Love Belive

ลำดับตอนที่ #9 : อยากเป็นเพื่อนเธอ

อันยามาส่งเธอที่ห้องโดยไม่พูดอะไรสักคำจนเธอเป็นห่วงจนอดไม่ไหว กลัวเขาจะทำอะไรที่เธอคิดไม่ถึง

ไม่เป็นไรแน่เหรอ นอนที่ห้องฉันก็ได้น่ะเป็นครั้งแรกที่เธอเป็นคนชวนเขานอนที่ห้องเอง ก็มันเป็นห่วงนี่นาดูทำหน้าเขาซิ อันยากระตุกยิ้มเบาๆพลางยกมือมาโยกหัวเธอเบาๆ

ถ้าเป็นปกติอันคงแทบกระโดดขึ้นห้องเลยรู้มั้ย อย่าไปพูดกับใครอีกน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงน่ะครับที่รัก อันไม่เป็นไรมากหรอก มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยน่ะ เอาไว้จะเล่าให้ฟังน่ะค่ะ ไม่ต้องคิดมากน่ะคนดีอันยาโน้มตัวมาหอมแก้มเธอเบาๆ

ก็ได้จ๊ะ กลับดีๆนะมีอาบอกลาก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

                เช้าวันรุ่งขึ้นอันยาโทรมาปลุกเธอแต่เช้าแต่ไม่ได้เข้ามารับ ฟังดูน้ำเสียงเค้าร่าเริงเหมือนปกติทำให้เธอไม่กล้าถามถึงปัญหาที่เขาเครียด แล้วอีกอย่างคนอย่างอันยาต่อให้ถามให้ตายถ้าเขาไม่คิดจะบอกก็ไม่มีทางที่จะได้รู้........วันนี้เธอจึงต้องมาโรงเรียนเองแต่เช้า

นั่งด้วยคนน่ะ ขณะที่เธอกำลังนั่งหาวหวอดๆรอแอนนาไปซื้อข้าว อยู่ดีๆก็มีคนมานั่งข้างๆทั้งที่เธอยังไม่ได้อนุญาต มีอาหันมามองอย่างแปลกใจ

อ้าว! บอย เพื่อนนายไปไหนล่ะมีอาถามอย่างแปลกใจโดยปกติกลุ่มของเขาจะมีรวมกันอยู่ 3 คนแต่ไหงวันนี้อยู่แค่คนเดียวเนี่ย

พวกมันไม่มาน่ะ โทรหาก็ไม่ติด ฉันไม่อยากนั่งกินข้าวคนเดียว บอยบอกพร้อมยิ้มหวาน....มีอายิ้มตอบอ่อนๆ.......คนอย่างนายนี่เคยนั่งกินข้าวคนเดียวด้วยเหรอ ไม่นานก็ต้องมีสาวๆมานั่งร่วมวงด้วยทุกที

แล้วอีกอย่าง ฉันก็ไม่ชอบนั่งกินข้าวกับคนที่ไม่รู้จักด้วย บอยบอกยิ้มๆเหมือนอ่านใจได้

แล้วเรารู้จักกันด้วยเหรอ มีอาแกล้งถาม เพราะคนอย่าง บีโอ วาย หนุ่มสุดป๊อปที่สุดในวิทยาลัย มานั่งกินข้าวกับเธอขนาดนี้ ผู้หญิงคนอื่นคงอิจฉาตาร้อนกันเป็นแถว....แบบนี้ควรจะดีใจดีมั้ยน่ะ

เธอก็รู้จักฉันอยู่แล้วนิ ส่วนฉันก็รู้จักเธอตั้งนานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสคุยกันต่างหาก บอยบอก

นายรู้จักฉันได้ยังไงกัน มีอาหันมาถามอย่างจริงจัง.....มีอย่างที่ไหนมาบอกว่ารู้จักกันตั้งนานแล้ว แล้วรู้จักกันตอนไหนมิทราบย่ะ...บอยส่งยิ้มแปลกๆมาให้เธอ

ไม่บอก เอาไว้บอกทีหลัง เธอจะได้มีเรื่องสนใจคุยกับฉันอีกบอยบอกขณะยกคิ้วให้ยิ้มๆเล่นเอามีอาค้อนใส่เสียวงโต ....ยังมีหน้ามากวนอีก

อ้าว........เสียงของแอนนาเรียกให้ทั้งคู่หันไปมองยังต้นเสียงเห็ฯแอนนานยืนถือข้าวค้างอยู่หน้าโต๊ะเมื่อเห็นว่าบอยนั่งอยู่กับเธอที่โต๊ะ

ยืนทำไม นั่งซิมีอาบอก แอนนานั่งลงข้างๆเธออย่างงงๆ

มีอะไรหรือเปล่า ทำไมพวกเธอไม่คอยคุยกับฉันเลยล่ะ ฉันทำอะไรผิดหรือเปล่าบอยถามอย่างแปลกใจ....นี่เขาโง่จริงหรือแกล้งโง่กันแน่ เพราะการที่คนอย่างบีโ วาย หนุ่มสุดฮอตมานั่งร่วมโต๊ะกับพวกเธอก็นับว่าเป็นจุดสนใจมากพออยู่แล้ว ถ้าจะให้คุยกันแบบสนิทสนมมันจะไม่เกินไปหน่อยเหรอย่ะ นี่เขาคิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงได้กล้าถามคำถามปัญญาอ่อนแบบนี้

ไม่มีอะไรหรอก พวกเราไม่ค่อยมีเรื่องคุยมากหรอกน่า มีอาบอกยิ้มๆอย่างเกรงใจ บอยยิ้มตอบอย่างใสซื่อ..เฮ้ออ  ฉันละเหนื่อยใจ หลังจากนั้นบทสนทนาก็เริ่มดำเนินไปมากขึ้นโดยที่แอนนาเป็นฝ่ายชวนคุยไม่หยุดปาก ส่วนเธอเอาแต่นั่งกินข้าวเงียบๆ..ก็ปากมันไม่ว่างคุยนี่นา แต่เห็นบอยก็คุยกับยัยแอนนาได้เรื่อยๆราวกับสนิทกันมานาน แถมยังหัวเราะต่อกระซิกกันอีกต่างหาก...จะว่าไปแล้วอีตานี่โคตรน่ารักทุกมุมมองจริงๆยิ่งยิ้มยิ่งหัวเราะแบบนี้ โอ้ย หัวใจจะละลายเอาซะตรงนี้

มีอา วันนี้แฟนเธอมารับหรือเปล่าจู่ๆเขาก็หันมาถามเธอ เล่นเอาปรับสีหน้าแทบไม่ทัน

อ่า..ไม่รู้สิ ยังไม่ได้โทรหาเลย มีอาบอก

งั้นเหรอ งั้นเดี๋ยวตอนเลิกเรียนฉันค่อยไปหาที่ห้องน่ะ ขอบใจที่กินข้าวเป็นเพื่อนน่ะ ไปก่อนน่ะบอยบอกแล้วลุกเดินจากไป

นี่มีอา เธอไปรู้จักมักจี่กับบอยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันย่ะ แอนนานหันมาถามฉันด้วยอาการตื่นเต้น

ไอขนาดนี้น่ะมันขนาดไหนย่ะมีอาถามกลับยิ้มๆ

ไม่ต้องมากวนกันเลยน่ะ เธอก็รู้ว่าฉันปลื้มเขาขนาดไหน แล้วดูวันนี้ซิ เขามานั่งกินข้าวกับเราเลยน่ะ เหมือนฝันเลยน่ะเนี่ย เธอรู้จักกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กันน่ะหา ทำไมไม่บอกกันบ้าง เอ๊ะ! หรือว่าเขาชอบเธอน่ะมีอา แอนนาพึมพำไปเรื่อย

playSound(); showPoll();