แจบอมกล่าวขอบคุณก่อนจะเดินกลับโฮมสเตย์ของตัวเอง
เมื่อสองหนุ่มที่ถูกชวนมากลับไปแล้ว จูเนียร์ก็เดินเข้าไปกอดคนเป็นพ่อทันทีก่อนจะพูดด้วยเสียงเบาเบา "พ่อ~ เนียร์ขอโทษน้าา~"
กำนันแทคกระชับอ้อมกอดน้อยๆก่อนพูดด้วยเสียงทีเล่นทีจริง "งั้นวันหลังก็อย่าไปก่อเรื่องอีกล่ะ ไม่ต้องหางานให้พ่อมากก็ได้ ฮ่าๆ" แบมแบม ยองแจที่มองทั้งสองอยู่ก็ขำน้อยๆกับประโยคนั้น
จูเนียร์ทำหน้ายู่เล็กน้อยก่อนผละออกจากอ้อมกอด "เนียร์จะพยายามนะ" จูเนียร์พูดโดยที่นิ้วชี้กับนิ้วกลางไขว้กันไว้ข้างหลังของตัวเอง
แน่นอน!
ไม่!
มี!
ใคร!
เห็น!
...
..
.
จูเนียร์ที่ช่วยคนงานเก็บผลไม้เสร็จแล้วจึงมานอนเล่นอยู่ที่นี่นอนไกวเปลอยู่ใต้ต้นไม้กำลังตาปรือๆคล้ายๆว่ากำลังจะเข้าสู่ห้วงนิทรากับบรรยากาศเย็นๆใต้ร่มเงาไม้ ลมพัดเย็นสบายที่หาที่ไหนอีกไม่ได้นอกจากที่บ้านของเขา
แชะ!
แชะ!
เสียงกดชัตเตอร์เรียกคนที่กำลังจะเข้าสู่ห้วงนิทราให้กลับเข้ามาอย่างรวดเร็ว จูเนียร์ขมวดคิ้วมุ่นทั้งที่ยังไม่ลืมตาอยู่สักพักนึงเพื่อประมวลผลเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจลืมตาขึ้นมาทีละข้างอย่างช้าๆแล้วลุกขึ้นนั่งบนเปลอย่างงงๆ O.o ก่อนที่สายตาจะพลันหันไปเจอต้นเหตุที่ยืนพิงต้นไม้อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลคนที่ทำให้เขาไม่ได้นอน!
"นาย! เมื่อกี้นายทำอะไร? ฉันได้ยินเสียงชัตเตอร์ใกล้ฉันมากอ่ะ" จูเนียร์ว่าอย่างงงๆ
"ไม่รู้สิ" แจบอมว่าพร้อมไหวไหล่อย่างเมินๆ
"นี่! นายต้องรู้สิ! นายถือกล้องอยู่คนเดียวอ่ะ" จูเนียร์โวยวายอย่างต้องการเอาคำตอบ
"อืมมมม.." แจบอมเปล่งเสียงในลำคอยาวๆก่อนจะเดินเข้ามาหาจูเนียร์นี่เปลก่อนจะหยุดอยู่ตรงหน้าและหันรูปภาพที่เขาถ่ายให้ดู "ฉันอาจจะถ่ายรูปหมากำลังนอนก็ได้ ฮ่าๆ"
รูปที่แจบอมถ่ายเป็นรูปที่จูเนียร์กำลังเคลิ้มจะหลับเมื่อกี้ งั้นที่เขาได้ยินเสียงชัตเตอร์ก็คงเป็นเพราะนายนี่น่ะแหละ! จูเนียร์ยื่นมือหวังจะคว้ากล้องไว้แต่ก็ไม่ทันแจบอมที่ดึงกลับไปก่อน
"นี่นาย ลบเดี๋ยวนี้นะ!" จูเนียร์ว่าพร้อมจ้องหน้าแจบอมกัดฟันกรอดๆ
"ไม่อ่ะ ไม่ลบ ทุเรศดี ฮ่าๆๆๆๆ" แจบอมว่าพร้อมโชว์ภาพให้จูเนียร์ดูอีกครั้ง พร้อมส่ายกล้องยั่วไปมา จูเนียร์หายใจเข้าช้าๆนับหนึ่งถึงสามก่อนจะลุกขึ้นจากเปลแล้วพยายามแย่งกล้องมา แจบอมถือกล้องด้วยมือเดียวพร้อมชูขึ้นสูงๆ จูเนียร์กระโดดหยอยๆหวังจะคว้ากล้องให้ได้
"เอามานะะะ!! ไอ้บ้า!!" จูเนียร์ยกขาข้างนึงยกขึ้นมาเตรียมจะศอกไปกลางเป้าของแจบอม
แต่แน่นอนว่าแจบอมรู้ทันจึงหลบได้ทัน!!
"ฮ่าๆๆๆ ฉันรู้ทันน่า" แจบอมพูดด้วยทีท่าทะเล้นๆ พร้อมยักคิ้วข้างเดียวอย่างกวนๆ
"ทนไม่ไหวแล้วโว๊ยยย!!" จูเนียร์ตะโกนออกมาเหมือนหมาบ้า พร้อมวิ่งเข้าใส่แจบอมเหมือนจะขวิดแต่แจบอมเลือกใช้มือข้างที่เหลือยันหัวจูเนียร์เอาไว้ไม่ให้เข้าใกล้ จูเนียร์ฮึดฮัดอย่างโมโหยื่นแขนมาหวังจะต่อยคนตรงหน้าทั้งที่ตัวเองโดนจับหัวอยู่จึงทำได้แค่ต่อยลมไปแค่นั้น
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" แจบอมหัวเราะออกมาอย่างสะใจ ก่อนจะผลักหัวจูเนียร์แรงๆให้ถอยออกไป จนจูเนียร์ลงไปกองกับพื้นด้วยผมที่ยุ่งๆหายใจหอบถี่ๆ แจบอมที่เป็นอย่างงั้นก็อดที่จะขำไม่ได้ "วันนี้ฉันวิน ฉันไปก่อนนะ ฮ่าๆๆๆ" แจบอมพูดจบก็เดินออกไปทันที
จูเนียร์ได้แต่มองแผ่นหลังของคนน่าหมั่นไส้อย่างเคืองๆ ก่อนจะตะโกนเสียงดังๆให้แจบอมได้ยิน "ฝากไว้ก่อนเถอะ! ไอ้บ้าเอ๊ยยย!!"
...
กำนันแทคและลูกๆสามใบเถากำลังนั่งรวมตัวกันอยู่ในห้องรับแขกตามฉบับบ้านไม้มีโทรทัศน์เครื่องกลางๆตั้งอยู่เครื่องนึง พัดลมสองตัวกำลังส่ายให้ความเย็นอยู่สองตัว
กำนันแทคไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่เอาแต่ดูหนังสือพระ ส่วนแบมแบมก็เอาแต่นั่งอ่านนิยายของนักเขียนคนโปรดอย่างเพลิดเพลิน จะมีก็แต่ยองแจกับจูเนียร์ที่สนใจดูทีวีอยู่สองคน
"พ่อๆ ดูดิๆไอ้ดาราคนนี้อ่ะ กำลังจะมาถ่ายละครที่บ้านหมู่บ้านเราด้วยอ่ะ ได้ข่าวว่าจะมาพักที่โฮมสเตย์พี่คุณด้วยนะ" จูเนียร์พูดขึ้นเสียงดังอย่างตื่นเต้นเรียกความสนใจจากกำนันแทคและแบมแบมได้เป็นอย่างดี
"ท่าทางขี้เก๊ก ไม่เห็นจะชอบเลย" แบมแบมพูดพร้อมเบะปากทันทีที่ได้มองทีวี
"ก็งั้นๆอ่ะ พ่อคิดว่าพ่อหล่อกว่าตั้งเยอะ" กำนันแทคพูดอย่างมั่นใจพร้อมยิ้มแก้มปริเต็มที่โชว์ฟันสวยๆครบสามสิบสองซี่ลูกๆทั้งสามได้แต่เบือนหน้าหนีอย่างเงียบๆ
"พ่ออ่านหนังสือพระต่อไปเถอะ" ยองแจพูดอย่างเอือมๆ เรียกเสียงหัวเราะจากจูเนียร์และแบมแบมได้เป็นอย่างดี ก็เพราะยองแจเป็นคนไม่ค่อยพูดพอพูดทีก็หงายหลังกันเลยทีเดียว
"เอ้ออ ลูกหนอลูก~" กำนันแทคทำเป็นพูดตัดพ้อน้อยๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือพระต่อ แบมแบมเองก็หันไปสนใจนิยายในมือต่ออ่านไปยิ้มไปอยู่คนเดียว จูเนียร์เองก็ชวนยองแจคุยถึงเรื่องดาราที่กำลังจะมาอย่างตื่นเต้น
.
.
.
"แบมๆๆๆๆ ไปดูดาราคนนั้นด้วยกันนะๆๆๆๆ~" จูเนียร์พูดอ้อนแบมแบมน้องชายคนเล็กให้ไปดูดาราหนุ่มที่จะมาเป็นเพื่อนกัน เพราะเขาไม่อยากไปกับยองแจเพียงแค่สองคน
"ไม่อ่ะ นิยายกำลังสนุกเลย เนียร์กับแจไปกันเถอะ" แบมแบมพูดทั้งๆที่ไม่ได้มองยองแจกับจูเนียร์เลยแม้แต่นิด
"ไปกันๆแบม" จูเนียร์ยังคงตื๊ออยู่อย่างงั้น แต่ก็ไม่มีท่าทีที่แบมแบมจะสนใจเลยยังคงตั้งหน้าตั้งตาอ่านนิยายอยู่อย่างนั้น "แจช่วยพูดหน่อยสิ" จูเนียร์ไม่รู้จะพูดยังไงจึงให้ยองแจน้องชายช่วยพูดด้วยอีกแรง
"แบมไปกันเถอะนะๆแปปเดียว" ยองแจช่วยพูดขึ้นมาบ้าง
"ไม่เอา ขี้เกียจ"
"แบมมมมมม~" จูเนียร์ทำเสียงอ้อนๆ
"แบมไปเถอะ" ยองแจพูดตื๊ออีกแรง
"เออๆๆๆไปก็ได้ๆ" แบมแบมยอมไปในที่สุดเพราะเห็นว่าพี่ๆช่วยกันอ้อนเขาหรอกนะ แต่ก็ไม่วายจะถือนิยายติดถือไปด้วย
ทั้งสามปั่นจักรยานไปที่ที่ดาราหนุ่มนั้นมานั่นก็คือกลางหมู่บ้านโดยที่จูเนียร์ปั่นคนเดียวไม่มีคนซ้อนส่วนแบมแบมซ้อนท้ายยองแจอย่างสบายๆ
เมื่อมาถึงจูเนียร์กับยองแจก็นำจักรยานมาจอดไว้ก่อนจะช่วยกันมองหาดาราหนุ่มคนนั้นในฝูงคนมากมายเพราะชาวบ้านต่างก็มีตื่นเต้นที่มีดารามาที่หมู่บ้านเรา
..ส่วนแบมแบมก็ยังคงเปิดนิยายอ่านอย่างไม่สนใจ
"นั่นไงๆแบม! แจ!" จูเนียร์เรียกอย่างตื่นเต้น!
"ไหนๆ" ยองแจเองก็ตื่นเต้นเช่นกันก่อนจะดึงแบมแบมให้มายืนดูด้วยกัน แบมแบมปิดนิยายที่อ่านทันทีเนื่องจากถูกดึงให้มาดู ก็ขอดูสักหน่อยเหอะ!
ดาราหนุ่มแจกยิ้มชาวบ้านจนเห็นฟันครบสามสิบสองซี่ ชาวบ้านมากมายที่มาบางคนแทบจะไม่รู้จักหรอกเพราะแถวเนี้ยไม่ค่อยมีทีวีหรือโทรทัศน์หรอกนอกจากนัดเวลารวมกันดูที่บ้านใดบ้านนึงของคนที่มีทีวีเท่านั้น แต่พอรู้ว่ามีดารามาใครมันจะไปทน!! รู้จักไม่รู้จัก ดังไม่ดังก็ตื่นเต้นหมดแหละ!
"ก็งั้นๆแหละ!" แบมแบมพูดขึ้นมาทันทีที่เห็นหน้าใสๆภายใต้แว่นกันแดดแบบปรอท แต่ก็ยังคงอคติกับดาราหนุ่มที่เขาคิดว่าท่าทางนั้นมันเป็นอะไรที่เสแสร้งแกล้งยิ้ม ดูน่าหมั่นไส้ชะมัด!!
"นั่นๆหล่ออ่ะ โคตรเท่เลยยย~ เขาชื่ออะไรนะอะไรต้วนๆห้วนๆอ่ะ" จูเนียร์พร่ำเพ้ออยู่คนเดียวที่เห็นดาราหนุ่มใกล้ๆแบบตัวเป็นๆ ก่อนจะพูดลอยๆเรื่องชื่อของดาราหนุ่มที่ตัวเองไม่แน่ใจ
ยองแจที่ได้ยินจูเนียร์พูดขึ้นก็เบ้ปากหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมาอย่างมั่นใจว่า
"มาร์ค ต้วน!!!"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มันน้อยไปป่ะ ?
โทษทีนะเรามาอัพช้า55
คือถ้าอ่านแล้วแปลกๆก็ขอโทษด้วย คือแต่งไม่ค่อยเป็น เรียกว่ามือสมัครเล่นเลยก็ว่าได้
อีกอย่างสปอยด์ฟิคไม่เป็น555555 เราอาจจะตัดตอนหรือต่อตอนไม่เก่งก็ขอโทษด้วยนะ
#ฟิคสามใบเถา
ความคิดเห็น