คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - [ สามใบเถา ๐๒ ]
-[ สามใบเถา ๐๒ ]
"ผู้กองครับ ผู้กอง" เสียงเรียกใครสักคนเรียกเพื่อหวังให้เจ้าของยศให้ความสนใจกับเขาสักหน่อย .. แต่ดูท่าทีว่าจะยาก เพราะคนเรียกเรียกเป็นสิบรอบแล้วยังคงไม่มีท่าทีที่ผู้กองจะรู้สึกตัว เอาแต่นั่งเหม่อลอยอมยิ้มน้อยๆอยู่อย่างนั้น "ผู้กองงง!!"
"ว่าไงหมวด อยู่ใกล้กันแค่นี้เรียกผมซะดังเชียว" ยังมีหน้ามาพูด..
"โหห ผมเรียกเกือบสิบรอบผู้กองยังไม่รู้สึกตัวเลยครับ เอาแต่ยิ้มอยู่ได้ ผู้กองเป็นอะไรรึเปล่าครับ" หมวดคิมถามด้วยความสงสัยเพราะปกติผู้กองไม่เคยเป็นแบบนี้
"ก็เปล่า แค่คิดอะไรนิดๆหน่อยๆ" ผู้กองพูดพร้อมหลบตา
"ฮั่นแน่ หรือว่าไปแอบปิ๊งสาวที่ไหนมาหว่าาา แน่ๆเลย" หมวดคิมเอ่ยแซวๆพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ผู้กอง ก่อนจะเอามือมาผลักๆไหล่แล้วล้อเลียนท่าทางของผู้หญิงใส่ผู้กองพร้อมคลอเคลียที่ไหล่หนาๆของผู้กอง "ผู้กองฮ้าาาา หนูรักผู้กองจังเลยย~"
"พอๆมากไปแล้วนะหมวด" ผู้กองพูดด้วยน้ำเสียงทีเล่นทีจริง ก่อนจะทำหน้าขรึมกลบเกลื่อนความเขิน แล้วหาเรื่องชวนคุยเปลี่ยนเรื่องทันที "เอ้อ ผมขอทางไปบ้านกำนันแทคหน่อยสิ"
"เอาไปทำอะไรอ่ะผู้กอง" หมวดคิมทำหน้าทำตาอยากรู้อยากเห็นเต็มที่ แต่มีหรือที่ผู้กองจะบอกแม้ว่าหมวดคิมจะอายุมากกว่าเขามากหรือเป็นพี่ของพ่อได้แต่เขาก็เลือกที่จะบอกบางเรื่องแค่นั้น ไม่งั้นโดนล้อตายเลยถ้าบอกทุกเรื่อง
"ดูปากผมนะ ไ ม่ บ อ ก !"
...
"แจ แบม ดูนู่นดิใครอ่ะ แอบมาถ่ายรูปอะไรในสวนเรา" จูเนียร์ทักขึ้นเมื่อเห็นคนแปลกหน้ากำลังยืนใช้กล้องยี่ห้อชื่อดังราคาแพงกดรัวชัตเตอร์อยู่
"คนของพ่อรึเปล่า" ยองแจพูดขึ้น
"ใช่ๆ ไม่ก็แขกที่มาพักที่โฮมสเตย์พี่คุณรึเปล่า" แบมแบมเสนอความคิดเห็นเพราะข้างๆบ้านของพวกเขาเปิดเป็นโฮมสเตย์เล็กๆ
"พ่อจะจ้างมาทำไมอ่ะ ต้องเป็นคนไม่ดีแน่เลยแจ แบม!" จูเนียร์เห็นท่าทางแล้วรู้สึกไม่ชอบใจ ทรงผมสีประหลาดๆสีควันบุหรี่ ดูไม่น่าไว้ใจเลย จากเหตุการณ์เมื่อวานทำให้จูเนียร์เริ่มอคติกับคนหน้าตาดีหรือจัดว่าใช้ได้ ไม่ใช่ทุกคนเสมอไปที่หน้าตาดีแล้วเป็นโจรหรือคนร้ายไม่ได้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่หน้าตาดีจะไม่ดีเพราะฉะนั้นกันไว้ดีกว่าแก้!
"คิดมากน่าเนียร์" ยองแจพูดขึ้นอย่างไม่เห็นด้วย
"กลับกันเถอะ เราออกกันมานานแล้วเดี๋ยวพ่อเป็นห่วง" แบมแบมพูดพร้อมพยักหน้าเรียกน้อยๆ
"งั้นแบมกับแจกลับกันไปก่อนเลย เดี๋ยวเนียร์ขอเดินเล่นแถวนี้แปปนึง" จูเนียร์บอกแถๆเพื่อว่าเขาจะได้อยู่จัดการคนแปลกหน้าที่มาแอบถ่ายรูปในสวนของบ้านเขา ยองแจกับแบมแบมก็พยักหน้ารับรู้ไม่ได้ว่าอะไรพร้อมเดินออกไปทันทีแม้จะแอบแปลกใจนิดหน่อยก็เถอะ
เมื่อแบมแบมกับยองแจเดินออกไปแล้ว ..
จูเนียร์แอบย่องเข้าไปใกล้ๆเรื่อยๆเดินให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้คนไม่น่าไว้ใจรู้ตัว จูเนียร์ยืนแอบอยู่หลังต้นไม้พร้อมหยิบหนังกะติ๊กที่พกติดตัวมาวันนี้ขึ้นมาพร้อมหยิบก้อนหินก้อนเล็กหลายก้อนที่หาได้แถวนั้นมาใส่ไว้กลางยางยืดพร้อมดึงเข้าหาตัวแล้วเล็งไปที่หลังกว้างๆของคนน่าสงสัย
พร้อมมม !
ยิง! ปั่กกก
ยัง ยังไม่พอลูกเดียวไม่พอ มันต้องรัวใส่!!
ปั่กกกๆๆๆๆๆ
"โอ้ยยย โอ้ยย อะไรวะ!" หนุ่มเจ้าของสีผมควันบุหรี่หันมาหาต้นตอคนที่ยิงก้อนหินใส่หลังของเขาแล้วก็ได้พบกับตัวต้นเหตุพอดีในมือถือหนังกะติ๊กไว้ง้างเตรียมยิงใส่เขาเต็มที่ "หยุด! หยุดนะ!! ฉันเจ็บนะ!"
"ไม่หยุด! นายเป็นใครท่าทางไม่น่าไว้ใจเลยนะ เป็นโจรใช่ไหม?! ห้ะะะะ!! มาทำเป็นถ่ายรูปที่แท้แอบมาส่องใช่ไหมม นี่แหนะๆๆ" จูเนียร์ใช้ก้อนหินในมือยิงรัวใส่ไม่ยั้งโดยไม่รอให้คนที่โดนกล่าวหาว่าเป็นโจรได้มีโอกาสพูดอะไรเลย "เห้ยๆๆๆ อย่าเข้ามานะ ถ้าเข้ามาฉันถีบจริงๆนะ" จูเนียร์เริ่มเดินถอยหลังช้าๆเพราะว่าคนที่โดนกล่าวหาว่าเป็นโจรเริ่มเดินเข้ามาใกล้
"ถ้านายไม่หยุดนะ! นายเจอดีแน่!!" ชายหนุ่มผมสีควันบุหรี่เริ่มยั้วะขึ้นมาบ้างแล้ว เขาถอดสายกล้องที่คล้องอยู่ที่คอออกวางลงแล้วเดินเข้าไปหาเพื่อที่จะหยุดคนตรงหน้าที่บ้าเป็นหมาอยู่นี่!
"ไอ้บ้าา!! ถอยไปนะเว้ย ไม่งั้นนายอาจจะตายได้นะเพราะถูกฉันต่อยเนี่ย!" จูเนียร์ขู่ข่มไว้ก่อน เขาเริ่มกลัวคนตรงหน้านี่จริงๆแล้วน!
ลูกกระสุนในมือดันมาหมดซะก่อนที่จูเนียร์จะได้ก้มไปเก็บทัน มือหนาๆของคนที่โดนกล่าวหาว่าเป็นโจรจับหมับที่ข้อมือบางในข้างที่มี่หนังกะติ๊กอยู่ก่อนจะหักข้อมือออกเล็กน้อยเพื่อให้หนังกะติ๊กล่วงหลุดออกจากมือบางแล้วมันก็สำเร็จหนังกะติ๊กล่วงลงพื้นทันที
"นายเสร็จฉันแน่ ฮ่าๆ" จูเนียร์โดนกระชากเข้าหาโจรจำเป็นอย่างแรง ร่างบางพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นแต่ก็ไม่สำเร็จจึงเลือกที่จะใช้เข่ากระแทกไปที่เป้าของโจรจำเป็นอย่างแรง!
"โอ้ยย.." โจรจำเป็นปล่อยข้อมือบางทันทีพร้อมเอามือกุมเป้าตัวเองอย่างเจ็บปวด ตัวงอเป็นกุ้ง ใบหน้าซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด
"หึๆ ใครเสร็จใครกันแน่ไอ้บ้าา!!" จูเนียร์หันหลังให้โจรจำเป็นเพื่อหวังจะเดินเข้าไปบอกพ่อให้มาจัดการแต่ก็ไม่ทันระวังมือหนาคว้าข้อเท้าคนตัวแสบมา จูเนียร์พยายามสะบัดมือปลาหมึกให้ออกไปจากข้อเท้าแต่ก็ไม่สำเร็จจนในที่สุดจูเนียร์ก็ล้มลงไปกองบนกับพื้นก่อนที่ชายหนุ่มผมสีควันบุหรี่จะจัดการขึ้นคร่อมทับจูเนียร์เพื่อไม่ให้หนีไปไหนรอด
"ว่าไง บอกฉันมาว่าเอาหนังกะติ๊กมายิงฉันทำไม ห้ะ!?" โจรจำเป็นเกิดอาการหัวเสียที่ต้องมาเจ็บตัวตั้งแต่แรกที่มา
"โอเคๆ ยอมแล้วๆ เราคุยกันดีๆก็ได้ แต่ปล่อยฉันก่อนนะ~" จูเนียร์ทำเสียงอ่อนเสียงหวานเพื่อหลอกล่อให้ไอ้โจรหัวควันบุหรี่นี่ตายใจ เขาไม่มีทางที่จะยอมมันหรอก!
"ไม่! ฉันไม่ได้โง่นะ"
"นะๆ~ ฉันยอมแล้ว ปล่อยฉันก่อนแล้วคุยกันดีๆ" จูเนียร์ยังคงอ้อนวอน
"เออๆยอมก็ได้แต่ห้ามทำร้ายร่างกายฉันอีกนะ" ชายหนุ่มหัวสีควันบุหรี่ยอมปล่อยคนใต้ร่างให้หลุดพ้นเพราะคิดว่าเราน่าจะคุยกันดีๆได้โดยไม่ต้องใช้กำลัง ชายหนุ่มหัวควันบุหรี่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะยื่นมือไปให้คนตัวแสบที่นั่งอยู่กับพื้น
จูเนียร์แอบลอบยิ้มที่มุมปากก่อนจะจับมือโจรจำเป็นตรงหน้าแล้วก็กระชากคนตัวสูงให้เซลงมาอย่างแรงแล้วมันก็ส่งผลให้คนตัวสูงล้มลงมานั่งคะมำกับพื้นหญ้าก่อนจูเนียร์จะออกแรงผลักให้นอนลงไปกับพื้นแล้วขึ้นคร่อมใช้มือบางๆบีบคอโจรจำเป็นอย่างเคียดแค้นพร้อมเขย่าๆแรง
"แค่.ก..กๆ..นาย..ตัวว.แสบบบ..บ!" โจรจำเป็นแทบจะหายใจไม่ออก ลิ้นแทบจะจุกปาก ตาเหลือกเบาๆ
"ฮ่าาาาๆๆๆๆๆๆๆๆ ตายแน่ๆ!" จูเนียร์หัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้วยความสะใจ
"เนียร์!!/เนียร์" ยองแจและแบมแบมที่ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายเสียงดังจึงออกมาดู
"เนียร์! หยุดนะ ทำอะไรน่ะ!?" เสียงเข้มๆของผู้เป็นพ่อสั่งลูกคนโตให้หยุดการกระทำแต่ดูท่าจะยาก เพราะจูเนียร์ไม่ยอมฟังเสียงห้ามปรามใดๆทั้งสิ้น
"เนียร์ปล่อยเขานะ!" ยองแจช่วยห้าม
"เนียร์เดี๋ยวเขาก็ตายเอาหรอก ปล่อยยยยย" แบมแบมช่วยอีกแรง
"ดี! ตายสิดี ฮ่าาๆๆๆ" จูเนียร์ยังคงตั้งใจบีบคออย่างสุดแรงกล้า
"ลุง..งกำ.นัน.แค่กๆๆ.ช่วยยย..ผม.มด้วย..ครับ." โจรจำเป็นกวักมือเรียกกำนันแทคให้ช่วยเขาอย่างอ่อนปวกเปียก
"จูเนียร์! ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้! พ่อสั่ง! ได้ยินไหมว่าพ่อสั่ง!!" กำนันแทคยอนไม่รู้จะห้ามยังไงจึงขึ้นเสียงดังๆใส่ลูกชายคนโต
"พ่ออออ ทำไมพ่อมาดุเนียร์อย่างงี้อ่ะ?! พ่อบอกมาก่อนสิว่าทำไมต้องปล่อยไอ้บ้านี่ด้วย มันเป็นโจรนะมันทำเป็นถ่ายรูปแต่ที่จริงมันอ่ะมาส่องบ้านเราแน่ๆเลยพ่อ" จูเนียร์ยอมปล่อยมือที่คออกแต่ก็ยังคงนั่งคร่อมอยู่แบบนั้น
กำนันแทคส่ายหัวอย่างเอือมๆก่อนจะเอ่ยอธิบายให้ลูกคนโตฟังช้าๆชัดๆ "คุณคนเนี้ยเขาชื่อ แจบอม เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่คุณของลูกๆแหละ เขาเป็นช่างภาพอิสระช่วงนี้เขาพักงานน่ะเลยมาพักอยู่ที่โฮมสเตย์ของนิชคุณ อ้อ..แล้วอีกอย่างนะเขาขออนุญาตพ่อแล้วว่าจะขอมาถ่ายรูป"
ทันทีที่กำนันแทคอธิบายจบจูเนียร์ที่ได้ฟังมือชะงักกลางอากาศทันทีพร้อมอ้าปากค้าตาโตก่อนจะรีบลุกขึ้นมายืนตัวตรง ส่วนยองแจและแบมแบมอยู่ในโหมดเฉยๆเพราะตอนที่เขาสองคนเข้าบ้านไปก่อนเขาบอกพ่อเหมือนกันพ่อก็ตอบแบบนี้ให้เขาฟัง
"แ.แล้วว.แล้ว..ทำไม.นาย.ยไ..ม่บอก..ฉันล่..ะ" จูเนียร์ถามตะกุกตะกักอย่างรู้สึกผิด
"โอโหยยย..ยย .แค่กกกๆ..กล้าพูด.เนาะ..นายอ่ะจ้อง.จะฆ่าา..แค่กกๆ.ฉัน.อย่างง..เดียว.. จะให้ฉัน.อธิบายยัง.แค่ก..ไง.." เจบีพูดอย่างอยากลำบากเพราะมันตีบตันคอไปหมด เขาเกือบตายแหนะโดนบีบคอหายใจแทบไม่ออกแล้วยังมาหายว่าเขาไม่บอกอีกก็ดูสิตั้งท่าจะฆ่าเขาอย่างเดียว
"งั้นเดี๋ยวลูกเนียร์ก็อยู่เคลียร์กับพ่อแจบอมไปละกันส่วนแจกับแบมก็ไปตั้งโต๊ะไป เดี๋ยวผู้กองหวังจะมากินข้าวเย็นกับเราวันนี้" กำนันแทคบอกลูกๆสามใบเถาทั้งสามคนให้แต่ละคนไปทำหน้าที่ของตัวเองก่อนจะนึกอะไรออกจึงหันไปพูดกับแจบอม "งั้นพอดีเลยพ่อแจบอมวันนี้ก็อยู่กินข้าวเย็นกับพวกเราที่นี่ซะเลยสิถือว่าเป็นการไถ่โทษเรื่องลูกชายผม"
กำนันแทคที่เห็นว่าวันนี้มีแขกมาอยู่แล้วคนนึงนั่นก็คือผู้กองหวังแล้วถ้าจะเพิ่มมาอีกสักคนคงไม่เปลืองข้าวอะไรมากหรอก
"ไปๆแจ แบม" กำนันแทคเดินนำออกไปก่อนที่ลูกชายคนกลางและคนเล็กจะเดินตามต้อยๆออกมา ทิ้งให้ผู้เป็นพี่ยืนทำหน้าอมทุกข์อยู่คนเดียว
"หึๆ เป็นไงล่ะ ห้ะ!?" แจบอมเอ่ยขึ้นอย่างเคืองๆเสียงดังจนคนฟังยังตกใจ ก่อนจะยืนขึ้นเต็มความสูงพร้อมเดินเข้าไปหาจูเนียร์ช้าๆทำให้จูเนียร์ต้องเดินถอยหลังเช่นกัน
"ก็.ก็..ไม่รู้.นี่! ขอโทษละกัน" จูเนียร์เอ่ยเสียงดังฟังชัดในประโยคแรกแต่ประโยคหลังจูเนียร์ก้มหน้าพูดมันเลยออกจะเป็นเสียงงุ้งงิ้งๆเสียมากกว่าแต่แน่นอนว่าแจบอมฟังออกแต่ก็เลือกที่จะแกล้งคนตรงหน้าอยู่ดี
"ห้ะ!? พูดไรอ่ะ" แจบอมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้
"ขอโทษ" จูเนียร์พูดขึ้นอีกครั้งด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิมเล็กน้อยแต่ออกไปแนวๆกัดฟันพูดมากกว่าแต่ก็ยังคงก้มหน้าก้มตาพูดอยู่
"พูดอะไรฉันฟังไม่รู้เรื่อง ก้มหน้าก้มตาพูดอยู่ได้" แจบอมยังคงตั้งหน้าตั้งตาแหย่คนตรงหน้าอย่างตั้งใจเพราะรู้ว่าคนตรงหน้าน่ะในใจเดือดปุดๆอยากจะระเบิดใส่เขาจะแย่
จูเนียร์สูดลมหายใจเข้าลึกๆหนึ่งทีก่อนจะตะโกนเสียงดังๆออกมา "ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พอใจรึยังห้ะ!? ได้ยินไหมว่าขอโทษๆๆๆๆๆโว้ยยยย!!" จูเนียร์กลัวคนตรงหน้าจะไม่ได้ยินมือบางจึงจับไปที่ใบหน้าคนตัวโตกว่าแล้วตะโกนใส่หูอย่างหมั่นไส้
"ได้ยินแล้วๆ ฮ่าๆๆ" แจบอมขำออกมาเสียงดังเพราะในที่สุดคนตรงหน้าก็ระเบิดตัวเองออกมาจนได้ "โอ้ยยๆๆ..ไอ้ตัวแสบ" จูเนียร์ที่เห็นว่าแจบอมขำไม่หยุดเลยเหยียบเท้าหนักๆลงไปบนเท้าของอีกคนแรงๆด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะเดินกระแทกส้นเท้าออกไปจากตรงนั้น
..
เสียงรถยนต์ขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านเรียกความสนใจจากกำนันแทคและสามใบเถาได้เป็นอย่างมากแต่ก็พอจะเดาได้ไม่ยากว่าผู้มาเยือนนั้นเป็นใคร
กำนันแทคนำลูกๆทั้งสามลงมาต้อนรับผู้กองหวังทันที
"สวัสดีครับพ่อกำนัน" ผู้กองหวังทักทายตามมารยาทพร้อมยกมือไหว้
"เออๆ สวัสดีผู้กอง มาๆเข้ามากินน้ำกินท่าในนี้ก่อนมา" กำนันแทคเรียกผู้กองให้เข้ามาในบ้านหลังจากที่ผู้กองจอดรถจอดท่าเสร็จ ก่อนจะสั่งให้ยองแจไปหาน้ำมาให้ผู้กองหวังที่ดูท่าจะเพิ่งมาเหนื่อยๆ
กำนันแทคชวนผู้กองหวังนั่งคุยอย่างออกรสออกชาติสนุกสนานหัวเราะสนั่นลั่นทุ่งกันเลยทีเดียว
"น้ำครับผู้กอง" ยองแจยกน้ำมาเสิร์ฟก่อนจะย่อตัวลงเตรียมยกแก้วน้ำวางลงตรงหน้าผู้กองหวังซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับผู้กองหวังที่คิดจะยกช่วยพอดีทำให้มือผู้กองสัมผัสจับอยู่ที่มือยองแจอย่างจัง ยองแจเงยหน้าขึ้นมองอย่างเขินๆ ผู้กองหวังก็เช่นกันสบตายองแจอย่างตั้งใจ
"อะแฮ่มมมๆ.." เสียงกระแอมไอดังจากกำนันแทคทำให้ผู้กองหวังรีบปล่อยมือบางๆนั่นทันที ก่อนจะทำหน้าเรียบๆกลบเกลื่อนความผิด ยองแจเองก็รีบวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะก่อนจะยืดตัวขึ้นและเดินหลบเข้าไปหลังครัวทันที
"เ.อ่อ..พ่อกำนันครับ.พ่อกำนันมีลูกชายทั้งหมดสามคนใช่ไหมครับ" ผู้กองหวังหาเรื่องเปลี่ยนประเด็นทันที
"ใช่ครับ จะเรียกว่าสามใบเถาก็ได้เพราะชาวบ้านแถวเนี้ยเขาเรียกกันแบบนี้ทั้งนั้นแหละ ฮ่าๆ" กำนันแทคบอกอย่างขันๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังมองตรงไปยังผู้กองหวัง "ลูกชายทั้งสามของผมผมหวงมาก เขาคือแก้วตาดวงใจของผมเลยล่ะ ถ้าใครสักคนคิดจะมาจีบล่ะก็อย่าหวังไปเลยครับว่าผมจะยกให้ง่ายๆ คงต้องข้ามศพผมไปก่อนล่ะครับว่าไหมครับผู้กอง?" กำนันแทคเลิกคิ้วเป็นเชิงถามความเห็น
ผู้กองหวังที่ได้ยินดังนั้นเริ่มรู้สึกว่าอากาศบริเวณนี้มันร้อนแปลกๆรู้สึกเหงื่อตกยังไงชอบกล ก่อนจะตอบอย่างตะกุกตะกักยิ้มแห้งๆออกไป "คะ.ครับ.."
--------------------------------------------------------------
เอาล่ะสิ กำนันแทคโคตรหวงก้างอ่ะ55555555
แล้วผู้กองหวังจะทำไงดีเนี่ย ?
#ฟิคสามใบเถา
ความคิดเห็น